Sfârşitul lunii octombrie ne-a prilejuit o mare bucurie, aceasta datorându-se prezenţei d-nului Recep Tayyip Erdoğan, primul ministru al Turciei în România.
După o vizită oficială la Bucureşti, premierul Turciei s-a aflat pentru o zi în rândurile noastre, ale comunităţii turce din România. Demn de remarcat este faptul că primul obiectiv vizitat l-a constituit türbe-ul restaurat al lui Sarı Saltuk Dede din Babadag precum şi geamia din localitate, vechi edificiu de cult. Babadagul este reprezentativ pentru turcii din România din punctul de vedere al vechimii aşezării strămoşilor noştri, aici, pe meleaguri dobrogene. A urmat vizita la Constanţa unde premierul turc s-a întâlnit cu membrii comunităţii noastre, a vizitat lăcaşe de cult din Constanţa şi a participat la spectacolul oferit de uniunea noastră împreună cu U.D.T.T.M.R., spectacol de care a rămas plăcut impresionat.
Vizita premierului Turciei este încă o dovadă a interesului pe care statul turc îl arată faţă de noi, turcii din România.
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Vizita Premierului Republicii Turcia Recep Tayyip ErdoğanPremierul Republicii Turcia, Recep Tayyip Erdoğan, s-a aflat într-o vizită oficială în România, în perioada 25 - 26 octombrie, la invitaţia omologului său Călin Popescu Tăriceanu. Cu acest prilej, cei doi oficiali au analizat stadiul relaţiilor bilaterale şi au identificat modalităţile de promovare de noi proiecte de interes comun. Serin Gafar |
T. C. BAŞBAKANI ROMANYADAYaklaşık 10 yıllık bir aradan sonra Türkiye Cumhuriyeti Başbakanı Sayın Recep Tayyip Erdoğan 24-26 Ekim 2007 tarihleri arasında Romanyaya resmi bir ziyarette bulundular. Sayın Başbakan Romanya ziyaretinin son durağı olarak da Köstence ve Babadağı ziyaret ettiler. Sayın Başbakanın Köstenceye ve Babadağa yapmış olduğu ziyaret iki nedenle çok önemliydi. Birincisi, Sayın Başbakan bölgedeki tarihi ve dini mekanları ziyaret etti. İkincisi ise Türk soydaşlarla bir araya gelerek onlarla birlikte oldu. Bu nedenle ziyaret Dobruca bölgesinde yaşayan Türk ve Tatar-Türkleri için tarihi bir gün olarak değerlendirildi. Bu nedenle, Sayın Başbakanımıza, çok yoğun olan çalışma programı içerisinde zaman ayırıp bizleri onurlandırdıkları için şükranlarımızı sunuyoruz. Diğer taraftan, Sayın Başbakanımız Bükreşte Romanya Başbakanı ve Türk işadamları ile de bir araya gelerek çok önemli anlaşmalara imza attılar ve her iki ülke için önemli sayılabilecek konularda işbirliği yaptılar. Dost iki ülkenin bu işbirliğinin arttırılması ve devam ettirilmesi bizleri çok mutlu etmektedir. İki ülke arasında devam eden bu yakın işbirliğinin pek çok alanda yapılması ve bu işbirliğinin her iki ülke halkına da yararlı olması en büyük dileğimizdir. Özellikle, bu işbirliğinin ekonomik, kültürel ve turizm alanında da yaygınlaştırılması, Türk ve Romen vatandaşlarını birbirlerine daha çok yakınlaştıracak ve mevcut dostane ilişkilerin arttırılmasına vesile olacaktır. Türkiye Cumhuriyeti Başbakanı Sayın Recep Tayyip Erdoğana bu ziyaretlerinden dolayı teşekkür ediyor, şükranlarımızı sunuyoruz. |
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
29 Ekim 2007 pazartesi akşamı Palm Beachrestoranında Türkiye Cumhuriyeti Köstence Başkonsolosluğu düzenlediği resepsyonuna, bizde, Romanya Demokrat Türk Birliği olarak faaliyete katıldık. Özel hazırlanmış gecede saygı değer başkonsolosumuz sayın Haluk Ağca ve eşi davetlileri karşılayarak ve selamlaşarak renk kattılar. Görkemli geceye Köstence ve Dobrucanın illerinden misafirler katıldı, ayrıca Köstence valisi sayın Danuţ Culeţu beyefendi davete cevap vererek faaliyette bulundu. Aynı zamanda basın mensupları, okul müdürleri, müfettiş ve Türk vatandaşları ortamı renklediler.
Romanya Demokrat Türk Birliği tarafından ise, Genel Başkan Fedbi Osman, Onursal Başkan Asan Murat, Genel Sekreter Ervin İbraim ve Melek Osman, milletvekili danışmanı bu özel ve anlamlı günde kutlamalara katıldılar.
Geçen yıl kutlamalarında olduğu gibi bu senede Romanya Demokrat Türk Birliği hediye olarak Türk Bayrağı resimi ile süslenmiş bir pasta hazırladılar. Büyük ilgi ve beyeni kazanan pasta tüm davetlilere ikram edildi. Nice mutlu yıllara!
Nurcan İbraim
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Ambasadorul S.U.A. la Bucureşti, Nicholas Taubman a efectuat o vizită la Colegiul Naţional Kemal Atatürk din Medgidia. Ambasadorul a fost însoţit de d-nul Paul Oglesby, purtător de cuvânt al ambasadei, de d-na Senia Babaiani, coordonator American Corner Constanţa precum şi alţi reprezentanţi ai ambasadei.
D-nul ambasador a vizitat colegiul, a stat de vorbă cu profesorii şi elevii colegiului şi a asistat la un mic program artistic oferit de aceştia din urmă. Ambasadorul a donat colegiului o colecţie de cărţi privind cultura, civilizaţia şi istoria S.U.A.
Au participat la primirea înalţilor oaspeţi Acan Mologani şi Tahsin Akşit- director respectiv director adjunct al colegiului, Iusuf Muurat muftiu al Cultului Musulman din România.
Din partea U.D.T.R. au participat Osman Fedbi- preşedinte, Ervin Ibraim secretar general şi Asan Murat preşedinte onorific.
Ervin Ibraim
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Pe data de 27.10.2007 localitatea Fântâna Mare din judeţul Constanţa, a fost gazda celei de a doua ediţii a Festivalului de artă culinară a U.D.T.R. Locul nu a fost ales întâmplător ci s-a datorat faptului că satul este locuit în totalitate de etnici turci care şi-au păstrat tradiţiile şi obiceiurile cu sfinţenie. Activitatea a fost organizată de comisia de femei a Uniunii Democrate Turce din România la iniţiativa deputatului Ibram Iusein care a găzduit prima ediţie a festivalului, anul trecut în Tulcea, oraş situat pe malul Dunării. Mai bine de 300 de gospodine turcoaice şi-au demostrat măiestria aducând, aici, la Fântâna Mare o gamă largă de mâncăruri turceşti din toate zonele Dobrogei şi Turciei.
Activitatea a fost deschisă de preşedinta comisiei de femei, d-na Amet Melek, care a subliniat importanţa acestui gen de manifestări în rândul etniei turce. D-na Amet a mulţumit conducerii uniunii pentru sprijinul acordat, deputatului U.D.T.R. Ibram Iusein pentru iniţiativă şi, nu în ultimul rând, membrelor comisiei de femei cu care a lucrat la pregătirea şi organizarea acestui festival de mare amploare.
Dintre invitaţii acestei manifestări se disting consulul general al Republicii Turcia la Constanţa, d-nul Haluk Ağca însoţit de distinsa soţie, d-na Derya Ağca, preşedintele U.D.T.R. Osman Fedbi, secretarul general d-nul Ibraim Ervin, deputatul U.D.T.R. d-nul Ibram Iusein şi soţia, Asan Murat, preşedintele de onoare al U.D.T.R şi d-nul Gâscan Cristea, primarul comunei Independenţa.
Participanţi la activitate au fost membrii filialelor U.D.T.R., Măcin, Tulcea, Isaccea, Hârşova, Babadag, Techirghiol, Tuzla, Mngalia, Cumpăna, Cobadin, Medgidia, Bucureşti. Dintre mâncărurile pregătite de doamne cu ingrediente oferite de U.D.T.R. putem aminti: sarmale în foi de viţă, fasole cu carne de oaie, imam bayıldı (vinete umplute), terbiyeli çorba, plăcinte cu carne şi cu brânză realizate în diverse forme şi combinaţii, baclavale, minuni, kurabiye, smochine umplute, desert de vinete, alviţă, acadele şi bragă pregătite acasă, cornuri cu ciocolată, tarte cu fructe şi multe alte delicatesuri care la sfârşitul festivalului au fost oferite tuturor invitaţilor prezenţi la acţiune. Menţionez că aceste preparate venite din toate colţurile Dobrogei noastre s-au epuizat într-o clipă. Probabil că au fost delicioase! Pot să o confirme doamnele care au participat la festival! Şi pentru că de la un festival culinar desfăşurat la sat unde totul este proaspăt şi mâinile femeilor de aici sunt dibace localnicele ne-au servit o tochitură de vită preparată în ceaun aşa cum de fapt se pregăteşte o tochitură adevărată, însoţită de un pilaf gustos, o plăcintă cu brânză coaptă la cuptoare din lut specifice zonei iar ca desert o baclava cu mult fistic pe deasupra. Masa a fost un adevărat festin culinar şi mulţumim pe această cale atât Uniunii Democrate Turce din România pentru ingrediente cât şi doamnelor de la Fântâna Mare care au gătit cu multă pricepere şi răbdare.
În urma concursului care a avut un juriu distins alcătuit din d-na Derya Ağca, d-nul Ali Polatçelik, d-na Senia Babaiani - coordonator American Corner, d-nul Gâscan Cristea primarul comunei Independenţa şi d-na Ibram Guler- soţia deputatului U.D.T.R. s-au ales câştigătoarele, iar acestea sunt: secţiunea Mâncare tradiţionlăpremiul I Sadula Veza - Tulcea - Imam bayildi, premiul II Salim Sevim - Tuzla Musaka, premiul III Salim Fatma Medgidia - fasole cu carne de oaie, premiul special Salim Fatma Medgidia-sarmale în foi de viţă; secţiunea Patiserie Tradiţionalăpremiul I d-na Sebahat - Tulcea- plăcintă cu spanac, premiul II d-na Gulnar -Tulcea-köbete (plăcintă cu carne), premiul III Amet Ayşe - Techirghiol - pide (plăcintă cu brânză); secţiunea Dulciuri Tradiţionalepremiul I Omer Memnune-Isaccea-smochine umplute, premiul II-Sali Adiye Isaccea- baclava, premiul III Salim Sevim - Tuzla - gül tatlısı (trandafiri cu sirop).
