Am observat în ultimul timp o recrudescenţă a atacurilor anti-musulmane ale unor personalităţi din lumea contemporană cum ar fi Papa Benedict al XVI-lea, care se distanţează de ilustrul său predecesor Papa Ioan Paul al II-lea, adept al dialogului interreligios şi al promovării multiculturalismului sau al d-nului Jack Strow, fost ministru al Afacerilor Externe al Marii Britanii şi actual preşedinte al Camerei Comunelor, Parlamentul Britanic.
Constat însă că şi unii reprezentanţi ai presei române iau în derâdere valorile sfinte ale religiei islamice. O glumă nefericită apărută în Jurnalul Naţional, joi, 28 septembrie 2006, mi-a întărit convingerea superficialităţii presei române în tratarea unor probleme stringente ale lumii contemporane.
Ce fac jurnaliştii de la „Jurnalul Naţional“ în toiul lunii sfinte islamice a Ramazanului şi în contextul unor aprige dezbateri globale interreligioase? Nu găsesc altceva mai bun de făcut decât să-i jignească nemeritat pe musulmani prin publicarea unui banc de-a dreptul terifiant, care sună în felul următor: „Se face că Dumnezeu şi Isus stau la masă, când deodată bate cineva la uşă. Cine e? întreabă Isus. Sunt Allah. Tată, ai comandat cumva shaorma? Zice Isus întorcându-se spre Dumnezeu”.
Iată-i aşadar pe cei care jignesc sentimentele religioase ale unui miliard două sute de milioane de oameni, adepţi ai religiei islamice.
Şi când te gândeşti că mai sunt unii, care, încă se întreabă cine sunt vinovaţii de perpetuarea veşnică şi nejustificată a urii religioase…
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Fie ca Sărbătoarea Ramazanului să vă aducă fericire, linişte sufletească, pace şi împlinirea tuturor dorinţelor.
Sunt convins că luna postului ne-a făcut mai buni, mai înţelepţi, ne-a purificat de tot ce-i rău. Ramazan Bayramınızı en içten dileklerimle kutlar, nice bayramlara vesile olmasına temenni ederim.
Preşedinte U.D.T.R., Fedbi Osman
Cu ocazia Ramazan Bayramului, după sfânta lună a binecuvântării de către Allah, mi se oferă plăcutul prilej de a adresa cele mai frumoase gânduri, urări de bine, satisfacţii depline, mulţumire sufletească şi împlinirea celor mai frumoase dorinţe, membrilor Uniunii Democrate Turce din România şi tuturor conaţionalilor ce se află pe pământ românesc.
Vă doresc din toată inima ca aceste zile să vă aducă linişte, să vă ocrotească, să vă dăruiască sănătate şi puterea de a trece cu uşurinţă peste problemele şi încercările vieţii. Bayram fericit! Ani mulţi cu belşug, iubire, noroc şi speranţă alături de cei dragi şi apropiaţi.
Deputat UDTR, Iusein Ibram
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Uniunea Democrată Turcă din România, a organizat vineri, 22 septembrie 2006, o acţiune culturală de amploare pentru etnicii turci.
Este o tradiţie ca, în fiecare an, să se viziteze Geamia Gazi Ali Paşa, Monumentul Funerar Sarı Saltuk cât şi Mormântul Koyun Baba. Au participat membrii comunităţii noastre din filialele: Constanţa, Techirghiol, Cumpăna, Tuzla, Mangalia, Cobadin, Băneasa, Tulcea, Isaccea, Măcin, Babadag, Brăila, Fântâna Mare şi Bucureşti.
Punctul de întâlnire al tuturor autocarelor a fost geamia din Babadag, orele 12. După discuţiile avute cu toţi liderii filialelor s-a hotărât programul pelerinajului. A început slujba de vineri (Cuma Namazı) în geamie unde imamul din Turcia, d-nul Mesut Aktaş s-a adresat celor prezenţi, pledând pentru unitate cât şi pentru importanţa utilizării limbii materne, pentru ca generaţiile viitoare să nu-şi uite rădăcinile.
După terminarea slujbei, mulţimea de oameni s-a îndreptat către mormântul funerar Sarı Saltuk unde fiecare musulman a rostit rugăciuni.
După cum relata Evliya Çelebi, Sarı Saltuk, un renumit gânditor turc, a răspândit în Balcani şi implicit în Dobrogea după anii 1263 religia islamică.
Ulterior toate mijloacele de transport s-au îndreptat către mormântul funerar a lui Koyun Baba.
Acest mormânt este înconjurat de păduri seculare, legenda relatând despre Koyun Baba ca fiind cel care a descoperit mormântul lui Sarı Saltuk Baba.
Am simţit o bucurie imensă organizând, acest pelerinaj, pregătindu-i pe participanţi pentru începerea perioadei de post Ramazan. Cu acest prilej s-a dat posibilitatea întâlnirii prietenilor, rudelor, cunoştinţelor care nu s-au văzut de mult timp. De asemenea, ei au participat la un picnic unde au cântat cântece vechi turceşti.
Serin Gafar
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Türk Birliğinde İftar Sofrası19 Ekim 2006 tarihinde Romanya Demokrat Türk Birliği iftar sofrası verdi. İftar'ın konukları sayın Fedbi Osman – Birliğimizin Başkanı, sayın Sureya Şakir Genel Sekreter ve Milletvekilimizin danışmanı sayın Melek Osman misafirlerimizi karşıladılar: Romanya Muslumanların Müftülüğü tarafından Ekonomi Danışmanı Sn. Enghin Revin Musledin, Romanya Müslüman Tatar Türklerinin Demokrat Birliği Başkanı Sn. Saladin Agiacai, Hünkar Caminin İmamları Sn. Rüştü Coşkun, Sn. Osman Negeat, Türk Birliği Din Komisyonun Başkanı Sn. Remzi Islam. Iftar yemeklerini birliğimizin kızları hazırladı. Güzel yemeklerden dolayı onlara teşekkür ederiz ve Birliğimizin vermiş olduğu Braila ve Tulca'daki iftarları Allah kabul etsin. |
Masă de iftar la sediul U.D.T.R.În spiritul lunii Ramazan, angajaţii Uniunii Democrate Turce din România au pregătit o masă de iftar la sediul central. Conducerea U.D.T.R., în frunte cu d-nul Osman Fedbi, preşedinte, d-na Şachir Sureia, secretar general, d-na Osman Melek, consilierul deputatului U.D.T.R., i-a avut ca invitaţi pe d-nul Musledin Enghin Revin Consilierul economic al Muftiatului Cultului Musulman din România, d-nul Agiacai Saladin, preşedintele Uniunii Democrate a Tătarilor Turco Musulmani din România, pe cei doi imami ai geamiei Hunchiar din Constanţa d-nii Rüştü Coşkun şi respectiv Osman Negeat. De asemenea a participat la acţiune d-nul Islam Remzi, preşedintele Comisiei de Religie a U.D.T.R. Firdevs Musledin |
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
În perioada 12-24 iulie 2006 a avut loc la Yalova, o frumoasă staţiune a Republicii Turcia a IX-a ediţie a festivalului „Türk Boyları Kültür Şöleni“ organizat de Centrul Cultural YAFEM reprezentat de preşedintele Özer Koyuncu.
Prima întâlnire a tinerei noastre poete cu publicul s-a realizat în data de 22 iulie la adunarea scriitorilor. Întreaga activitate a fost încununată cu succes, publicul auditor fiind încântat de măiestria cu care au fost concepute aceste poezii. Acestei prime apariţii i-au urmat multe altele în cadrul numeroaselor spectacole oferite de grupul uniunii noastre la: Barış Manço Açık Hava Tiyatrosu, Çınarcık, Termal Kaplıcaları şi Gemlik.
După revenirea în ţară am avut deosebita plăcere de a realiza cu domnişoara Memiş Hayat, cea care mi-a fost elevă şi căreia i-am cultivat dragostea pentru cultura şi limba turcă, un mic interviu despre apariţia celui de al doilea volum de poezii intitulat „Bir Damla Mutluluk“ (Un strop de fericire).
R: Care sunt poeziile preferate din volumul tău de poezii şi de ce?
M.H: Poeziile mele preferate sunt „10 Kasım sabahı” (Dimineaţa de 10 noiembrie) şi „Bir Damla Mutluluk“ (Un strop de fericire). Despre prima poezie pot să vă spun că era o dimineaţă de 10 noiembrie 2005 când vizionam un program despre Atatürk, cu imagini de la înmormântarea lui şi cu emoţia puternică simţită la vederea acelor imagini am scris această poezie. Lumea în care trăim este atât de tristă şi fiecare are grija zilei de mâine încât toţi au uitat sa zâmbească şi de aceea am vrut ca prin poezia „Un strop de fericire“ să le aduc aminte oamenilor că există şi fericire.
R: Ce mesaj ai dori să adresezi cititorilor tăi, acum la apariţia celui de al doilea volum de poezii?
M.H: Uitaţi de rutina zilei şi amintiţi-vă să zâmbiţi. Este mai simplu să fii fericit din lucruri mici decât să munceşti din zor pentru o fericire, care poate să nu vină. „CARPE DIEM“.
R: Eu îţi mulţumesc pentru că ne-ai împărtăşit câteva dintre trăirile tale sufleteşti şi îţi doresc mult succes în cariera ta de scriitor.
În continuare voi prezenta prefaţa volumului de poezii pentru a vedea cum a apreciat un renumit specialist, critic literar maniera în care a fost concepută aceast volum.
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Romanya Türk Edebiyatının köşe taşlarından biri sayılacak değerdeki “Bir Damla Mutluluk“ şiir kitabı üç bölümden ibarettir. Bu bölümlerin içindeki şiirler Hayat Memiş’in kendisine ait olan ikinci şiir kitabını oluşturur. Yazarın ilk eseri 2005 yılında okuyuculara “Yıldızlarla Dertleşmek“ başlığı altında sunulmuştur.
Kendisine ait gözlemleri ve olayları kaleme aldığı zaman 16 yaşındaki şaire iyi ve kötü değişmelere uğrayan gençlerin psikolojisini derin bir tutkuyla, tezatlı ve cazip bir uslüpla sergilediğini görüyoruz.
