♦ Cuprins ♦ İçindekiler ♦ Contents ♦

1990–2000

Ziua de 18 martie 2000 a însemnat pentru etnicii turci o triplă sărbătoare: s-au împlinit 10 ani de constituirea Uniunii Democrate Turce din România, Sărbătoarea religioasă – Kurban Bayramul şi constituirea Organizaţiei de femei turce din România „HANIM ELLERI“.
După ce în prima zi de Bayram etnicii noştri au sărbătorit cum se cuvine această sărbătoare religioasă, a doua zi cu mic cu mare s-au adunat la Restaurantul CLASSIS, pentru a savura delicatzesele realizate de mîinile harnice ale femeilor noastre, iar seara toţi reprezentanţii filialelor U.D.T.R. s-au adunat să ciocnească un pahar de vin dobrogean, subliniind astfel cei 10 ani de muncă, satsfacţii şi realizări. Din partea D.P.M.N. am fost onoraţi de prezenţa doamnei Carmen Petrescu, expert guvernamental, precum şi delegaţi din partea Consulatului General al Turciei la Constanţa. Alocuţiunile prezentate la acest ceas aniversar ne-au reamintit drumul parcurs cu bucuriile şi greutăţile lui şi ne-au sădit convingerea că este loc pentru mai bine şi numai prin efort comun putem ajunge acolo unde ne dorim cu toţii.

Stimaţi conaţionali, Stimaţi invitaţi

Sunt momente în viaţă când tragem linia şi facem bilanţul. Analizăm rezultatele, le comparăm, lăudăm sau criticăm şi ne propunem să realizăm altăceva.
Astăzi trasăm o astfel de linie. Ne-am adunat să sărbătorim cei zece ani de la constituirea Uniunii Democrate Turce din România, organizaţie cu caracter etnic, cultural, social şi umanitar.
Imediat după Revoluţia din decembrie 1989, prin eforturile comitetului de iniţiativă alcătuit din: Balgi Ruhan, Bairam Şaban, Macit Cocoi, şi alţii au înfiinţat ceea ce cu toţii ştim, Uniunea Democrată Turcă din România.
Conform statutului său, Uniunea noastră nefiind o formaţiune politică, are ca obiectiv principal unirea eforturilor membrilor săi în apărarea dreptului la păstrarea, la dezvoltarea, precum şi la exprimarea identităţii lor etnice, culturale, lingvistice şi religioase, recunoscute şi garantate de Constituţia României. Conducerea Uniunii împreună cu filialele sale au pus accent prin comisiile lor au pus accent pe cultivarea limbii materne, înfiinţându-se grupe şi clase de învăţare a limbii materne în cadrul unor şcoli unde există etnici turci şi s-a înfiinţat Liceul de Teologie şi Pedagogie “Kemal Ataurk”.
Comisia de învăţământ a elaborat Programa şcolară pentru predarea limbii materne. S-au organizat olimpiade locale şi naţionale. Cu aceste prilejuri elevii şi-au demonstrat cunoştinţele de limbă şi cultură acumulate şi cu ajutorul cadrelor care predau limba maternă. Pentru aceste cadre s-au organizat seminarii de specializare.
In plan ştiinţific-cultural, comisia de cultură şi filialele, Medgidia, Galaţi, Brăila, Cobadin, Mangalia, Tekirgol şi altele au relizat simpozioane naţionale şi internaţionalre care s-au bucurat de prezenţa a numeroşi oameni de ştiinţă şi cultură din ţară şi străinătate.
Pentru reânvierea tradiţiilor şi obiceiurilor au fost organizate Festivaluri de cântece şi dansuri.
Este de lăudat faptul că filialele noastre s-au organizat unele dintre ele având sedii proprii cărora li s-au asigurat dotările necesare.
este de apreciat colaborarea filialelor noastre cu instituţiile administrativ locale cărora le mulţumim în mod deosebit.
Drumul pe care l-am parcurs împreună în cei 10 nu a fost lipsit şi de dificultăţi, de confruntări.
Acestea n-au făcut decât să ne dea maturitate în gândire şi să avem capacitatea să facem ordine în structurile şi activitatea noastră. Suntem capabili să ne angajăm mai avtiv şi cu adevărat în realizarea obiectivelor.
Pentru tot ce poate fi frumos, pentru unire, prosperitate şi fericire vă urez viaţă lungă şi La mulţi ani!

Balgi Ruhan – Preşedintele general – UDTR

Doamnelor şi Domnilor, Stimaţi invitaţi,

Mulţumesc tuturor invitaţilor pentru onoarea care ne-aţi făcut-o participând la această aniversare a 10 ani de la înfiinţarea uniunii noastre.
Ca reprezentant al comunităţii turce din Romînia în Parlamentul României, nu pot decât să reafirm şi să subliniez politica de deschidere a României faţă de minorităţile naţionale.
Incepând chiar cu Constituţia României, care garantează dreptul la păstrarea, dezvoltarea şi exprimatrea identităţii etnice, cultural lingvistice şi religioase, conforme cu principiile de egalitate şi de nediscriminare în raport cu ceilalţi cetăţeni români sau prin aderarea Romîniei la convenţia Cadru pentru Protecţia minorităţilor nAţionale şi la cartea europeană a limbilor regionale sau minoritare, astfel se reafirmă şi dorinţa clasei politice româneşti de a sublinia principiul coexistenţei stat-minoritate.
In domeniul lingvistic sunt în fayă de finalizare proiecte de legi privind minorităţile naţionale şi proiecte de legi vizând cultele, legi ce vor crea cadrul legal de rezolvare a problemelor specifice ale minorităţilor etnice şi religioase din România.
La ceas aniversar, urez tuturor etnicilor turci din România, sănătate şi prosperitate, iar Uniunii Turce din România, viaţă lungă şi multe realizări, spre binele comunităţii noastre.

La mulţi ani!

Osman Fedbi – deputat UDTR

„Hanım Elleri“ninin başkanı, Osman Melek, açıklıyor

Romanya Türk Kadınları Derneği „Hanım Elleri“ başkanı olarak, hepinize saygılar ve sevgiler sunarım.
Ilk önce, derneğimizi tanıtmak isterim.
Milli kimliğimizden, tarihsel kökümüzden, kültürel orijimizden bahsetmekte onları unutmadık, günümüze kadar yaşattık. Bu kültürel değerlerimizi muhafaza etmek ve bunları geliştirmek gerektiğine inanıyoruz. Bu konuda Türk kadınları olarak üzerimize düşen görevin bilincindeyiz.
Türkiye’deki Türk kadınları derneklerinin gerçekleştirdikleri çeşitli sempozyum, kurultay ve benzeri etkinliklere, Romanya Türk kadınları olarak katılarak katkıda bulunmak isteriz.
Derneğimiz artık faaliyetlerimizin gerçekleştirilmesine başlamıştır. Resmiyetini hemen kazandıktan sonra biz, Rümanya Türk Kadınları Derneği olarak 8 Mart 2000 Kadın Günü münasebetiyle „Atatürk’ün görüşünde Kadın“ adında bir panel birinci faaliyetimiz sayılır.
Ikinci faaliyetimiz „Altın Baklava“ yarışması oldu. Bu faaliyetinin içerisinde Türk Hanımlarımız Türk mutfağının en meşhur olan baklavanın hazırlamasında kabiyetlerini göstereceklerdir.
Bu faaliyetimizi gerçekleştirilmesine yardımcı olan ve ayni zamanda şirketin ürünlerinden en iyi unundan bütün yarışan hanımlara birer paket un hediye eden SC Kartal SRL şirketine teşekkür ederiz.
Ikinci sponsorumuz Demir Bank (3 miliyon lei) ve sayın Şakir Süreya (2 miliyon lei) katkıda bulunmuşlardır. Ayriyetten Orhidee ve Türk Iş Adamların yardımlarına teşekür etmek isterim.

UNIUNEA DEMOCRATĂ TURCĂ DIN ROMÂNIA

Sediul central: Constanţa, Bulevardul Tomis nr. 113
Consiliul de conducere: U.D.T.R. are în structura sa un comitet director, comisii pe anumite domenii, un consiliu naţional şi 36 de filiale.
Preşedinte: Balgi Ruhan
Prim-vicepreşedinte: Asan Murat
Deputat: Osman Fedbi
Secretar general: Bairam Şaban
Vicepreşedinţi:
Abdula Gulten
Cherim Sureia
Gavazoglu Riza
Ibraim Iusein
Iusein Gemal
Meneveli Şaip
Memet Etem

Comisiile care funcţionează în cadrul Uniunii Democrate Turce din România

Organe de presă:

Tipul organizaţiei:

Uniunea Democrată Turcă din România este o organizaţie parlamentară, cu 4.500 de voturi obţinute în alegerile din noiembrie 1996, fapt ce i-a conferit dreptul de a avea un loc de deputat în Parlamentul României. U.D.T.R.; fiind organizaţia etnicilor turci din România, este apolitică; din punct de vedere confesional, membrii săi aparţin religiei musulmane
U.D.T.R. s-a constituit la 1 februarie 1990 şi la data de 21 decembrie 1993 a dobândit irevocabil personalitate juridică, devenind continuatoarea tradiţiilor comunităţii turco-musulmane care a activat înainte de anul 1989.

Scopul:

Sigla:

Sigla organizaţiei este un glob ce reprezintă drapelul Turciei (ţara de origine a etnicilor turci), încadrat de două ramuri de măslin (simbolul păcii). Globul este protejat la bază de drapelul României (simbol al ţării care a devenit prin adopţie, a doua mamă pentru toţi etnicii turci).

Scurt istoric:

Turcii actuali care trăiesc în România sunt cunoscuţi sub numele de turcii Rumeli sau turcii otomani, osmanlâi. Ei sunt urmaşii turcilor preotomani (selgiucizi) şi au fost colonizaţi de M. Paleologul în anul 1264. Prima lor aşezare s-a făcut în oraşul Babadag. Turcii preotomani şi mai târziu cei otomani vor continua să se stabilească mai întâi în Dobrogea, apoi în toate zonele ţării. Aceasta s-a realizat în două etape; prima, după cucerirea oraşului Varna, a doua, ca urmare a dezvoltării comerciale şi negustoreşti între cele două ţări.

Meserii tradiţionale:

Turcii, cunoscuţi ca oameni cinstiţi, muncitori, loiali, erau angajaţi fie ca înalţi fucţionari la curţile domneşti, în bănci, vămi, negustori etc. Mulţi dintre ei formau pătura micilor industriaşi: cofetari-patiseri, carmangeri, bragagii, cizmari şi frizeri. Asta nu înseamnă că pătura intelectuală a lipsit. Multe cadre didactice, ziarişti şi ingineri au ocupat funcţii în aparatul local, raional şi judeţean de stat.