Apreciem că a fost o manifestare de amploare şi sperăm că a treia ediţie va fi una şi mai fructuoasă.
Ibraim Nurgean
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
În perioada 15-21 octombrie s-a aflat în România liderul religios Yassir Fazaga Mohammed, într-un program iniţiat de Centrul Cultural American din cadrul Ambasadei SUA la Bucureşti. Pe întreg parcursul vizitei în România, imamul american a fost însoţit de ataşatul cultural Kathleen Kavalec, de coordonatorul American Corner Constanţa, Senia Babaiani şi de muftiul cultului musulman, Iusuf Muurat.
În cea de-a doua zi a vizitei în România, Yassir Fazaga s-a întâlnit la sediul U.D.T.R. cu preşedintele Uniunii Democrate Turce din România, Osman Fedbi şi cu secretarul general, Ervin Ibraim cu care a purtat o rundă de convorbiri. Imamul american a apreciat realizările etnicilor turci din Dobrogea şi a declarat: există provocări similare şi ambiţii identice ca viziune şi în SUA, dar cel mai important este să ne păstrăm unitatea; admirăm diversitatea, dar să nu o lăsăm să ne definească. În urma discuţiilor purtate cu liderii UDTR, ataşatul cultural al Ambasadei Statelor Unite ale Americii şi-a arătat disponibilitatea de a sprijini derularea unor proiecte culturale de parteneriat, iniţiate de Uniunea Democrată Turcă din România, cu organizaţii din SUA. La discuţiile de la sediul UDTR au luat parte şi preşedintele de onoare al uniunii, Asan Murat, preşedinta comisiei de cultură, Serin Gafar, şefa de cabinet a deputatului Iusein Ibram, Melek Osman şi Musledin Firdevs.
Imamul american s-a întâlnit şi cu deputatul UDTR, Iusein Ibram precum şi cu membrii comunităţii turce din Tulcea, care l-au întâmpinat cu preparate culinare tradiţionale.
Pe parcursul vizitei în România, liderul religios din SUA a vizitat şi a oficiat slujbe religioase la geamii din Mangalia, Medgidia, Babadag şi Tulcea.
Delegaţia americană a purtat dıscuţii şi cu studenţii de la Facultatea de Litere şi Jurnalistică din cadrul Universităţii Ovidius, cu elevii de la Colegiul Naţional Kemal Atatürk din Medgidia.
Întâlnirea cu studenţii Universităţii Ovidius şi cu câţiva dintre profesorii Facultăţii de Litere a avut loc la sediul American Corner. Într-un cadru destins, eliberaţi de inhibiţii, studenţii români i-au adresat întrebări imamului american, referitoare la anumite aspecte ale islamului.
Yassir Fazaga le-a mărturisit studenţilor : în calitate de musulman am fost definit de toţi din jurul meu, cu excepţia mea. De cele mai multe ori musulmanii sunt definiţi în funcţie de evenimentele teroriste care au loc într-un colţ de pe mapamond. Yassir Fazzaga a mai spus că: în SUA există deschidere faţă de comunitatea musulmană iar aceasta contribuie pozitiv la dezvoltarea relaţiilor interetnice şi interconfesionale.
Yassir Fazaga s-a născut în Eritrea din nord-estul Africii şi a emigrat în SUA la vârsta de 15 ani. Este absolvent al Institutului Islamic şi de Studii Arabe din Virginia şi are un masterat în Consilerea Familiei la Universitatea de Stat din California. Yassir Fazaga predă limba arabă şi religia islamică de 8 ani de zile şi are capacitatea carismatică de a atrage audienţa prin claritatea şi mesajul discursului.Imamul american este consilier în ceea ce priveşte relaţiile din familiile de credincioşi în Islam dar şi mediator al conflictelor din rândul comunităţii musulmane din America. A fost selecţionat pentru a figura printre Who s who among Americas Teachers.
Sorina Asan
Liderii Uniunii Democrate Turce din România au participat pe 16 octombrie, la o rundă de convorbiri cu reprezentanţi ai Ambasadei Statelor Unite ale Americii, din Bucureşti şi ai Departamentului de Stat al SUA. Întâlnirea a avut loc la Universitatea Ovidius iar discuţiile au fost conduse de coordonatorul American Corner Constanţa, Senia Babaiani care a asigurat şi traducerea convorbirilor. Din delegaţia americană au făcut parte: Judy A. Moon, consilier de relaţii publice în cadrul Ambasadei SUA, Cheryl R. Bruner ofiţer diplomat în cadrul Biroului pentru Relaţii cu Europa şi Asia, din cadrul Departamentului de Stat al SUA şi Cristina Doris Banciu, asistenta ataşatului cultural din cadrul Ambasadei SUA.
Cheryl R. Bruner, reprezentantul Departamentului de Stat al SUA s-a aflat pentru prima oară la Constanţa şi şi-a exprimat interesul pentru a-i cunoaşte pe reprezentanţii comunităţii turce şi tătare, în scopul derulării unor programe de parteneriat iniţiate de SUA. La Constanţa este în derulare un proiect în domeniul învăţământului cu o durată de 5 luni de zile, în care un profesor american îi învaţă pe proaspeţii absolvenţi de Limbă şi Literatură Engleză, metodica învăţării limbii lui Shakespeare.
Următorul proiect care implică în mod direct comunităţile turce şi tătare se va desfăşura în cursul lunii octombrie şi va include vizita în Dobrogea a unui imam de origine turcă din SUA, care va purta convorbiri cu credincioşii musulmani şi-şi va împărtăşi experienţa practicii sale religioase, în America. În cadrul discuţiilor Judith A. Moon, consilier pentru relaţii publice în cadrul Ambasadei SUA, cu o bogată experienţă în relaţiile dintre comunităţile etnice şi religioase din America a declarat că: comunitatea musulmană din SUA este într-o continuă dezvoltare, nu este o comunitate monolitică. După tragedia de la 11 septembrie oamenii s-au apropiat mai mult unii de alţii şi sunt interesaţi să-i cunoască mai bine pe musulmani.
La discuţiile cu reprezentanţii diplomaţiei americane au participat: Ervin Ibraim, secretar general UDTR, Accan Mologani, directorul Colegiului Naţional Kemal Atatürk din Medgidia, reprezentanţi ai UDTTMR, profesorul Ion Băraru de la Centrul de Excelenţă Constanţa, Adriana Gheorghe, inspector la ISJ şi Narciz Amza ex-inspector şcolar general.
Sorina Asan
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Bu sene 50'den fazla hanım Kur'an okumasını öğrenmektedir. Türkiye Cumhuriyeti Diyanet İşleri Başkanlığı tarafından T.C. Köstence Başkonsolosluğu Din Hizmetleri Ataşeliği emrinde görevlendirilen İzmir İlahiyat Fakültesi mezunu Şerife Coşkun, 2007 Ekim ayında 26 hanımla Köstence Kuran Kursunda Kuran-ı Kerim ve Dini Bilgiler öğretimine başlamıştır. Hanımların ortalama yaş seviyeleri 50-60 cıvarında olmasına rağmen Kuran öğrenmede oldukça azimli ve başarılılar. Kur'an Kerim yeni öğrenen hanımlara hafta içi ders saati 9:30-12:30 arasında. Aynı zamanda Kur'anı geliştirmek için 20 hanımdan oluşan grup Pazartesi ve Carşamba günleri saat 13,00'te ilköğretim çağındaki çocuklara dini bilgiler dersleri verilmektedir.
Şerife Hoca Kuran öğretmenliği yanında, Müftülük ve Din Hizmetleri Ataşeliği organizesiyle her Pazar günü Köstence Koyçu Camiide saat 13,00'te Acica da ve belirli araşlıklarla hanımlara vaaz yapmaktadır. Romanya'da Müslüman bayanların her geçen gün Kuran öğrenmeye ve vaaz dinlemeye ilgilerinin arttığı görülmektedir. Bu derslerden istifade etmeye çalışalım, çocuklarımızı, torunlarımızı hatta bizler büyükler olarak bu güzel dersleri kaçırmayalım dinimizi öğrenmeye çalışalım.
Firdes Musledin
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
|
Deputatul Uniunii Democrate Turce din România, Iusein Ibram a iniţiat procedurile de înfiinţare a Facultăţii de Teologie Islamică, în cadrul Universităţii Ovidius din Constanţa. În urma discuţiilor purtate cu rectorul Universităţii Ovidius Victor Ciupină şi cu Înalt Preasfinţitul Teodosie, Arhiepiscopul Tomisului şi Decan al Facultăţii de Teologie Ortodoxă, deputatul UDTR Iusein Ibram a obţinut acordul favorabil, din partea reprezentanţilor celor două instituţii. Sorina Asan |
Romanya Demokrat Türk Birliğin milletvekili Sn. İusein İbram beyin inisiyatifinde, Köstence Ovidius Üniversitesinde İslami İlahiyat Fakültesi kurulması için işlemler başlamıştır. Köstence Üniversitesinin rektörü Sn. Victor Ciupina ve İlahiyat Fakültesinin dekanı Sn. Teodosie ile görüşmüş olan milletvekilimiz her iki kurum tarafından bu proje için onayı almıştır. Minever Omer |
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Pe data de 21 octombrie 2007, Comisia de Femei a Uniunii Democrate Turce din România a organizat la restaurantul Gim Cafedin Constanţa o activitate sub numele de Serată turceascăcu intenţia de a reaminti etnicelor turce de cultura şi tradiţia turcilor din zona Dobrogei. Activitatea s-a desfăşurat sub forma unui concurs de recitare, interpretare şi o paradă a portului tradiţional turcesc. Preşedinta Comisiei de Femei, d-na Melek Amet a ţinut să precizeze următoarele: Este important pentru turcoice să socializeze, în primul rând, pentru că cele mai multe au locuri de muncă ce le solicită, sunt mame şi soţii, iar timpul liber încearcă să îl petreacă cu familia, renunţând la activităţile sociale. Noi încercăm, prin proiectele noastre, să le apropiem, dar şi să le stimulăm creativitatea, fie că este în domeniul literar sau de ce nu, în cel gastronomic.