Vatanla Bağlarımız diye adlandırılan eserin ilk bölümünü Hayat Memiş daima iltifat eden, özleyen ve düşleyen büyük Türk ulusuna bağışlar. Ona karşı duyduğu mukkades fikirlerini hepimize bildirmeye, tanıtmaya uğraşıyor; sevinç dolu kalbiyle o Türk’e sarılıyor, ona aşık oluyor, sonsuz sevgisini her anda hatırlatarak şunları yazıyor:
Biz Türkler, ayrı ülkelerde,
Serpilmiş ayrı yerlerde,
Ayrı topraklarda büyüsek bile,
Atatürk’ün istendiği gibi:
Aynı çiçekler gibi,
Buluşuyoruz aynı demette,
Yaşasın Türk Milleti
Türklere karşı duyduğu hayranlık şiirlerinin kökünü ve temeline teşkil eder. Özellikle kendi varlığını bir Türk Genci olarak hissetmesi, onun hayal dünyasını geliştirmiş: genellikle imajlarla dolu dolu genç hayatının kudreti içinde seçkin bir üslübu ortaya çıkarmış ve şunları yazmıştır:
Temiz havasına,
Sert taşına,
Kanla yıkanan toprağına,
Hayranım vatanıma!
Hayranım
Der ve devam ederek:
Hayran olmuşuz suyuna, taşına,
Canımız kurban toprağına,
Bu güzel vatan uğruna
Her şeyimiz feda.
İstiklal Şiiri
diye Türklere karşı aşkını bildirir.
Türk tarihini, eski savaşçılar ve olayları canlı teknik kullanarak anlatır, 16 yaşındaki genç şair: „Yaşasın Türk Milleti“, „Zorlukları beraber geçtik“, „Tutsaklığın duvarlarını devirdik“, „Ne güzelmiş benim Türkçem“, „Türk dili bir bilmecedir“ gibi deyimler ve ifadeler kullanarak tüm şiirlerini nadir, kendisine ait olan bir vukufla anlattığını görmekteğiz.
Bir Damla Mutluluğu’un ikinci bölümünü Aşkın Gerçek Anlamı teşkil eder. Burada aşk 16 yaşındaki bir gencin hissleriyle denklemiş olur, çünkü Hayat Memiş: Aşk bazen bahar, bazen de güzdür. Bu iki mevsimi yaşadı mı aşkın, demek ki aşkın gerçek anlamını anlamışsın diyerek kendi sevgisinin ne kadar nefis, saf, arı, halis olduğunu anlatmaya çalışır, bu konu etrafında yağılmış parlak sevginin türküsünü dörtlüklere, beyitlere dökmüş. O kadar etkileyici bir üslüpa kavramış ki, dersin Hayat Memiş bir çok olayları yaşamış ihtiyar bir şaire, kalemi eline yıllardan beri sıralan güçlü, yaşlı bir edebiyatçı. Halbuki o aşkı çocuk kalbiyle sevginin en derin, güzel, sırlı, yönlerini keşfetmiş; bu duyularını o hepimize kuvvetli, etkileyici fikirlerle tanıtmaya çalışır. Aşk istiyorum başlıklı şiirinde şaire ne gibi bir aşk istediğini anlatıyor:
Beni rüyasında gören,
Uykudayken bile beni seven,
İçten gelen sözler söylenen,
Böyle aşk isterim ben!
Aşk İstiyorum
Demesiyle sevgisini ısrarla belirtmiş olur.
Hayat Memiş’in aşkı tüm şiirlerinde sürüp gitmektedir. Bazen Tanrı’ya yalvarır ve sevgilisiyle birleşmesini ister, bazen aşkın ömrü çok kısa olduğuna yıkınır, rahatı bozulduğunu bildirir, bazen ise sevgilisinin gözüne bakarak denize dalar ve mutlu olur ve kimse onun bu mutluluğunu anlayamaz, çalışamaz.
Aşk doğanın içinde derman bulur. Deniz, çöl, yağmur, yel, bulut; hepsi şairenin sevgisine şahit olur. Hayat Memiş’in ilahi aşk alemini anlamamız için muhakkak onun yanında bulunmalıyız, onun şiirlerini, dörtlüklerini, serbest kafiye ile yazılmış tüm mısralarını dikkatle okumamız gerekir. Kibar, adi, basit sözlerle anlatan duygularını gönlümüzle, sıcak hisslerimizle duymamız, tanımamız gerekir, tüm bunları yaptıktan sonrada diyebiliriz ki şairenin aşk dünyasını timsaller, imajlar, mecazlar oluşturur. Özellikle gündelik yaşantının sorunlarını uyandıran tek çözüm de elbette sevgide bulunduğunu ispatlamaya çalşır. Bütün bunları
Zarar gelse saçının bir teline,
Bulut iner kalbim üzerine,
Eller değse ellerine,
Zehir damlar tenime
Kolay mı sandın
Bedenden ayrılır ruhum, dalar giderim,
Gözlerinin derinlerine girerim,
Gözlerin güldü mü, o anı çok beklerim,
Gözlerini bana açtın ya, ona sevinirim.
Gözlerin
Siyah gözlerinde adeta, mutluluğu buldum,
Bakışlarında aşkı, sevgiyi buldum,
Hayatımı aydınlatan ışığı buldum,
Gözlerinde arayıp, gerçek seni buldum
Diyerek yalnız kendisine, şaireye ait olan bir sevinci paylaşıyoruz.
Şiir divanının üçüncü bölümünü, şaire Hayat Memiş, Düşünceler… diye adlandırmıştır. Neden Düşünceler…? çunkü bunlar şairenin korku ve hayranlıklarını, kader karşısındaki acizlerini, denizin haşin ve uysal tabiyatını, felsefesini kendi içinde duymuş, kendi gönlünde toplamış ve yansıtmıştır.
Düşünceler deniz olur, dalgalanır hayatımın rüzgarlarında ifadesi onun asıl değer ve şöhretini daha geniş bir ölçüde tanımamıza yardım edecektir.
Hayat, barış, dert, sonsuz deniz içinde Hayat Memiş bir damla mutluluğa razı olur ve şunları yazar:
Size mutluluk getirdim,
Onu Cennet’ten alıp geldim,
Sözleri gönlümden seçtim,
Bu şiiri okuyana armağan ettim…
Bir Damla Mutluluk
Eminim ki bu armağan gelecek nesiller için manevi destek olacaktır. Hayat Memiş kızımıza başarılar diler, daha nice şiir eserleri icat etmesini sabırsızlıkla bekleriz.
Prof. dr. Nedret MAHMUT
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
20’nci yüzyılın ilk çevreği Türk ulusu için tarihinin hiçbir döneminde olmadığı kadar önemli bir varoluş mücadelesine sahne olmuştur. Bu dönem içinde Türk ulusu, düşmanları ve onları ülke içindeki işbirlikçileri tarafından yok edilmeye çalışılmış, çeşitli entrika ve bahanelerle Türk yurdu işgal edilmiştir.
Büyük Türk milletinin bu en büyük varoluş mücadelesinin mimarı Ulu Önder, Başkomutan Mustafa Kemal Atatürk, yıllardır devam eden savaşlarda bütün kaynakları harcanmış ve yetişmiş insan gücünü kaybetmiş bir imparatorluğun yıkıntılarından kahraman bir ordu millet çıkarmayı yeniden başararak, Anadolu’daki yüzlerce yıllık Türk varlığına kastedenleri tarihe gömmüş ve çağdaş bir devlet kurabilmiştir. Türk tarihinde bir dönüm noktası olan bu mücadele, Türk ulusunun kudret ve kahramanlığını altın harflerle tarihe bir kere daha geçiren muazzam bir eserdir. Kurtuluş Savaşı ve kurmuş olduğu Türkiye Cumhuriyeti devleti, Türk milletinin hüriyet ve istiklal mücadelesinin ölümsüz bir abidesidir. Bu mücadele ile eşsiz Başkomutan Mustafa Kemal Atatürk’ün yaktığı özgürlük ateşi, yalnızca Türklerin değil dünyadaki ezilmiş bütün ulusların da hürriyet meşalesi olmuştur. Bunun en canlı kanıtlarından biri, her yıl Anıtkabir’i ziyaret eden onbinlerce yabancıdır.
Türk milletini yok etmeye ve Türk vatanını istilaya kalkışan düşmana karşı Gazi Mustafa Kemal Atatürk önderliğinde gerçekleştirilen emsalsiz mücadele ve kahramanlık asil Türk milleti tarafından daima şükran ve minnetle anılacaktır. Bu bağlamda, Türk milletinin Kurtuluş Savaşı’nın ve onun ulu önderinin bu eşsiz mücadelesinin gelecek nesillere ve bütün dünyaya anlatılması herkese düşen çok önemli bir görevdir. Böyle yüce bir amaç için uzun ve yorucu çalışmalar sonucu oluşturulan Atatürk ve Kurtuluş Savaşı Müzesi ‘nin, Türkiye’nin kalbi olan Anıtkabir’de tesis edilmesi son derece anlamlı ve yerindedir.
Sayfayı hazırlayan: Nurcan İbraim
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Geçtiğimiz 27-28 Eylül 2006 tarihlerinde İstanbul’da düzenlenen bir panelde, Romen Edebiyatının ve kültürünün, Türkiye’de tanıtılması ile ilgili bir toplantı yapıldı. Bir “Panel” ya da “Açıkoturum” şeklinde düzenlenen toplantıda, Türkiye’den Prof. Dr. İrfan Ünver Nasrattınoğlu, Doç. Dr. Erol Ülgen, Yazar Tuncer Cücenoğlu, yayıncı Raşit Çolak ile, Romanya’dan gelen Melike Roman, Gülten Abdula, Elena Diatcu, Dr. Luminita Munteanu ve Valentin Sandulescu birer konuşma yaptılar.
İstanbul’daki Romen Kültür Merkezi Müdürü Prof. Dr. Mihai Maxim’in yönettiği açıkoturumda, Romen Edebiyatı ve Kültürü ile ilgili, bugüne kadar yapılan çalışmalara değinildi ve bundan sonra neler yapılması gerektiği üzerinde duruldu.