Personalităţi ale comunităţii turce din România:

▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲

PKK’YA SORUMLUSUNDAN TOKAT…

Terör örgütünün Rusya sorumlu olan ve ÖCALAN’ı Roma’dan Moskova’ya götüren Mahir Welat kod adlı Numan Uçar’ın, örgütün 2,5 milyon Markına el koyduğu bildirildi. Dolandırıcılık olayının ortaya çıkmasından sonra hakkında „Infaz“ kararı çıkan Numan Uçar’ın Rusya’dan kaçtığı belirlendi.
Idam cezasına çarpıtılan Abdullah Öcalan’ın açıklamalarından sonra karışan terör örgütünde skandalların arkası kesilmiyor. PKK’nın Rusya sorumlusu Mahir Welat kod adlı numan Uçar’ın, örgütü 2,5 milyon Mark dolandırdığı bildirildi.
Anadolu Ajansı muhabirinin istihbarat kaynaklarından aldığı bilgiye göre, terör örgütünün rusya sorumlusu olan Numan Uçar’ın, Rusya’da Kürt televizyonu ve radyo kurmak için örgütten 2,5 milyon Mark para aldığı belirlendi. Paraları zimmetine geçiren Uçar’ın daha sonra ortadan kaybolduğu kaydedildi.
Idam mahkumu Abdullah Öcalan’ın Roma’dan Moskova’ya gidişi sırasında kendisine eşlik eden Numan Uçar’la ilgili örgütün Merkey Komitesi’nin Ocak ayında yayınlandığı bildiride, „Partimiz dönüşüm sürecini kararlılıkla geliştirdikçe, çeteciliğin partimiz içindeki uzantıları da bir ortaya çıkıyor“ denildi.
Berlin’de faaliyet gösteren „Kürdistan Demokratik Göçmenler Derneği“ nin bir toplantısıonda yapılan konuşmalarda da, Welat Rus ajansı olmakla suçlandı. Bu açıklamaların ardından Mahir Welat kod adlı Numan Uçar’ın Rusya’dan kaçtığı ve halen nerede bulunduğunun belli olmadığı belirtildi.

„ÖCALAN ADLI KORKU FILMI“

Yunan Gazetesi Eleftheros Tipos, Öcalan’ın kaçış döneminde olaylara karışan Yunanlı görevlilerin son durumunu anlatan bir haber yayınlandı.

„Emekli Tuğamiral Naksakis’in Atina Cumhuriyet Başsavcılığı’ndaki davası sürüyor. Gözaltına alındığı taktirde, hapishanede öldürüleceğinden korkuyor.
Yunan Istihbarat teşkilatı görevlisi Yarbay kalenteris, Askeri Savcılığa sürekli ifade veriyor. Kara Kuvvetleri Komutanlı’ında çalışan kardeşi görevden uzaklaştırıldı.
Öcalan’ın korumaları İemse Kılıç Bürüksel’de, Melsa Deniz Londra’da Nurcan Isviçre’de saklanıyor.
Yunan Istihbarat Başkanı Stavrakakis, görevinden alındı, konuşmaktan kaçınıyor, sürekli yer değiştiriyor.
Nairobi Büyükelçisi Kostulas, Küba’ya sürüldü,saatlerce ifade vererek yunan Adli Tarihi’nin rekorunu kırdı.
Terör örgütünün elebaşı Abdullah Öcalan’ın kaçışı sırasında görev alan Yunanlı yetkililerin öyküsü gazete sayfalarına yansıdı.Yunan Istihbarat Örgütü (EYP)’nün Başkanı Stavrakakis olayın ardından görevi bırakırken, korkudan sürekli yer değiştirdiği, emekli Tuğamiral Naksakis’in, hapishaneye girerse öldürüleceğinden korktuğu, Öcalan’ın üç korumasının ise Avrupa ülkelerinde gizlendiği bildirdi.
Yunanistan’da yayınlanan Eleftheros Tipos Gazetesi, Öcalan’ın yakalanmasının birinci yılında, Öcalan Adlı Korku Filmi’nin Baş Aktörleri bir yıl sonra başlıklı bir haber yayınlandı.Haberde, Öcalan’ın kaçırılışında rol alanlar için „macera ve korku dolu“ bir yıl geçtiğini belirterek,totası belli olmayan alanlar için Afrika’yı, Avrupa’yı ve bu kişileri sarstığı ifade edildi. Haberlerde Öcalan olayına karışanların öldürülme korkusu taşıdığı, sıkıştırıldığı ve sinir savaşına itildikleri belirtildi. „Şimdi Ölü Bir Insanım“ Öcalan olayına karışanların son durumları haberde şöyle anlatıyor.
Tuğamiral Andonis Naksakis: „Şimdi ölü bir insanım“ cümlesini tekrarlıyor. Gözaltına alındığı takdirde, „Hapishanede öldürüleceğim“ diye ciddi bir şekilde korkuyor. Öcalan’nın nakli operasyonunun bütün sorumluluğunu üstelendi ve naklin kanuna aykırılığını itraf etmiştir. Onunla yolda karşılaşmaktan kaçınanların sayısı artmıştır. Savvas Kalenteridis „Öcalan Nairobi’deki Yunan Büyükelçiliği’ne sığındığında burada görevli bulunan Yunan Istihbarat Teşkilatı’ndan Yarbay Kalenteridis, EYP Başkanı olmak üzere, bazı mekanizmaların yoğun saldırına maruz kalıyor. Kara Kuvvetleri Komutanlığı’ndan çalışan kardeşi görevinden uzaklaştırıldı. Kalenteridis, Savcı Bliutas’a olduğu gibi askeri mahkeme savcısına da saatlerce ifade veriyor“.
Haralambos Stavrakakis: „Yunan Istihbarat Örgütü EYP Başkanı iken görevinden alınan Stavrakakis konuşmaktan kaçınarak, sürekli yer değiştiriyor.
Sorgu hakimine verdiği ifadelerde hükümet talimat üzerine hareket ettiğini ve en iyi sonucu almaya gayret ettiğini bilen ve „Stavrakakis gibi insanların özel bir mahkeme tarafından en ağır cezalara çarptırılması gerekir“ diyen Tuğamiral Naksakis ile sürtüşmüştür“.
Yorgos Kostulas: „Nairobi’deki Yunan eski büyükelçisi, Havana Büyükelçiliği’ne sürgün nakil. Küba’ya atanmayı reddetti, ancak Havana’ya gitmek zorunda kaldı. Saatlerce süren ifadelerinde (ilk ifadesi 24 saat sürmüştür ve Adliye Tarihi’nde emsali yoktur) hatıra defterini açıklamak zorunda kalmıştır.
Karşılıklı Suçlamalar: Kostas Baduvas:PASOK’un Parlamento Grubu’ndan silinmiş olan milletvekili Baduvas, Parlamento dışına atılmıştır. Dıişleri eski Bakanı’nın „Baduvas sanıktır ve sanıyorum ki, yapılacak seçimlerde PASOK listesinde yer almayacaktır“ sözlerine karşı Baduvas, „Pangalos Kürt halkının ve PKK’nın vicdanında bir mahkum, Yunan halkının gözünde de sanık. Başbakan tarafından azledilmiş bir Bakan’dır“ şeklinde tepki göstermiştir.
Öcalan’ın korumları: „Öcalan’a refakat eden PKK mensubu İemsi Kılıç Brüksel’de Melsa Deniz Londra’da, Nurcan ise Isviçre’de saklanıyor.

▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲

„İTÜ: Marmara’da her şey normal“

Istanbul / Türkiye

Istanbul Tehnik Üniversitesi Jeofizik Mühendisliği Bölüm Başkanı Prof. Dr. Haluk Eyidoğan, Tekirdağ açıklarında 17 mart 2000 meydana gelen sarsıntıların, Marmara’daki olağan deprem aktivitelerinin bir parçasolduğunu savundu.
Eyidoğan,bazı bilim adamlarının, sarsıntılar için „Marmara kıpır kıpır“ açıklamasına karşı çıktı. Kocaeli ve Düzce civarında artıcı sarsıntıların sürdüğünü, Çanırcık, Adalar ve Marmara Adası’nın kuzeyindeki küçük deprem

AYIN GÜZEL SÖZLERI

Partiler aynı gemideki yolculara benzer; eğer gemiyi devirecek olurlarsa hepsi de yok olacaklardır.
Partidelele sunt precum călătorii unei corăbii. Dacă o scufundă atunci vor pierii cu totii.

Andre Maurois

Politilacı susmasını bilmelidir, sonra düşünmesini bilmelidir ve ancak ondan sonra konuşmalıdır.
Un politician trebuie să ştie să tacă, să gândească, după care să vorbească.

Henri Poincare

Demokrasi siyasi partiler olmadan yaşamaz ama siyasi partiler yüzünden ölebilir de.
Adevărata democraţie nu poate trăi fără partide politice, dar şi din cauza lor poate muri.

Georges Vedel

▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲

OLIMPIADA – O ADEVĂRATĂ SĂRBĂTOARE A LIMBII TURCE

Sâmbătă, 19 februarie 2000, la Medgidia s-a desfăşurat faza judeţeană a Olimpiadei de limba turcă. La această acţiune au participat elevii distinşi la fazele şcolare ale Olimpiadelor desfăşurate în şcolile unde se predă limba turcă de pe cuprinsul judeţului Constanţa.
Întreaga acţiune a fost coordonată de doamna lector univ. dr. Ali Leman, inspector de specialitate în cadrul Ministerului Educaţiei Naţionale. Din parte Uniunii Democrate Turce din România au participat d-l prof.Asan Murat, prim-vicepreşedinte U.D.T.R. şi preşedintele Comisiei de Învăţământ a U.D.T.R., Ervin Ibraim, secretarul Comisiei de Învăţământ, Tineret şi Ştiinţă a Consiliului Minorităţilor Naţionale din România, Nurgean Mustafa, preşedinte a Comisiei de Învăţământ a Organizaţiei Tineretului Turc “Atatürk”, Feizi Aisel, preşedinte O.T.T.A.R. De asemenea şi-au adus o contribuţie importantă, tinerele profesoare Suna Alibei, Bormambet Vildan şi Ruchie Şachir, membre ale filialei Medgidia a uniunii noastre.
Concursul s-a desfăşurat în condiţii excelente, la sfârşitul acesteia cei mai merituoşi elevi bucu-rându-se de premiile acordate de Uniunea Democrată Turcă din România şi U.D.T.T.M.R. La această ediţie au participat 109 elevi, din clasele IV-XII din localităţile Constanţa, Medgidia, Mangalia, Valu lui Traian, Castelu şi Tuzla. Dintre aceştia 10 elevi au obţinut premiul I, 10 premiul II şi 24 menţiuni.
În încheiere trebuie să menţionăm că de la anul se preconizează transformarea acestei Olimpiade într-o adevărată sărbătoare a limbii turce. Astfel, de la anul, pe parcursul a două zile, elevii şi profesorii deopotrivă se vor putea bucura atât în confruntarea intelectuală a iscuţimii minţii cât şi (a doua zi) într-o zi de binemeritată petrecere la sediul Liceului Teologic Musulman şi Pedagogic “Kemal Atatürk” din Medgidia.

E. IBRAIM

FAZA NAŢIONALĂ A OLIMPIADEI DE LIMBA TURCĂ

În perioada 26-29 Aprilie 2000, la Medgidia, se va desfăşura Faza Naţională a Olimpiadei de Limba şi Literatura Turcă. Vor participa la această Olimpiadă 36 de elevi distinşi cu premii şi menţiuni în cadrul Fazei Judeţene a Olimpiadei desfăşurate la Liceul Musulman Teologic şi Pedagogic “Kemal Atatürk” din Medgidia. Cuantumul premiilor ce vor fi acordate în cadrul acestei faze este de 500 000 lei – premiul I, 400 000 lei – premiul II, 300 000 – premiul III, 200 000 lei – menţiune. Premiile vor fi acordate de Uniunea Democrată Turcă din România şi de U.D.T.T.M.R., organizaţia etnicilor tătari din România.
Sperăm într-o reuşită deplină a acestei Olimpiade şi în acelaşi timp le urăm tuturor participanţilor mult succes.

▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲

TÜRK DİLİ OLİMPİYATI DÜZENLENDİ

Romanya’da yaşayan Türk toplumuna mensup ailelerin çocuklarından, anadil – Türkçe dersi alan öğrencilerin katıldığı Türk Dili Olimpiyatı’nın III.sü Mecidiye’de 19 Şubat 2000 tarihinde, Mecidiye Kemal Atatürk İlahiyat ve Pedagoji Lisesi’nde yapıldı. Türk Dili Olimpiyadı, Romanya Milli Eğitim Bakanlığı Türk Dili Genel Müfettişliği, Köstence İl Milli Eğitim Müdürlüğü Türk Dili Müfettişliği, Romanya Müslüman Tatar Türkleri Demokrat Birliği ve Romanya Demokrat Türk Birliği olarak bizlerin ortak organizasyonu ile gerçekleşti.
Düzenleme komitesi ilk ve orta okul öğrencileri için bir, lise öğrencileri için ayrı ve tarafsız bir komisyon oluşturdu.Olimpiyatın sekreterliğini Mırzali Nevzat başkanlığında yaptığı, Ervin İbraim, Vildan Bormambet ve Kamel Anefi yaparken, Liseli öğrencilerinin komisyonuna da Köstence Ovidius Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türkoloji Okutmanı sayın Namık Kemal Yıldız başkanlığında Ene Ulgean ve Gelal Firdes hanımlar görev aldılar. Soruların hazırlanmasını, değerlendirilmesini ve yürütülmesini tarafsız bir şekilde yapmışlardır.
Bölgesel Türk Dili Olimpiyatına Köstence, Mecidiye, Mangalya ve çevresinde bulunan okullardaki öğrenciler katıldılar. Olimpiyat, mahalli yetkililer, halktan ve öğrencilerden büyük ilgi görmüştür. Türk Dili Milli Olimpiyatı 26-29 nisan tarihleri arasında Timişuara’da yapılacaktır.
Türkçe dersi alan öğrenciler, herhangi bir ödül almak ya da ileride Üniversiteye girişte bir avantaj sağlamak amacıyla değil, yalnız öğrendikleri güzel Türkçeyi kullanma becerisini göstermek amacıyla katılmışlardır. Yarışmaya toplam 109 öğrenci gelmiştir. Yarışma büyük bir coşku ve şenlik içinde geçmiştir.
Mecidiye Kemal Atatürk İlahiyat ve Pedagoji Lisesi’nde okul müdürü ile Türk tarafı müdür yardımcısı sayın Ali Bektaş beyler, orada görevli Türk öğretmenler ile diğer görevli personel ev sahipliğini çok güzel yaptılar, misafirleri çok iyi ağırladılar.
Türk Dili Olimpiyatına Romanya Milli Eğitim Bakanlığı Türk Dili Genel Müfettişi sayın Leman Ali, Köstence İl Milli Eğitim Müdürü, Romanya Demokrat Türk Birliği I.Genel Başkan Yardımcısı sayın Prof. Asan Murat, Romanya Müslüman Tatar Türkleri Demokrat Birliği Başkanı sayın Sali Necat ve Milli Azınlıkar Kurulu Eğitim Komisyon Sekreteri Ervin İbraim katılmışlardır.
Dereceye giren öğrencilere, Türkiye Diyanet Vakfı tarafından para ve çeşitli kitaplar verilirken, Romanya Demokrat Türk Birliği ve Romanya Müslüman Tatar Türkleri Demokrat Birliği tarafından çeşitli ödüllerle ödüllendirdiler.
Türkçe eğitimin verildiği Mecidiye Kemal Atatürk İlahiyat ve Pedagoji Lisesi ile Köstence Uluslararası Bilgisayar Lisesinin ödül dağılımlarına bakıldığında (Yalnız lise kısımlarında) Mecidiye Kemal Atatürk İlahiyat ve Pedagoji Lisesi 23 ödül kazanırken, Köstence Uluslararası Bilgisayar Lisesi ise 6 ödül almıştır. Mecidiye Kemal Atatürk İlahiyat ve Pedagoji Lisesi 5 birincilik, 4 ikincilik, 2 üçüncülük, 12 mansiyon kazanırken, Köstence Uluslararası Bilgisayar Lisesi 1 ikincilik, 4 üçüncülük, ve 1 mansiyon ödülü kazanmışlardır.
Dereceye giren öğrencilerin adı, okulu ve okulun bulunduğu şehirlerin adını gösteren liste aşağıda verilmiştir. Türk Dili Olimpiyatına katılan öğrencileri hazırlayan değerli ve fedakar öğretmenlerimizi bir kere daha yürekten kutluyor ve başarılarının devamını diliyoruz.

Ervin İBRAİM

▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲

MORFOLOJİ

SIFAT

Bu konuda öğreneceklerimiz:

Özellik, nitelik, renk, durum, yer, sayı bildiren kelimeleri birlikte inceleleyelim:
– sınırsız ufuk, küçük tepe, mini mini çiçek ormanı, ince uzun dali badem ağaçları, alaca gölgeler, tatli rüzgarlar, çılgın sesler, geniş bağ, beyaz taş, kısa bşr duvar, eski külübe, bembeyaz saç sakal, hareketsiz duran deniz, çıplak ayaklar, dumandan çizgi, birçok gemi, zavalı adam, kirik teste, kuvvetli bir kahraman.

Altı çizilen kelimelerin hepsi isimlerden önce gelerek:

Varlıkların rengini, biçimini, durumunu, sayısını, yerini bildiren kelimelere SIFAT denir.
Sıfatlar isimlere birlikte kullanılırlar ve ek olmazlar.

SIFATIN ÇEŞİTLERİ

  1. Niteleme sıfatı
  2. Belirtme sıfatı
    – işaret sıfatı
    – belirsizlik sıfatı
    – soru sıfatı
    Sayı sıfatı:
    – asıl sayı sıfatı
    – sıra sayı sıfatı
    – üleştirme sayı sıfatı
    – kesir sayı sıfatı

a) NİTELEME SIFATLARI

Yukarıda yazılı olan sıfatları olan sıfatları, bazılarını ayıralım:
Niteleme sıfatlarını hangi özellikleri bildirdiğini inceleyelim:

b) BELİRTME SIFATLARI

bu ihtiyar, kırk yıl, birçok gemi
Varlıkların sayısını bildirenö yerini gösterenö sorarak ya da belli belirsiz olarak belirten sıfatlara “BELİRTME SIFATLARI” denir.

Bu sıfatlar dörte ayrılır:

  1. İşaret sıfatları: Varlıkların yerini işaret yoluyla gösteren sıfatlardır.
    İşaret sıfatları bu, şu, o kelimeleridir.
    Ayrıca öteki sokak, beriki sınıf
  2. Belirsizlik sıfatları
    Varlıkların tam ve ayrıntılı değil de, belirsiz şekilde belirten sıfatlardır.
    Örnek: birçok gemi, bir duvar ………… gibi.
    Belirsizlik sıfatı sayılan belli başlı kelimeler şunlardır: bir, birçok, birkaç, birtakim, biraz, herhangi bir, bazı, başka, her türlü, pekçok…
  3. Soru sıfatları
    Varlıkların yerlerini, sayılarını, durumalarını soru yoluyla bildiren sıfatlardır.
    hangi, kaç, nasıl, ne kadar.
    Örnek: Hangi okul? Kaç kişi? Nasıl adam?
    Bir varlığın sayısını bildiren sıfatlardır.

Sayı sıfatlarını dört grupta inceliyoruz:

Murat ve Nermin Asan

▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲

Colonizarea turcilor selgiucizi în Dobrogea secolului al XIII-lea

Murind sultanul de Rum Giyaseddin între anii 1246-1247, cronicarul Yazıcı-oğlu Ali descrie luptele dintre cei doi fraţi sultani Izzeddin Kaykavus şi Rükneddin Kilik Arslan, ultimul fiind sprijinit de mongolii lui Hütagü han. Pierzându-şi speranţa de a mai putea recăpăta tronul s-a refugiat la Constantinopol unde împăratul Mihail al VIII-lea Paleologul l-a primit cu mari onoruri.
Conform informaţiilor lui Yazıcı-oğlu, fostul sultan Izzedin şi Ali Bahadir, comandantul suprem al oastei acestuia, i-au spus împăratului, că, el fiind de neam turc, nu pot sta în oraş „Dacă am avea un loc şi patrie, am aduce din Anatolia (Anadolu), casele turceşti care ne aparţin şi ne-am aşeza acolo“.
Şi, astfel, împăratul le-a dat ca loc de patrie Dobrogea „care este un colţ bun cu apa şi aerul purtător de sănătate şi frumuseţe“. Au înştiinţat pe ascuns corturile turceşti din Anatolia, care au coborât la Iznik şi în scurt timp au trecut prin Üsküdar (Scutari, azi cartierul asiatic al oraşului Istanbul) multe case turceşti. Şi, astfel, în anul 1262, colonie de circa 10-12.000 de turci sub conducerea dervişului Baba Sarı Saltuk au trecut cu corăbiile Marea Neagră, stabilindu-se în nordul Dobrogei, unde multă vreme au existat 2-3 oraşe (între care Baba-Saltuk, după numele dervişului devenit mai târziu Babadağ / Babadag şi 30-40 corturi).
Potrivit tradiţiei păstrate de locuitorii vecini din Yeni-Sala (Enisala) şi reprodusă de călătorul turc Evliya Çelebi (sec.XVII) prima aşezare a coloniei turceşti a purtat numele conducătorului lor de la Baba-Saltuk, schimbat apoi, după distrugerea mormântului acestuia de către creştini în Babadag, adică „Muntele tatălui“ sau mai bine zis „Muntele strămoşului“.
Despre modul cum a fost găsit mormântul său, călătorul turc Evliya Çelebi relatează următoarea legendă care exista pe atunci printre cei din Babadag: „Trăia odată prin pădurile Babadagului un cioban numit Koyun-Baba (tatăl oilor) ce-şi păştea turmele prin valea unde se află astăzi oraşul. El a observat, că, de câte ori treceau oile nu calcă niciodată un loc sfânt; A dedus că acolo trebuie să fie mormântul lui Sarı Saltuk Baba, care fusese ucis într-un război. După ce a murit, Koyun-Baba ar fi fost îngropat în vârful dealului de la sud de oraş şi care poartă şi astăzi numelui lui.
Sultanul Bayazid al II-lea «Veli» (Sfântul) cu ocazia expediţiei sale împotriva Chiliei şi Cetăţii Albe în 1484 a poruncit să se construiască un frumos mausoleu pentru Baba Sarı-Saltuk care ulterior a fost vizitat de toţi sultanii în expediţiile lor spre nord.
Mausoleul există şi astăzi pe strada Măcin, numărul 9.
Acest episod este de fapt preludiul viitoarelor colonizări turceşti, dăruind cel mai vechi toponimic turcesc Dobrogei, Babadag.

Adrian Nastasia

▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲

ROMANYA DEMOKRAT TÜRK BİRLİĞİ

Romanya Demokrat Türk Birliği 10 Şubat 1990 tarihinde kurulmuştur.Amaç Romanya’da yaşayan Türklerın dil,din ve kültür kimliğini muhafaya edip ileri götürmek. Birliğimiz Romen kanunları çerçevesinde çalışmalarını sürdürüyor. Romanya Hükümetinin Azınlıklar Koruma Departmanın 1990 yılından beri üyesidir ve komisyonların dayrelerinde temsilcimiz var. Kültür, basın ve dın komisyonunda başkan yardımcısı aramızdan seçilmiştir.
Birliğimize gelirsek 6 komisyon halinde çalışmaktayız. Birliğimizin Romanya Parlamentosunda seçime girmiş ve seçilmiş bir Millet vekilimiz var. (Fedbi OSMAN)

ROMANYA DEMOKRAT TÜRK BİRLİĞİ’NİN TANITIMI

RAPORU

Saygı değer misafirlerimiz, sizleri aramızda görmekten mutluluk duyuyorum.
Romanya’da birçok etnik grup ve farklı kültür bulunmaktadır.Yaşayan tüm etnik gruplar aralarındaki dil ve din farklılıklarına rağmen, Büyük Romanya ideallerini benimsemişler, kendi kültür, ekonomik ve siyasi istekleriyle bir görmüşlerdir.
Romanya Türk Demokrat Birliği 1 Şubat 1990 tarihinde kuruldu. 21 Aralık 1993 tarihinde tüzel kişiliğe kavuştu. Romanya Demokrat Birliğinin statüsünün 1.ve 2. maddesinde Romanya’daki Türk azınlılığına mensup olan Romen vatandaşlarının örgütü olduğu ifade edilmektedir. Adı geçen Birlik hükümet dışı bir teşkilattır. Bu birliğin temel hedefi kendi üyelerinin dil, kültür ve etnik kimliklerini ifade edebilmek, korumak ve geliştirme ile bu haklarının korunması şekilde ifade edilmiştir.