La activitate au participat ca invitaţi de onoare d-na Derya Ağca, soţia Consulului General al Republicii Turcia la Constanţa, şi d-na Nedime Yalçın, ataşaţi în cadrul consulatului.
În urma concursului desfăşurat au fost premiate cele mai bune interpretări şi cel mai autentic port tradiţional astfel: la secţiunea poezie premiul I a fost ocupat de d-ra Arzu Özer, locul II Memiş Hayat şi locul III Asan Aylin; la secţiunea interpretare locul I a fost ocupat de d-na Abdulveli Naile iar locul II de Macbule Ismail; la secţiunea port tradiţional premiile au fost: locul I d-na Ibraim Nurgean care a purtat bindallırochie veche de peste două sute de ani care aparţine d-nei Asan Selime în vârstă de 84 de ani din Constanţa, rochie ce era purtată din cele mai vechi timpuri în zile de sărbătoare, la nunţi şi la seri speciale organizate de femeile turcoaice, locul II Memiş Belghin iar locul III două doamne Bectemir Begirie şi Arif Selmin.
În încheierea activităţii doamnele au servit plăcinte şi dulciuri făcute cu migală de turcoaicele din Constanţa. Felicităm organizatorii activităţii pentru iniţiativă şi implicare.
Nurgean Ibraim
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Prof. dr. Dan Bodea
În simphonia marii poezii numele lui Yunus Emre este la loc de frunte. Marele poet azerbaidjan B. Vahapzade se întreba: de vreme ce se ştie că Yunus Emre a murit într-un anumit loc, de ce mormântul său se afla în peste o mie de locuri. La care tot marele literat răspunde: Zilnic, în inimi mormântul lui se sapă / El esten flori, în ierburi, în trandafiri şi apă / Legenda-i oare viaţă-i, ori e realitate! / E turcul cua sa cobză pentru eternitate.
Ca şi limba turcă Yunus Emre îşi cânta eternitatea din veac în veac.
Precum timpul istoric imperial este dovedit de personalităţi unice, aşa poemul îşi dezvăluie omul-izvor, adică poetul ce înscrie etniile dincolo de universalitate, în spaţii astrale.
Yunus Emre este glasul care cheamă la iubire şi se dovedeşte a fi plămădit dintr-un aluat ales pe care îl certifică grandoarea creaţiei: Licoare sfântă am băut, / Din ceruri picurată? Vigoaream luat din absolut, / Ca mareanvolburată. Slavă Domnului!
Yunus Emre este aşadar un cântăreţ al existenţei de aici, din finitudine şi de dincolo, din veşnicia care se deschide prin primăvara cuvântului. Timpul istoric îi dovedeşte trecerea şi de aceea el se află peste tot: printre flori, printre spice de grâu, printre ierburi şi în adânc de inimă, de inimă însetată după a absolutului vuire: M-am rupt de tot ce e lumesc / Şi am zburat spre feerie. / Mă simt într-un divan ceresc./ Prădat, divanul meu să fie.
Yunus Emre este icoana cuvântului sacru şi de aceea menirea trecerii lui prin lume este iubirea: este semănător de iubire, fiind conştient de sensul iubirii - cuvânt s-a pornit spre văile vieţii.
Yunus Emre se înscrie în divanul poeţilor mistici: la marele creator se accede prin iubire, prin poarta de cuvânt iubire. Omul se naşte pentru a iubi, iar calea de ajungere în poienile inimii se împlineşte prin frumuseţea dragostei: Eu n-am venit la voi să semăn vrăjmăşie, / Ci să v-aduc iubire, cu drag să vă veghez./ Frate, primeşte în suflet armonie. / Alt suflet, din lumină, doresc să modelez.
Înţelesul poeziei iscălite de Yunus Emre este aparent simplu, ca şi sufletul poporului din care se revarsă peste lume
Şi vine alături de noi, indiferent de oaza în care locuim, ca un sultan de aleasă stirpe. El nu poate fi definit, decriptat decât ca foc al iubirii, ca polysemos probabil, adică într-o multitudine de culori, într-o nesfârşire de înţelesuri, într-o negătare de lacrimi.
Într-adevăr, cel dintâi precum la Dante Aligheri este cel care se dăruieşte prin slava, prin litera, prin superbia cuvântului; celălalt este cel care se dezvăluie prin cele hărăzite, adică se lasă atins, se lasă sărutat prin muzica ce împlântă în cămările limbii. Poetul este fără asemănare atâta vreme cât limba poporului turc s-a născut prin el, adică prin el dervişul, adică prin el căutătorul de Dumnezeu.
Reîntorcându-ne pe piscul creaţiei emriene observăm: întâiul cânt de corn s-ar pronunţa drept literal, iar al doilea alegoric, umoral sau anagafic, sau ascuns sau codificat sau esoteric. Poema emriană este redemţiune, este scăpare a sufletului şi a minţii de năpăstuirea iernii ce încearcă veacul finit: Spre Prieten să plecăm, / Lăsând lumea de dureri, / Spre meleagu-i să zburăm, / Lăsând lumea de plăceri.
Cuvântul ca temelie a poemelor - cuvântul care nu sfârşeşte este lumina şi chipul orientalului este lumina împrăştiată de-a Logosului flăcăruie ori foc de dragoste: De vrei să prinzi al slavei sens, / Te cunoaşte-ntâi pe tine / De vrei să atingi Acel Imens,/ Câtă-n Coran milostivire: / Allah e-n mine doar de spui, / Primeşti iubire sfântă. / Căci n-o da Domnul chiar oricui, / Doar celui ce cuvânta.
De vrei s-atingi Acel Imens care este cuvântul care se adăposteşte în sanctuarul Coranului trebuie să admiri cărările de har care i-au fost date acestui meteor al poeziei islamice şi prin care limba atinge înălţimi greu exprimabile: Orgoliul meu eu îl îndoi / Iubirea mi-a dat rostul: / Sunt adăpost pentru cei goi, / Prădat să-mi fie adăpostul
Yunus Emre este vocea inconfundabilă a trăirii dincolo de stele şi luceferi, este glasul dragostei ce nu are parcă nici început şi nici capăt: Eu nu vreau să fiu sultan, / Nici seraiuri nu doresc. / Vreau doar inimii alean, / În iubire se găsesc. / Ca să scriu şi să citesc / Îmi lipseşte seva. / Dat la Domnul mă gândesc, / Înălţându-i slava.
Marea poezie a lumii este rugăciune, este balsam, este intram, este mir ce sfinţeşte, este foc ce purifică, este tunet şi trăsnet ce sfarâmă lanţurile sclaviei şi îţi conferă libertatea în zbor a vulturului
În panteonul celor care se roagă se afla Yunus Emre: se roagă pentru aceia care-n rătăcire se pierd, pentru care în nesemnificativ se îngroapă, pentru aceia în iarna nelegiuirii îngheaţă
Yunus Emre aparţine aşadar misticilor şi de aceea comuniunea lui cu cei chemaţi de cuvânt este mai mult decât evidentă, este miezul fiinţării sale, este puterea care-i deschide aripile spre divanul dumnezeesc.
Curentul mistic, cu paginile sale sublime, îşi trage seva din literatura populară, în literatura ale cărei fundaţii au fost ridicate în secolul al XIII-lea în Asia Centrala de către uluitorul glas al lui Ahmet Yesevi, după o perioadă de un secol atingând culmea exprimării sale în opera lui Yunus Emre, poet considerat a fi drept primăvara marii creaţii, drept cânt de privighetoare în nesfârşirea vremilor.
Nu avem certitudinea că Yunus este un mare panteist, deoarece harpa lui este dedicată lui Dumnezeu şi opera sa are ca centru, ca miez fiinţial invitaţia la iubire.
Omul spiritual este necontenit în cuvânt, este permanent înaintea feţei creatorului, este, parcă, dintotdeauna pe plaiuri greu de definit. Omul este planul lui Dumnezeu, înfăptuitorul miracolului şi minunăţia cântării: este oratorul care împrimăvărează vremea iernii ce s-a dus, al neştiinţei care a apus.
Pentru concepţia emanatistă, conform căreia Dumnezeu se impune ca energie formativă, ca fântână a versului oratorie s-au urzit metafore fluviu: mierea mierii, miez de suflet, lumina vie, strălucirea vie, scânteia sufletului, etc. Omul ales, omul planului divin, omul ideii dumnezeeşti, dervişul este o fiinţă spirituală
De aici imaginea transfigurată incumbă echivalenţa parfumului incantaţiei, profunzimea litaniei lui Yunus conform căreia între unicitatea dumnezeirii şi multiplul terestru se desfăşoară o ierarhie celestă ce îmbrăţişează şi sufletele apte de a se apropia de Logos, adică de Principiul Prim.
Dervişul este semn, însemnare, este raza a Verbului suprem: De doreşti s- ajungi derviş / Sfat iţi dau, nu vorbe-n şir: / Las de-o parte vin, haşiş, / Beau doar dulce elixir
Poezia lui Yunus e o salbă de încrustaţii ca epifanii ale verbului suprem blajini, prieteni, şeici, dervişi etc.; ce deţin pârghiile, poziţionându-se apoi în plaja profeţilor în sensul de a revela pământenilor Adevărul (Haqiqa): Ca păsări vin de la Sultan / Dervişi, prin lumi imateriale / Aduc cuvântul din ocean / Chemări aduc din lumi astrale.
Imaginea roţii din poemele emriene îşi are izvorul, în viziunea lui Rumi, conform căreia dansul este o reproducere, o redare, o reîncarnare a dansului îngerilor în nesfârşirea eternităţii. Plânsul continuu al roţii, redat în româneşte când prin adverbul mereu, când prin ideea de iteraţie desemnează semicercurile ale căderii, ale rostogolirii - din care se compune dansul dervişilor învârtitori: Îl iubesc pe Domnul / Şi de aceea plâng mereu / Tot aşa Yunus dervişul / Îşi deplânge paradisul.