Prof. Dr. Nasrattınoğlu yaptığı konuşmada, “Türkiye’de Romen Edebiyatı ile ilgili yayınlar yapmak mümkündür; ancak, Romence’den Türkçe’ye çevirilerin nasıl ve kimler tarafından yapılacağı üzerinde durmamız gerekir. Bu yapıldığı takdirde, Türkiye’de peşpeşe kitaplar yayınlayabiliriz.” Dedikten sonra, sözlerine şunları da ekledi: “Öncelikle Romen Şiiri Antolojisi ve Romen Öykü Antolojisi gibi, tanıtıma yönelik kitapların yayımlanmasında yarar görürüm.” Nasrattınoğlu konuşmasında, Eminescu ile ilgili yayımladığı iki kitap, “Dost Romanya”, “Romanya’nın Barışçı Dış Politikası” gibi kitaplarından da söz etti.
Uzun süre Köstence’de misafir profesör olarak görev yapan Doç. Dr. Erol Ülgen ise, Romanya’daki Türk aydınlarının, daha faal olmaları gerektiğini; Enver Mahmut, Nedret Mahmut vb. gibi değerli bilim adamlarından sonra, yeterli seviyede gençlerin yetişmediğini söyledi.
Tuncer Cücenoğlu ile Raşit Çolak, çevirilerin üçüncü bir dilden değil de, doğrudan Romence’den yapılmasının zorunlu olduğuna değindiler.
Melike Roman ve Gülten Abdula, Romanya’da yaptıkları çeviri çalışmalarından bahsettiler. Dr. Luminita Munteanu ise, son yıllarda Türk Tasavvufu ile ilgili olarak çalıştığını, bu konuda doktora yaptığını söyledi. Elena Diatcu da, sorumlu müdürlüğünü yaptığı Kriterion Yayınevi’nin, Romanya’daki azınlıklar hakkında kitaplar yayımladığını; bu cümleden olarak Türkçe ve Tatarca kitaplar ile “Renkler” adlı bir dergiyi de 5 sayı yayımladıklarını söyledi. Diatcu, son yıllarda maddi imkansızlıklar nedeniyle yayın yapamadıklarını da sözlerine ekledi.
Merkezi Bükreş’te bulunan Romen Kültür Enstitüsü temsilcisi olarak İstanbul’a gelen Valentin Sandulescu da, Enstitü’nün kısa ve uzun vadede yapacağı çalışmaları anlattı. Sandulescu, Türkiye’de yapılacak çalışmaların da destekleneceğini söyledi.
İstanbul Romen Kültür Merkezi Müdürü Prof. Dr. Mihai Maxim, Türkiye’deki Üniversitelerde bulunan, Romen Dili ve Edebiyatı ile ilgili bölümlerden söz ederek; Türkiye’de yaptığı ve yapacağı çalışmaları özetledi.
Toplantı, son derece samimi bir havada yapıldıktan sonra, grubun, zaman zaman bir araya gelerek, bilgi ve fikir alış-verişinde bulunmasının yararlı olacağı hususunda mutabakata varıldı.
İ. Ü. NASRATTINOĞLU
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
În mai puţin de o lună se împlinesc doi ani de când am privit la vecinii noştri mai centralo-vestici ce intrau în Uniune în timp ce noi rămâneam pe la uşă. Şi ei ca şi noi au trebuit să accepte condiţiile impuse în urma „negocierilor” cu Uniunea, fapt ce a dus la multe schimbări la nivel naţional mai mult sau mai puţin dorite. Oricum, acestea au fost făcute şi iată-i deja acolo. Odată intraţi, cetăţenii celor 10 noi state membre nu s-au trezit numai cu obligaţii ci şi cu unele drepturi, printre care şi acela de a avea o reprezentare echilibrată la nivelul instituţiilor europene. Dacă în ceea ce priveşte includerea de reprezentanţi în Parlamentul European, Consiliul, Curtea de Justiţie şi celelalte organisme, lucrurile s-au petrecut fără mari bătăai de cap, ele fiind stabilite atât prin Tratatul de Aderare de la Atena cât şi prin Tratatul de la Nisa, la nivelul funcţionarilor europeni a fost cu totul altceva.
Comisia Europeana nu este formată numai din cei 25 de comisari ci are în spate un întreg eşafodaj de funcţionari europeni, constând în aproape 20.000 de oameni. Ea şi-a stabilit pentru perioada 2004 – 2010 câteva ţinte graduale de încadrare a cetăţenilor provenind din noile state membre. La final ar trebui ca numărul de posturi ocupate de aceştia să se ridice la 3.441, număr considerat că ar duce la o reprezentare echilibrată a fiecărei ţări. Ca şi în cazul administraţiei de la nivel naţional, şi cea comunitară are un sistem ierarhic bine pus la punct, astfel că obiectivele de încadrare nu au fost stabilite numai în funcţie de timp ci şi de segmente ale posturilor. De exemplu, în ceea ce priveşte nivelul de management mediu ţinta finală este încadrarea a 189 de persoane, iar la nivelul Directorilor şi a Consilierilor Principali de 41. În cazul Directorilor Generali şi Adjuncţilor de Director General, executivul comunitar a stabilit că va încadra câte o persoană din fiecare ţară.
O listă cu date privind starea actuală de lucruri în ceea ce priveşte angajările a fost dată publicităţii astăzi (4 aprilie 2006). Conform acesteia, pe 15 ianuarie erau încadraţi în munca la Comisie 1.627 de cetăţeni din Cei 10, număr apropiat de cele 2.180 cât era fixat pentru intervalul 2004-2006.
Dacă îndeplinirea ţintei de angajare pe ansamblul posturilor a dat motive de optimism comisarului european Siim Kallas, care a prezentat raportul, nu acelaşi lucru este valabil şi în cazul funcţiilor importante. Astfel, la nivelul managementului mediu Comisia a angajat doar 34% din numărul de 134 de posturi cât îşi fixase ca ţintă pentru perioada 2004-2006 iar în ceea ce priveşte posturile de Director şi Consilier Principal, în pofida studierii a 2.900 de cereri şi a ţinerii a 400 de interviuri, au fost angajate doar 22 de persoane din obiectivul de 44. Mai grav poate, dat fiind puterea de care dispun, este că nu au fost date până acum decât 6 decizii de încadrare ca Director General sau Adjunct de Director General pentru reprezentanţii noilor state membre. Merit versus reprezentare Deşi Bruxellesul recunoaşte că în principal pentru ocuparea posturilor ar trebui să se ia în calcul meritul personal al fiecărui candidat, asta s-ar putea schimba dacă persistă o disparitate mare între reprezentanţii statelor membre la nivelul funcţionarilor comunitari. Situaţia nu este doar ipotetică, deja existând diferenţe mari nu numai între statele vechi membre şi cele noi ci şi între acestea din urmă.
Interesant este că şi la nivelul noilor ţări membre se repetă o tendinţă deja înregistrată la Cei 15, respectiv aceea că ţările mai mici par mai interesate de posturile de la Bruxelles decât colegele mai mari. Astfel, Ciprul, cu o populaţie de mai puţin de 1 milion de persoane, a reuşit să ocupe posturile fixate pentru ea la nivelul managementului mediu şi înalt, pe cand Polonia, care are o populatie de 39 de ori mai mare, nu a reuşit să îndeplinească obiectivul pe nici unul dintre palierele de top.
În ceea ce îi priveşte pe vecinii noştri unguri, ei au realizat până în acest moment cea mai bună performanţă prin numărul de posturi importante ocupate în administraţia bruxelleză.
Conform art. 1 din Statutul funcţionarilor şi altor agenţi ai Comunităţtilor Europene: “Este funcţionar al Comunităţilor, în sensul prezentului statut, orice persoană care a fost numită în condiţiile prevăzute de statut într-o funcţie permanentă într-una din instituţiile comunitare printr-un act scris de autoritatea investită cu putere de numire din această instituţie”.
În funcţie de natura şi nivelul funcţiilor cărora le corespund, funcţiile europene sunt de două feluri:
Drepturile şi libertăţile fundamentale ale funcţionarului comunitari sunt:
Îndatoririle funcţionarului comunitar sunt:
Cariera funcţionarului public european constă dintr-o scară în 16 diviziuni graduale. Asistenţii pot ocupa gradele de la 1 la 11 în timp ce administratorii pot ocupa gradele de la 5 la 16.
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Municipiul Tulcea a fost, este şi va fi scena manifestărilor interetnice, mulţumită autorităţilor locale, a deputaţilor aleşi de către etnii şi, nu în ultimul rând, membrilor etniilor conlocuitoare ale municipiului.
În săptămâna 28.08.06. – 03.09.2006 a avut loc proiectul „Săptămâna Filmului Interetnic“, care s-a desfăşurat în Piaţa Civică a municipiului, astfel încât să aibă acces la această manifestare toţi locuitorii, indiferent de etnie. La proiect au participat italieni, germani, ucrainieni, ruşi-lipoveni, rromi, turci şi greci. Fiecare a prezentat un scurt program artistic, după care s-a vizionat un film reprezentativ al etniei respective. Seara de 2 septembrie, a fost dedicată etniei turce. La manifestare a participat Excelenţa Sa consulul general al Republicii Turcia la Constanţa, d-nul Haluk Ağca împreună cu soţia d-na Derya, deputatul U.D.T.R. d-nul Iusein Ibram, d-nul Primar al Municipiul Tulcea, Constantin Hogea, invitaţi din Turcia, reprezentanţi de seamă ai primăriei şi bineînţeles etnicii noştri, care sunt prezenţi la fiecare manifestare. Programul a fost prezentat de d-na Veronica Petrichei, una din iniţiatoarele acestui proiect. Pentru început d-nul consul Haluk Ağca ne-a adresat câteva cuvinte de mulţumire şi apreciere pentru acest gen de proiecte şi ne-a urat succes în activităţiile viitoare.
D-nul Primar Constantin Hogea a mulţumit domnului consul că ne-a onorat cu prezenţa, precum şi celorlalţi participanţi pentru colaborarea şi finalizarea proiectului „Săptămâna Filmului Interetnic“.
După programul artistic prezentat de ansamblul Tuna, s-a vizionat filmul „Eşkıya“. A fost o seară minunată petrecută nu numai de etnicii turci dar şi de o mulţime de simpatizanţi. După acest program d-nul consul ne-a onorat cu vizita domniei sale la sediul filialei unde a avut ocazia să stea de vorbă cu membrii noştri.