  1. Anayasada zikredilen temel hak ve özgürlüklerden faydalanmak;
  2. Etnik kimliğin korunması, özellikle dil, din, kültür, örf ve gelenekler ve özel maddi değerlerin korunması;
  3. Romen ve Türkler arasındaki dostluk, barış ve geleneksel ilişkileri geliştirmek;
  4. Kendi kültürümüzü temsil eden mabetlerin korunması;
  5. Geçmişi yansıtan tarihi eser ve anıtları muhafaza edilmesi;
  6. Dini inanışın ifade edilmesi;
  7. Kendi üyelerinin sosyal güvenliği için bir sistem oluşturmak;
  8. Kendi üyeleri için soysal yardım programının geliştirilmesi;
  9. Bunlardan başka uygun diğer yollar takip eder.

Birliğimizin şube sayısı 36’ye ulaştı.
Birliğimizin bünyesinde beş komisyon çalışmalarını sürdürmektedir.

Bunlar:

  1. Eğitim komisyonu (başkan – Murat ASAN)
  2. Kültür, basın ve medya komisyonu (başkan – Gülten ABDULA)
  3. Din komisyonu (başkan – Remzi ISLAM)
  4. Sosyal ve ekonomik komisyonu (başkan – Şaban BAYRAM)
  5. Organize ve protokol komisyonu

EĞİTİM KOMİSYONU

Faaliyetleri olarak Romanya’da yaşayan Türk çocuklarına ana dili Türkçe öğretmek Amacıyla 1998 yılında Türk ve Tatar öğretmenlerle Türkiye’den görevlendirilen Türkçe ve Edebiyat öğretmenleri ile Türkoloji okutmanının ortak çalışması ürünü olan Türkçe, Türk dili ve edebyatı dersi programı uygulamaya konulmuştur.
6. ve 7. sınıflarda okutulacak olan Türk, Tatar tarihi ve gelenekleri dersi programının hazırlanması çalışmaları Türk ve Tatar birlikleri eğitim komisyonları ile birlikte koordineli bir şekilde sürdürülmektedir.
1-15 Nisan 1999 tarihler arasında Romanya’nın çeşitli şehirlerde yaşayan Türk çocuklarına Türkçe Öğretmek ve Türk kültürünü tanıtmak amacı ile ikinci Türk dili kampı düyenledik.
Bu kampa 45 öğrenci katılmıştır.Öğretim görevlisi olarak Medcidye Kemal Atatürk lisesi Türkçe öğretmeni Ismail Kırcan ile Köstence Ovidüs Universitesi Turkoloji okutmanı Namık Kemal Yıldız katkıda bulunmuşlardır.
Medcidye Kemal Atatürk Ilahiyat ve Pedagoji lisesinin protokolunun yenilmesi çalışmaların yürüten komisyonun çalışmalarında katılarak katkıda bulunmuştur. Romen Milli Eğitim reformu dorultusunda yapılan değişiklere göre öğretmen yetiştirme fonksiyonunu kaldırıldı, öğretmenleri ve üç yıllık yüksek okul konumunda olan Pedagoji Koleji yetiştirecektir.
Bu çerçevede dil ve din adamı yetiğtiren M. Kemal Atatürk Ilahiyet ve Pedagoji lisesinin bilinen tarihi görevini yürütebilmesi için koleje dönüştürülmesi gerektmektedir.
Bu amaçla M. K. Atatürk Koleji’nin kurulması çalışmalarını yürüten bir komisyon kardeş birliğimiz, Başkonsolosluğumuz ve Üniversite öğretim görevlilerimizin katıldığı bir komisyon ve söz konusu komisyon kolejin kuruluş ve çalışma esaslarını belirleyen bir taslak protokolu bağlı bulunacağı Övidüs Üniversitesi Rektörlüğü ile birlikte hazırlanmıştır. Romen Eğitim Bakanlığına ulaştırılmıştır.
Kolej toplumumuz için hayati önem arz etmektedir.

KÜLTÜR KOMISYONU ÇALIŞMALARI

Türkiye Cümhuriyeti’nin 75. kuruluş yılı kutlamaları çerçevesinde Tuna bölgesinde, Galati şehrinden başlayan ve Köstence’de biten bir sempozyum, sergi, panel ve folklor gösterileri gerçekleştirilmiştir.
Romanya’da düzenlenen kültür günlerine Türkiye’den gelen Karagöz ve Hacivat’la ilgili gravür sergisi gerçekleştirildi.

Romanya (Galatı, Tulça ve Braila), Moldaviya (Komrat, Vulcaneştı, Çadır Lunga) ve Ukrayna (Odesa, Ismaıl, Reni) bölgelerinden 1200 kişinin katılmıştır. Bu etkinlik içinde etnik gruplar kendi kültürütarihini, adetlerini, edebiyatlarını, sanatlarını tanıttılar ve folklorlerinden örnekler sundular.
Türk Birliğinin Galati – şubesinin hazırlamış (başkan Gulten Abdula) ve gerçekleştirmiş olduğu bu projeye Avrupa Konseyi tarafından ilgi gösterilmiş ve ınternette Web sayfası açarak bu hoşgörü ve barış ortamının başka bölgelerdede devamı için örnek alınmasını tavsiye etmiştir.
1999 yılında gerçekleştirdiğimiz bu faaliyetin 2000 yılında da Ukrayna’da yapılması amacıyla hazırlıklara başlanmıştır.
– Ünlü Romen yazarı Mihai Eminescu’nun doğumunun 150.yılı UNESCO tarafından kutlanmaktadır.
Romanya ile Türkiye arasındaki kültür günleri etkinlikleri 1990 yılından sonra hızlanmıştır.
Bu çerçevede Eminescu’nun doğumunu 150. yılını Galatı Kültür Müdürlüğü, Romanya Demokrat Türk Birliği, Galatı şubesi tarafından bir proje hazırlanmış bulunuyor. Bu proje Ankarada bulunan Romanya Büyük elçiliği, Ankara Türk Romen Dostluk Derneği ile temasta bulunuyor.

Bu vesile ile sizlerden Türk Kültür Bakanlığı ile işbirliği yapmak istiyoruz. Ek bir proje.

Galati şubemize bağlı "Elvan" yayın evinde birliğimizin maddi katkılarıyla "Manevi Sayfalar" başlığı altında seri kitap basımına başlamış bulunuyoruz.
Romanya’da Hz. Mevlana‘nın hayatı ve düşüncesi hakkında ilk defa bu esrimiz basılmış olacaktır.
Bunun peşinden Yunus Emre, Hoca Ahmed Yesevi gibi Türk kültür temel taşlarını oluşturan şahsiyetlere yer vereceğiz.

DİN KOMİSYONU ÇALIŞMASI

Babadağ’da bulunan Gazi Ali Paşa cami, türbe, imam evi ve avlusunun restorasyonunun yapılmasına manevi katkıda bulunulmuştur.
4 Aralık 1998 yılında sayın Cumhurbaşkanımız Süleyman Demirel’in açılışını yaptığı törende hazır bulunduk.
Köstence Başkonsolosumuz sayın Hayati Soysal, genel merkezimiz ve Çernavoda şubemizin ortak çalışması sonucu bu caminin onarımını tamamlanmıştır.

Köstence Belediyesi tarafından 60 milyon leilik katkı sağlanmıştır. Ancak bu yeterli değildir.
Caminin tamamlanabilmesi için T.C. Cumhurbaşkanlığı, Sudi Arabistan Parlamentosu Başkanlığı ve Almanya’daki Türkler’den yardım talep edilmiştir.

SOSYAL VE EKONOMIK KOMISYONU ÇALIİMALARI

– 17 Ağustos 1999 yılında Türkiye’de yaşanan deprem felaketi üzerine soydaşlarımız felaketi yaşayan Türk kardeşlerimize ulaştırılmak üzere
21.310.200 leı tutarında 9.700 paket makarna
5.258.400 lei tutarında maden suyu
10.457.800 leı tutarında 200 kg. süt tozu ile 1.335 ABD doları tutarında nakit yardım toplanarak gönderilmiştir.

ORGANİZASYON VE PROTOKOL KOMİSYONU ÇALIŞMALARI

Romanya Demokrat Türk Birliği bünyesinde Romanya Türk Kadınları "Hanım Elleri" adında yeni bir dernek kurulması sağlanmıştır.
Yine birliğimize bağlı olarak Romanya "Atatürk" Gençelik Teşkilatı adı altında bir organizasyon kurulmuştur.
– Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nin 25 kuruluş yıl dönümünü münasebetiyle Türk Toplumunu temsilen başkan ben Ruhan Balci, milletvekilimiz Osman Fedbi ve Kültür Komisyon başkanı ve Hakses başredaktörü Gülten Abdula Kıbrıs’a giderek bu etkinliye katılmışlardır.
Görevimizin bilincindeyiz ve çalışmalarımızı sürdüreceğiz.