Yunus este certitudine, este stâncă a adevărului etern: este glasul cel mai sobru, mai splendid, mai limpede al unicităţii, care se transmite prin iubire.
Originalitatea lui Yunus prin care se conturează începuturile literaturii mistice turceşti în vestul Anatoliei rezidă în dubla ei determinare: conţinutul filosofic ce o include, o apropie, pe de o parte, de literatura de divan (divani) şi expresia acestui conţinut într-o limbă curgătoare, clară precum cristalul, îndepărtată de persanisme ori de arabisme, ori de înflorituri, cu scopul de a transmite seminţiei sale un ideal de viaţă propriu până atunci accesibil doar iniţiaţilor.
Sub pana de scris a poetului limba turcă a căpătat cea mai frumoasă expresie şi exprimare şi şi-a dobândit dreptul de a sta în eternitate. Poetul a înţeles în profunzime sunetul naţional, fizionomia şi geniul specific limbii turce, care are în paginile sale meritul cel mai pur, mai elevat, mai aristocrat şi mai frumos.
Limba literară concepută de poet s-a fixat, s-a mulat pe limba literaturii orale turce reflectând întreaga bogăţie a civilizaţiei islamice din toate vremile.
Religia şi sufismul întreţinute înaintea turcilor de către arabi şi iranieni, ca şi cuvintele, expresiile şi terminologia persană sau arabă, schimbându-şi naţionalitatea în graiul poetului s-au turcizat căpătând o trăire aparte, un exist imperial.
Prin creaţia emriană cultura şi civilizaţia turcă îşi dovedesc nu numai perenitatea ci şi putinţa de a se înscrie în universal precum cântul privighetorii în primăvara în care toate revin la viaţă
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Cu ocazia Sărbătorii de Ramazan, Consulatul General al Republicii Turcia la Constanţa a organizat o întâlnire cu membrii comunităţilor turcă şi tătară în a doua zi de sărbătoare. Din partea Uniunii Democrate Turce au participat preşedintele Osman Fedbi, secretarul general Ibraim Ervin, preşedintele comisiei de religie Islam Remzi şi alţi membrii ai uniunii. La întâlnire au participat membrii ai Asociaţiei Oamenilor de Afaceri Turci, reprezentanţi ai Muftiatului Cultului Musulman, membrii ai Uniunii Democrate a Tătarilor Turco Musulmani etc. După această întâlnire frumoasă conducerea Uniunii Democrate Turce din România a organizat o întâlnire la sediul central al Uniunii unde a fost invitată presa. Aceştia au fost întâmpinaţi de preşedintele UDTR d-nul Osman Fedbi, prim-vicepreşedinte, d-nul Iusein Gemal, secretarul general d-nul Ervin Ibraim şi preşedinte de onore d-nul Murat Asan. La întâlnire s-a vorbit despre importanţa şi semnificaţia sărbătorii după care am servit tradiţionalele baclavale. Fiind sărbătoarea dulciurilor am putut gusta din prăjiturile gătite de mâinile iscusite ale doamnelor şi ne-am bucurat de momentul oferit de organizatori. Cu acelaşi prilej deputatul UDTR d-nul Ibram Iusein a participat la slujba religioasă din localitatea Ciucurova. Aici i-a felicitat pe enoriaşi şi împreună au ascultat predica imamului Fahrettin Hancar din Tulcea.
Firdes Musledin
În data de 26.10 s-a inaugurat Monumentul Sarı Saltuk din Babadag restaurat din fonduri ce au provenit de la oameni de afaceri turci Ertan şi Erkan Demirhan. Evenimentul a avut loc odată cu vizita primului ministru al Turciei Recep Tayyip Erdoğan împreună cu soţia sa Emine Erdoğan în România. Premierul a rostit o rugăciune în türbe-ul ridicat în memoria lui Sarı Saltuk, a vizitat geamia Babadag unde a participat la slujba de vineri oficiată de Muftiul Cultului Musulman d-nul Murat Iusuf. La această ceremonie au participat enoriaşi din diferite judeţe. Din partea Uniunii Democrate Turce au fost prezenţi preşedintele Osman Fedbi, prim-vicepreşedinte d-nul Iusein Gemal, secretarul general d-nul Ibraim Ervin, deputatul U.D.T.R., d-nul Ibram Iusein, cât şi membrii ai filialelor din Măcin, Tulcea, Babadag, Isaccea şi Constanţa.
Firdes Musledin
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Preşedintele Uniunii Democrate Turce din România, Osman Fedbi şi secretarul general Ervin Ibraim au efectuat o vizită oficială în localitatea Silistra, din Bulgaria, la invitaţia viceprimarului Alev Ahmed.
Liderii Uniunii Democrate Turce din România şi membrii filialei Tuzla aparţinând UDTR au participat la o rundă de convorbiri cu liderii Partidului Mişcarea pentru Drepturi şi Libertăţi din Bulgaria, organizaţie politică a etnicilor turci din ţara vecină. Întâlnirea cu reprezentanţii minorităţii turce din Bulgaria se înscrie în politica Uniunii Democrate Turce din România de întărire a relaţiilor de cooperare cu cetăţenii de origine turcă, care trăiesc în afara graniţelor Republicii Turcia, prin dialog şi prin iniţierea unor proiecte în parteneriat.
Delegaţia UDTR a vizitat geamia din localitatea Silistra, lăcaş de cult musulman construit în secolul XVI şi cetatea Silistra.
Sorina Asan
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Daha önce de temas edildiği gibi, Ertugrul Bey'in vefatından sonra, Kayi boyunun idaresini üstlenebilecek kudret ve vasıfta görülen Osman Bey, 23 yaşlarında iken beyliğin başına getirilir. Filhakika Osman Bey, babasının son günlerinde de beyliğe vekâlet etmekte idi. Onun, beyliğin başına getirilmesi, altı asırdan daha uzun bir süre yaşayacak olan devlete "Osmanlı" adının verilmesine sebep oldu. Böylece Hammer'in de işaret ettiği gibi Islâm dünyasında, UI. Halife olan Hz. Osman'dan sonra bir Osman daha tarih sahnesine çıkıyordu.
Beyliğinin ilk dönemlerinde Kastamonu Uc beylerinden Çobanoğulları ile irtibatı olan ve hatta bir bakıma onlara bağlı olduğu söylenen Osman Bey'in, Çobanoğullarının gazâ faaliyetlerini durdurmaları üzerine harekete geçip gazaya devam ettiği belirtilmektedir.
Osman Bey'in, Uc'larda gazâ faaliyetlerine başlayıp liderliği eline geçirmesi, kudret ve nüfuzunun günden güne artmasına sebep oldu. Bununla beraber o, babası Ertuğrul Bey'in Rum tekfurları ile iyi geçinme siyasetine itina gösteriyor, onlarla dostane münasebetleri devam ettirmek için azamî derecede gayret sarf ediyordu. Fakat bazı Rum tekfurları onun güçlenmesinden kuşku duyup rahatsız olmaktaydı. Bu sebeple "Imdi bunları bu vilayetten çıkarmazsanız veya kovmazsanız ahir (son) pişmanlık fayda vermez" gibi sözler söylüyorlardı. Bu tekfurlar içinde özellikle Inegöl tekfuru, komşu tekfurlara Osman Bey'in ileride kendileri için büyük bir tehlike olacağını bildiriyor ve Osman Bey'e bağlı Türk kabilelerine bir takım zararlar vermekten geri kalmıyordu. Bunun üzerine Inegöl'ün zaptına karar veren Osman Bey, bir miktar kuvvet ile kaleyi almak için yola çıkar. Inegöl tekfurunun Ermenibeli'nde pusu kurduğu ögrenilmesine rağmen Osman Bey, pusu kurmuş ve gücü bilinen bu kuvvetli düşman ile çarpışmaktan çekinmez. Bu çarpışmada Osman Bey'in yeğeni ve kardeşi Saru Yatu'nun oğlu Bay Koca şehid düşer. Bu şehid, muharebe sahasına yakın olan ve adı geçen yerin alt taraflarında Hamza Bey köyü arazisinde harap bir kervansaray yanında defn edilir. Bu savaştan birkaç gün sonra Inegöl'e yakın bir mesafedeki Kolaca kalesi basıldı, ahalisi teslim oldu ve kale zapt edildi. Aşıkpaşazâde'nin ifadesine göre hicretin 684. (1284) yılında meydana gelen bu hadise, Osman Gazi'nin ilk fethidir. Bu olay, Inegöl tekfurunun Karacahisar tekfuru ile ittifakına sebep oldu. Bir müddet sonra Osman Bey, Domaniç civarında Inegöl tekfuru ile yeniden karşılaşır. Karacahisar tekfurunu da yanına alan Inegöl tekfuru bu sefer yenilmekten kurtulamadı. Osman Bey, bu muvaffakiyetten sonra Karacahisar'i feth etti. Bununla beraber Osman Bey'in kardeşi San Yatu da bu savaşta şehid düştü(1288). Saru Yatu'nun naasi, Söğüt'e getirilerek orada babası Ertuğrul'un türbesine defn edildi. Bu muharebe esnasında Karacahisar beyinin en genç kardeşi Latos (veya Kalanos) da öldürüldü.
Osman Bey, özellikle Karacahisar'in fethinden sonra siyasî bir şahsiyet kazanmış görünmektedir. Nitekim o, bu başarısından dolayı Anadolu Selçuklu Sultanı'nın kendisine gönderdiği hâkimiyet (beylik) sembollerini (alamet) alarak bir sancak beyi durumuna geldi.