Kader Abdula
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Pe data de 7 octombrie a.c., a fost inaugurată noua geamie din Năvodari. Geamia a fost ridicată cu sprijinul financiar consistent al d-nului Ayash Muhammed. La deschidere au fost prezenţi: muftiul Cultului Musulman, d-nul Murat Iusuf, primarul oraşului Năvodari, d-nul Tudorel Calapod, ambasadorul Palestinei, d-nul Adli Sadik, ambasadorul Algeriei, d-nul Abdelhamid Senouci Bereksi, ataşatul pe probleme religioase din cadrul Consulatului General al Republicii Turcia în Constanţa, d-nul Ahmet Erdem cât şi oameni de seamă a minoritătilor turce şi tătare.
Firdevs Musledin
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Artarak gönlümün aydınlığı her saniyede,
Bir mehabeti sabah oldu Süleymaniye’de.
Kendi gök kubbemiz altında bu bayram saati,
Dokuz asrında bütün halkı, bütün memleketi
Yer yer aksettiriyor mavileşen manzaradan,
Kalkıyor tozlu zaman perdesi her an aradan.
Gecenin bitmeğe yüz tuttuğu andan beridir,
Duyulan gökte kanat, yerde ayak sesleridir.
Bir geliş var!… Ne mübarek, ne garib alem bu!…
Hava boydan boya binlerce hayaletle dolu…
Her ufuktan bu geliş eski seferlerdendir;
O seferlerle açılmış nice yerlerdendir.
Bu sükünette karıştıkça karanlıkla ışık,
Yürüyor, durmadan, insan ve hayalet karışık;
Kimi gökten, kimi yerden üşüşüp her kapıya,
Giriyor, birbiri ardınca, ilahi yapıya.
Tanrı’nın mabedi her bir tarafından doluyor,
Bu saatlerde Süleymaniye tarih oluyor.
Ordu-milletlerin en çok döğüşen, en sarpı
Adamış sevdiği Alah’ına bir böyle yapı.
En güzel mabedi olsun diyen en son dinin
Budur öz şekli hayal ettiği mimarinin.
Görebilsin diye sonsuzluğu her yerden iyi,
Seçmiş İstanbul’un ufkunda bu kutsi tepeyi;
Taşımış harcını gazileri, serdarıyle,
Taşı yenmiş nice bin işçisi, mimarıyle.
Hür ve engin vatanın hem gece, hem gündüzüne,
Uhrevi bir kapı açmış buradan gökyüzüne,
Ta ki geçsin eceli rahmete ruh orduları…
Bir neferdir bu zafer mabedinin mimarı.
Ulu mabed! Seni ancak bu sabah anlıyorum;
Ben de bir varisin olmakla bugün mağrurum;
Bir zaman hendeseden abide zannetimdi;
Kubben altında bu cumhura bakarken şimdi,
Senelerden beri rüyada görüp gözlediğim
Cedlerin mağfiret iklimine girmiş gibiyim.
Dili bir, gönlü bir, imanı bir insan yığını
Görüyor varlığının bir yere toplandığını;
Büyük Allah’ı anarken bir ağızdan herkes
Nice bir dalgalı Tekbir oluyor tek bir ses;
Yükselen bir nakaratın büyüyen velvelesi,
Nice tuğlarla karışmış nice bin at yelesi!…
Gördüm on safta oturmuş nefer esvaplı biri
Dinliyor vecd ile tekrar alınan Tekbir’i;
Ne kadar saf idi siması bu mü’min neferin!
Kimdi? Banisi mi, mimarı mı ulvi eserin?
Ta Malazgirt ovasından yürüyen Türkoğlu
Bu nefer miydi? Derin gözleri yaşlarla dolu,
Yüzü dünyada yiğit yüzlerinin en güzeli,
Çok büyük bir işi görmekle yorulmuş belli;
Hem büyük yurdu kuran hem koruyan kudretimiz,
Her zaman varlığımız, hem kanımız hem etimiz;
Vatanın hem yaşayan varisi hem sahibi o,
Görünür halka bu günlerde teselli gibi o,
Hem bu toprakta bugün, bizde kalan her yerde,
Hem de çoktan beri kaybettiğimiz yerlerde.
Karşı dağlarda tutuşmuş gibi gül bahçeleri,
Koyu bir kırmızılık gökten ayırmakta yeri.
Gökte top sesleri var, belli, derinden derine;
Belki yüzlerce şehir sesleniyor birbirine.
Çok yakından mı bu sesler, çok uzaklardan mı?
Usküdar’dan mı? Hisar’dan mı? Kavaklar’dan mı?
Bursa’dan, Konya’dan, İzmir’den, uzaktan uzağa,
Çarpıyor birbiri ardınca o dağdan bu dağa;
Şimdi her merhaleden, ta Beyazıd’dan, Van’dan,
Aynı top sesleri bir bir geliyor her yandan.
Ne kadar duygulu, engin ve mübarek bu seher!
Kadın erkek ve çocuk, gönlü dolanlar, yer yer,
Dinliyor hepsi büyük hatıralar rüzgarını,
Çaldıran topları ardınca Mohaç toplarını.
Gökte top sesleri, bir bir, nerelerden geliyor?
Mutlaka her biri bir başka zaferden geliyor:
Kosva’dan, Niğbolu’dan, Varna’dan, İstanbul’dan…
Belgra’dan mı? Budin, Eğri ve Uyvar’dan mı?
Son hudutlarda yücelmiş sıra dağlardan mı?
Deniz ufkunda bu top sesleri nereden geliyor?
Barbaros, belki, donanmayla seferden geliyor!…
Adalardan mı? Tunus’dan mı, Cezayir’den mi?
Hür ufuklarda donanmış iki yüz pare gemi
Yeni doğmuş aya baktıkları yerden geliyor;
O mübarek gemiler hangi seherden geliyor?
Ulu mabedde karıştım vatanın birliğine,
Çok şükür Tanrı’ya, gördüm, bu saatlerde yine
Yaşayanlarla beraber bulunan ervahı.
Doludur gönlüm ışıklarla bu bayram sabahı.
Yahya Kemal Beyatlı
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
İslam’da ibadet kavramı, “boyun eğme, teslimiyet içerisinde olma, tapınma ve kulluk etme” gibi anlamlara gelir. Niyete bağlı olarak yapıldığında ise sevap kazanılan bir şeydir. Genel anlamıyla ibadetler, “kişinin Yaratıcı’ya karşı kulluk ve bağlılığını sözler ve hareketlerle ifade etmesi” olarak da nitelenebilir. Bir başka ifadeyle ibadetler, Yaratıcı ile yaratılan arasındaki ilişkilerin biçimlerini ortaya koyan bir fenomen olarak değerlendirilebilir. “İslam, beş temel üzerine bina edilmiştir. Allah’tan başka ilah olmadığına, Muhammed’in onun kulu ve resulü olduğuna şahadete etmek, namaz kılmak, zekat vermek, hacca gitmek ve oruç tutmak” (Sahih-i Muslim, el-İman, 5) şeklinde, İslam alimleri arasında önemli bir şöhreti olan bu rivayet, Yaratan ile yaratılan arasındaki ilişkinin biçiminin sınırlarını ortaya koyması bakımından oldukça önemli bir rivayettir. İslam Peygamberinin, dinin bir takım emirlerini belirtmek maksadıyla söylediği bu sözler, Müslümanlara ışık tutmuş ve süreç içerisinde “İslam’ın (olmazsa olmaz) beş şartı” olarak kabul görmüştür. Bu nedenle ibadetler, yaratana karşı kulluğun bir göstergesi olarak kabul edilir. Kuşkusuz, oruç ibadeti de bu bakımdan ele alınmalıdır.
Oruç, Farsça’daki “ruze” kelimesinin Türkçeleşmiş şeklidir. Arapça’sı “savm” ve “sıyam”dır. “Savm” kelimesi Arapça’da “bir şeyden uzak durmak, bir şeye karşı kendini tutmak, engellemek” anlamlarına gelir. Bedensel arzu ve istekleri zayıflatarak ruhsal yapıyı güçlendirmeyi hedefleyen bir ibadet olan oruç, belirli zamanlarda yeme, içme ve cinsellik gibi istek ve duyguları terk etmek, ruhsal ve zihinsel yapıya önem vermek olarak açıklanır. Oruç, bu tanımlamadan hareketle, yeme ve içmeden tamamıyla uzak durmak şeklinde olabileceği gibi, sadece, et ve diğer hayvansal gıdalar gibi belirli yiyecekleri yememek şeklinde de olabilir. Bununla beraber, Sabiilik’te olduğu gibi, yeme içme sınırlamasıyla ilgili olmayan, yalnızca elin, dilin ve benzeri organların kötülükten uzak tutulması şeklindeki ahlaki oruç biçimi de bazı inanç sistemlerinde mevcuttur. İslamiyet’te ise, her Müslüman’ın riayet etmekle görevli olduğu yıllık bir aylık Ramazan orucu vardır. Bu süre içerisinde bir şey yeme, içme ve cinsellik yasaklanır; elden geldiğince günah ve kötülüklerden uzak durmaya, sadaka ve fitrelerle yoksullara ve yardıma muhtaçlara yardım etmeye çalışılır.
İslam’ın beş temel esasından birini teşkil eden Oruç, Kur’an’ın belirttiğine göre eski ümmetlere de emredilmiştir: “Ey iman edenler! Oruç sizden önce gelip geçmiş ümmetlere farz kılındığı gibi sizlere de farz kılınmıştır. Umulur ki korunursunuz” (Bakara, 183) ayeti bunu açıkça ortaya koyar. Bununla beraber, eldeki mevcut kaynaklar içerisinde yer alan gerek kutsal metinler, gerekse sözlü anlatımlardan orucun tarihçesinin çok eskilere dayandığı anlaşılır. Bu nedenle, nicelik ve nitelik bakımından aralarında farklar olsa da vahye dayalı dinlerde orucun var olduğu rahatlıkla söylenebilir. Örneğin, Oruç, Tevrat’ta yer almakta ve Yahudilere oruç tutmaları gerektiği bildirilmektedir. Yahudilerin tarihleri boyunca başlarına bir felaket geldiğinde oruç tuttuklarını Tevrat bize nakleder. Yahudilerin kıtlık, hastalık gibi felaketlerle karşı karşıya kaldıkları zaman geçici olarak oruç tuttukları bilinen bir husustur. Yahudilikte Oruç, nefsi terbiye etme ve bazen acı çekme aracı, bazen de Tanrı’ya yaklaşmak için bir vesile olarak görülür. Tevrat’tan öğrendiğimize göre, Hz. Musa Tur dağında kaldığı 40 günü oruç tutarak geçirmiştir. Davud Peygamber’in de Musa’nın şeriatına uyarak 40 gün oruç tuttuğu bize ulaşan rivayetler arasındadır. Bunlara ilave olarak Hz. Muhammed’in “Nuh, Ramazan bayramının ilk günü ile Kurban bayramı müstesna bütün yıl oruç tutmuştur” (İbn Mace, Sıyam, 32) sözü, sadece Nuh Peygamber’e özgü, bir yıl boyunca sürekli tutulan bir oruçtan bahsetmektedir.
Yahudilikte olduğu gibi Hıristiyanlıkta da oruç dini bir esastır ve kilisenin üçüncü emrini oluşturur. Tanrı’nın, İsa’ya “Ey İsa!, İsrailoğullarına şunu haber ver ki, benim rızam için oruç tutan kimsenin vücuduna sıhhat veririm, onun sevabını büyük eylerim” (Kenzu’l-Ummal, 23/633) rivayeti orucun Hıristiyanlar için de var olduğunun açık bir delilidir. Hıristiyanlığın pek fazla fıkhî hükümleri olmaması nedeniyle oruç genelde perhizle aynı anlamda ifade edilmiştir. Halbuki perhizde yeme ve içmeye dair sadece bazı şeyler kısıtlı iken İslam orucunda, gün içerisinde yeme ve içme tamamen yasaktır. Hıristiyanlık anlayışında genel olarak oruçtan maksat, orucun İslam inancında kazandığı anlama paralel olarak nefsin kötü arzularını engellemek ve bazı günahların cezasını bu dünyada çekmeye alışmak olarak da ifade edilebilir.
İslam’dan önceki Mekke toplumunda da orucun var olduğu bilinmektedir. Örneğin, Recep ayı bunlardan biridir. Mekke Arapları da benzer bir maksada binaen işledikleri bir günaha keffaret olmak üzere veya kıtlık tehlikesine karşı şükran borcunu ödemek için oruç tutmakta idiler. Bununla beraber Mekke toplumu gün boyunca hiç konuşmamak şeklinde “sessizlik orucu” da tutmakta ve bunu da ibadet saymakta idi. Bu dönemde Arapların, Nuh tufanında gemide kalan ve böylece kurtulanların hatırasını anmak üzere “aşure” orucunu da tuttukları biliniyor. Ancak, Müslümanlar için Hicretin ikinci yılında Ramazan orucu farz kılınınca, aşure orucu inananların tercihine bırakılmıştır. Buraya kadar zikredilen “aşure” ve benzeri oruç yada perhizlerden, orucun hemen hemen bütün geçmiş milletlerde var olduğu anlaşılmaktadır. Bu noktadan hareketle denilebilir ki, üç semavi dinde ortak olan ibadetlerin bir bölümü Adem’den başlamak sureti ile hem her Peygamber tarafından tebliğ edilmiş, hem de gelenek olarak günümüze kadar gelmiştir.
Aslında, kaynağı Allah’ta birleşen dinlerin aynı esasları ortaya koyması beklenen bir şeydir. Bu itibarla ibadetlerin kaynağının bir olduğunu söyleyebiliriz. Ancak ibadet şekilleri ve ritüeller zaman içerisinde farklılıklar gösterebilir. Örneğin, vaftizci Yahya’nın abdesti, Hıristiyan geleneğinde kilisenin vaftizi olarak form alır ve devam eder. Halbuki İslamî gelenekte bu, abdest ve gusül abdesti olarak bilinen formda ortaya çıkar. Bu noktada asıl üzerinde durulması gereken husus, abdestin neyi sembolize ettiği hususudur. İbadetlerin genel olarak ruhu arındırma, kötülüklere karşı kalkan olma gibi bir amaca yönelik olduğunu göz önünde bulundurarak, burada da abdestin asıl amacının ruhi bakımdan bir arınma olduğunu söyleyebiliriz. Su ile bedenin belli bir bölümünü yada gusül abdestinde olduğu gibi bedenin her zerresini yıkama aslında, bütün kötülüklerden uzak durmayı ve manevi bakımdan arınmayı ifade eder. Bu nedenle namaz ve oruç bedeni bir ibadet olarak görülse de burada asıl amaç ruhun arınmasıdır. Netice itibariyle, bütün ibadetlerin amacı ruhun aydınlanması ve günahlardan, hatalardan arınmasıdır. Bu vesile ile bütün dinlerde var olan orucu ruhi arınmaya vesile olacak bir ibadet şekli olarak görmek gerekir. Hıristiyanlıkta var olan, bazı günahların cezasını bu dünyada çekmeye alışmak, şeklindeki anlayışa ilave olarak İslam orucunun ruhi arınma, bedeni yenileme ve doğumda kazanılan günahsız olma halini yeniden elde etme gibi hedefleri olduğunu da vurgulamak gerekir.
Dr. Eyüp ŞAHİN
Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi
Felsefe ve Din Bilimleri İslam Felsefesi
Öğretim Görevlisi
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Rahmet, mağfiret ve bereket mevsimi olan mübarek Ramazan ayını, dün akşamki iftarla yolcu ettik ve bugün de bayrama ulaştık. Bayram, Cenab-ı Hakkın Müslümanlara ihsan ettiği büyük bir lütuftur. Bu bayramın bütün İslam alemi için hayırlara vesile olmasını dilerim. İbadet ve hayırların, Allah katında en çok kabule şayan olduğu Ramazan ayı boyunca, Rabbimize karşı kulluk görevlerimizi, gücümüz yettiğince yerine getirmeye çalıştık. İrademizi güçlendiren, nefsimizi terbiye eden orucu, Allah rızası için bütün uzuvlarımızla tutmaya gayret ettik. Yüce Mevlâ’ya kul olmanın şuuru içinde, günahlarımızdan tevbe ve istiğfarda bulunduk. Kalplerimizi kötülüklerden arındırmasını Yüce Mevla’dan istedik. Allah’ın lütfü ile “Temizlenen, Rabbinin adını anıp O’na kulluk eden kimse şüphesiz kurtuluşa ermiştir” meâlindeki âyetin müjdesine, mazhar olduk. Ramazan ayının sonunda mü’minler; bayramı, engin bir sevinçle karşılarlar. Bayram süresince birbirlerini ziyaret ve tebrik ederek, dostluklarını pekiştirirler. Birbirlerine hediye sunar, ikramda bulunurlar. Zira Müslüman inanır ki, “Farz ibadetlerden sonra, Allah katında amellerin en faziletlisi, Müslümanı sevindirmektir.” Müslümanlar, bayram vesilesiyle Cenab-ı Hakk’ın rahmet ve mağfiretine nail olabilmek için, iyilikte, hayırda ve yardımlaşmada birbirleriyle yarışırlar. Zira Müslüman inanır ki bayramlar, dini heyecanın yanında, sosyal huzurun gelişmesine ve milli dayanışmanın pekişmesine de vesile olan en güzel fırsatlardır. Bu itibarla, Müslümanlar zekat ve fitre gibi hayırlarını bayramdan önce dağıtmaya önem verirler. Böylece zenginiyle, fakiriyle bütün müminlerin huzur içerisinde bayram geçirmelerine yardım ederler. Bayramlarda herkes neşeli olur. Ancak çocuklar, büyüklerden daha çok sevinç ve heyecan duyarlar. Bu sebeple onlarla, böyle günlerde daha çok ilgilenmeliyiz. Onları mutlu edebilmek için, her türlü fedakarlığı göstermeliyiz. Dini ve milli adetlerimizi onlara da öğretmeliğiz. Bu arada birbirimize karşı olan sevgi ve saygımızı daha da artırarak, kırgınlık ve küskünlüklere son vermeliyiz. İslamın sevgi, saygı, barış ve bağış dîni olduğunu unutmamalıyız. Milletçe dost geçinmeye, hoş geçinmeye azmetmeliyiz. Birlikte rahmet, ayrılıkta felaket olduğunu unutmamalıyız. Bu arada, Ramazanda kazandığımız iyi ve güzel alışkanlıklarımızı devam ettirmeliyiz. Ramazandan sonra da kötü huy ve davranışlara tekrar dönmemeliyiz. Bizleri huzur ve sükun içerisinde daha nice bayramlara eriştirmesi için, Yüce Allah’a duâda bulunmalıyız.
Bu vesileyle bütün din kardeşlerimizin Ramazan bayramını en kalbi duygularla tebrik eder, Cenab-ı Hakkın yardım ve mağfiretini niyaz ederim.
“Kardeşlik Sınır Tanımaz” sloganı ile 7 ülke 25 şehirde açılan iftar ve gönül sofrasıyla Balkan halklarına kardeşlik köprüsü olan “Balkanlarda Ramazan” Romanya’ya 19 Ekim tarihinde ulaştı. Romanya Müslümanlar Müftülüğü ile Köstence ve Mecidiye Belediyelerin yardımlarıyla “Bereket” Konvoyu tırlarla Negru Vodă gümrüğünden giriş yaptılar. Köstencenin Polisinin eşliğinde saat 16:00 civarında Piaţa Ovidiu meydanına yetiştiler. Konvoyla birlikte Bayrampaşa Belediyesinin Başkanı Sn. Huseyin Burge, Başkan yardımcısı Sn. Mustafa Demirkan, Milletvekili Sn. Resul Tosun, ve iş adamları ve sanatcılar geldiler. Köstence Piaţa Ovidiu meydanı 2.000 kişiyi beklerken Köstence'nin köylerinden gelen Müslümanlar 3.000’ni geçti. Program dua ile başladı, ilahi ve tasavvuf muziği ile devam etti. Her zamanki gibi çocuklar için paliyaçolar rol aldı ve sihir sahneside eksik olmadı. “Semâ” grubu misafirleri gösterileri ile büyüledi; böylece program geç saatlere kadar devam etti. Romanya Müslümanlar Müftüsü Sn. Murat Yusuf, Köstence Belediye Başkanı Sn. Radu Ştefan Mazăre ve Başkan Yardımcısı Sn. Gabi Stan, T. C. Köstence Başkonsolosu Sn. Haluk Ağca, T. C. Köstence Başkonsolosluğu Din Hizmetleri Ataşesi Sn. Ahmet Erdem, Dobruca T.I.A.D. Başkanı Sn. Bülent Özel, Gümrük Müdürü Sn. Sunai Cadır, Romanya Demokrat Türk Birliğin Başkanı Sn. Osman Fedbi, Romanya Müslüman Türk Tatar Demokrat Birliğin Başkanı Sn. Saladin Agiacai, Genel Sekreter Sn. Sureya Şachir davetlileri karşıladılar. Basın ve mediya eksik olmadı Türk ve Romen kanalları programı canlı yayınladılar.
Firdevs Musledin
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Joi, 12 octombrie 2006, Centrul Cultural „American Corner Constanta“ din cadrul Universităţii „Ovidius“ Constanţa a găzduit un seminar cu tema „Diversitatea Americană-Viaţa Musulmanilor Americani“.
Acţiunea a constat într-o prezentare a d-nului Vincent N. Parrillo, distins profesor de sociologie şi în acelaşi timp decan în cadrul Universităţii William Paterson din S.U.A., urmată de o dezbatere la care au participat cadre didactice universitare, studenţi, elevi ai Liceului Internaţional de Informatică din Constanţa, reprezentanţi ai comunităţii musulmane, din România în frunte cu d-nul Yusuf Murat, muftiul Cultului Musulman din România, prof. Narciz Amza, inspector şcolar general al I.S.J. Constanţa. Din partea U.D.T.R. au participat la această activitate d-nul prof. Ervin Ibraim, vicepreşedinte, d-na Melek Osman, şef de cabinet al deputatului U.D.T.R. Ibram Iusein, d-na Serin Gafar, preşedinte al Comisiei de Cultură.
Acivitatea a fost onorată de prezenţa d-nei Judy Moon, consilier de presă şi cultură al Ambasadei Statelor Unite ale Americii la Bucureşti.
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Zarife Zotilă este o cunoscută doamnă din cadrul comunităţii turce din Brăila care a avut o meserie un pic mai deosebită faţă de a altor doamne. Meseria de paraşutist a început-o în anul 1952, având gradul II, ceea ce presupune salt de la orice înălţime şi orice navă şi a ieşit la pensie în anul 1988. A urmat Şcoala de Paraşutism Sportiv Aviatori Gr II. Domnia sa practicat şi sporturi de performanţă cum ar fi : ciclism, volei şi nataţie. În prezent este vicepreşedinte al filialei Brăila a U.D.T.R. Discutând cu dumneaei am aflat lucruri interesante din activitatea ei de pensionară.
R: Câţi turci sunt la Brăila?
Z.Z.: În cadrul comunităţii turce din Brăila sunt vreo 300 de cetăţeni de etnie turcă.
R: Cu ce probleme vă confruntaţi în cadrul comunităţii turce din Brăila?
Z.Z.: Cea mai mare problemă este lipsa unei geamii pentru enoriaşii musulmani din cadrul comunităţii. Pentru slujbele de cununie sau de deces vine un imam din Măcin. În plus mai sunt câteva femei care ştiu să citească din Cartea Sfântă Coran dar acestea sunt puţine la număr.
R: Cum vedeţi rezolvarea acestei probleme?
Z.Z.: Primarul oraşului Brăila ne-a alocat un teren unde urmează să înceapă construcţia unei geamii cu ajutorul oamenilor de afaceri turci cât şi cu banii alocaţi de primăria Brăila.
R: Ce activităţi culturale aţi realizat în cadrul filialei Brăila?
Z.Z.: În primul rând am mobilizat pe lângă cetăţenii de etnie turcă şi oamenii de afaceri turci care au răspuns pozitiv atât la sponsorizările solicitate cât şi la activităţile desfăşurate în cadrul U.D.T.R. La Brăila în luna august a avut loc Festivalul de Teatru şi Film unde a participat şi o trupă de teatru din Ankara alături de care au fost şi membrii comunităţii turce din Brăila. Fiind în luna Ramazan am organizat mese de iftar pentru musulmanii din Brăila.
R: Vă mulţumesc şi vă doresc succes în activitate.
Serin Gafar
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Scriitorul turc Orhan Pamuk este câştigătorul Premiului Nobelului pentru Literatură 2006, potrivit site-ului oficial al Academiei Suedeze – nobelprize.org. Premiul este în valoare de peste 1,4 milioane de dolari. Orhan Pamuk, născut pe 7 iunie 1952 la Istanbul, este unul din cei mai importanţi scriitori turci contemporani. Operele sale au fost traduse în 35 de limbi şi publicate în peste 100 de ţări. Orhan Pamuk este cel mai cunoscut şi, totodată, cel mai controversat scriitor turc contemporan, asumat de întreaga Europă ca una dintre cele mai valoroase şi originale voci ale ultimilor ani. Pamuk a urmat studii de arhitectură la Universitatea Tehnică din oraşul natal, abandonate ulterior; în 1976 a absolvit Institutul de Jurnalistică al aceleeaşi universităţi. Din 1974 s-a consacrat aproape în întregime scrisului, după ce, o vreme, cochetase cu pictura. Scriitorul turc este şi laureatul Premiului pentru Pace al Librarilor Germani în 2005.
Orhan Pamuk era considerat favorit la câştigarea premiului Nobel, alături de americanul Philip Roth, israelianul Amos Oz şi sirianul Adonis (Ali Ahmed Said Esber).
Orhan Pamuk (d. 7 Haziran 1952, İstanbul). Romanları pek çok dile çevrilmiş, ödüller almış Türk yazar. Postmodern romancılar arasında sayılmaktadır. Orhan Pamuk, 12 Ekim 2006 tarihinde Nobel Edebiyat Ödülünü kazanarak Nobel ödülü kazanan ilk Türk vatandaşı olmuştur.
Orhan Pamuk'un romancılığı postmodern roman kategorisinde değerlendirilmektedir. Eleştirmen Yıldız Ecevit Orhan Pamuk'u Okumak adlı kitabında onun avangard romancılığını değerlendirmektedir. Özellikle Beyaz Kale, Kara Kitap, Yeni Hayat, Benim Adım Kırmızı, Kar romanları postmodern romanın özgün örnekleri olarak sayılmaktadır. Bu kitaplarda Pamuk hem edebiyat türleri arasında geçişkenlik sağlamakta, hem de geçmiş-bugün, doğu-batı, gelenek-modernlik, eski-yeni geçişkenlikleriyle yapıtlarını üretmektedir. Bunu yaparken Pamuk özellikle postmodern romanın önemli bir ögesi olan üst kurmaca tekniğini kullanmasıyla önem kazanmaktadır. Pamuk dilsel oyunlara rağbet etmemekle birlikte, yapıtlarında çoğulluk görülür ve bir çok karakter söz alarak anlatıyı farklı yönlerden geliştirir. Özellikle Benim Adım Kırmızı romanının her bölümde yeni bir anlatıcı karşımıza çıkar ve bize kendisini ve olayların gelişimini anlatır. Aynı şekilde edebiyat tarihçisi Jale Parla da Don Kişot'tan Günümüze Roman adlı kapsamlı yapıtında, Benim Adım Kırmızı'dan hareketle Orhan Pamuk'un romancılığını karşılaştırmalı edebiyat bağlamında irdeler. Parla'ya göre Pamuk, Türk romanının aldığı önemli dönemeçlerin sahibi olan bir yazardır. Doğu-batı sorunsalıyla estetik düzeyde hesaplaşmaya yönelen Ahmet Hamdi Tanpınar ve Oğuz Atay gibi önemli yazarlardan birisidir Pamuk; bu sorunsalı kültürel ve felsefi içerimleriyle edebiyatına taşımış, özellikle Kara Kitap'ta bu tema bağlamında önemli, çok katmanlı bir edebi metin örneği sergilemiştir.
Nobel Edebiyat ödülleri her yıl Alfred Nobel'in sözleri ile bir idealist eğilimi en farklı şekilde ifade eden yazara verilmektedir. İsveç Akademisi her yıl bu ödüle layık kişileri seçmektedir.
Alfred Nobelin bu sözü aslında başta birçok tartışmaya neden olmuştur. İsveç dilinde 'idealisk' kelimesi 'idealistik' ve 'ideal' olarak çevrilmektedir. Bu da Lev Tolstoy ve Henrik İbsen gibi dünyaca tanınmış yazarların başlarda yazdıkları yeterince idealistik bulunmadığından ötürü bu ödülü alamamalarına yol açmıştır.
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
În cursul lunii septembrie, studenţii noştri, bursieri ai statului turc s-au deplasat la Ankara pentru a lua cunoştinţă cu noile universităţi unde vor studia timp de 4 ani precum şi cu centrul TÖMER al Universităţii Gazi din Ankara.
Nu au plecat singuri, reprezentanţii uniunilor turcă şi tătară, prof. Ervin Ibraim, respectiv instit. Zulfie Seidali însoţindu-i pe parcursul deplasării în Turcia.
Drumul până la Ankara nu a fost uşor, viitorii studenţi fiind cuprinşi de emoţiile datorate despărţirii pentru o lungă perioadă de cei dragi de acasă dar în acelaşi timp fiind încrezători în viitorul lor după absolvirea unei universităţi prestigioase din Turcia. Asta datorită faptului că, prin grija Consulatului General al Republicii Turcia la Constanţa, ei vor studia la cele mai bune facultăţi din Turcia, greu accesibile tinerilor din această ţară.
Am fost sprijiniţi pe parcursul drumului nostru de reprezentanţii Inspectoratului Şcolar din Istanbul, care ne-au aşteptat în autogara Esenler din Istanbul şi care au suportat costul deplasării studenţilor până la Ankara. La Ankara studenţii au fost cazaţi în elegantele campusuri universitare „Atatürk“-băieţii şi „Sabancı Kız Yurdu“-fetele.
Noi, însoţitorii, am fost cazaţi la Hotelul Liceului de Turism din Ankara.
Pe parcursul şederii în Ankara i-am însoţit pe studenţi la Ministerul Educaţiei Naţionale din Turcia, la Inspectoratul Şcolar din Ankara, la Universităţile Ankara şi Gazi, la Căminele Studenţeşti unde s-au cazat. Am rămas încântaţi de condiţiile oferite de statul turc studenţilor din lumea turcă.
O emoţionantă întâlnire am avut-o cu d-nul Namık Kemal Yıldız, fostul nostru lector universitar de la Universitatea „Ovidius“ Constanţa, actual director de proiecte în cadrul Ministerului Educaţiei Naţionale din Turcia. Am depănat amintiri, ne-am reamintit de perioada petrecută la universitate, am făcut proiecte de colaborare pe viitor.
Mulţumim şi pe această cale reprezentanţilor statului turc pentru tot ajutorul acordat, Asociaţiei de Sprijin a Studenţilor din Balcani, d-nului Onder Ibram, reprezentantul studenţilor bursieri din Turcia precum şi tuturor celor care i-au sprijinit.
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Teatrul de Operă şi Balet Oleg Danovski a oferit publicului constănţean, pe data de 12.09.2006, o seară de operă. Sala aulei Bibliotecii Ioan Roman a fost neîncăpătoare, interpreţii încântând iubitorii muzicii clasice cu bijuterii muzicale ale clasicilor compozitori.
Printre ei s-a aflat şi distinsa doamnă, soprana Derya Ağca soţia Consulului General al Republicii Turcia, ce a încântat publicul atât prin interpretare cât şi prin prezenţă. Soprana a interpretat Vardar Türküsü şi Efem. În primă audiţie publicul constănţean a putut asculta un compozitor de prestigiu turc, Saip Eguz.
Surpriza serii a fost doamna Derya Agca interpretând Rossini- Duet pentru două pisici. Îi mulţumim pentru clipele minunate oferite şi îi dorim în continuare succes în activitate şi sperăm să o vedem cât mai des pe scena constănţeană.
Serin Gafar
Pe data de 31 octombrie se sărbătoreşte Ziua Internaţională a Mării Negre. Decizia de a se sărbători Ziua Mării Negre a fost luată în 1996 la Istanbul, de către 6 ţări şi anume: România, Turcia, Georgia, Bulgaria, Ucraina şi Rusia. Aceste 6 ţări au semnat un plan de acţiuni strategice de salvare a stării Mării Negre. Ca participanţi au fost circa 100 de specialişti şi 100 de politicieni delegaţi din cele 6 ţări semnatare a documentului. Această decizie a fost luată datorită pericolului degradării acestui bazin acvatic unicat din multe puncte de vedere. Începând cu 1997 această manifestare este sărbătorită de populaţia celor 6 ţări prin organizarea unor acţiuni de masă şi mediatizare privind posibilităţile de redresare a problemelor Mării Negre. În Marea Negră trăiesc circa 1500 de specii de animale, în special nevertebrate, peşti, delfini. Prin sistemul de strămtori Bosfor-Marea Marmara-Dardanele comunică cu Marea Mediterană, iar prin strămtoarea Kerci cu Marea de Azov. În Marea Neagră se varsă numeroase fluvii mari, ca: Dunărea, Nistru, Bug, Nipru, Rioni, Kîzîl Irmak şi de aceea salinitatea ei este scăzută.
Serin Gafar
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Uniunea Democrată Turcă din România a intrat şi ea în rândul celor care deţin o pagină de internet. De acum înainte comunicarea cu noi va fi mult mai simplă, iar revista noastră va putea fi citită din orice colţ al lumii doar apăsând un simplu clic.
Tot aici puteţi găsi şi rubrici ce conţin informaţii referitoare la uniune: „Prezentare“, „Istoric “, „Conducere“ şi „Adrese“. Pentru a putea să vă informăm despre activităţile noastre ce se vor desfăşura sau deja s-au desfăşurat am adăugat şi rubrica „Eveniment”.
Probabil vor exista voci care vor spune că era şi timpul să avem această pagină de net, pentru că astfel vom putea simplifica problema distribuţiei interne şi internaţionale a revistei noastre cât şi a mediatizării activităţiilor uniunii.
Nilgün Panaitescu
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Asociaţia Italienilor din România „RO. AS. IT.“ cu sprijinul Guvernului României prin Departamentul pentru Relaţii Interetnice şi al Ministerului Culturii şi Cultelor, în parteneriat cu Conferinţa Tineretului Maghiar din România şi Uniunea Democrată Turcă din România a organizat în perioada 5-12 octombrie a.c. expoziţia „Dialog interetnic al artelor“. La această manifestare au participat tineri artişti plastici (pictori, graficieni, sculptori şi ceramişti), reprezentanţi ai minorităţilor: italiană, maghiară, turcă şi ucraineană.
Acest proiect a urmărit realizarea unei mai bune cunoaşteri prin intermediul artelor vizuale între tinerii din România care aparţin diferitelor etnii. El s-a dorit să se constituie într-un mesaj al diversităţii creatoare, al toleranţei prin cunoaştere şi împotriva prejudecăţilor. Prin intermediul „Dialog interetnic al artelor“ s-a urmărit comunicarea valorilor culturale ale minorităţilor către populaţia majoritară şi recunoaşterea contribuţiei acestora la crearea de valori perene menite a îmbogăţi cultura românească.
Uniunea Democrată Turcă din România a fost reprezentată de două talentate artiste: Patricia Letiţia Suliman şi Suzan Lorenta Suliman. Ambele au o listă impresionantă de expoziţii, premii şi work-shopuri.
Patricia Letiţia Suliman este născută în Bucureşti la data de 14 mai 1983. A absolvit în 2006 Universitatea Naţională de Arte „N. Grigorescu“ Bucureşti, secţia Grafică.
„Eu văd o lume a mea, lipsită de un contur bine definit, fără unghiuri. Nu există limite, există doar întrepătrunderi, un amestec de culori şi forme, care prind viaţa în raport cu lucrările din imediată apropiere. Compoziţii ciudate, în ceaţă, ale unei lumi care oferă atmosferă. Puţin halucinantă, niciodată clară. Eventual privitorul ar putea simţi nevoia să-şi ajusteze privirea sau chiar lucrarea în sine. Lucrările se transformă şi se mulează pe imaginaţie. Dispare orice urmă al vreunui defect. Apelez la sugestie mai degrabă decât la descriere, făcând aluzie la lucruri şi nu numindu-le explicit. Ambiguitatea imaginii stimulează în subconştient acţiunea de a o privi. Fac apel la amintiri. Forma se distinge în funcţie de ochiul privitorului şi de cultura vizuală anterioară a acestuia. Ascunzând formele clare provoc la o sporire a simţului observaţiei.
Am pornit de la o idee, de la cum văd eu. Cum aş vedea în mod normal, dacă nu s-ar fi inventat această ajustare a vederii, ochelarii. De multe ori privesc lucrurile din jurul meu fără ochelari. Într-un fel, le schimb identitatea.”
Suzan Lorenta Suliman este născută în 17 noiembrie 1980 în Bucureşti. Este absolventa Universităţii Naţionale de Artă, Bucureşti, Facultatea de Arte Decorative, secţia scenografie.
Le felicităm şi vă promitem că în numerele viitoare ale revistei noastre o sa aflaţi mai multe lucruri despre ele şi lucrările lor.
Nilgun Panaitescu
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Romanya Türkleri yaşamında en güzel olay evliliktir. Aile, ilk sosyal birliktir. Dobruca Türklerinde evlenme dolayısıyla yapılan sevinçli ve telâşlı bir kalabalık içinde geçer.
Elli sene önce, 16 Eylül 1956 tarihinde Engez köyünde iki Türk, Necatin ve Kamile birbirlerine evlilik yemini söylemiştir.
Elli sene sonra Tekirgöl kasabasında 50 sene beraber yaşamasını kutladılar. Yanlarında 3 çocuk, 2 güvey, 1 gelin, 5 torun ve 1 torunun çocuğu bulundular. Her şey çok güzeldi ve onlar yaşadıklarından bizlerle paylaştılar. Mutlulukları gözlerinden taşıyordu.
Her zaman birbirleriyle güzel konuşan, güzel davranan hareketlerine dikkat eden, çocuklarına dürüstülük yolundan eğitim veren, bu iki yaşlılarımızın ellerinden öperek nice mutlu yıllar dileriz ve her zaman yanlarında bulunacağımızı söz veriyoruz.
Öğle uykusu, en az gece uykusu kadar yararlı. Bu sayede vücut tazeleniyor, iş verimi artıyor, ömür uzuyor.
Akdeniz ve Güney Amerika ülkelerinde saat 14.00-16.00 arasında yapılan ‘siesta’ yanı öğle saatlerinde dinlenme uygulaması yapılıyor. Öğle saatlerinde kişilerin yaşadığı yorgunluğu engellemek için, kısa süre de olsa uykuya ihtiyaçları olduğu düşünülerek yapılan bu uygulamanın iş verimini artırdığı da görülmüş. Uykusunu alan çalışanlar işe daha dinç bir şekilde sarılıyor. Peki gerçekten de öğle uykusunun ne gibi faydaları var? Memorial Hastanesi Uyku Laboratuvarı Sorumlusu Doç. Dr. Turan Atay “Öğle uykusu fizyolojik bir olaydır. Kişinin 24 saat içerisinde uykuya yatkın olduğu dönemlerden biri de öğle uykusu saatleridir. Öğle uykusu, en az gece uykusu kadar insan vücuduna yarar sağlar. Gece yeteri kadar uyumuş, gündüz de öğle uykusu uyuyan bir kişinin vücudu tazelenir, performansı artar, düşünme ve problem çözme yeteneği hız kazanır” diyor. Gün içerisinde iki kez vücut ısısı düşer. Birisi sabaha karşı 03.00 sıralarında, diğeri ise öğleden sonra 14.00- 15.00 saatleri arasındadır. İnsanların öğle yemeğinin ağırlığına bağladığı bu rehavet dönemi, aslında vücudun uykuya en meyilli olduğu saat dilimidir. Bu saat aralıkları uykunun en kaliteli olduğu zamandır. Kaliteli uyku, insan vücuduna uzun süre uyumaktan çok daha faydalıdır.
İmkânı olan herkesin öğle uykusuna yatması vücudu açısından faydalıdır. Ancak özellikle çocukların öğle saatlerinde mutlaka uyumaları gerekir. Çocukluk çağında öğle saatlerinde alınan kaliteli uyku, beyin ve vücut gelişimi için çok önemlidir. Çocukların yaklaşık 1-2 saat öğle uykusuna ihtiyaçları vardır. Erişkinler içinse 15-20 dakika yeterlidir. Ancak bazı insanlar geceleri dahi uyuyamaz, bu nedenle böyle sıkıntıları olan kişilere öğle uykusu kesinlikle tavsiye edilmez.
Sayfayı hazırlayan: Nurcan İbraim
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
500 gr. un
2 adet yumurta
1.5 su bardağı pudra şekeri
Yarım su bardağı irmik
4 çorba kaşığı dolusu margarin
1 tatlı kaşığı kabartma tozu
4 su bardağı şeker
5 su bardağı su
Yarım limon suyu
Bütün malzeme karıştırılır ve hamur elde edilir. Ceviz büyüklüğünde parçalar koparılır ve yuvarlanır. Tepsiye dizilen hamurların üzerine isteğe göre fındık veya çam fıstığı konur.
150 derece fırında 45 dakika pişirilir. Sıcak hamurun üzerine soğuk serbet dökülür.
KAÇ KİŞİLİK: 8
HAZIRLAMA SÜRESİ: 40 dk
PİŞME SÜRESİ: 30 dk
6 su bardağı un
1 su bardağı sıvıyağ
1 su bardağı eritilmiş margarin
3 çorba kaşığı yoğurt
1 çay kaşığı kabartma tozu
1 paket vanilya
1 su bardağı çekilmiş ceviziçi
3 su bardağı tozşeker
3 su bardağı su
1 çorba kaşığı limon suyu
Sayfayı hazırlayan Nilgün P.
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Cu ocazia Zilei Profesorilor din Lumea Întreagă, şi cu ocazia oricărei alte zile, de fapt, mesajul de bază pe care un profesor trebuie să-l primească este destul de simplu:
“Noi vă apreciem!”
Noi vă apreciem la justa valoare pentru că aţi ales această profesie atât de fundamentală pentru societate şi faptul că o continuaţi, în ciuda – şi adesea din cauza – provocărilor pe care le întâlniţi. Noi apreciem iniţiativele pe care le aveţi în deschiderea porţilor cunoaşterii şi toleranţei, pentru fiecare fată şi fiecare băiat.
Noi suntem conştienţi de ceea ce profesia va cere, de responsabilităţile dumneavoastră şi de drepturile dumneavoastră. Noi recunoaştem dificultatea muncii dumneavoastră şi faptul că este nevoie de pregătire profesională şi de un mediu de muncă decent pentru a putea desfăşura procesul de învăţământ.
Noi apreciem grija cu care vă direcţionaţi cunoştinţele copiilor cu nevoi speciale, conştiinciozitatea faptului că toţi elevii au nevoi individuale.
Noi apreciem capacitatea dumneavoastră dezvoltată prin pregătire continuă şi experienţă, pentru faptul că vă ascultaţi elevii şi treceţi responsabilitatea de a învăţa de la dumneavoastră la elevii dumneavoastră. În concluzie, noi vă apreciem şi îi chemăm pe părinţi, pe liderii Comunităţii, oamenii de afaceri, societăţi comerciale, oficiali guvernamentali, autorităţi educaţionale, în special, să găsim o cale, în această zi a Profesorilor din Lumea Întreagă, o cale de a comunica mai bine cu ceilalţi.
Koichiro Matsuura – Director General UNESCO
Juan Somavia – Director General ILO
Mark Malloch Brown – Administrator UNDP
Carol Bellamy – Executive Director UNICEF
5 Octombrie – Ziua Mondială a Profesorilor – este ziua în care oamenii de pretutindeni primesc îndemnul de a spune MULŢUMESC unui profesor, unui om care le-a marcat destinul în aşa fel încât gândul la el să le trezească sentimente de recunoştinţă.
Profesorii s-au întâlnit şi au încercat să se simtă bine împreună, uitând de griji şi evocând amintirea unor profesori care le-au marcat destinul profesional şi uman.
La Constanţa, printre activităţile desfăşurate s-a numărat şi o manifestare organizată de Inspectoratul Şcolar Judeţean la Palatul Copiilor din localitate, constând într-o expoziţie de desene şi un spectacol artistic la care au participat numeroase şcoli din judeţul Constanţa. O apariţie inedită a fost ansamblul Delikanlılar al Uniunii Democrate Turce din România, care a captat atenţia publicului şi a primit aplauze.
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Dacă plecaţi la cumpărături împreună cu femeia Fecioară, faceţi lista de cheltuieli înainte de a pleca de acasă şi dovediţi-i că sunteţi gata să economisiţi şi cel mai mic sfanţ. Urmăriţi cu interes jurnalele de actualităţi. Eventual, dacă mergeţi împreună să cinaţi undeva, alegeţi un loc unde mai ales toaletele să fie curate iar chelnerii scrobiţi. Vorbiţi-i despre ultimele noutăţi la bursă şi spuneţi-i că la magazinele de “second hand” s-au adus lucruri noi.
Femeia Fecioară nu agreează nici sărăcia, dar nici extravaganţa. Totuşi, odată ieşită în lume, nu acceptă o invitaţie, un concediu sau o călătorie decât de la excelent în sus. Constelaţia Fecioarei a fost adeseori reprezentată printr-o fecioară care ţine la piept cornul abundenţei. Faptul că femeia Fecioară este foarte atentă cu cheltuielile nu înseamnă nici zgârcenie şi nici avariţie – ci doar o bună chibzuială a resurselor Femeia Fecioară este uşor de impresionat dacă îi povestiţi cum aţi salvat un animal de la înec, dar va face crize dacă, odată adus în casă animalul cu pricina, va găsi fire de păr de la el pe covor. Luaţi-i, aşadar, un aspirator bun, dar şi o draperie uşor insinuantă, pusă în valoare de o lumină galeşă, foarte potrivită pentru declaraţii de dragoste.
Femeii Balanţă îi place să se expună, să se desfăşoare, să converseze, să fie admirată, fotografiată, implicată în scene sociale (fie ele şi efemere), prezentă la evenimente colective (nu contează dacă este o nuntă de ţară sau o revoluţie) şi adoră la nebunie bileţelele de dragoste. Pentru a fi sigură că va primi, va fi prima care le va scrie.
Femeia Balanţă abia aşteaptă s-o invitaţi undeva, nu neapărat pentru a ieşi amândoi în lume, cât pentru a fi prezentată cuiva – unui cenaclu, unui grup de prieteni, viitoarei soacre sau, de ce nu, fostei/actualei/posibilei viitoare rivale. Însă, dacă tot aţi ajuns într-o societate numeroasă, nu faceţi păcatul să tăceţi sau să fiţi mohorât ori să-i limitaţi libertatea de exprimare.
La fel ca femeia Gemeni, femeia Balanţă are foarte multe de povestit şi doreşte să afle la fel de multe, nu pentru că pe ea ar preocupa-o cunoaşterea propriu-zisă, ci pentru că ea ştie foarte multe despre mulţi oameni şi-i place să i se spună oricând tot felul de istorii, snoave, întâmplări. Dacă o veţi găsi pe femeia Balanţă în compania unei femei, fiţi sigur că nu bârfeşte, ci doar “se pune la curent” cu evenimentele cartierului sau ale “lumii bune”. Dacă, Doamne fereşte!, aţi supărat-o pe femeia Balanţă, ar fi bine să aveţi ceva bani la dvs. pentru a o duce undeva în târg, oriunde, de la bazarul din piaţă până la magazinele de lux, nu neapărat ca să cumpere cât mai ales ca să vadă. Plimbaţi-vă în primul rând pe acolo pe unde sunt zorzoane (brăţări, inele, salbe, cercei) cu efect conjunctural. Asta o reconfortează şi o bine-dispune instantaneu.
Femeia Balanţă este o fiinţă rafinată şi orice stângăcie, grosolanie, sălbăticie sau lăcomie vă poate aduce brusc de partea cealaltă a uşii, cu toate lucrurile în braţe.
Cu femeia Scorpion, primul pas este acela de a rezista privirilor ei intens aţintite asupra “prăzii”. Chiar faceţi-i un semn complice cu ochiul şi daţi-i de înţeles ca “aţi căzut în plasă”. Vă va ocoli şi vă va vâna pe îndelete, ca orice animal “veninos” care ştie că nu mai aveţi zile multe după primul contact direct. Dar vă va urmari cu perseverenţă şi cu atâta pasiune, încât, odată desprins, veţi descoperi că viaţa este lipsită de vigoare. Când ieşiţi în oraş cu femeia Scorpion, plimbaţi-o pe la magazine dar nu-i promiteţi nimic! Aşteptaţi pentru a fi sigur ce urmăreşte sau ce caută. Ceea ce doreşte femeia Scorpion se poate afla destul de aproape de Luna de pe Cer însă, după câteva ocolişuri nereuşite, va întârzia îndelung în faţa vreunui obiect de la consignaţie sau de la magazinul de antichităţi. Aşteptaţi-vă să aleagă vreo bijuterie de aur de 24 carate şi care are, sigur, de la 10 grame în sus. Nu este genul de femeie care să se încurce cu mărunţişuri.
Dacă vreţi să evitaţi acest gen de senzaţii tari oferite de femeia Scorpion la cumpărături, devansaţi-le prin cadouri mult mai “uşoare”, precum lenjeria de corp de culoare neagră şi după ultima modă, sau obţineţi-i vreo funcţtie de conducere, bine plătită, în cazul în care puteţi aranja aşa ceva.
Week-end-ul împreună cu femeia Scorpion trebuie planificat şi el cu grijă, nu neapărat pentru locul de foarte bună calitate, cât, mai ales, pentru confort şi pentru discreţie.
Dacă vei reuşi, vei avea parte de o relaţie de excepţie: profundă, fascinantă şi durabilă.
Selime Iacomi