RTDB. Yönetim kadrosu

▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲

Hz. Ibrahim ve mucizeleri

Metin And

Hz. Ibrahim doğmadan, kral Nemrud’du, rüyasında bir yıldızın doğşuğunu gördü. Bunun ışığı Ay’ı ve Güneş’in ışığını bastırıyordu. Kral Nemrud bundan korktu. başka bir yere taşındı, kâhinlere danıştı. Onlar bir çocuğun doğacağını, bunun halkın dinini değiştireceğini ve Kral’ın ölümü onun isteğiyle olacağını söylediler. Kral başka bir yere gitti, bütün erkekleri çıkarttı, doğan çocukların tümünün öldürülmelerini buyurdu. Hz. Ibrahim’in annesi doğum yapacağını zaman bir mağaraya gitti, Hz. Ibrahim’i orada doğurdu. Hz. Ibrahim hızla büyüdü. Nemrud ise her şeyi unutmuştu. Hz. Ibrahim’in babası put yapıp satardı. Babası ona putları satması için verir, o ise satmadan geri getirirdi. Buradan sonra Hz. Ibrahim putlarla savaştı. Babası onu putların olduğu yere gönderdi. Bu putların olduğu yerde büyük boy bir put vardı, iki gözünde de birer pırlanta vardı. Halk putların önüne yemek koymuştu. Hz. Ibrahim eline bir balta alıp tüm putları yardı. Onları parça parça etti. Halk putların önüne koyduğu yemekleri almaya gelince bunu Hz. Ibrahim’in yaptığını anladı. Hz. Ibrahim, Nemrud’un huzuruna çıkarıldı. Hz. Ibrahim bunların büyük putun yaptığını söyler. „Bunu büyük putla konuşun“, der. Onlar da büyük putun konuşmayacağını söylerler. Nemrud ile Hz. Ibrahim tartışırlar.
Nemrud bunu kendisinin de yapabileceğini, iki adam alıp birini ötekine öldürtüp öldüreni sağ bıraktığını söyler. Hz. Ibrahim, Allah’ın Güneş’i doğudan getirdiğini, onun da batıdan getirmesini isteyince Nemrud tutulup kalır. Nemrud, Hz. Ibrahim’i yedi yıl zindanda tutar ve Nemrud ve kavmi Hz. Ibrahim’i öldürmeye karar verirler.
Ölümün ateşte yanmak olmasına karar verildi. Herkes ateş için odun topladı. Ayrıca toplanan çakıl taşlarıyla bir tandır yapıldı. Ocağın içine yerleştirilen odunlar dört bir yandan tutuşturuldu. Ateş öyle sıcaktı ki, ısının yeğinliğinden halkın bir kesimi bodrumlara sığındı. Hz. Ibrahim’in elleri ve ayakları bağlandı, yüksek bir binanın üzerine çıkarıldı. Binanın üzerine bir mancınık yerleştirildi. Mancınığın gözüne Hz. Ibrahim konuldu. Hz. Ibrahim, Allah’a seslendi „Senden başka tanrı yoktur!“ Hz. Ibrahim mancınıkla havaya atılırken Cebrail ona bir isteği olup olmadığını sordu. Ateşin içine girdiği zaman Allah serinlik ve kurtuluş olmasını buyurdu. Ateşin yakıcılığı yok oldu. Onun yerini bir ışık aldı. Ateş yalnıyca Hy. Ibrahim iplerini yaktı. Kimi kaynağa göre, Hz. Ibrahim ateşin içinde yedi gün kaldı, kimine göre kırk veya elli gün. Bu sürenin sonunda Hy. Ibrahim’in babası Azer, Nemrud’a çıktı, gömmek için oğlunun kemiklerini istedi. Annesi oğluna bakmak için gitti zaman oğlunun ölmediğini görünce onun yanında kaldı, ateş onu da yakmadı. Oğlunu kucaklayıp öptükten sonra onun yanından ayrıldı. Bu arada Nemrud da hayvanına binerek ateşin yanına gitti, odunlar hala tütüyordu. Fakat Hz. Ibrahim’in ölmediğini, yanında da ona benzeyen, Nemrud’a benzeyen, biri olduğunu gördü. Nemrud, Hz.Ibrahim’in ateşten çıkarmasını istedi. Yanındakinin kim olduğunu sordu. Bu, gölgeler meleği idi, ateşin içinde ona arkadaşlık etmiş, ateşe serinlik vermek, kurtuluşunu sağlamak için orada bulunmuştu. Bunun üzerine Nemrud etkilenir, Allah’a dört sığır kurban edeceğini söyler ve keser. Bu olay Tevrat’ta yer almamıştır, ama Talmud’da vardır. Ikonografya bakımından Osmanlı miniyatürlerinde önemli bir yer tutar Hz. Ibrahim’in ateşe atılması. Buraya Falname’den bir miniyatür aldık (TSSM HH 1703). Bir de Zübbeti’t Tevarih’ten bir miniyatür alınmıştır (TIEM 1973). Zübdetü’t Tevarih’in bu minyatürü, öteki peygamberler de olanlarında görüldüğü gibi aynı minyatür üzerinde iki konuyu işlemektedir. Burada ise aynı minyatürde iki öykünün ikisi de HZ. Ibrahim’le ilgilidir. Bunlardan biri yukarıda sözünü ettiğimiz Hz. Ibrahim’in ateşe atılması olayıdır. Öteki miniyatürün ikinci kesiminde ise aşağıda ele alınacak kurban etme olayı vardır. Bu sırada Hadikatü’s Süeda’nın çeşitli minyatürlü yazmalarında da bu konu çok işlenmiştir. Burada bundan da örnek verilmiştir.Bu miniyatürlerde ortak öğeler Hz. Ibrahim’in ateş içinde gösterilmesi, mancınık ve Nemrud’un olayı yüksek bir yerden seyredişidir.
Bu arada Nemrud üzerinde de durmak gerekir. Taberi gibi tarihçi ve yorumcular arasında çeşitli görüşler vardır. Onlara göre Nemrud, Babil Kralı idi. Şehname’deki Iran tahtını gasbeden Dahkak’ın tıpatık benzeridir. Hz. Ibrahimin ateşle yargılanması gene İehname’deki Wiyavuş’un kendine aşık olan Sudabe’nin suçlamaları karşısında ateşle yargılanmayı kabul edip bu sınavdan Hz. Ibrahim’in bir man cınkla ateşe atılmasını Nemrud’a öğüt lemiştir. Bu bakımdan kimi minyatürlerde Iblis de gösteril miştir.
Hz. Ibrahi mi’in ateşten dipdiri çıktığını görenlerden kimi Nemrud’dan korkmalarına karşın Hz. Ibrahim’e uyarak Allah’a iman ettiler. Gene yüce Allah’ın buyruğuna uyarak Hz. Ibrahim ve ailesi Nemrud’un ülkesinden ayrılıp İam’a yola çıktılar. Amcası Haran’ın kızı Sare de Hz. Ibrahim’le birlikte yola çıktı. Allah, Hz. Ibrahim’in Sare ile evlenmesini vahiy etmişti. Sare ancak boşanmamak koşuluyla bu evliliği kabul etti. Hz. Ibrahim de Sare ile evlendi. Hz.Ibrahim’in dili SüryaniceYdi. Nemrud göç edenlerin arkasıdan adamlarını göndrrmiş, Süryanice konuşanların hepsini kendisine getirmelerini buyurmuştur.
Hz.Ibrahim, Harran’da Fırat’ı geçince Allah, onun dilini Ibranice’ye değiştirdi. Nemrud’un adamları Hz. Ibrahim’e yetişirler, onun Süryanice yerine Ibranice konuştuğunu görünce kendisini geri götürmeyip salıverdiler. Hz. Ibrahim’i çağırtmış, kadının kim olduğunu sormuş, Hz. Ibrahi m bu iş yüzünden öldüreceüini düşünerek eşi olduğunu saklamış, kız kardeşi olduğunu söylemiştir. firavun, sare’yi yanına çağırmıştır Tevrat’taki verileri Islam kaynakları almış, ayrıntılarla genişletmişlerdir. Özellikle burada Taberi tarihinden yararlanıldı. Sare, Firavun’un huzuruna çıkınca önce Allah’a yakarmış. Firavun’un kendisine sataşmamasını dilemiştir. Firavun, Sare’nin elini tutmak isteyince eli tutulmuştur. Her tutmaya yeltendiğinde eli tutulmuş, soluğu boğulmuş, tepinmeye başlamıştır. Firavun adamlarına bir insan yerine kendisine bir şeytan getirildiğini söylemiştir. onlara çeşitli armağanlar vermiş, bu arada cariye olarak Hacer’i de armağan etmiştir. Hz. Ibrahim armağanları kabul etmedi, ancak Firavun’un direnmesi üzerine Hacer’i cariye olarak kabul etti. Hz. Ibrahim yanında eşi Sare ve cariyesi Hacer’le Mısır’dan ayrıldı. Hz. Ibrahim’in mal ve serveti olmuştu,ancak çocuğu yoktu. Sare çok yaşlanmıştı, çocuk doğuramıyordu. Sare, Hz. Ibrahim de Hacer’le evlendi. Hz. Ibrahim seksenaltı yaşında iken Hacer’den çocuğu Hz.Ismail doğdu.
Hz. Ibrahim, Hacer ve oğlu Hz. ısmail ile birlikte Burak sırtında Mekke’ye gitmişlerdir. Burada o sırada kimseler yoktur, öyle ki içecek su bile bulunmamaktadır. Suları tükenince Hacer’in sütü de kesilir. Çocuk ısmail de ölecek duruma gelmiştir. Hz. Ibrahim, Hacer’le Hz. Ismail’le Hz. Ibrahim, Hz.Ismail yedi yaşına bastığında rüyasında oğlu Ismail’i kurban ettiğini görmüştü. burak’a binip Mekke’ye gitti, bir bıçak alıp bir vadiye gitti. Bu arada şeytan onu bundan vazgeçirmeye çalıştı. İeytan, Hz. Ibrahim’i oğlunu kurban etmekten vazgeçir memişti. Çünkü bu Tanrı’nın bir buyruğuydu. Ismail de kurban edileceğini bile buna gönüllü olarak boyun eğdi. Çocuğun isteği üzerine ellerini ayaklarını da bağladı. Bıçağını biledikten sonra kesmek istedi, ancak bıçak Hz. Ismail’in boğazını bir türlü kesmiyordu. Allah ona rüyasına sadık kaldığını söyledi, oğlunun yerine kurban edeceği koçu Cebrail ile gönderdi. Bu kurban konusunda Tevrat ile Kur’an arasında önemli bir fark vardır. Tevrat kurban edilecek oğlun Ismail değil Ishak olduğunu belirtir. Islam’a göre Hz. Ishak, Hz. Ismail’den on dört yıl sonra doğmuş olduğuna göre ve Allah’ın kurban buyruğunda biricik oğlu dediğine göre bu oğul Ishak olamazdı. Kurban olayı gerek Avrupa sanatında gerek Islam sanatında çok önemli bir yer tutar. Avrupa sanatında olayı gösteren çeşitli resimler yapılmıştır. Ayrıca taş kabartmaları da yapılmı-tır. Osmanlı minyatürlerinde bu olay çeşitli minyatürlerde ele alınmıştır. Daha önce de belirttik,Zübtetü’t Tevarih’ten buraya aldığımız minyatürde Hz. ıbrahim’in Ismail’i kurban etmesi gösterilmektedir. buraya alınan minyatürler arasında biri Falname’den bir minyatürdür ve kurban etme olayını göstermektedir. Hz. Ibrahim’in kurban etmesi konusu Hadikatü’s Süeda’nın çeşitli minyatürlü yazmalarında gösterilmiştir. bunlarda kimi kez Iblis’in olayı seyrettiği gösterilmiştir. Bunların kiminde bir ek öğe koçu getiren Cebrail’in yanı sıra bir-iki melek daha gösterilmiştir. Bunlardan biri, içinde ateş olan taşlarla tütsü bulunan bir çanağı tutmaktadır.
Hz. Ibrahim’in mücizeleri arasında parçalanmış hayvanların canlanmaları vardır. Bu mucize Tevrat ve Kur’an’da değişik biçimde verilmektedir. Tevrat’ta bu olay şöyledir. Allah, Hz. Ibrahim’e üç yaşında bir inek, üö yaşında bir keçi, üç yaşında bir koç, bir kumru ile bir güvercin almasını, onları ortadan yarmasınıö her bir yarımı ötekinin karşısına koymasını, fakat kuşlar geldi, Hz. Ibrahim, Allah’a ölüleri nasıl diriltiğini sormuştur. Allah olüleri nasıl diriltiğini sormuştur. Allah ona dört kuş tutmasını, bunları parçalayıp, parçaları her dağın başına dağıtmasını, sonra da onları çağırmasını söylemiştir. Bunların sonra canlanıp ona koşucaklarını belirtir.
Hz. Ibrahim’in yaşamında önemli olaylardan biri de oğlu Hz. Ismail ile birlikte Ka’be’yi inşa etmesidir. İam’da bulunan Hz. Ibrahim, Mekke’ye üçüncü gelişinde oğlu Hz. Ismail’le buluştu, Allah kendisi için bir ev yapılmasını buyurmuştu. Hz. Ibrahim oğlu ile birlikte yüksekçe bir tümseği kazmaya başladı. Hz. Adem’in yapısının temellerine kadar indiler. Buradan çok büyük taşlar çıktı. Ka’be’yi bu temel üzerine yapmaya başladılar. Hz. Ismail taş taşıyor, Hz. Ibrahim de duvar örüyordu. Duvarlar yükseldikçe Hz. Ibrahim’in uzanıp taş alması güçleşiyordu. Bunun üzerine günümüzde Makamı Ibrahim adıyla bilinen taşı Hz.Ismail babasının ayağının altına koydu. Beytullah’ın yapısı süresince bu taş yapının çevresinde dolaştırıldı. Yapı işini ilerletip bugün Hacerülesved’in bulunduğu yere yaklaşınca, oğlundan öyle bir taş istedi ki, bu taş Ka’be’yi tavafa gelenlere başlayış noktasınagösterge olacaktı.Cebrail bunun için Hacerülesved’i getirdi. On yerine dört köşeli olduğu için Beytullah’a Ka’be denildi. Hz. Adem’in yaptığı Ka’be’nin temeli de bunun gibiydi. Daha sonra buraya kilitli, halkalı bir kapı yapıldı, tam bir örtü örtüldü. Hz. Ibrahim Ka’be’ye tavan yapmadı, yapımında çamur da kullanmadan taşları birbiri üstüne dizmişti.
Ka’be’nin yapımı bitince Cebrail geldi, Hz. Ibrahim’e Ka’be’yi tavaf etmesini söyledi, Hz. Ibrahim onu yedi kez tavaf etti. Namaz da kıldı.Cebrail onlara hactaki çeşitli aşama ve eylemleri öğretti. İeytan kayboldu. Bu,üç kez yinelendi, hepsinde gözüken şeytan kayboldu. En son Arafat’a çıkıldı. Ve Hz. Ibrahim insanlara hacca çağırdı. Bu çağrı çeşitli yankılar yaptı,sonunda insanlar hacca gelmeye başladılar. Bu konu kısa olarak Kur’an’da geçer. Bu arada eşi Sare 127 yaşında öldü. Hz. Ibrahim’in ondan ikinci oğlu Hz. Ishak doğmuştu. Onun ölümünden sonra Hz. Ibrahim, Ken’an’da hastalandı, 175 ya da 200 yaşında öldü; eşi Sare’yi gömdüğü yere gömüldü. Allah, Hz. Ibrahim’e On Sahife ündirmiştir, bu Ramazan’ın ilk gecesinde olmuştur. Mi’rac gecesinde Hz. Muhammed, Cebrail ile yedinci kat göğe uçtuğunda, göğün kapısı açılınca Hz. Ibrahim ile karşılaştı.