Gerçekten, Selçuk hükümdarı Giyasu'd-Din Mes'ud, umumî siyaseti cümlesinden olarak üç beylerini taltif ettiği sırada Osman Bey'e de bir ferman göndererek ona Söğüd'ü temlik etmiş idi. Feridun Bey Münseati'nda belirtildiğine göre Söğüd'ün temlik ve iktasını gösteren ferman 683 (1284) tarihini taşımaktadır. Keza 688 (1289) tarihini taşıyan ve Kara Balaban Çavuş ile gönderilen ikinci ve daha kapsamlı fermana göre artık o, Uc Beyi olmuştur. Fermanla birlikte kendisine tuğ, alem, kılıç ve gümüş takımlı at gibi hediyeler de gönderilmişti. Bu fermanda Söğüt ve Eskişehir'in ilhaki ile teşkil olunan sancağa Osman Sah Bey'in tayin edildiği ve o sıralarda Selçuklu hükümetince alınan mirî vergilerin tamamından muaf olduğu bildirilerek şöyle deniyordu:
"... Bir sancaklık yer itibariyle saadetimden müsarünileyhe taklid edüp verdim ve buyurdum ki, sol ki mukteday-i zat-i adalet simattir mesned-i emânet ve eyalette kemâl-i vekar ve sekine birle temekkün ve karar eyleyüp... mefhumun siâr ve disar edünüp serr-i zâlimi, mazlumdan def ve ateş-i mezâlimi ruy-i zeminden ref etmesine cidd ve cühd gösterüp... fevaidinden behremend olmağa çalışıp zaman-i hükümette vadi' (alçak) ve serifgani (zengin) ve fakir, alim ve cahil, karib ve baid (yakın ve uzak) müsafir ve mücavire cümleten yeksan bakup..."
Osman Bey, 691 (1291)'de Eskişehir civarında bulunan Karacahisar'ı aldıktan sonra Mudurnu taraflarında bulunan Samsa Çavuş ve kardeşi Sulamış ile de görüşerek bir plân hazırlar. Buna göre kendisi ile tesrik-i mesai etmiş olan Harmankaya Rum Beyi Köse Mihal da olmak üzere Sakarya vadisindeki Sorkun (veya Sorgun köyü), Taraklı Yenicesi, Mudurnu ve Göynük taraflarına akınlar yaparlar.
Osman Bey'in, günden güne yeni topraklar elde edip başarı kazanması, çevredeki Rum tekfurlarını oldukça tedirgin etmeye başlar. Bu sebeple bunlar, Osman Bey'i ortadan kaldırma çarelerini aramaya başladılar. Bununla beraber savaş ve çatışma olmaksızın Mudurnu ve Göynük taraflarına yapılan akınlar üzerinden tam yedi sene geçti. Bu müddet esnasında Osman Bey, kuvvetlerini iyi bir disiplinle yetiştirmekten geri kalmıyordu. Böylece gün geçtikçe durumunu kuvvetlendiriyordu. Fakat civarda bulunan Bizans tekfurlarının da ona karşı olan düşmanlıkları artıyordu. O zamana kadar her sene asiretin kıymetli esyasını kendi kalesinde muhafaza etmekte olan Bilecik tekfuru bile Osman Bey'in düşmanları arasına girip onların safları arasında yer almıştı. Köse Mihal, kızının düğünü esnasında bu düğüne davet edilen Rum beylerini Osman Gazi ile barıştırmak istedi ise de bunda muvaffak olamadı. Aksine onlar, Osman Bey'in dostu olan Köse Mihal'i de kendi taraflarına çekmek istediler. Bu arada da Osman Bey'e karşı bir suikast planı hazırladılar. Bu suikastın uygulanması için Yarhisar (Yenişehir ile Lefke yani Osmanlı arasında) tekfurunun kızının düğünü uygun bir fırsattı.
Bilecik'in, Osman Gazi tarafından fethi ile sonuçlanacak olan bu düğünde, zaman, mekan ve uygulama için uygun şartların bir araya gelmesi neticesinde bir suikast plânı hazırlandı. Buna göre Yarhisar tekfurunun kızı ile evlenecek olan Bilecik tekfuru düğününe Osman Beyi de davet eder. Suikast plânı da bu esnada gerçekleştirilecektir. Fakat Osman Bey'i düğüne dâvete gelmiş olan Harmankaya Rum Bey'i Mihal, Osman Bey'i durumdan haberdar etmiş ve kendisi için hazırlanan suikastı bütün teferruatıyla ona anlatmıştı. Bunun üzerine dâveti kabul eden Osman Bey, karşı tedbir aldı. Bu gaye ile Osman Bey, düğün hediyesi olarak bir sürü kuzu gönderiyor, düğünü müteakib bütün kabilenin yaylaya çıkmak zorunda bulunduğunu ve eskiden beri olduğu gibi kabilenin bütün kıymetli eşyasının yaşlı kadınlar vâsıtası ile kaleye gönderilmesine müsaade edilmesini taleb ediyordu. Bilecik tekfuru, güzel bir fırsat yakaladığını hesaplayarak buna memnun olmuş ve düğün yeri olarak kararlaştırılan Bilecik'e birkaç saat mesafedeki Çakır Pınarı denilen yere gitmişti. Osman Bey ise asiretin ağır ve kıymetli eşyası yerine atlara silah yükleyip 40 kadar yiğit ve seçkin gaziyi de kadın kıyafetine sokarak Bilecik'e gönderdi. Bu gaziler, düğün münasebetiyle boş kalıp ihmal edilecek olan kaleyi zapt edeceklerdi. Gerçekten de bu karşı plana göre tam zamanında hareket edip Bilecik kalesini kolaylıkla ele geçirdiler. Gazilerinin başarısından haberdar olan Osman Bey de yanındaki diğer gazilerle birlikte Kaldirik (Âsikpasazâde'ye göre "Kildirik" s. 16) Derbendi denilen yerde düğünden dönen Bilecik tekfuruna pusu kurdu ve onu hezimete uğrattı. Bu esnada tekfur ve maiyeti de dahil olmak üzere düğün halkının çoğu öldürüldü. Osman Bey, sabaha karşı Yarhisar üzerine yürüdü. Yapılan ani bir başkınla kale kuşatılıp feth olundu. Halkın büyük bir kısmı da esir alındı. Geline ait eşya ganimet olarak alındı. Daha sonra Bilecik'e dönüldü. Osman Bey, Bilecik ve Yarhisar'ın fethinin doğurduğu şaşkunluk ve düşmanın psikolojik durumunun bozulmasından istifade için derhal Turgut Alp'ı bir miktar süvari kuvveti ile İnegöl üzerine gönderdi. Kaleyi kuşatma altına alan Turgut Alp, harp yapmak süretiyle burayı ele geçirmeye muvaffak oldu. Kalenin tekfuru ile ganimetleri Osman Gazi'ye getirdi. Osman Bey, bu vak'alarda elde edilen ganimet ile esirlerden, gelin ve ona ait eşyanın dışında kalanı tamamiyle gazilere dağıttı. Nilüfer adındaki gelini de bu hadiselerde pek çok yararlığı görülen oğlu Orhan'la evlenirdi. Bilahere bundan Murad Han Gazi ile Süleyman Paşa dünyaya geleceklerdir.
Aşıkpaşazâde, Osman Gazi'nin, oğlu Orhan'la evlendirdiği Nilüfer ve düğün hakkında şu bilgileri verir:
"Osman Gazi, onu oğlu Orhan Gazi'ye verdi kim Ülüfer Hatun'dur. (Lolofira, Lülüfer=Nilüfer) Orhan Gazi ol demde yiğit olmuştu. Ve bir oğlu dahi vardı kim onu göç üzerinde koyup dururdu. Bu dört pare hisarları yerine mukarrer ettiler. Elhasil Osman Gazi düğün eyleyip Nilüfer Hatun'u oğlu Orhan Gazi'ye vermek ister. Ve hem öyle etti. Ülüfer (=Nilüfer) Hatun oldur ki, Kaplıca kapısına yakın yerde Bursa hisari dibinde tekyesi var. Nilüfer suyu köprüsünü ol hatun yaptı. Ve o suya Nilüfer deyü ad verdiler. Ve hem Murad Han Gazi ve Süleyman Paşa dahi onun oğludur. Ikisinin dahi atası Orhan Gazi'dir. Ol hatun vefat edince Orhan Gazi ile defn ettiler."
Miladî 1299 senesinde meydana gelen bu üç fetihten itibaren Osman Bey'in gücü daha ziyade artmıştı. O, yeni fetih haberlerini bildirmek ve alınan ganimetten takdim etmek üzere Anadolu Selçuklu Sultanı'na bir adam göndermek üzereyken, Sultan UI. Alaeddin Keykûbad'ın, İlhanlı hükümdarı Gazan Han kuvvetleri tarafından esir alınıp İran'a götürüldüğünü öğrenir. Bu durumda ona hediye takdimine gerek kalmamış oluyordu. Bununla beraber, müstevli İlhanlı kuvvetlerinin Osman Bey'in Uc Beyliği'ne zarar verme ihtimaline karşı asiret ve oymağın savunma işine önem verdi. Bunun için tedbirler aldı. Şu kadar var ki, Osman Bey, Selçuklu Sultanı UI. Alaeddin Keykûbad'ın yokluğunun meydana getirdiği başsızlık ve serbestlik üzerine, daha rahat hareket etme imkânını da buldu. Bu sebeple, ipekçilik, dokuma ve demir madenleri ile meşhur olan Bilecik'in merkez olması düşünülmeye başlandı. Gerçekten buranın alınması büyük bir başarı olduğundan Osman Bey, fetih faaliyetlerine devam etmek üzere Uc Beyliği merkezini buraya nakl eder. Osman Bey, merkezini buraya nakl etmekle birlikte Selçuklulara olan bağlılığını da devam ettiriyordu. Hoca Saadeddin Efendi, Osman Gazi'nin, Selçuklulara olan bağlılığından bahs ederken, Selçukluların, Moğollar karşısındaki zaafını fırsat bilen çevredeki diğer bazi beylerin nasıl bağımsızlık sevdalarına düştüklerini anlatarak şöyle der: "Selçuklu Devleti, Moğollara yenilince Selçukluların parlaklığı gitmiş (yıldızı sönmüş), ülke Moğolların eline geçmişti. Selçuk hanedanının elinde çok az yetki kalmıştı. Bu hanedanın, nimetlerle besledikleri çevredeki beyler, artık onlara boyun eğmez hale geldiler. Bunlardan her biri bağımsızlık sevdaşma düşerek güçleri yettiğince ülkelere sahip olmaya başladılar. Ama Osman Gazi'nin dostluğu geçici olmayıp, bu hakikatsizlerin tuttukları yola gitmekten kaçınmış, geçmiş hukuku saymış, gücü ve kudreti ölçüsünde Selçuklu topraklarını korumuş, cihad sancağını dikip ülkeler feth etmekle düşman gözünde ürkülecek, savaş meydanlarında korkulacak bir kişi olmuştu."