Din legendele sfinţilor noştri

Hz. Ibrahim (Avraam) şi minunile lui

Era în vremea regelui Nemrut. Poporul condus de acesta se închina idolilor pe care îi venera. Intr-o noapte regele a avut un vis ciudat. Se făcea că pe cer apăruse o nouă stea a cărei lumină estompa lumina soarelui şi a lunii. Speriat, regele a mers la cei mai vestiţi cititori în stele pentru a i se tălmăci visul. Aceştia l-au avertizat că în curând se va naşte un băiat care va aduce o nouă credinţă. Regele Nemrut a hotărât ca toţi băieţii nou născuţi să fie ucişi. Mama lui Ibrahim s-a ascuns într-o peşteră unde aduse pe lume un băiat, care începu să crească repede, frumos,isteţ şi bun la inimă. Familia lui Ibrahim se întreţinea din vânzarea idolilor făcuţi de tatăl acestuia. Când băiatul a crescut mai mare,tatăl l-a trimis pe el să vândă idolii, dar acesta se întorcea mereu cu nevândute. Observând atitudinea băiatului, tatăl l-a trimis la locul unde se înălţa templul idolilor. Băiatul ajunse la templu. Aici, văzu aşezate în faţa idolilor merinde aduse de credincioşi pentru a fi binecuvântate. Printre idoli, unul era foarte mare şi avea ochi mari, din briliante strălucitoare. Ibrahim, care nu credea în aceste chipuri cioplite, luă un topor şi distruse toţi idolii. După ce îşi tremină treaba, de oboseală adormi lângă o bucată de soclu. Cei ce lăsaseră merindele pentru a fi sfinţite se întoarseră să le ia şi mare le fu mirarea cînd văzură dezastrul făcut de băiat. Supăraţi, l-au luat şi l-au dus în faţa împăratului Nemrut. Acesta, supărat şi enervat l-a întrebat pentru care pricină a săvârşit acest rău. Băiatul a răspuns liniştit: „Întrebaţi idolul cel mare“. „Dar idolul nu vorbeşte“, veni răspunsul. Împăratul şi Ibrahim se aprinseră în dispute lungi. În cele din urmă Ibrahim spuse: „Numai Allah poate omorî şi învia“. Împăratul a adus doi oameni şi i-a pus să se omoare între ei. Cel care omorî fu lăsat liber, dovedind că el este cel mai puternic. „Allah a făcut ca soarele să răsară la răsărit, Tu fă-l să răsară la Apus, dacă ai putere” spuse Ibrahim. Astfel, Ibrahim nu făcea altceva decît să dovedească împăratului neputinţa idolilor. Nemrut s-a speriat de băiat şi l-a condamnat la 7 ani de temniţă grea.
Între timp se hotărî moartea acestuia prin ardere. Toţi credincioşii au adus lemne pentru foc şi pietre pentru cuptor. După ce lemnele au fost aşezate, din cele patru colţuri ale cuptorului s-a aprins focul. Căldura era aşa de mare încât oamenii au fugit departe de locul cu pricina şi s-au ascuns în bordeie săpate în pământ.
Hz. Ibrahim a fost legat de mâini şi picioare şi dus spre a fi ars. În acel moment Hz. Ibrahim a înălţat rugă către Allah: „În afară de tine nu există alt Creator Divin!“ În acelaş timp s-a rugat de Allah să-l salveze şi flăcările să fie adiere de vânt. După ce a fost legat de rug, a fost aruncat în aer şi lăsat să cadă în mijlocul flăcărilor.
După unele legende se spune că Hz. Ibrahim (Avraam) ar fi stat în flăcări 7 zile, după altele 50 de zile. In acest timp Allah a trimis în locul celui care întreţinea focul, o lumină care i-a luat locul şi focul a ars doar frângiile cu care era legat Hz. Ibrahim.
După ce focul s-a stins, părinţii lui Hz. Ibrahim s-au dus la regele Nemrut pentru a cere rămăşiţele fiului lor spre a fi îngropate. Regele le-a dat încuviinţare şi cei doi s-au dus la locul faptei. Mare le-a fost mirarea şi bucuria când l-au văzut pe Hz. Ibrahim viu şi nevătămat; în acelaşi timp, regele a mers să se convingă dacă trupul lui Ibrahim a fost ars. Dar rămase şi el mirat când văzu pe Ibrahim viu, iar lângă el, un bărbat cu înfăţişarea lui. Regele l-a întrebat pe bărbatul acela cine este, iar acesta i-a răspuns: „Sunt îngerul umbrelor. Din voia lui Allah am coborât să-i ţin tovărăşie fiului vostru, să-i fac răcoare şi să-lsalvez.“ Această întâmplare l-a impresionat pe regele Nemrut, şi a înţeles că Allah îl va ierta. Din acel moment, Nemrut, îmbrăţişă credinţa în Allah şi sacrifică 40.000 de vite.
În Tora, această legendă religioasă nu există, doar Talmudul o aminteşte. În prezentarea iconografică, observăm că legenda ocupă un loc aparte în miniaturile perioadei otomane.
Privind cu atenţie miniaturile din colecţiile Palatului Topkapî, cu numerele TSH 1703 şi TIEM 1973, observăm redarea acestei legende în două imagini diferite. Una prezintă aruncarea lui Hz. Ibrahim în flăcări, cealaltă, în registrul de jos, redă momentul sacrificiului, a arănjării rugului şi a celor care au asistat la eveniment.
Să ne întoarcem la legendă. După ce Hz. a fost scos din flăcări, mulţi au trecut la noua credinţă lepădându-se de credinţa în idoli.
Ibrahim şi familia sa, împreună cu verişoara lui, Sâre au plecat la Şam. Din dorinţa lui Allah, cei doi s-au căsătorit cu legământul căsniciei veşnice.Hz. Ibrahim cunoştea doar limba siriană. Nemrud afând că famila acestuia a părăsit ţara, a trimis solii să-i aducă înapoi, dar imediat ce aceştia au trecut de râul Eufrat, lângă localitatea Haran, Ibrahim şi toţi din familie lui, prin voia lui Allah, au uitat limba siriană şi au început să vorbească limba iudaică. Aşa că urmăritorii nu i-au putut găsi. Porunca regelui era să aducă la palat doar pe cei care vorbeau limba siriană. După un timp, tatăl lui Hz. Ibrahim a murit, iar acesta a fost nevoit să-şi urmeze drumul până ce a ajuns în Egipt. Faraonul fusese ucis chiar de fiul lui,un bărbat trufaş,plin de sine, cu dorinţă dictatorială şi mare vărsător de sânge. Hz.Ibrahim ajunse la porţile cetăţii. Gărzile, văzând frumuseţea fără pereche a Sârei l-au anunţat pe faraonul, iar acesta porunci ca întreaga familie a lui Hz. Ibrahim să fie adus în faţa lui. Ii întrebă cine sunt, de unde vin, unde se duc şi cine este frumoasa de lângă ei. Când erau duşi la Faraon, Ibrahim s-a rugat de Allah să-i salveze şi de data aceasta. Când a fost întrebat cine este Sâra, Hz. Ibrahim a răspuns: „Este sora mea.“, iar când Faraonul a vrut s-o atingă, braţul i-a înţepenit şi nu mai putut să respire iar un tremurat epileptic l-a cuprins. Faraonul a crezut că în faţa lui este diavolul şi de frică i-a oferit daruri preţioase şi pe sclava Hacer.Hz. Ibrahim refuză toate darurile în afară de tânăra Hacer, pe care a luat-o cu ei şi a părăsit Egiptul. Intre timp a devenit bogat, doar un singur lucru îl întrista. Nu avea copii. Sara îmbătrânise şi deci nu putea să nască. La rugămintea ei, Ibrahim s-a căsătorit cu Hacer şi la cei 86 de ani cât avea Hz. Ibrahim deveni tatăl uni băiat care primi numele de Ismail.In capitolul „Minunile lui Ibrahim“ sunt amintite şi alte minuni.Dar să vedem ce s-a întâmplat cu băiatul nou născut. Hz. Ibrahim, Hacer şi Hz. Ismail au plecat la Mekka unde s-au stabilit. In acea perioadă Mekka nu avea locuitori. Era un loc pustiu fără nici un izvor. Hacer nu mai putea alăpta. Copilul era pe moarte. Hz. Ibrahim alerga prin pustiu doar, doar va găsi vre un izvor. De şapte ori trecu prin munţii Sefa şi Merve, dar nimic nu găsi. In timp ce acesta căuta apă, lângă Hacer veni îngerul Cebrail (Gavril) şi începu să frece pămîntul cu călcîiul.Acolo unde frecă Cebrail apăru izvor o apă limpede şi dulce. Apa se numi Zemzem şi deveni cea mai sfintă apă a musulmanilor.Astfel Ismail fu salvat. Băiatul creştea repede şi frumos. Era un copil blând,bun la suflet şi cu frica în Allah.Când băiatul a împlinit şapte ani, Allah a încercă credinţa tatălui. In vis îi ceru sacrificarea lui Ismail. Cu toate că împlinirea visului era o mare durere pentru tată, credinţa se dovedi mai puternică. Merse şi cumpără un cuţit pe care îl duse la tocilar să-l ascută. In acest timp, Allah îl puse pe diavol să-i încerce din nou credinţa lui Ibrahim. Diavolul dori să-l facă pe Hz. Ibrahim să renunţe la sacrificiu, dar acesta nu se lăsă păcălit.
Işi luă fiul, care ştia ce îl aşteaptă, şi se urcă pe munte. Acolo îl legă de mâini şi picioare. Insuşi fiul îşi aplecă capul pentru a fi tăiat. Hz. Ibrahim a lovit grumazul băiatului, dar cuţitul nu-l tăie. Incercă de mai multe ori,dar acelaş rezultat.
Allah se convinse de credinţa celor doi şi hotărâ să timită pe îngerul Cebrail cu un berbec, care a fost sacrificat în locul băiatul. Din acel moment toate sacrificiile aduse lui Allah s-au făcut cu animale. Aceasta este legenda Zilei de Kurban Bayram (Ziua Sacrificiului). Motivul sacrificiului atât la iudei, creştini şi musulmani ocupă un loc aparte în literatura şi arta miniaturală şi picturală.
Desigur că prezentarea este redată în mod diferit. Revenind la Hz. Ibrahim şi Hz Ismail trebuie menţionat că cei doi sunt cei care au ridicat Kaaba. După cum spun legendele Hz. Ibrahim, păstor de meserie, era departe de casă şi se întâlnea cu ai lui doar la Meka. La cea de a treia întâlnire cu Hz. Ismail (după momentul sacrificiului), tatăl îi spuse că Allah le-a poruncit să ridice pentru el o casă de rugăciune. Au săpat în pământ până ce au dat de temelia casei lui Adem (Adam). Peste temelia acestei case s-a ridicat Kaaba.