Firhakika gerek Osman, gerekse ondan sonra gelen halefleri, öyle manevî bir disipline bağlı idiler ki, Selçuklu hatırasını onların bütün hareketlerinde görmek mümkündü. Bu sebeple Selçukluların tabiî varısı olan Osmanlı Beyliği, çıkış ve yükseliş devirlerinin dinamizmi içinde yer alan bu terbiye ve anlayışa aktif bir örnek teşkil etmiştir. Nitekim Osman Bey, kendisine yurt ve istiklâl tanımak zorunda bulunan Sultan'a karşı, o, saltanat ve hayattan çekilinceye kadar siyasî istiklâlini ilân etmemekle, edep ve irfani, şahsî ve nazarî kalıplar halinde bırakmayıp devlet bünyesinde de ifade bulan bir anlayış olarak cemiyete mal etmiştir.
Gerçekten de Selçuklu Sultanı Alaeddin Keykûbad tarafından bağımsızlık nişanesi olarak davul, sancak vs. gönderildiği zaman, Osman Bey'in, çalınan nevbeti ayakta dinlemiş olması, Osmanlılarda önemli bir gelenek (an'ane) haline gelerek ikiyüz sene muhafaza edilmiştir. Binaenaleyh Osmanlı Padişahları, beş vakit namaz esnasında mehterhane çalındığı zaman onu ayakta dinlemişlerdir. Bu gelenek 210 sene devam ettikten sonra Fâtih Sultan Mehmed tarafından kaldırıldı.
Muhammed Faruk
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
De obicei, numele copilului se pune în primele trei zile de la naştere în prezenţa inui hoge. Înaintea punerii numelui, hogea rosteşte de trei ori chemarea musulmană la rugăciune(ezan) la urechea dreaptă a copilului, apoi, rosteşte la urechea stângă a copilului îndemnul musulman de începere a rugăciunii (kamet). Apoi, i se dă numele copilului. În trecut, numele era pus de obicei de bunic sau de bunică. Numele era strigat de hoge la urechea copilului. Numele copilului se pune obligatoriu în decursul primei săptămâni de la naştere, în prezenţa hogei. Persoana care pune numele este un bunic sau o bunică a copilului. Hogea citeşte de trei ori chemarea musulmană la rugăciune (ezan) la urechea dreaptă a copilului şi de trei ori la cea stângă. După ce hogea rosteşte de trei ori numele copilului la urechea acestuia, îi rosteşte numele spre cele patru puncte cardinale. Copilului nou-născut i se pune numele după o zi de la naştere sau cel mai târziu la o săptamână. Uneori, punerea numelui poate avea loc şi la ceremonia de încheiere a celor patruzeci de zile de lăuzie. După această ceremonie însă nu mai este voie să se pună nume copilului. La cereminie participă şi tatăl şi bunicul copilului, rudele mai în vârstă, vecinii, precum şi imamul sau hogea. La începutul ceremoniei, hogea sau un om în vârstă care ştie să citească Coranul rosteşte chemarea musulmană la rugăciune (ezan) de trei ori la urechea dreaptă a copilului şi apoi de trei ori la cea stângă. Apoi, citeşte din Coran capitolul (sure) Kulhuvallah sau alte trei capitole. La sfârşitul fiecărui capitol hogea strigă numele la urechea copilului. Numele poate fi propus de bunic, bunică, unchi, mătuşi, mamă şi tată. Deşi poate fi pus până la urmă oricare din numele propuse de cei sus-menţionaţi, totuşi, dacă bunicul copilului insistă pentru un anumit nume, el are câştig de cauză.
Autorul român Popescu Ciocănel, în anul 1906, a descris obiceiurile turcilor şi tătarilor din Dobrogea. Printre ceremoniile prezentate se număra şi cea a punerii numelui copilului. Se relatează că tatăl copilului îşi spăla mai întâi faţa şi mâinile până la cot, apoi rostea o rugăciune, împroşca din gură puţină apă peste urechea copilului, spunând în şoaptă un cuvânt. Apoi, spunea cu voce tare numele copilului şi comunica mamei copilului numele ce-l va purta, de acum înainte, copilul.
Altă sursă indică faptul că, de obicei, în a patruzecea zi de la naştere se pune numele copilului în cadrul unei ceremonii la care este chemat hogea. Flăcăul care a fost cavaler de onoare la nunta părinţilor copilului participă obligatoriu la această ceremonie, având acum o sarcină importantă. La ceremonia punerii numelui se adună familia şi rudele apropiate ale copilului, iar cavalerul de onoare cumpără copilului toate lucrurile cerute de tradiţie. Cavalerul de onoare propune numele copilului, dar decizia o lasă în seama rudelor mai în vârstă ale copilului. În final, numele copilului este pus fie de bunic, fie de bunică. Hogea rosteşte de câte trei ori chemarea musulmană la rugăciune (ezan) la urechea dreaptă şi respectiv la cea stângă a copilului, apoi spune la urechea copilului de trei ori numele pe care acesta îl va purta.
Numele copilului poate fi pus de părinţii săi, nume pe care hogea îl rosteşte de câte trei ori la fiecare ureche a copilului după ce rosteşte, tot de câte trei ori, chemarea musulmană la rugăciune (ezan).
Astăzi familiile tinere stabilesc numele copiilor dar în mod obligatoriu, la urechile copilului, cineva care se pricepe, rosteşte de câte trei ori chemarea musulmană la rugăciune (ezan).
Pagină realizată de Nurgean Ibraim
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Mustafa Kemal Paşa, 16 Mayıs 1919da Bandırma Vapuru ile İstanbuldan ayrılıp 19 Mayıs 1919da Samsuna çıktı. Bu olay Kurtuluş Savaşının fiilen başlaması sayılır. Buradan Erzuruma geçerek 23 Temmuz 1919da Erzurum Kongresini düzenledi. Erzurum Kongresinde seçilen Temsil Heyeti ile birlikte geldiği Sivasta 4 Eylül 1919da çalışmalara başladı.
Mustafa Kemal Paşa, Erzurum, Sivas Kongrelerinden sonra 27 Aralık 1919 günü Temsilciler Kurulu üyeleriyle birlikte Ankara'ya geldi.
O zamana kadar Osmanlı İmparatorluğu'nun başkenti İstanbul idi. Osmanlı Mebusan Meclisi son kez 12 Ocak 1919'da İstanbul'da toplandı. 16 Mart 1919 günü İngilizler İstanbul'a girdi. Önce meclisi bastılar. Bu olay üzerine birçok milletvekili Anadolu'ya geçti. Yakalananlardan çoğu tutuklandı. Artık Osmanlı Mebusan Meclisi'nin İstanbul'da toplanma olasılığı kalmamıştı. Milletvekillerinin toplanacağı ve ülkenin yönetileceği bir başkent gerekiyordu.
Ankara, Anadolu'nun ortasında, savaş cephelerine eşit uzaklıkta bir kentti. Savaşın yönetimi ve haberleşme, Ankara'dan kolaylıkla yürütülürdü. Dağılan Osmanlı Mebusan Meclisi üyeleri ile Sivas ve Erzurum Kongreleri'nde seçilen temsilcilerin bir yerde toplanması gerekiyordu. Bu nedenle 19 Mart 1919 günü Mustafa Kemal Paşa kimi illere ve komutanlıklara bir genelge gönderdi. Bu genelgede özetle; "Osmanlı Devletinin yaşamı ve egemenliğinin sona erdiği" bildiriliyor, "Türk ulusu kendi yaşamını ve bağımsızlığını koruyacaktır." deniliyordu. Bu genelgeden sonra temsilcilerle Osmanlı Mebusan Meclisi'nden gelen üyeler Ankara'da toplanmaya başladılar. Ankaralılar onları coşkuyla, sevinçle, sevgiyle karşıladı.
Türkiye Büyük Millet Meclisi 23 Nisan 1920 günü, Ankara'da açıldı. Meclis, ilk oturumunda Mustafa Kemal Paşa'yı başkan seçti. Mustafa Kemal Paşa bundan sonra ülkeyi kurtarma çalışmalarını Anadolu'nun bu küçük kentinde sürdürdü. Ulusal Kurtuluş Savaşı'mızın planları bu yoksul kentte hazırlandı. Savaşın başarıya ulaşması için düzenli ordular kuruldu. Bu ordular İnönü'de, Sakarya'da, Dumlupınar'da düşmanı bozguna uğrattı. 30 Ağustos 1922'de kazanılan Başkomutanlık Savaşı ile Kurtuluş Savaşı'mız tamamlandı.
Yurdumuz düşmanlardan kurtulduktan sonra 13 Ekim 1923 günü İsmet Paşa ve dört arkadaşı Ankara'nın başkent olması için Türkiye Büyük Millet Meclisi'ne yasa önerisi verdiler. Öneri mecliste oylandı, kabul edildi. Böylece Ankara yeni Türkiye Devleti'nin başkenti oldu.
Başken, ülkenin yönetim merkezidir. Büyük Millet Meclisi, devlet başkanı, başbakanlık, bakanlıklar, yüksek yargı organları, başkentte bulunur.
Ankara başkent olduktan sonra gelişti. Modern yapılar, büyük apartmanlar yapıldı. Yüksek okullar, üniversiteler açıldı. Fabrikalar, yeni iş yerleri kuruldu. Kent kısa sürede büyüdü, genişledi.
Ankara bugün nüfus yoğunluğu bakımından yurdumuzun ikinci büyük kentidir.
Her yıl 13 Ekim günü Ankara'nın başkent oluşu, düzenlenen büyük törenlerle kutlanır. Ankara Kalesi'nde başlayan bu törene özel giysileri içinde seymenler, öğrenciler, çeşitli dernek temsilcileri katılırlar. Törende yapılan konuşmalarda Ankara'nın başkent oluşunun anlam ve önemi belirtilir.