Traducere şi adaptare Gulten Abdula

– urmare în numărul viitor –

▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲

Kurban Bayramının önemi

Bütün Hak dinlerde kurban kesmek, insanı Allah’a yaklaştıran ve ulaştıran bir ibâdet olarak kabul edilmiştir. Kurban kesme ibadetinin Hz. İbrahim ve oğlu Hz. İsmail’le çok yakın ilgisi vardır. Hz. İbrahim (a.s.) bir oğlu olursa, Allah için kurban edeceğine söz vererek, Allah’tan bir oğul istemişti. Bunun üzerine Cenab-ı Hak, “Biz de kendisine yumuşak huylu bir oğul müjdeledik” (Saffât, 37/101). buyurmuştu. Hz. İbrahim ise Allah’a verdiği sözü her nasılsa unutmuştu. Hz. İsmail, babası Hz. İbrahim’in yanında koşabilecek çağa gelmişti. Bu esnada, Hz. İbrahim rüyasında oğlu Hz. İsmail’i kurban ederken görmüştü. Bu rüya üç gece tekrarlanmıştı. Hz. İbrahim, bu rüyaya uyarak oğlunu kurban etmek istemişti. Ancak, bunu gerçekleştirmeden önce oğlu İsmail’in fikrini almak istemişti.
Hz. İsmail yürüyüp gezecek cağa gelmişti. Bu sırada, Hz. İbrahim “Yavrucuğum! Rüyada seni boğazladığımı görüyorum. Bir düşün, ne dersin? dedi. O da cevaben: Babacığım! Emrolunduğun şeyi yap. İnşallah beni sabredenlerden bulursun, dedi”. Bunun üzerine, babası İsmail”i anlı üzerine yere yatırıp, bıçağı boğazına çalacağı zaman Allah, “Ey İbrahimm! Rüyayı gerçekleştirdin. Biz iyileri böyle mükâfatlandırırız. Bu, gerçekten, çok açık bir imtihandır, diye seslendik. Biz oğluna bedel O’na büyük bir kurban verdik. Geriden gelecekler arasında O’na (iyi bir ün) bıraktık” (Saffât, 37/102-108) buyurmuş ve Cenab-ı Hak, baba ve oğul iki peygamberin sıkıntısını kaldıran “Büyük bir kurbanı” ilâhî bir şekilde Hz. İbrahim’e vermişti. Böylece de, Hz. İbrahim’in neslinden gelecek son peygamber Hz. Muhammed (s.a.v.)’in ümmetinden her ailenin bir çocuğunun kurban edilmemesi gerçekleştirilmişti.

Kurban kesmek, Müslüman’ın Allah’a yaklaşmasına sebep olan bir ibadettir. İnsan bu görevi yerine getirmekle, Allah’a ve O’nun emirlerine olan bağlılığını göstermiş olur. Kurban, insana İslâm’daki sosyal yardımlaşma ve dayanışmayı hatırlatır. Mü’min, kurban kesmek suretiyle bir takım manevi ve sosyal maksatlara ulaşır. Dolayısıyla, kurban kesmekle dinin emrine uyulduğu, çok eskilere dayanan dini bir ananenin gereğinin yerine getirildiği, Allah yolunda kusursuz, önemli ve değerli bir malın feda edildiği gerçeği de gösterilmiş olur.

Öte yandan kurban, inanmış bir kimsenin canı da dahil olmak üzere bütün varlığını Allah yolunda feda etmeye hazır olduğunun bir işaretidir. Çünkü malını kurban eden bir insan gerektiğinde Allah, din, vatan, bayrak ve millet gibi mukaddesatı için de canını kurban etmekten kaçınmayacaktır.
Yüce dinimiz; Allah’ın varlığına ve birliğine inanmayı ve toplumda kardeşliği esas almıştır. 16 Mart 2000 Perşembe Günü kutlayacağımız Kurban Bayramı’na derin ve yüksek bir mana kazandıran hac ibadeti, birlik ve kardeşliğin en geniş ve anlamlı bir şekilde İslâm Âlemince uygulanışıdır.
Gerçekten hac esnasında dünyanın her tarafından gelen, renkleri, şekilleri, dilleri, ırkları farklı Müslümanlar, her türlü vasıf ve rütbelerini bırakarak, beyaz ihramlar içerisinde aynı gaye için bir araya geldiklerini, hep birlikte Allah’a yöneldiklerini, O’ndan af ve bağış dilediklerini göstererek, bir Allah’a inanmayı birlikte yaşarlar. Böylece de, hac ibadeti sayesinde Müslüman, Peygamberimizin doğduğu, büyüdüğü, Kur’an-ı Kerim âyetlerinin indiği, çeşitli sıkıntı ve üzüntülerin çekildiği, İslâm Dininin dünyaya yayıldığı, her köşesi kutsal hatıralarla dolu olan yerleri görür.
Öteden beri her milletin milli günlerini ve tarihi hatıralarını canlandıran bayramları vardır. Aynı şekilde bir dine bağlı kimselerin de dini günleri ve bayramları vardır. Bayramlar, insanlar üzerinde çok müspet tesirler yapar. O halde bayram; Allah’ı bir, Peygamberi bir, Kitabı bir, aynı kıbleye yönelen, aynı heyecanı taşıyan Müslümanların sevinçlerini paylaştığı mukaddes bir gündür

Mü’minler, bu günlerde Allah’a daha çok yaklaştıklarını, maddeye bağımlılıklarından kurtulduklarını, maneviyata sahip olmalarının gerektiğini, neşeli ve sevinçli bir yol izlemenin kendilerini huzura kavuşturduğunu anlamış olurlar.
Yılda iki defa kutladığımız Ramazan ve Kurban Bayramlarında, minarelerden yükselen ezanların, camilerden taşıp dört bir yanda coşkuyla dinlenen tekbir seslerinin ve okunan Kur’an-ı Kerim’lerin insanların vicdanlarında bambaşka sevinç ve neşeler meydana getirdiği görülmüş olacaktır.

Bu nedenle, çok mübarek bir gün olan Kurban bayramında, milyonlarca Müslüman bir anda kutsal mekanlar olan Kabe’de, Mina’da, hele Arafat’ta topluca Yüce Rabbimize dua ve niyazda bulunurlar. Bu suretle yeryüzünü bir çığ gibi kapsayan camilerde topluca ibadet etmenin şuuruna eren Müslümanlar, birlik ve beraberlik içinde yaşadıklarını göstermiş olurlar.
Ramazan bayramında olduğu gibi, bu bayramda da; karşılaştığımız kimselere güler yüz göstermek, Fakirlere yardımda bulunarak, onları sevindirmek, ana-babamızı, büyüklerimizi ve dostlarımızı ziyaret etmek, din kardeşlerimizin bayramını tebrik etmek, ölülerimiz için sadaka vermek, kabirlerini ziyaret ederek, Kur’an okutmak ve dua etmek, dargınlıkları bırakarak, dargınları barıştırmak, hediyeleşmek, özellikle çocuklara hediyeler vererek sevindirmek, bütün insanlarla iyi geçinmek, manevi değerlerimizi, örf ve adetlerimizi korumak gibi yapmamız gereken başlıca görevlerimiz vardır.
Son olarak, bu duygu ve düşüncelerle Romanya’da yaşayan bütün vatandaşlarımızın ve Müslüman soydaşlarımızın Kurban Bayramını en iyi dileklerimle kutlar, bayramın ülkemiz ve İslam âleminin sükun ve huzuruna, tüm insanlığın barış ve esenliğine vesile olmasını Cenab-ı Hak’tan niyaz ederim.

Mustafa ÇALIŞKAN
T.C. Köstence Baţkonsolosludu
Din Hizmetleri Ataşesi

ACI KAYIBIMIZ

ROMANYA DEMOKRAT TÜRK BIRLIĞI Yönetim kurulu üyelerinden, hayırsever ve müntaz insan,

ALI REŞAT’yının

vefatını derin üzüntüyle bildiriyoruz.
Merhuma Allah’tan rahmet dileriz ve kederli ailesine başsalığı dileriz.

Romanya Demokrat Türk Birliği’ninin yönetici kadrosu

▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲

HACA GİDEN

Her zengin ömründe bir kez,
Hacca gider bu bir farzdır
Beytullah’ı tavaf etmek,
Yuce Rab’be bir niyazdır.

Zenci, beyaz, kızıl, sarı
Tüm Dünya müslümanları
Kaabe’de vahdet yaparlar
Çünkü bir tektir Rabi’leri.

Mekke, Medine arası
Hep Muhammed Hatırası
Yuce Peygameberin kabri
Ziyaretin en alası.

Hacca gidip gelen kullar
Tüm günahtan arınırlar
Kaabe’ye surulen her yüz,
Mahşerde ay gibi parlar.

Ahmed Ismaıl Daud

AK SAÇLAR

(Hatice Gülensoy)

Benim mi Tanrım,
Benim mi bu ak saçlar
Daha dün değil miydi
Sevindiğim çocukça, gamsız,
Güldüğüm her şeye sebepsiz.

Acısını duyarım hala,
Hatırlarım dün gibi.
Sokaklarda düştüğümü,
Işittiğim azarları
Dut ağacına çıkıp, inememiştim.
Dedemi kıskanıp,
Tekirin kulaklarını çekmiştim
Ila da beyaz entarimi giymek için,
Iki taş arasında
Mavi entarimi ezmiştim.

Şimdi aynı sevinci duyarım
Ilkokula gidişim,
Ya imtihanlardan dönüşüm.
Çiçeklenmiş ağaçlar,
Buzlar sarkan saçlar,
Hepsi de çocuk gözümde
Bambaşkaydı o dünyalar.

Sonra o ilk bakış,
O ilk heyecan, yavaşça uyanmış
Bu çift mavi göz içinde
Çocukluğum unutulmuş.
Yepyeni bir alemdir adım attım
Umutlarla sunulmuş.
Neden bu kadar
Çabuk geçti ki sanki yıllar?
Bu ilk bahardı hakikate dönüş.
Kulaklarımda hıçkırıklar, kalıkahalar
Birbirine karışmış kalmış

Dudaklarımda hala bak
O buruk tad
Ben mi yim?
Tanrım, bu saçlar değil benim!
Başımı çevirsem görecek gibiyim
Gözü yaşlı, gönlü yaslı,
Beyazlar içinde bir garip gelin.
Şimdi tatlı acıdır duyduğum,
Içimde kıpırdayan
Özenerek süslenmiş
Duyguların en kutsalı ‘’analık’’!
Dayulmaz bir mutluluk.