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
İzmir'in kuzeybatısında küçük bir sahil kasabası olan Yenifoça, günümüzde şirin bir tatil beldesi özelliğini kazanmıştır. İzmir'e uzaklığı 65 kilometredir. Nüfusu ise 3742'dir. Yenifoça'dan, Aliağa-İzmir karayolu ile 45 dakika içerisinde İzmir'e ulaşılmaktadır. Kuzeybatıda, 20 km.lik asfalt yolu sonunda Foça ilçesine ulaşılır. İki Foça arasında yer alan bu yolun bir tarafı denizle diğer tarafı ise yer yer ormanlarla kaplıdır.
Yenifoça'nın doğusunda zeytin ve çam ağaçlarıyla kaplı 200 m. yüksekliğinde Fula dağı, güneydoğusunda 416 m. yüksekliğinde Şaphane dağı, güneyinde Kapıkaya tepeleri ve batısında Kızıldağ ile Değirmentaşı dağı buunmaktadır. En yakın köyleri Horozgediği, Kozbeyli, Çakmaklı, Yenibağarası, Bağarası ve Koca Mehmetlerdir
Yenifoça adı günümüzden 5000 yıl önce, kuruluş evresi içinde konulmuştur. Dükas'a göre o zamanlarda Yenifoça'yı fok avcılığı ile geçinen kişiler kurmuşlardır. Bu nedenle ismi Niyez Fokez olmuştur. Diğer Foça'ya da o tarihte Palyez Fokez denmiştir. (Niyez: yeni, Palyez: eski). Belde Yenifoça adını çok eskiden beri gururla taşımaktadır. Yenifoça, etrafında Hellenist devrine ait surlarıyla 5000 yıllık bir tarihe sahiptir. Kuruluşunda bağımsız olarak yaşayan fok avcısı Yenifoça'lılar zaman zaman İranlıların, Büyük İskender'in, Romalıların istilasına uğramışlar, daha sonraları ise Cenevizlilerin hakimiyetine girmişlerdir. Anadolu Selçuklu Devleti'ne, daha sonraları ise Osmanlı Devleti'ne her yıl bir miktar vergi vermekle varlıklarını sürdürmüşlerdir. Selçuklular Yenifoça'nın güneydoğusunda 4 km uzaklıkta Yolmuş, 3 km uzaklıkta Şaphane, güneyinde ise 7 km uzaklıkta Balcı köylerini kurmuşlardır. Fakat etrafı kalın surlarla çevrili olan Yenifoça'ya girmeyi başaramamışlardır. Bizans İmparatoru Michael Paleologue zamanında 1275 yılında Ceneviz Foça'yı evlilik hediyesi olarak kabul etti ve karakol olarak Yenifoça'yı geliştirdiler. VI. Osmanlı Padişahı II. Murat, Anadolu'da baş kaldırıp Rumeli'ye geçen ve Gelibolu'yu alan Sultan Mustafa'yı saf dışı etmek için Yenifoça-Ceneviz komutanı Yanko Adorno'dan yardım istemişlerdir. Yanko Adorno II. Murat ve Osmanlı ordusunu donanması yardımıyla Rumeli'ye getirmiştir. II. Murat Rumeli'de Sultan Mustafa'yı etkisiz hale getirmiş ve ona yardım edenleri de cezalandırmıştır. II. Murat ise kendisine donanmasıyla yardım eden Yenifoça-Ceneviz komutanı Yanko Adorno'yu mükafatlandırarak, Yenifoça Şaphane dağında bulunan şap madenini işletme hakkını ona vermiştir.
Yenifoça Osmanlı döneminde çeşitli beyler tarafından yönetilmiş, 1. Dünya Savaşı sonrası ise Yunan ordusu tarafından işgal edilmiştir. Kurtuluş Savaşında 10 Eylül 1922'de Türk ordusu tarafından işgalden kurtarılmıştır.
1922 yılında Yenifoça'dan Selanik kenti yakınlarında ki Halkidiki bölgesine göç eden ve burada Yenifoça adı ile bir köy kuran 130 aile, yıllardır yaşamlarını orada sürdürmektedir. Bu aileler 1980 yılında Yenifoçalıları Yaşatma Derneği kurmuşlardır.
Yenifoça'da iklim Akdeniz İklimi özelliğindedir. Yazları serin ve kurak, kışları soğuk ve yağışlı geçer. Kuzeyi açık olduğundan Poyraz rüzgarı çok eser. Yaz aylarında sıcaklık ortalama 26 derece, kış aylarında ise 22 derecedir.
Eskiden kilise olarak yapılmış olan bina Fatih Sultan Mehmet zamanında camiye dönüştürülmüştür. Avlusuna bir taş minare ve medrese yaptırılmıştır. Caminin içinde Romalılardan kalan yekpare işlenmiş, kurban kesilen büyük bir mermer taş bulunmaktadır. Daha sonra bu mermer taş, vaize kürsü görevi yapmıştır. Cami avlusunda ise Hellenist devrine ait bir mezar şadırvan görevini görmektedir.
Zamanla restore edilmiş olan cami günümüzde kullanılmaktadır.
1897 yılında Rumlar tarafından yapılmış olan bina, Yenifoça'nın ilk okuludur. Konyalı Abdülkadir Efendi tarafından açıldığı söylenmektedir. Cumhuriyet döneminde Özel İdare'nin tasarrufu altına alınan bina bugün belediyenin tasarrufu altındadır.
Fatih Sultan Mehmet zamanında kullanılan İslan mezarlığı günümüzde de kullanılmaktadır. 1059 tarihli mezar taşı bulunmaktadır.
Maşatlık Mevkii'ndeki bu mezarlığın varlığı çok eskilere dayanmaktadır. Bir rivayete göre günümüzde varlığnı sürdüren kubbe şeklindeki bu mezar Yunan Prensiyle Prensesine aitmiş.
Günümüzde iki tane kalmış olan bu yel degirmenleri günümüzden yaklaşık 40 yıl önce faaliyet halindeymiş ve beş adetmiş. Rum ve Türk halkının birlikte kullandıkları bu degirmenlerde kendi ihtiyaçlan olan buğday, darı arpa gibi tahıl ürünlerini ögütürlermiş. Bu ögütme işleminde Yenifoça'nın aldıgı Poyraz rüzgarının kuvvetinin etkisi çok fazladır.
1932 yıllarında Türkler tarafından işletilen bu taş madenlerinin Yunanlılar zamanından beri faaliyet halinde oldukları bilinmektedir. Yenifoça, "Taştepe" Mevkiinde çıkarılan bu taşlar "Foçateyn" olarak anılır. Gözenekli bir yapıya sahip olan bu taşlar, çok önceleri özellikle İtalya ve Yunanistan'a ihraç edilirmiş. Günümüzde ise üretimi devam etmektedir. Kahve değirmeni yapımında kullanılmaktadır.
Denizin ortasında bir buzdağı gibi yükselmiş kar beyazından toz pembeye kadar türlü renklerde kayalar, kıyılarda denizle kucaklaşmış mağaralar, denizin ortasında atılıvermiş hissi uyandıran küçücük, alçak kayalıklar ve aralarındaki kanallarla bir doğa harikasıdır Siren Kayalıkları.
Mitolojide sirenler, büyülü sesleri ile gemicileri kendine çeken, kuş vücutlu, kadın başlı yaratıklardır. Homer'in Odysseia destanında bu kayalıklarda yaşayan sirenlerin sesleri oradan geçen gemicileri büyüler ve bu sesi duyanlar onlara kapılmaktan kendilerini alamazlar. Odysseus gemisi ile sirenlerin arasından geçerken sirenlerin büyülü çağrılarına kapılmamak için kendisini geminin direğine sıkıca bağlatır. Ağzını tıkatıp, tayfalarının da kulaklarını bay mumu ile kapattırır. Böylece, sirenlerin sesini sadece kendisi duyacak, sonsuza kadar bu körfezde kalmak için tayfalarına emir vermek isteyecek, ama ağzı tıkalı olduğu için bunu başaramayacaktır. Sirenlerin sesleri rüzgarın uğultusuna ve dalgaların coşkusuna karışarak, körfezin kıyısına vururken Odysseus'un gemisi bu büyülü dünyanın içinden süzülerek geçer gider.
Foça'ya 7 kilometre uzaklıkta ve 4.5m. yüksekliğindeki bir mezar anıtıdır. M.Ö.5 ve 4. Yüzyıla tarihlenen bu anıt bir yapı olarak inşa edilmemiş, aksine Lykia, Lydia ve Frygia'daki mezar anıtları gibi kayadan oyulmuştur.
Yenifoça'da eğitimin 175 yıl önce mahalle mektepleriyle başladığı bilinmektedir. Bu mekteplerde kız ve erkek öğrencilein ayrı sınıflarda eğitim gördüğü de bilinmektedir. 1897 yılında Rumlar tarafından bir ilkokul binası yaptırılmıştır. Bu bina 1953 yılına kadar hizmet vermiştir. Daha sonra Yenifoça halkı imece yoluyla bir okul yaptırmıştır. Rumlar tarafından yapılan eski okul binası ise halen harap durumdadır ve belediyenin tasarrufu altındadır.
1913 yılında yapılmış olan bir başka okul binası da deniz kenarındadır ve halen ev olarak kullanılmaktadır. Bu bina Cumhuriyet döneminde özel idare tarafından satın alınmıştır.
1954 yılında halkın çabalarıyla yaptırılan okul binası 1978 yılından sonra ilkokul ve ortaokul bir arada olmak üzere eğitim ve öğretime başlamıştır. 1988 yılında Sıcakdere mevkiinde Reha Midilli tarafından "Reha Midilli İlköğretim Okulu" hizmete açılmıştır. İlkokul binası ise birkaç yıl boş kaldıktan sonra günümüzde anaokulu ve halk eğitim kurs binası olarak kullanılmaktadır.
Yenifoça'da heryerde olduğu gibi düğün törenlerine dini ve milli bayram günlerine, asker uğrlamalarına gereken önem verilir. Bu önemli günler ve bayramlar birlik içinde coşku ve sevinçle kutlanır.
Yenifoça'lıların kutladığı Hıdrellez günleri ise ayrı bir güzelliktedir. 5 Mayıs akşamı herkes deniz kıyısına gidip dileklerini kumları üzerine çizer. Evlerindeki gül ağacına kağıt ya da para asar. Bunlar gelecek yılın bereket ve bolluk içerisinde geçmesini dilemektir. 6 Mayıs sabahı ise çok erken kalkılır, 7 çeşmeden su içilir. Bunun anlamı da gelecek yılın sağlıklı geçmesini dilemektir.
Yenifoça'da Hıdrellez günü yapılan değişik bir yemek çeşidi de vardır: Oğlak Dolması. Bu yemek için gerekli malzeme: Bir oğlak, iki paket margarin, tuz, karabiber, badem, kuşüzümü, 1.5 kg. pirinç. Yapılışı: Oğlağın içinden çıkarılan ciğer, kalp, böbrek vb. pirinçle birlikte yağda kavrulur. Daha sonra tuz, karabiber, badem, kuşüzümü ve su ilave edilir. Yapılan karışım piştikten sonra oğlağın içine doldurulur ve ağzı dikilir. Üzerine yağ sürülüp fırında pişirilir.
Şirin bir tatil beldesi özelliğinde olan Yenifoça'da turizm son yıllarda gelişmiştir. Belde merkezinde kent dokusunun korunarak, katlı yapışlaşmaya gidilmemiş olması tipik mimarinin korunarak kent merkezinin ticari ve eğlence amaçlı turizme yönlenmesi sağlanmıştır. Yerleşimin büyük bir koyun çevresine yayıldığı Yenifoça'da sahil bandı tümüyle plaj yapılarak halkın dilediği yerden denize girmesi sağlanmıştır. Ayrıca Foça yolu üzerindeki yeşil ile mavinin iç içe olduğu koylarda turizm işletmeleri açılarak halkın bu koylardan da denize girmesine olanak tanınmıştır.
Yenifoça'nın turizminin gelişmesinde en büyük katkılardan biri de Yenifoça'da ev alarak yerleşik turist olan Alman vatandaşlarıdır. Yenifoça'nın İzmir ve çevre illere olan yakınlığı da turizmin gelişmesinde etken olmaktadır. Haftasonlarını değerlendirmek isteyenler Yenifoça'ya gelip irili ufaklı koylarında denize girebilir, balık lokantalarında yemek yiyebilir, özetle bir günlük kısa ve dinlendirici bir tatil geçirebilirler.
Minever Omer. Kaynak: yenifoca.bel.tr
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
'Otuz Beş Yaş' şiiriyle özdeşleşen Cahit Sıtkı Tarancı 13 Ekim 1956'da aramızdan ayrılmıştı Şairin acısı yalnızlık...
Cahit Sıtkı Tarancı şiirinde bireysellikteki evrenselliği yakalayabilmiş olmasıyla, şiiri yararcı mecrasına çekmeden, devinim, ses, biçim birlikteliğiyle yoğurarak kitlelere ulaştırmayı başarabildi. Bu politize olmamış dünyasal bir şiirdi.
Cahit Sıtkı Tarancı, zaman, Türkçe, şiir, ölüm dolayımından ilerleyerek, üzerinde "divan şairi kokusuyla hece ve garip akımı ekseninde seyreder. O, "Türkçe ağzımda anamın sütü gibidir. Suda sabun gibi eriyor zaman. Ölüm bir at olmuş, kişner kapımda" ve "Şiir sözcüktür" dedi. Fakat, sözcük nedir? Gene kendi deyişiyle "Dost, kadeh, sevgili, özlem, düş, anlam gölgesi, arada rengi olan, insanoğlundan haber veren bir derinliktir". Asıl önemlisi, doğayı, tüm yaşamı emerek usa indirir, gönle düşürür. Hele de söz, sanatlarla şerbetlendirilirse, dünyanın en varsıl açılımını o rtaya çıkartarak cevher olur, yüreğe akar gider. İlkokulu Diyarbakır'da bitirdikten sonra, Galatasaray Lisesi'nde okumaya başlaması, çok bilgili, görgülü, irfan sahibi laik öğretmenler elinde yetişmesi bir şanstır. Fransızcayı öğrendiğinden Baudelaire, Rimbaud, Mallarmê 'yi tanıdı, çözümledi. Mülkiye öğrenimini Türkiye ve Paris'te yaptı. 1946'da CHP Şiir Ödülü'nde birincilik aldı. Dağlarca ve A. İlhan, ilk üçe giren diğer şairlerdi.
Masmavi gölgeler bile ses vermiyordu çığlığına. Kendini Haşim gibi çirkin bulması, kız arkadaş edinememesi, yalnızlığını katlıyordu. Kırılgan, ürpertili ve tedirgin oluşu, doğal ki, şiirini derinleştiriyordu.
Bu yöne, tarih açısından bakıldığında, yaratı ve donatmak sanatının, yansıtma yoluyla yaşamın boşluklarını giderme konusunda, sanatın özüyle işlevine ters düşmeyen, birbirini tümleyen bir dolayım oluşturmak istediği görülebilir. Fakat, Tarancı şiirlerinde, olanı, sorularıyla tırtıklarken, olabilir olan şeyi pek de görüp söylememiştir. Çağa özgü az güvenilirliği, bozulmayı içerikle beslerken, doğuş koşullarını, temel kavramlar üzerinden sanat gerçeğinin yansısıyla duymuş olması gerekirken; aynalarda kendini daha çok görmek istememesi uğruna, bu korkuyla olsa gerek, öznelliğin iç dünyasından gene bu ikircikliğiyle vazgeçmektedir. Tarancı, esrarlı yollara kolayca sapmaz gözükse de, sürekli içe gider. Şiir içte gezdirilen bir aynadır da ona göre.
Turgut Uyar'a bakarsak, o hiçbir şeye, hiçbir şey katmamış, salt olanı vermiş, gelip geçmiş bir yaşamdır diyor. Yaşam zaman zaman insanla dalga geçer. Buysa kişiyi çok üzer. Bir yanı düşten güzel bu yaşamın, bir yanı da biçim ve içerik yetingenliği ve yetkinliğinin kanıtıdır. Sürer gider.
Gizli, açık, kapalı havasının insanlarını yansıttı. Şiirinde bireysellikteki evrenselliği yakalayabilmiş olmasıyla, şiiri yararcı mecrasına çekmeden, devinim, ses, biçim birlikteliğiyle yoğurarak kitlelere ulaştırmayı başarabildi. Bu politize olmamış dünyasal bir şiirdi. Söyleminde stepe denk gelen, sarkan yanları var mıydı, ölüm korkusunun?
Gün Eksilmesin Penceremden
Ne doğan güne hükmüm geçer,
Ne halden anlayan bulunur;
Ah aklımdan ölümüm geçer;
Sonra bu kuş, bu bahçe, bu nur.
Ve gönül Tanrısına der ki:
Pervam yok verdiğin elemden
Her mihnet kabulüm, yeter ki
Gün eksilmesin penceremden!
Derleyen: Minever Omer
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
ARTEMİS TAPINAĞIEfeslilerin ilk yerleşimlerinin bu tapınağın olduğu yerde bulunduğu bilinmektedir.Daha sonra bir depremle tapınağın yıkılması üzerine Roma İmparatorluğunun yardımı ile Efesliler tapınağı yeniden ve daha gösterişli bir biçimde inşaa etmişlerdir.Dünyanın 7 harikasından biri olarak kabul edilen Efes Artemis Tapınağının bugün sadece temel kalıntıları bulunmakatdır. |
TEMPLU ARTEMIS (DIANA)Templul Artemis a jucat un rol de o extremă importanţă pentru viaţa socială şi religioasă a oraşului Efes. Există convingeri că acest templu a fost construit pentru prima dată de către Amazoane. Celebrul Plinius spune că de-a lungul istoriei sale, acest templu a fost jefuit de şapte ori. Când Efesul a intrat sub stăpânirea lui Cresus Regele Lidyei, pentru reconstruirea templului a adus arhitecţii vestiţi ai vremii Kersifon şi fiul lui Metagenes. Coloanele au fost dăruite de rege templului iar partea inferioară si postamentul templului a fost construit cu adăugiri. |
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
1.5 kg ayva
5 su bardağı su
1.5 kg toz şeker
2 çorba kaşığı limon suyu
Ayvaların kabuklarını soyup, kalın delikli bir rendeyle çekirdek yatakları bozulmayacak şekilde rendeleyin. Ayvaları suya koyup, 5 -6 dakika kadar haşlayın. Sonra toz şekeri katın ve karıştırarak eritin. Şeker eridikten sonra, orta ateşte koyulaşıncaya dek kaynatın. Reçel kıvamını bulduğunda, iki çorba kaşığı limon suyunu katıp, biraz karıştırın. Bir taşım kaynatıldıktan sonra tencereyi ateşten alıp, soğumaya bırakın. Sonra kuru cam kavanozlara boşaltın, soğuduğunda kavanozların kapaklarını kapatıp, serin bir yerde muhafaza edin.
3 adet portakal
2.5 kg toz şeker
7 su bardağı su
1 adet greyfrut
2 adet limon
Meyvelerin kabuklarını temizleyin, meyveleri küçük küçük doğrayın. Su ilave edip 24 saat bekletin. Sonra hafif pişirip, yirmidört saat daha bekletin. Şekeri katıp kaynatın (çok koyu olması gerekmez, soğuyunca da koyulacaktır).
500 gr şeker
1 adet limon
2.5 su bardağı su
1 kg çekirdeksiz üzüm
60 gr çam fıstığı, kavrulmuş
Üzümleri iyice yıkayıp, sularını süzün. Üzümleri salkımdan tane tane koparıp, ayırın. 500 gr şeker ile 2.5 su bardağı suyu kaynatıp, bir şurup hazırlayın.
Şurup kıvamını bulduğunda çam fıstıklarını ve üzümleri içine atın ve üzümler pişinceye dek hafif ateşte kaynatın. Reçel kıvamını aldığına limon suyunu ilave edin ve karıştırın, 20-25 dakika kadar kaynatın.Reçeli ateşten alın ve soğumaya bırakın. Ilındığında kuru cam kavanozlara boşaltın, soğuduğunda kavanozların kapaklarını kapatıp, serin bir yerde muhafaza edin.