Bu ak saçlar benim mi?
Benim mi sahi Tanrım?!
Derin bir uykudan
Uyanır gibiyim.
Çocukluğum, genç kızlığım.
Gelinliğim, analığım,
Içim sızlıyarak hatırladığım
Tatlı bir düş sanki.
Ipek kanatlı bir kuş olmuş zaman,
Uçup gitmiş avuçlarımdan
Artık saçlarıma aklar dolmuş.
Oysa senelerden neler ummuş,
Gönlümce bir „oh“ çekmek için,

▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲

Povestea adevărată a dulciurilor: mai presus de Baklava

Cele mai cunoscute dulciuri care se asociază bucătăriei turceşti sunt “deliciul turcesc” şi “baklavaua”. Ele dau impresia că acestea sunt singurele dulciuri tipice, care se consumă după masă. Bineînţeles că nu acesta este adevărul. În primul rând trebuie să se ştie că familia dulciurilor este mult mai bogată şi nu se rezumă numai la acestea două. În cel de al doilea rând, acestea nu sunt deserturi tipice ce se servesc la masa principală. Baklavaua, de exemplu, şi celelalte dulciuri din această familie, se mănâncă de obicei la cafea, ca o gustare sau după un kebab. Aşa că, pentru a ne îmbogăţi cunoştinţele în ceea ce priveşte bucătăria turcească, vom trece în revistă diferitele tipuri de dulciuri.
De departe, cel mai obişnuit desert după o masă sunt fructele proaspete de sezon, care îşi dobândesc gustul unic datorită soarelui generos şi modalităţilor tradiţionale de cultivare şi transport. Primăvara începe cu căpşunile, urmate de cireşe şi caise. Vara este marcată de piersici, pepeni galbeni şi verzi. Apoi, fel de fel de soiuri de struguri copţi la căldura verii târzii,sunt urmaţi de smochine verzi sau purpurii, prune, mere, pere şi gutui. Portocalele, mandarinele şi bananele sunt fructe de iarnă. Cea mai mare parte a primăverii şi vara, fructele sunt consumate proaspete. Mai târziu pot fi folosite proaspete sau uscate, în compoturi, gemuri sau conservate. Dintre cele conservate, un gust unic îl are marmelada de gutui, vişinele conservate şi trandarfirii conservaţi (din petale de trandafiri, care nu sunt fructe!)
Cea mai frumoasă contribuţie a bucătăriei turceşti la familia deserturilor, care foarte uşor pot fi omise, sunt cele din lapte – “muhallebi”. Acestea fac parte dintre budincile făcute din amidon şi făină de orez, fără ouă sau unt. Atunci când ocazia o cere, un desert şi “mai uşor” poate fi făcut fără lapte; atunci budinca se aromează cu citrice, cum ar fi lămâile sau portocalele. Deserturile cu lapte includ o varietate de budinci, pornind de la felul foarte uşor şi subtil din apă de trandafiri, până la budinca garnisită cu bucăţi de piept de pui.
Deserturile pe bază de făină de grâu includ produsele de patiserie, cele din cocă dospită, prăjite în tigaie cu grăsime foarte puţină.
La produsele de patiserie ne putem referi folosind termenul de familia baclavalelor. Acestea sunt făcute din foi de patiserie mai subţiri decât foaia de hârtie. Ele se ung cu unt şi sunt împăturite, sau răsucite după ce au fost umplute cu fistic măcinat, nuci sau creme groase. Urmează coacerea, după care sunt însiropate. Numeroasele varietăţi cum ar fi sultan, cuibul privighetorii sau turbanul răsucit diferă în privinţa cantităţii şi locului unde sunt puse nucile, forma şi mărimea fiecărei bucăţi şi dacă sunt sau nu însiropate.
Familia “lokma” se face prin prăjirea bucăţilor moi de cocă dospită în ulei şi scufundarea lor în sirop. Buzele doamnei, buricul doamnei şi degetele vizirului sunt exemple în acest sens.
“Helva” se face prin prăjirea făinii sau grişului şi a nucilor în unt înainte de a adăuga zahăr şi apă sau lapte. Toate aceste ingrediente se coc uşor până ce totul se absoarbe. Pentru a pregăti halva este necesară unirea eforurilor comunale. Oamenii sunt invitaţi la “conversaţia halvalei” pentru ca serile de iarnă să treacă mai uşor. Cele mai multe feluri de halva sunt vândute la băcănia de la colţ.
Un alt desert care ar trebui menţionat este un fel de pâine coaptă în sirop, cu o garnitură bogată de nuci şi cremă groasă. S-ar putea ca această prăjitură să fie regina tuturor deserturilor. De aceea vă sfătuim să vă planificaţi să o gustaţi la restaurantul Ikmal de pe autostrada Ankara-Izmir, la Afyon.
Există magazine unde se vând numai baklavale, plăcinte (börek) sau muhallebi şi altele unde găseşti şi alte produse. Oamenii vin în aceste locuri pentru a cumpăra sau pentru a sta la o masă, într-un colţ foarte aglomerat. Magazinele pentru baklavale vând, de asemena, o specialitate numită “plăcintă zemoasa” care se face foarte greu. Majoritatea magazinelor fac şi budinci cu lapte. Aceste locuri sunt excelente pentru a lua micul dejun sau prânzul, în orice moment al zilei, având în vedere că restaurantele tradiţionale încetează să mai servească la ora două după amiaza. Multe prăvălii specializate în budinci servesc şi supe din carne de pui. Oricum vă puteţi sătura pentru toată ziua doar cu plăcintă şi budincă de lapte, dacă buzunarul vă este strâmtorat. Probabil că cel mai cunoscut magazin în acest sens este Saray, pe strada Istiklal, în Beyoglu, Istanbul, ca o completare a satului Sarîyer, de pe malul Bosforului.
Cea mai bună modalitate de a gusta din toate aceste dulciuri este de a merge în Turcia. Există însă un fel de desert, mai puţin cunoscut, care poate fi dus acasă, într-o cutie. Este vorba de dulciurile cu nucă- marţipan, făcute cu migdale şi fistic. Cel mai bun marţipan se vinde într-un magazin mic, modest din Bebek, Istanbul. Câteva cutii vor ţine cel puţin o lună şi vor aduce plăcere după masă. Şi, în final, castanele glasate, o specialitate din Bursa, care se numără printre cele mai deosebite dulciuri.

Bediha Cocoi

▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲

O zi de sărbătoare

Trăirea zilei de 8 Martie – Ziua Internaţională a Femeilor ne-a conferit bucuria de a ne îmbogaţi gândurile şi sentimentele, de a ne regăsi aspiraţiile si idealurile, de a ne simţi implicate în tot ce ne înconjoară.
În aceasta zi, femeile de etnie turcă din Constanţa au sărbătorit lansarea în mod oficial a Asociaţiei Femeilor Turce din România „Hanîm Elleri“, a carei fondatoare si preşedintă este doamna Melek Osman, a organizaţiei cu tendinţe moderne care cer pentru prima oara afirmarea drepturilor femeilor turce din România, protejarea familiei turce în cadrul socetăţii române, păstrarea si perpetoarea tradiţiilor specifice etniei turce şi altele.
Cu aceasta ocazie, Asociaţia „Hanim Elleri“, la initiaţiva U.D.T.R. – comisia de cultură şi sub directa coordonare a doamnei presedinte Melek Osman,s-a organizat o primă manifestare, sub forma unei întâlnirei cu tema „Femeia turca în viziunea lui Mustafa Kemal Ataturk“. La eveniment au participat femei de etnie turcă din Constanţa, de diferite vârste şi de diferite profesii precum şi femei casnice.
Întâlnirea a fost marcată în mod deosebit de prezenţa distinsei doamne Fatma Soysal soţia domnului Consul General, Hayati Soysal şi a celorlalte doamne, soţiile membrilor corpului dplomatic din cadrul Consulatului General al Turciei la Constanţa.
Ca purtătoare de cuvânt a femeilor din Asociatia „Hanim Elleri“, preşedinta asociaţiei a prezentat obiectivele şi programul de larg interes pentru toate categoriile de femei, evocând totodată şi semnificaţia Zilei de 8 Martie pentru femeile din România.
Doamna Gulten Abdula, redactor şef al ziarului „Hakses“ şi preşedinta comisiei de cultură a UDTR, a făcut o scurta prezentare a femeii turce în viziunea lui Mustafa Kemal Ataturk, cel care a militat pentru emanciparea femeii turce si a înfăptuit deplina egalizare a drepturilor civile si politice între femei si barbati din Turcia.
Luarea de cuvânt a doamnei Hayati Soysal a fost consacrată temei întâlnirii, precum si unei colaborări mai energice cu organizaţia femeilor „Hanim Elleri” din Constanţa. Ea a dat dovada de multă umanitate şi a arătat un interes onest faţă de femeile din jurul său, asigurându-le de tot sprijinul ei în activităţile viitoare.
Un moment emoţionant al manifestării l-a constituit o prezentare de poezii dedicate femeilor, în special mamelor în lectura fie Gafar Serin, Feizi Aisel, Mustafa Nurgean şi Iomer Subihan şi Gulten Abdula.

MELEN / Constanţa

▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲

Bütün anneler güzeldir

Kadınlar, Allah’ın en büyük hediyesidir. Bütün kadınlar çiçektir, fakat çiçeklerden çok daha önemli bir özellikleri vardır.Bütün kadınlar annedir. Onları sevelim, onları örnek alalım ve hiç olmazsa bu güzel günlerde birer çiçek ya da „Seni seviyorum“ deyip onları öpelim. Çünkü dünyada en önemli şey sevgidir.
8 Mart 2000 günü kadınların hakettiği gibi, onlara laik olduğu gibi, onların kalbi kadar sıcak bir gündü.
Ilk olarak Medcidiye’deki Türk Demokrat Birliginin kadınları bu güzel günü kutladılar. Çok titiz bir şekilde hazırlanan bir organizasyonla bu günü muhteşem geçirfiler. Burdaki kadınlara Medcidiye Türk Birliginin kadınları da gelip onları kutladılar. Anlayacagınız inanılmaz bir gün geçirdiler.
Hale annelerinize „Annecigim seni çok seviyorum!“ dememişseniz, ya da ona bir hediye almamışsanız, bunun için daha çok geç degil. Bize hayat veren birisi, bize gecesini gündüz yapıp bakan birisi, bunları hak etmez mi?

Bolat Elis / Medcidiye

▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲

NICI UN DEZERTOR TURC IN ARMATA ROMÂNĂ

In numărul acesta vom prezenta un alt ostaş care este trecut în Cartea Municipiului Medgidia, preintre veteranii de război. Este un nume cu care cetăţenii oraşului amimtit se mândreşte. Se numeşte Meneveli Sait şi s-a născut în anul 1923 la 29 martie. a fost pe front alături de camaradul său Osman Suliman Riza,despre care am scris în numărut trecut. A făcut parte din corpul gradaţilor fruntaşi. Pentru vitejia decare a dat dovadă în luptele antiaeriene de la Ploieşti, Braşov, Sighişoara, Timişoara şi Cehoslovacia precum şi credinţa faţă de jurământul ostăşesc, acesta a fos decorat cu medalia „Crucea Comemorativă“ a celui de-al doilea Război Mondial. Este un bătrânel vesel, şugubăţ şi chiar dacă vorbeşte mult despre front şi viaţa de ostaş, este hotărât să spună tuturor că războiul este moarte, ură şi mizerie. Nu ar mai vrea să se repete.

Abdula Elvin Mahmut

▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲

română / türkçe: · română ·
türkçe
ediţia / autorul: · ediţia ·
autorul
alegeţi:
revista tipărită:
Martie 2000
legături: