Este binecunoscut că necunoaşterea istoriei, a tradiţiilor şi obiceiurilor etnicilor turci din România este un fapt larg răspândit şi nu mă refer aici la populaţia majoritară română ci la membrii comunităţii turce.
Constatăm, că, în special populaţia de vârstă medie, cea care nu a urmat nici o formă de educaţie în limba turcă este cea mai ignorantă cu privire la acest fapt.
Statul român ne-a creat cele mai bune condiţii (chiar dacă această exprimare seamănă cu o veche sintagmă comunistă) să ne studiem limba maternă, religia islamică în şcoli într-un cadru organizat. Începând de acum 2 ani elevii de etnie turcă şi tătară din clasele a VI-a şi a VII-a pot studia în şcoli şi Istoria şi tradiţiile minorităţilor turcă şi tătară. Aducem acest fapt la cunoştinţă părinţilor pentru ca aceştia să-şi poată îndruma copiii în studiul acestei materii.
Asta pentru că generaţia viitoare să fie mai bine pregătită ca noi, să-şi însuşească şi să transmită mai departe tradiţiile şi obiceiurile noastre specifice aici în România, căci fără acestea putem dispărea ca şi comunitate.
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
La începutul lunii iulie s-a desfăşurat la Costineşti, în cadrul unei şcoli de vară, „Săptămâna Interculturalităţii“. Manifestarea a fost organizată de Autoritatea Naţională pentru Tineret, în parteneriat cu Departamentul pentru Relaţii Interetnice şi a cuprins workshop-uri, dezbateri pe teme interculturale, prezentări ale sistemului de finanţare a proiectelor interetnice şi de combatere a intoleranţei. La şcoala de vară au participat: reprezentanţi ai minorităţilor etnice din România,ai Institutului Intercultural din Timişoara, ai Asociaţiei Române de Dezbateri şi Oratorie, ai Centrului de Resurse pentru Diversitate Etnoculturală. Tinerii prezenţi la seminar au avut posibilitatea să dialogheze cu preşedintele Autorităţii Naţionale pentru Tineret, Peter Kovacs şi cu secretarul de stat al DRI, Marko Attila.
În cadrul seminarului au fost prezentate de către liderii acestora programele desfăşurate de Autoritatea Naţională pentru Tineret şi de către Departamentul pentru Relaţii Interetnice. Primul workshop a fost dedicat creaţiei multi etnice şi a reunit reprezentanţi ai tuturor minorităţilor etnice. Participanţii au realizat în grupuri, câte un proiect interetnic şi de combatere a intoleranţei după care acestea au fost discutate şi evaluate argumentându-se punctele tari şi slabe. În cadrul aceleiaşi manifestări le-au fost prezentate tinerilor „orientările de aculturaţie ale comunităţilor minoritare“ s-a vorbit despre „integrare“ şi „integritate“.Toţi tinerii reprezentanţi ai minorităţilor etnice şi-au prezentat propriile valori culturale, obiceiuri şi tradiţii, s-a vorbit despre specificul cultural al fiecărei etnii.
Uniunea Democrată Turcă din România a fost reprezentată la şcoala de vară de Nyran Mîrzali şi Vuap Aylin două tinere care fac parte din ansamblul folcloric Delikanlilar. Acestea le-au prezentat participanţilor detalii despre costumele populare ale turcilor dobrogeni, despre principalele sărbători laice şi religioase ale etnicilor pe care îi reprezintă.
Pe tot parcursul discuţiilor s-a pus accentul pe rolul deosebit pe care îl au organizaţiile de tineret în desfăşurarea activităţilor extrem de apreciate de către comunităţile locale. Preşedintele Autorităţii Naţionale pentru Tineret, Peter Kovacs a declarat: „liderii organizaţiilor de tineret sunt politicienii de mâine, toate comunităţile etnice inclusiv cea maghiară vor avea peste 5 ani lideri care au evoluat încetul cu încetul din organizaţii de tineret.“
Şcoala de vară de la Costineşti a reuşit să creeze un dialog interetnic şi intercultural extrem de interesant între toţi tinerii aparţinând minorităţilor etnice.Toţi tinerii participanţi au fost de acord că trebuie să fie toleranţi unii cu ceilalţi, că trebuie să se cunoască mult mai bine unii pe ceilalţi şi că astfel de şcoli de vară sunt benefice.
Sorina Asan
Ansamblul din Găgăuzia a obţinut trofeul Festivalului Internaţional de Folclor “Doina Covurluiului”, iar artiştii din Bulgaria, Republica Moldova, Turcia şi Ucraina şi-au disputat premiile I, II şi III, transmite corespondentul NewsIn.
„Trofeul festivalului revine Ansamblului Naţional de Cântece şi Dansuri «Diuzava» Comrat din Găgăuzia. Ansamblul «Dobrudza» din Bulgaria şi Ansamblul «Izvoraşul» din Cahul, Republica Moldova au câştigat premiul întâi. Premiul al doilea a fost obţinut de Ansamblul «Samsun» din Turcia, iar premiul al treilea de Ansamblul «Dor Basarabean» din Izmail, Ucraina”, a declarat, duminică, purtătorul de cuvânt al Centrului Cultural „Dunărea de Jos”, Aurelia Bogatu.
Organizatorii – Centrul Cultural „Dunărea de Jos” şi Consiliul Judeţean Galaţi – nu au oferit recompense în bani, ci premii simbolice, constând în trofee şi diplome.
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
În perioada 30 iunie – 6 iulie a.c., în frumoasa staţiune Russalka din Bulgaria s-a desfăşurat simpozionul „Amprenta turcilor în lume“ la care a participat o numeroasă delegaţie din partea Uniunii Democrate Turce din România. Pe parcursul a şase zile, turci veniţi din România, Bulgaria, Turcia şi Germania au stat laolaltă, împărtăţindu-şi experienţe de viaţă, povestind cum e să fii turc pe alte meleaguri. După o zi două, dat fiind mulţimea de participanţi, oamenii s-au împărţit pe grupe, în funcţie de preocupări, meserii, vârste, creându-se astfel în mod natural mesele de lucru. Astfel s-au creat contacte importante din punct de vedere economic, social, cultural şi educativ. Zilnic conducătorii grupului U.D.T.R. s-au reunit cu omologii lor din celelalte ţări, cu unii dintre ei fiind chiar vechi cunoştinţe – Bulgaria şi Turcia, devenind însă buni prieteni cu cei din Germania. Dacă la turcii din Balcani am remarcat căldura sufletească, la cei din Occident am remarcat seriozitatea şi punctualitatea lor.
Urmând exemplul adulţilor, nici copiii nu s-au lăsat mai prejos, socializând şi legând noi prietenii. Seară de seară, împreună cu animatorii staţiunii, cântau, dansau şi se jucau, depăşind barierele de limbă, cultură, civilizaţie şi, de ce nu, distanţe.
La acest simpozion au participat preşedinţii filialelor noastre, membrii din teritoriu, alături de preşedinte Osman Fedbi, prim-vicepreşedinte Iusein Gemal, secretar general Ibraim Ervin şi deputat Ibram Iusein.
Pentru noi toţi a fost o experienţă plăcută din toate punctele de vedere, întocându-ne acasă cu planuri de viitor şi cu dorinţa de a ne revedea.
Minever Omer
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Radio T – O nouă voce în peisajul mediatic dobrogeanUniunea Democrată Turcă din România a primit de curând acceptul Consiliul Naţional al Audiovizualului de a emite pe frecvenţa 104, 4 Mhz, timp de 9 ore pe zi, în intervalul orar 5.00-14.00. Radio T – un nou post de radio în peisajul media dobrogean va începe să emită cel mai devreme în toamna acestui an, deşi pregătirile pentru grila de programe şi pentru conceptele de emisiuni sunt în toi. Amănunte despre Radio T ne oferă proaspătul director general al postului, domnul Ervin Ibraim. R: – Stimate domnule Ervin Ibraim, numirea dumneavoastră în funcţia de director general al Radio T nu este întâmplătoare. Deşi sunteţi profesor de meserie, aveţi o bogată experienţă în presă deoarece de câţiva ani buni sunteţi redactorul şef al revistei Hakses şi aţi participat la numeroase stagii de pregătire pentru jurnalişti în ţară şi în străinătate. Ultimul stagiu de perfecţionare la care aţi participat s-a desfăşurat în SUA, în cadrul programului vizitatori internaţionali, mă refer la bursa guvernamentală „Edward Murrow” ce poartă numele unui reputat jurnalist american. Ce reprezintă mai nou, Radio T pentru dumneavoastră? Interviu realizat de Sorina Asan |
RADIO T – DOBRUCA BÖLGESİNDE YENİ BİR SESRomanya Radyo Televiziyon Üst Kurumu izni ile dünyaya gelen Radio -T 104,4 Mhz frekansında yayın yapacaktır. Romanya Demokrat Türk Birliğin çabaları ile bu yılın sonbaharında yayına başlayacaktır ve 5.00 – 14.00 saatleri arasında programlar hazırlayacaktır. Bizleri bilgilendirmek için sayın Radiyo T genel yayın müdürü ile bir mülakat gerçekleştirdik. R: Sayın Ervin İbraim bey sizlerin Radyo T genel yayın müdürü olarak adlandırdığınız tessadüf değil. Öğretmen olduğunuz halde medya ile ilgili çok tecrubeniz var. Senelerdir Hakses dergisinin baş redaktorluğunu yapıyorsunuz ve seminerlere katılarak eğitimini genişlettirdiniz. Son olarakta Amerika’da katıldığınız „Edward Murrow“eğitim programında menzun oldunuz.Sizin için Radyo T ne demektir? Sorina Asan – Türkçe'ye tercüme eden Nurcan İbraim |
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
03-08 Eylül 2008 tarihleri arasında, Köstence’de, “Ahmet Yesevi’den Günümüze İnsanlığa Yön Veren Türk Büyükleri ve III. Uluslararası Kültür Sempozyumu” yapılacaktır. Daha önceki iki sempozyum gibi bu sempozyumu da merkezi Ankara’da bulunan, T.C.Halk Kültürü Araştırmaları Kurumu’nun önderliğiyle, Romanya Demokrat Türk Birliği ve Romanya-Türkiye Sanayi ve Ticaret Odası birlikte düzenleyecektir. Bu hususta, Halk Kültürü Araştırmaları Kurumu Genel Başkanı Prof.Dr.İrfan Ünver Nasrattınoğlu ile yaptığımız bir röportajı sunuyoruz.
S.T. – Sayın Nasrattinoğlu, sizinle birlikte daha önce, Romanya’da Türk Kültürünün İzleri ana başlığı altında iki sempozyum yapmıştık. Bu defa konuyu biraz daha genişleterek, „Ahmet Yesevi’den Günümüze İnsanlığa Yön Veren Türk Büyükleri” gibi bir konuyu seçmiş olmanızın nedeni nedir?
İ.Ü.N. – Sayın Türkoğlu, son on yıllar içerisinde yapılan tarihi araştırmalar göstermiştir ki; insanlık, Sümer’le başlamaktadır. Yazıyı bulan, birçok icatlarda bulunan kavim Sümerler’dir. Sümerler ise Türk’tür. Demek ki, Türk tarihi, insanlık tarihi kadar eskidir. Avrupa’ya hamamı götüren, bir anlamda temiz insan olma kavramını öğreten ecdadımız Osmanlı Devleti olmuştur. Ne var ki, günümüz dünyasında, aklı başında olması gereken kimi yabancı bilim adamları dahi, Türk Milletini, cahil, kaba, barbar vb. insanlar olarak tanıtmaktadır. Bizim, bilimsel çalışmalarımızdan, değerli bilim adamları yetiştirmekte olduğumuzdan, Avrupalı’nın pek haberi yoktur veya görmezden gelmektedirler… İşte bizim bu kez düzenlediğimiz bilimsel sempozyumdan amacımız, tüm dünyaya, tarihimizi, kültürümüzü, medeniyetimizi tanıtmak olduğu kadar; Ahmet Yesevi gibi, Nasreddin Hoca gibi, Atatürk ve Haydar Aliyev gibi, dahi insanlarımızın olduğunu, bilimsel verilerle ortaya koymaktır.
S.T. – Sempozyuma kimler iştirak edeceklerdir?
İ.Ü.N. – Başta Türkiye ve Romanya olmak üzere, Azerbaycan, Ukrayna, Moldova, Kırım ve Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nden bilim adamları ve uzmanlar, bildirileriyle iştirak edeceklerdir.
S.T. – Romanya’dan kimler bildiri sunacaklar?
İ.Ü.N. – Sizin de çok iyi tanıdığınız Prof. Dr. Mustafa Mehmet, Prof.Dr.Enver Mahmut, Prof.Dr.Nedret Mahmut, Prof.Dr.Nureddin İbram, Erem Melike Roman gibi değerli bilim adamlarının gerçekten çok ilginç bildirileri olacaktır.
S.T. – Ya Türkiye’den?
İ.Ü.N.- Dr. Zabit ACER, Ar.Gör. Ebru ALPARSLAN, Yrd. Doç. Dr. Sevim ARSLAN Uzm. Ahmet AYTAÇ, Öğr.Gör.İbrahim ÇOBAN, Öğr. Gör. Ahmet DALKIRAN, Dr. Bayram DURBİLMEZ, Öğr.Gör. İsa ELİRİ, Doç. Dr. Hüseyin ELMAS,Mehmet Ali EROĞLU Öğr. Gör. Mustafa GENÇ, Dr. Sema GÜNDÜZ, Dr.Sadettin KOÇ, Prof. Dr. Nurşen MAZIC, Prof. Dr. İrfan Ü.NASRATTINOĞLU, İsa OĞUZ, Hüseyin ÖZCANOĞLU, Tuncay ÖZDEMİR, Didem Atiş ÖZHEKİM, Prof.Dr. Ali Rafet ÖZKAN, Burcu PELVANOĞLU, Araş.Gör.Selçuk SEÇKİN, Doç. Dr. Halim SERARSLAN Yrd.Doç.Dr.Mustafa SÖZEN, Araş. Gör. Yusuf SÜLÜKÇÜ, Dr. Elvan TOPALLI, Yrd. Doç. Dr. Osman UYANIK, Okt. Deniz ÜNVER, Salih ÜNVER, Havva Gülçin ÜSTÜN, Prof. Dr. Ayşe ÜSTÜN, Yrd. Doç. Dr. Mevlüt YAPRAK, Yrd. Doç. Dr. Elif YILMAZ Yrd. Doç. Dr. Meliha YILMAZ, Prof. Dr. Fuat YÖNDEMLİ gibi, sanatın, kültürün, tarihin, medeniyetin ustaları bildirilerle katılacaklar.
S.T. – Bilimsel sempozyumdan başka etkinlik var mı?
İ.Ü.N. – Bilimsel sempozyumun yanı sıra, Türkiye’nin çeşitli üniversitelerinde görevli bulunan bilim adamları tarafından, el sanatları, grafik ve resim sergisi düzenlenecek ve sempozyumun açılışını müteakip bu sergi, törenle açılacaktır. Ayrıca, bir akşam, şiir şöleni düzenlenecektir.
S.T. – Açılış törenine kimler iştirak edecek?
İ.Ü.N. Şu ana kadar açılışa katılacağını bildiren iki değerli diplomattan birisi, Azerbaycan’ın fevkalade selahiyetli Bükreş Büyükelçisi Sayın Dr. Eldar Hasanov ile T.C.’nin Köstence Başkonsolosu Sayın Haluk Ağca açılışta hazır bulunup, birer konuşma yapacaklardır. Ben, Bükreş Büyükelçimiz Hanımefendiyi de ziyaret ederek, kendisinden bir konuşma rica ettim; fakat, o tarihteki duruma göre karar vereceklerini bildirdiler. Kuşkusuz Köstence Vali ve Belediye Başkanının teşrif etmeleri halinde, kendilerinden sempozyum üyelerine hitap etmeleri hususunda talepte bulunulacaktır.
S.T. – Sempozyum kaç gün sürecektir?
İ.Ü.N. – Sempozyum üyeleri 03 Eylül 2008 tarihinde Romanya’ya gelecekler; 04 ve 05 Eylül günleri yoğun bir programla bildiriler sunulacaktır. 06 Eylül’de, Köstence’deki tarihi ve turistik yerlerle müzeler gezilecek ve bazı ziyaretlerde bulunulacaktır. 07 Eylülde ise; Babadağ’a gidiyip Sarı Sutluk Baba makamı ile, Gazi Ali Paşa Külliyesi ziyaret edilecek; oradan Mangalya ve Mecidiye’ye de bir gezi yapılacaktır.
S.T. – Sayın Nasrattınoğlu, verdiğiniz bilgiler için teşekkür ederim.
İ.Ü.N. – Ben de size teşekkür ediyorum, efendim.
Serin TÜRKOĞLU
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Aşa cum ne-au obişnuit americanii din România au serbat şi în acest an ziua de 4 iulie în stil american. Vestimentaţia sugerată de Ambasada Americană în invitaţii, în acest an a fost: culorile steagului SUA, roşu, alb, bleumarin În jurul orei 18.00 şoseaua Kiseleff, blocată de Poliţia Capitalei pentru a înlesni accesul invitaţilor se umpluse de personalităţi dornice să închine câte o cupă de şampanie cu prilejul aniversării a 232 de ani de la proclamarea independenţei SUA.Astfel, au păşit pragul reşedinţei ambasadorului Nicholas Taubman: preşedintele României, Traian Băsescu, fostul preşedinte Ion Iliescu, princepesa Margareta şi principele Radu, ministrul apărării, Theodor Meleşcanu, Ilie Năstase împreună cu soţia şi alte personalităţi politice ori din lumea afacerilor.Nu au lipsit nici în acest an, muftiul cultului musulman din România Iusuf Murat şi coordonatorul American Corner Constanţa, Senia Babaiani.
În deschiderea evenimentului invitaţii au ascultat mesajul ambasadorului Nicholas Taubman cu prilejul Zilei Naţionale. Ambasadorul american a afirmat în discursul său: „În Statele Unite şi în întreaga lume, americanii şi familiile, prietenii şi vecinii lor se strâng în oraşe mari sau mici, în parcuri şi biserici, pe malul râurilor sau al lacurilor, pentru a marca această zi, cea de-a 232-a aniversare a independenţei Statelor Unite. În fiecare an, unii îşi pun semne de întrebare cu privire la starea naţiunii noastre. Aceştia pot critica politicile interne şi externe ale unui guvern sau ale altuia. Într-adevăr, avem destule probleme de care să ne preocupăm, de la economie la încălzirea globală, la lupta comună împotriva terorismului şi la multe alte chestiuni.“ Ambasadorul american a mai subliniat: „Puterea noastră stă în Constituţie. Este ancora noastră în vremuri tulburi, o sursă constantă de susţinere pentru democraţia noastră şi lumina eternă care ne ghidează. În această zi de 4 iulie 2008, America rămâne puternică datorită unui bun intangibil: încrederea în noi înşine în statul de drept „.
La rândul său preşedintele Traian Băsescu a afirmat în discursul său: „ne bucură atunci când americanii sunt alături de noi, şi trebuie să recunoaştem că suntem deja în multe locuri împreună. Parteneriatul nostru nu este o simplă alianţă, în care să fim împreună cu trupe în Balcanii de Vest, în Irak sau în Afganistan. Parteneriatul nostru a căpătat o dezvoltare puternică, reală, în zona economică.“
După discursurile oficiale, într-o atmosferă destinsă participanţii la recepţie au putut închina un pahar cu prilejul Zilei Naţionale a SUA, în acordurile muzicii americane de fanfară.
Sorina Asan
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Süleymaniye Camii klasik Osmanlı mimarisinin en önemli örneklerindendir. Yapımından günümüze dek İstanbul’da yüzü aşkın deprem gerçekleşmesine karşın, caminin duvarlarında en ufak bir çatlak oluşmamıştır. Dört fil ayağı üzerine oturan caminin kubbesi 53 m. yüksekliğinde ve 26,5 m çapındadır. Bu ana kubbe, Ayasofya’da da görüldüğü gibi,iki yarım kubbe ile desteklenmektedir. Kubbe kasnağında 32 pencere bulunmaktadır. Cami avlusunun dört köşesinde birer minare bulunmaktadır. Bu minarelerin camiye bitişik iki tanesi üçer şerefeli ve 76 m. yüksekliğinde, cami avlusunun kuzey köşesinde soncemaat yeri giriş cephesi duvarının köşesinde bulunan diğer iki minare ise ikişer şerefeli ve 56 m. yüksekliğindedir. Cami, içindeki kandil islerini temizleyecek hava akımına uygun inşa edilmiştir.Yani cami,içinde, yağ lambalarından çıkan islerin tek bir noktada toplanmasını sağlayan bir hava akımı yaratacak şekilde inşa edilmiştir. Camiden çıkan isler ana giriş kapısının üzerindeki odada toplanmış ve bu isler mürekkep yapımında kullanılmıştır.
28 revakın çevrelediği cami avlusunun ortasında dikdörtgen şeklinde bir şadırvan bulunmaktadır. Caminin kıble tarafında içinde Kanuni Sultan Süleyman’ın, eşi Hürrem Sultan’ın ve mimar Sinan’ın türbelerinin bulunduğu bir hazire mevcuttur. Kanuni Sultan Süleyman’ın türbesinin kubbesi yıldızlarla donanmış gökyüzü imajını vermesi için, içeriden, metalik plakalar arasına yerleştirilmiş pırlantalarla (elmaslarla) süslenmiştir.
Cami süslemeleri açısından sade bir yapıya sahiptir. Mihrap duvarındaki pencereler vitraylarla süslüdür. Mihrabın iki tarafındaki pencereler üzerinde yer alan çini madalyonlarda Fetih Suresi, caminin ana kubbesinin ortasında ise Nur Suresi yazılı bulunmaktadır. Caminin hattatı Hasan Çelebi’dir.
Evliya Çelebi’nin anlatımıyla caminin yapımı şöyle olmuştur: “Bütün Osmanlı ülkesinde ne kadar bin mükemmel üstad mimar yapı ustası işçiler ve taşçılar ve mermer işleyenler varsa hepsini toplayıp üç yıl bütün ayakları bağlı forsa temelini yerin altına indirdiler. Temel kazanların vurdukları kazmaların sesini yeraltında dünyayı sırtında taşıyan öküz duyardı…üç senede binanın temeli yeryüzüne yükselip bina meydana çıktı. Bir yıl o halde kaldı…Bir yıldan sonra Sultan Bayazıdı Veli’nin presesine (hiza ipi) göre mihrab kondu. Dört tarafına duvarlarını kubbe aralarına varıncaya kadar 3 yıl yükselttiler. Ondan sonra metin güçlü dört paye üzerine yüksek kubbeyi yaptılar. Süleymaniye Camii’nin ne yolda şekillendiği, bu ulu camiin kubbenin mavi tasının ta üst tepesi Ayasofya kubbesinden yuvarlak ve yedi meliki arşın yüksek cihanı kaplayan bir kubbedir. Bu eşsiz kubbenin dört ayağından başka camiin solunda ve sağında dört tane somaki mermer sütun vardır ki her biri onar Mısır hazinesi değerindedir…Ama Allah bilir bu kırmızı renkli dört somaki sütunun cihanın dört köşesinde benzeri yoktur, ellişer arşın yüksekliğinde güzel sütunlardır… Mihrab ve minber üzerinde olan renk renk camlar Serhoş İbrahim’in işidir. Her cam parçasında nice kerre yüzbin parçanın renk renk hurda camlarla çiçekler ve Allah’ın güzel adlarıyla süslenmiş camlardır ki, bunlar kara ve deniz seyyahları arasında dünyaca övülmektedir, felekte bunların eşi görülmemiştir… mermeri işleyen üstad ince sütun üzerine bir müezzin mahfili yapmıştır ki guya cennet mahfillerindendir… mihrabın üzerinde Karahisari hattıyla Zekeriya ne zaman bulunduğu mihraba girdiyse onun yanında bir yiyecek buldu (Ali İmran: 37) ayeti zehebi laciverd ile yazılmıştır.
Ve mihrabın sağında ve solunda burma, zıh zıh yapma sütunlar ve yine orada bir adam boyu halis bakır ve halis altunla cilalanmış şamdanların üzerinde yirmişer kantar kafuri balmumları. camiin sol köşesinde sütun üzre bir yüksek makam, Hünkar Mahfili vardır, …dört sütun payelerin köşelerinde dört tane aşırhan maksurecikleri var… camiin iki tarafında yan suffaları var… yine bu suffalara eş ince sütunların üzerinde deryaya nazır ve sağ tarafı çarşuya bakan katlar…cemaat çok olduğu zaman bu suffalarda ibadet ederler… mübarek gecelerde kandiller yakarlar hepsi yirmi iki bin kandil ve asılmış avizeler. Bu camiin içinde geride Kıble Kapusu tarafındaki iki payelerde bir çeşme vardır. ve bazı taklar altında Üst Hazine Maksureleri.
Sayfayı hazırlayan: Nilgün Panaitescu
tr.wikipedia.org
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Bu fetihlerden dört sene sonra 1360 senesinde, Rumeli Fetihi Süleyman Paşa, bir av esnasında altından dğşerek 43 yaşında vefat edince yerine kardeşi Murad Bey komutan oldu.
Süleyman Paşa’nın bu ani ölümü, padışah Orhan Gazi’yi büyük üzüntülere düşürdü. Kendisinden sonra hükümdar olmasını istediği ve büyük ümitler bağladığı şehzadenin yokluğu onu derdinden sarstı. Herieye rağmen sabır ve olgnluk göstererek yüce Allaha’a dualar etti.
Kısa bir süre sonra da (Süleyman Paşa’nın vefatında iki-üç ay sonra) ecel şerbetini içip, oğlunun ardından Ahiret alemine göçtü.
Süleyman Paşa’nın ve Orhan Gazi’nin birbiri peşinde gelen ölümleri Rumelı’deki fetihleri bir süre durdurmuş, hatta bundan istifade eden Bizanslılar Burgay, Çorlu ve malkara’yı geri almışlardır.
Ancak, Bolayır’a defnedilen Süleyman Paşa’nın mezarını çığnetmemeye yemin eden şanlı arkadaş ve komutanları Bizanslılarla kıyasıta mücadeleye girişip, Rumelini düşmana bırrakmadılar. Onlar, vefatından bir müddet önce kendilerini başına toplayıp vasiyet eden Süleyman Paşa’nın sözlerini asla unutmamışlardır. Hoca Saadettin Efendi’nin bildirdiğine göre bu vasiyet şöyleydi:
“Şu gördüğümüz olağanüstü işler, yaptığımız akıl almaz girişimler, iimdiye dek yaferleri rehber edinen ordumuzun yeni ülkeler açmasına sebep olmuştur. Bu fetihler, gerçekte Allah’ın yardımı ve Cenab-ı Peygamberin mucizesinden başka bir şey değildir. Yoksa, bu kısa zamanda, bu kadar az askerle böyle bir destek ve yardım olmasa, bu kadar çok iş görmek kolay şey değildir. Meydana gelen fetihler, ilay-ı kelimetullah için gerçekleşmiştir. Sağlam inançlara sahip kişiler, cihat yolunda gayret edip, baş koymak yolunu seçmek zorundadırlar. Hele şimdi, sonu kötü olan dğşmanın toptan harekete geçmesi, asker toplaması bunu gerektirir. İslam ehline layık ve uygun olan budur ki “ ne kadar az bir topluluk Allah’ın izniyle ö çok kalabalık bir birliği yenilgiye uğratmıştır“ buyruğuna inanarak bir yolunda savaşırken, kullarının efendisi olan Allah’ın yardımına güvenerek, yaradılışı kötü küffar ile cenge çıkmalı, sapıklığında inatçı düşman üyerine atılmalı; yılmadan ürkmeden direnmelidir. Hayat, herkese giydirilen emanet bir elbisedir. Bununla akıllı kişiler öğünmekten ar eyler. Gerek olan, iyi anılar bırakmaktır. Her kişinin nefesleri sayılı, sonu da bilinmektedir. Yaşamaktan sonra ölüm gerçek iken, cihanı yaratan da, “Hayat ve ölümü yarattı“buyurmakla buna işarette bulunmuştur. Böylece herkesin, ölümün her an hazır ve ruhları derleyen meleğin de ensesinde bekldiğini bilmesi gerekir. Eğer vadedilen ölüm günüm gelip çatar ve devleti yıldızım yokluk akşamında kaybolur, talihin amansız kılıcı ömür bağımı keserse, sakın siz din düşmanlarından yüz döndürmeyesiz ve sonu kötü kafirleri önünden kaçmayasız. İslamın sancakları din yolunda savaşanların gayretiyle dikilmiştir; islam ülkeleri bir düzene konmuş iken, Allah’ın desteğinden umud kesmek, apaçık akılısızlık eseri olur. Başbuğunuzun yokluğu yenilgiyi gerektirmez. Gerçek serdarımız, iyilerin efendisi, hayra koşanların başbuğu olan Hazrettir. Kremli padişahların görünmesine sebep ve Hazreti Muhammed’in dinini kuvvetlendiren O’dur. Yüce Allah’ın salat ve selam üzerine olsun. Şimdi benim vasiyetim ve sizlere söyleyeceğim son tavsiyeler bunlardır ki, sonu kötü olan kalabalık, toptan hazırlandığına göre, onlarla savaşın Allah emri olduğunu kesinlikle bilesiz. Safları boşaltıp kaçmanın en büyük günahlardan ve utançlardan olduğuna inanmış ve sapkınlar ordusunu yenmeğe azmetmiş olasız. Sapkınlarla tokuşta korkaklık etmek, en büyük vebal ve kusurdur. Dindarlığın gereği, Allah’ın desteğine güvenerek kılıç kullanmaktır. Bu sözlerin kaynağı “sen görmedin mi?“ emridir.
Allah’ın desteği yar olunca, karşımıza çıkan tepelenesice topluluğun sonu “didiklenmiş ekin gibi“ buyruğunda denildiği şekilde olmak gerekir. Safları düzenlemek, önünüze çıkan belaları göğüslemek, benim varlığıma bağlı değildir. Doğru yolları gösteren Hazrete sığınarak, Peygamberlerin efendisi olan zatın ruhaniyetine bağlanarak hasımlarınıza karşı direnmede sabır ve tahammül idesiz.“
Ağabeyi Süleyman Paşa ve Babasının vefatından sonra Murad Bey padişah oldu.
İdareyi ele alır almaz, Karamanoğlu’nun fitnesiyle Osmanlılar başkaldırmaya çalışan ve Ankara’yı ele geçiren Ahiler üzerine yürüyerek Ankara’yı tekrar fethetti. Burayı bir düzene sokup Bursa’ya döndü. Ve hemen sonra da kendisine ilk defa Beylerbeyi rütbesi verilen ünlü komutanı Lala Şahin Paşa’yı yanına alarak Rumeli’ye geçti.
Murad Han’ın Rumeli’ye geçişi ise Bizanslıların felaketi demekti.
„Çocuklar ve gençler için Osmanlı tarihi ansiklopedisi“ Ahmet Efe
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Festivalul de folclor al popoarelor turciceÎn perioada 17-26 iulie 2008 în oraşul Yalova – Turcia s-a desfăşurat a XI-a ediţie a Festivalului de folclor al popoarelor turcice în organizarea Centrului de Cultivare şi Promovare a Folclorului Turcesc din Yalova – YAFEM. |
Türk Boyları Kültür Şöleni17-26 Temmuz 2008 tarihleri arasında Yalova Türkiye’de YAFEM 11. Türk Boyları Kültür Şöleni’ni düzenlemiştir. Gelen misafir ekiplerin katıldığı Halk Oyunları Gösterileri merkezde 5000 Kişilik Yalova Barış Manço Açık Hava Tiyatrosunda, bunun haricinde Kocaeli Fuarı, Bursa, Osmangazi, İznik/Boyalıca, Orhangazi, Gemlik, Umurbey, Altınova, Çınarcık, Tavşanlı, Teşvikiye, Elmalık, Sugören’de gerçekleştirilmiştir. Böylece Yalovalılar çok geniş bir yelpazeye yayılmış olan Türk kültürünü, halk oyunlarını, türkülerini, giysilerini yakından tanıma fırsatını yakalamış oldular. Sempozyumun alt başlıkları:
Söz konusu olan festival Yalova için gelenek haline yetişmiştir. |
Minever Omer
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
1 Temmuz 1926 günü, Türk Denizlerinde 391 yıldan beri yabancılara verilmiş kapitülasyonların sona erdirildiği gündür. Bu günden sonra yurdumuzda deniz taşımacılığı yalnızca TÜRK bayraklı gemiler ve TÜRK insanıyla yapılmaya başlanmıştır.
Ancak bu gün geldiğimiz noktada, şehir hatları vapurlarından başka Türk bayrağı taşıyan ticari teknelerimiz oldukça azalmışken ve Türk Bayraklı gemilerde, yabancı gemi adamları çalışmaya başlamışken, Kabotaj bayramı olarak, neyi kutlayacağımızı soranlar da elbet olacaktır.
Diğer taraftan, ülkemizin çok kuvvetli bir donanması ve son yıllarda gittikçe büyüyen Amatör Denizciler filosu bulunmaktadır.
Türkiye Denizciliğinin dahada gelişmesi dileğiyle kabotaj ve deniz bayramınızı kutlarız.
Dünya Nüfus Günü 1987’den bu yana her yıl 11 Temmuz tarihinde kutlanıyor. Birleşmiş Milletler Nüfus Fonu, bugünü bir kutlamadan çok nüfus artışından kaynaklanan sorunların gündeme gelmesi, tartışılması ve çalışmaların hızlandırılması için bir fırsat olarak değerlendirmektedir.
Bu yıl tüm dünyada işlenen ana temalar “yoksulluğun azaltılması ve üreme sağlığı hizmetlerinin iyileştirilmesi” olarak belirlenmiştir.
Yapılan araştırmalar yoksulluk içindeki annelerin ölüm riskinin yüksek gelirli olanlardan daha fazla olduğunu göstermektedir. Gayri Safi Milli Gelir düzeyi azaldıkça gebelik, doğum ve doğum sonu problemlerden kaynaklanan anne ve bebek ölümleri artmaktadır. Her yıl hemen hemen tamamı gelişmekte olan ülkelerde olmak üzere 514,000 kadın gebeliğe bağlı nedenlerden hayatını kaybetmektedır. Yani her dakika bir kadın; gebelik yada doğum sırasında ortaya çıkan sorunlar nedeniyle yaşamını yitirmektedir. Ayrıca her yıl 50 milyondan fazla kadın da gebelik ve doğuma bağlı kalıcı sağlık sorunları yaşamaktadır.
Kadın, kalkınmanın vazgeçilmez ve temel unsurlarından biridir. Daha yüksek gelir ve daha iyi eğitimin anlamı sağlıklı gebelik ve güvenli doğumdur. Kadınlar eğitimli ve sağlıklı bireyler olarak kalkınmanın bir parçası oldukları taktirde ülkeler ekonomik, sosyal ve kültürel olarak daha sağlam bir yapıya sahip olacaklardır. Ancak özellikle gelişmekte olan ülkelerde kız çocukları daha az eğitim almakta, daha kötü beslenmekte, sağlık hizmetlerinden daha az yararlanmakta ve daha düşük ücretlerle çalışmaktadır. Kadınların hala erkekler kadar iş olanaklarına ve aynı derecede ekonomik güvenceye sahip olmaları istenen düzeyde değildir.
Birleşmiş Milletler Nüfus Fonu, bu gerçeklerin ışığında nüfus ve kalkınmayla ilgili 2001-2005 yılları arasında Türkiye’de uygulanacak projeler için 3. Ülke Programı çerçevesinde 5 milyon doların üzerinde bir kaynak sağlamaktadır. Bu program kapsamında;
Özellikle yürütülmekte olan savunuculuk alt programı ile de kadının eşitlik hakkının ve temel sorunlarının gündemde tutulması ve karar süreçlerinde daha güçlü temsil edilmesi için dernekler, vakıflar ve medya işbirliğinde çalışmalar yapılmaktadır. Bu kapsamda oluşturulan Medya Danışma Kurulu çalışmalarını sürdürmektedir. Bu kurulun önerileri ile önümüzdeki günlerde bu kurulun önerileri doğrultusunda basın yayın kuruluşları ile daha yakın çalışmalar yapılmaya başlanmıştır.
Yaklaşan Dünya Nüfus Gününü fırsat bilerek hem toplumsal sağlığımızı hem de kadının güçlendirilmesi yoluyla gelişmenin sağlanmasını hedefleyen çalışmalarımızın gündemde tutulabilmesi için ilgi ve desteğinizi rica eder, Dünya Nüfus Günü ve BM Nüfus Fonu’nun çalışmaları konusunda her türlü ek bilgi için bizlere kolayca ulaşabileceğinizi belirterek saygılar sunarız.
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Her mesleğin kendine özgü bir günü var. Türkiye Gazeteciler Cemiyeti 1946 yılında kurulduğu zaman “gazeteciler için de bir gün belirleyelim” düşüncesi ortaya atılmış. “İlk gazetenin çıktığı günü belirleyelim” demişler. Ama iki ayrı görüş ortaya çıkmış. Türkiye’de ilk gazetenin çıkışı, tabii Osmanlı’dan sonraki Cumhuriyet döneminde kalan topraklar üzerinde. İlk gazetenin çıkışı kimilerine göre 1831, yani Takvim-i Vakayi’nin yayınlanışı. İlk Türkçe gazete ama onu, resmi gazete olduğu için ilk gazete saymayan görüştekiler de 1861, yani Tercüman-ı Hakikat’ın çıkışını ileri sürmüşler. Bu anlaşmazlık nedeniyle o konuda bir görüş birliği olmamış. Bunun üzerine Fatih Rıfkı Atay, Akşam gazetesinde 24 Temmuz’u ortaya atmış. 24 Temmuz bildiğiniz gibi II. Meşrutiyet’te 1908’de Anayasa’nın yeniden yürürlüğe girmesinin ertesinde çıkan gazetelerin, gazeteciler tarafından sansür memurlarına verilmeden, gösterilmeden çıkarılmış olduğu birgün. Yani bir başkaldırı simgesi. Bu nedenle 24 Temmuz kabul edilmiş ve tabii Basın Bayramı olarak belirlenmiş.
Türk Dil Kurumu kısaca TDK, Türkçe’nin tarihini ve gelişmesini inceleyen, ayrıca çağdaş Türkçe’nin ilerlemesi ve zenginleşmesi ereğiyle (amacıyla) çalışmalar yürüten bir kurumdur.
Kurum Türk Dili Tetkik Cemiyeti adı ile 12 Temmuz 1932’de Mustafa Kemal Atatürk’ün talimatıyla kurulmuştur. Kurumun kurucuları, hepsi de milletvekili ve dönemin tanınmış edebiyatçıları olan Sâmih Rıf’at, Ruşen Eşref, Celâl Sahir ve Yakup Kadri’dir. Kurumun ilk başkanı Sâmih Rif’at’tır. Türk Dili Tetkik Cemiyeti’nin ereği, “Türk dilinin öz güzelliğini ve varsıllığını ortaya çıkarmak, onu yeryüzü dilleri arasında değerine yaraşır yüksekliğe eriştirmek” olarak belirlenmiştir. Atatürk’ün sağlığında, 1932, 1934 ve 1936 yıllarında yapılan üç kurultayda hem kurumun yönetim organları seçilmiş, hem dil siyaseti belirlenmiş, hem de bilimsel bildiriler sunulup tartışılmıştır. 26 Eylül – 5 Ekim 1932 tarihleri arasında Dolmabahçe Sarayı’nda yapılan Birinci Türk Dili Kurultayı sonunda Kurumun “Lügat-Istılah, Gramer-Sentaks, Derleme, Lenguistik-Filoloji, Etimoloji, Yayın” adları ile altı kol hâlinde çalışmalarını sürdürmesi kabul edildi.
Türk Dil Kurumu’nun kuruluşuyla birlikte çağdaş Türkçede çok hızlı bir arılaştırma akımı da başlamıştır. Bizzat Atatürk’ün öncülük ettiği, Türk dilinin yabancı kökenli sözlerden temizlenmesi akımı 1935 yılına kadar sürmüş; halkın diline girip yerleşmiş sözcüklerin dilden atılması işleminden bu tarihte vazgeçilmiştir. Atatürk’ün ölümünden sonra öz Türkçe akımı Türk aydınları arasında sürekli tartışılan bir konu olmuş ve özellikle 1960’tan sonra Türk Dil Kurumu bu akımın öncülüğünü yapmaya devam etmiştir. 1980’den sonra tartışmalar durulmuş, bilimsel çalışmalar hız kazanmıştır.
Gözlerde düzensiz bir kıpırdanma var,
Kirpik yorgun, pınar yorgun, yaş yorgun.
Saçlara serpilmiş sanki beyaz kar,
Kollar yorgun,bilek yorgun, baş yorgun.
Bülbüle nisbet yapamıyor ses,
Zorla alıp veriyor er nefes.
Düğün dernek yapıp dursa da herkes,
Parmak yorgun, yüzün yorgun, taş yorgun.
Ne dizlerde derman, ne gçzlerde fer,
Birkaç adım atmaya gör hemen ter.
Bu bir dert ki bütün dertlerden beter,
Meydan yorgun, er yorgun, savaş yorgun.
Toprak bizi ala ala doymadı,
Kapısına vurulmadık koymadı.
Bu dertten insanı kimse soymadı,
Ocak yorgun, aşçı yorgun, aş yorgun.
Doç. Dr. Halil Altuntaş
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
İslam alemi olarak böyle mübarek bir geceyi idrak etmenin sevinç ve mutluluğunu yaşamaktayız. Miraç; insanlığın kurtuluşu için gönderilen Sevgili Peygamberimizin yaptığı, mukaddes ve manevi bir yolculuktur. Birçok ilahi sırrı, hikmet ve bereketi bünyesinde barındıran bu gece, İsra Suresi’nin ilk ayetinde şöyle ifade edilmektedir: “Kendisine ayetlerinden bir kısmını göstermek üzere kulu Muhammed’i bir gece Mescidi Haram’dan çevresini bereketlendirdiği Mescidi Aksa’ya götüren Allah’ın şanı ne yücedir. Hiç şüphesiz O, hakkıyla işitendir, hakkıyla görendir.” Miraç mucizesi, biz Müslümanlar için ilahî rahmet ve lütuflarla doludur. Miraç olayının en önemli sonuçlarından biri, İslâm’ın beş temel esasından biri olan beş vakit namazın farz kılınmasıdır. Namaz, dinin direği, imanın alameti, amellerin en faziletlisi ve Allah’a en sevimli olanıdır. Namaz, kalbin nuru, gönüllerin safası, takva ehlinin göz aydınlığı, mü’minlerin miracıdır. Bu sebeple, her mü’min namaza başladığında, namazın kendisinin miracı olduğunu dolayısıyla Yüce Allah’ın huzurunda bulunduğunu bilmeli, namazın dışında da miraç şerefine ermenin şuurunda olarak hareket etmelidir. Miraç, Peygamberimizin şahsında insanlığın önüne açılan sınırsız bir yükseliş ufkudur. Çünkü, miracın özünde her türlü kötülükten arınma, insanlığın yararına değerler üretme, fedakarlık, paylaşma, sorumluluk, zamanın önemini kavrama ve ilahi emirlere teslimiyet göstererek yüce mertebelere erişmek vardır. Değerli Mü’minler! Miraç Gecesi, duygu ve düşüncelerimizi yenileyerek ilahi rahmeti kazanacak işler yapmamız, kulluk bilincine ulaşarak dua ve niyazda bulunmamız için bir nimettir, vesiledir. Bunun için manevi duygularımızı canlandıran, iç dünyamızı değerlendirme imkanı sağlayan, sorumluluğumuzu hatırlatan bu geceyi iyi değerlendirelim. Duyguların ve hislerin coştuğu, dua ve niyazların semaya yükseldiği, inananların huzur bulduğu bu gecede; gönüllerimizde ümit ve ilahi aşk kandillerini yakalım, miracın engin mesajını ruhlarımızda hissedelim. Yüce Dinimiz İslam’ın “yaratılanı yaratandan ötürü sevme” prensibini hatırlayarak gönül kapılarımızı herkese açalım. Miracın, ilahî yükselişin, gönül,ve ruh temizliğinden geçtiğini unutmayalım.
Firdes Musledin
Regâib, arapça bir kelimedir ve “reğa-be” kökünden gelmektedir. “Reğa-be”, kelime olarak, herhangi bir şeyi istemek, arzulamak, ona karşı meyletmek ve onu elde etmek için çaba sarf etmek demektir. “Reğîb” kelimesi ise, “reğabe”’den türemiş olan bir isimdir ve kendisine rağbet edilen, arzulanan, taleb edilen şey demektir. Müennesi, “reğîbe”dir. “Reğîbe”nin çoğulu da “reğâib” dir. Kelime olarak “Regâib”in aslı budur. Her Cuma gecesi kıymetlidir. Bu iki kıymetli gece bir araya gelince, daha kıymetli oluyor. Allahü teâlâ, bu gecede, müminlere, ragibetler [ihsanlar, ikramlar] yapar. Bu geceye hürmet edenleri affeder. Yuce Mevla, kullarına bol bol rahmet ve bağışta bulunduğundan bu geceye “Regâib” adı verilmiştir. Regaip gecesinin, içinde bulunduğu Recep ayı, rahmeti, bereketi ve mağfireti bol olan bir aydır. Hz. Peygamber: “Allah’ım! Recep ve Şaban aylarını bize mübarek kıl ve bizi Ramazan’a kavuştur” diye dua etmiştir. Hayat su gibi akıp gitmektedir. Dün, hatası ve sevabı ile geçmiştir. Geçen günleri geri getirmek mümkün değildir. Gelecek günleri yaşayacağımıza dair hiçbir garantimiz de yoktur. Bugünün değerlendirilmesi ise bizim elimizdedir. Mübarek gün ve gecelerin manevi ikliminden yararlanarak içinde bulunduğumuz zamanın kıymetini bilip, üzerimize düşen kulluk görevlerini hakkıyla yerine getirmeye çalışmalıyız. Bu mübarek gün ve geceler, kendimizi toparlamak, sorgulamak, davranışlarımıza çeki düzen vermek için bulunmaz fırsatlar sunmaktadır. Bir kere daha, bu mübarek gün ve gecelerde geçmişimizin muhasebesini yapıp geleceğe hazırlıklı olmanın tedbirlerini almalıyız. Ahiretin tarlası olan dünya hayatını çok iyi değerlendirmeli, fırsat elimizde iken Cenâb-ı Allah’a yönelip O’na karşı kulluk görevlerimizi yerine getirmeliyiz. Kaybedecek zamanımız yoktur. Hedefimize ulaşmak için zamanında gereken yükümlülüklerimizi yerine getirmeli ve Yüce Rabbimize yönelerek dua ve niyazda bulunmalıyız. Kur’an-ı Kerîm’de “Öyleyse, bir işi bitirince diğerine koyul. Ancak Rabbine yönel ve yalvar” buyurulmuştur. Yüce Allah’ı sevmek, O’na karşı kulluk görevini yapmamızı; Hz. Peygamberi sevmek O’nun sünnetini yaşamamızı gerektirir. Peygamberimiz (a.s.m)’ ın Ramazan ayından sonra en çok oruç tuttuğu ay Receb ayıdır. Bu Receb ayında oruç tutmanın muazzam, muhteşem sevabları varKur’an-ı Kerîm’in Allah kelamı olduğuna inanmak, onun emirlerini tutup yasaklarından sakınmamızı, Yüce Allah’ın verdiği nimetlere şükretmemizi; ahiret için hazırlık yapmamızı ön görür. Bu aylar, durup düşünmenin, geçip giden zamanın değerini idrak etmenin ve daha iyi değerlendirmenin çaba ve imkanlarını sunmaktadır bizlere. Günlük hayatın koşuşturması ve yoğun temposu içinde insan, zaman zaman gönül alemine nazar kılma ve içe doğru bir yönelişi yaşama ihtiyacı duymaktadır. İşte bu mübarek gün ve geceler böyle bir deruni muhasebeye de vesile olurlar. Mübarek gün ve geceler, geçmişi değerlendirmek, geleceğimize yön vermek için bulunmaz fırsatlardır. Yapılan duaların kabul edildiği, günahların bağışlandığı ve manen yeni bir sayfanın açıldığı bereketli zaman dilimleridir. Nice kandillere kavuşmayı, bütün İslam aleminin ve insanlığın barış ve huzur içinde olmasını Allah’tan niyaz ediyorum.’
Firdes Musledin
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
“Rabbinizin bağışına ve genişliği göklerle yer arası kadar olup, Allah’a karşı gelmekten sakınanlar için hazırlanmış bulunan cennete koşun.”
“Onlar bollukta ve darlıkta Allah yolunda harcayanlar, öfkelerini yenenler, insanları affedenlerdir. Allah iyilik edenleri sever.”
(Al-i İmran Suresi, Ayet:133-134)
Müslümanların manevi hayatında seçkin bir yeri olan rahmet, mağfiret ve bereket mevsimi üç aylara girmiş bulunuyoruz. Recep, Şaban ve Ramazan ayları mübarek gecelerle ve kandillerle doludur. Recep ayının ilk Cuma gecesi Regaib kandili, yirmiyedinci gecesi de Miraç kandilidir. Şaban ayının onbeşinci gecesi Beraat kandili, Ramazan’ın yirmiyedinci gecesi de mübarek Kadir gecesidir.
Müslümanların “üç aylar” olarak nitelendirdiği bu zaman dilimi, imandan gelen bir heyecanla ibadet hayatımızın daha canlı tutulduğu feyizli ve bereketli bir mevsimdir. Bu aylarda dini duygularımız yoğunluk kazanır, merhamet, şefkat, yardımlaşma ve dayanışma hislerimiz doruk noktaya ulaşır.
Sevgili Peygamberimiz Hz.Muhammed (SAV) bu aylara kavuştuğunda ibadetlerini ve dualarını çoğaltmış, komşuları, arkadaşları ve bütün müslümanlarla ilişkilerini daha da artırmıştır. O, bu aylarda: “Allahım! Recep ve Şaban aylarını hakkımızda mübarek kıl, bizi Ramazan’a kavuştur.” diye bolca dua etmiştir.
İnsan olarak hepimizin Allah’a olan inancımızı tazelemek ve kuvvetlendirmek, günahlarımızdan arınmak, yaratılış gayemizi çokça düşünmek, yaratan ve yaratılanlarla olan ilişkilerimizi gözden geçirmek ve nihayet kardeşlik bağlarımızı güçlendirmek için böylesi zaman dilimlerine çok ihtiyacımız vardır. Bu ihtiyaç aynı zamanda, yazımızın başında yer alan ayetlerde de müjdelendiği gibi Cennet’e koşmaktır.
Bu aylarda Allah’a ibadetlerimizi ve dualarımızı artıralım. Bolca Kur’an-ı Kerim ve anlamını okuyalım. Bollukta ve darlıkta Allah yolunda harcamasını bilelim. Öfkelerimizi yenelim ve insanları affedelim. Günahlarımıza bolca tevbe ve istiğfar ederek, onlara bir daha dönmeyelim. Bu gayret, tam bir nefis mücadelesidir ve bu çalışmanın mükafatı da içinden ırmaklar akan Cennetlerdir ki, müminler orada ebedi olarak kalacaklardır.
Sevgili Peygamberimiz Hz.Muhammed (SAV): “Kulun tevbesinden dolayı Allah Teala’nın sevinci, sizden birinizin ıssız çölde devesini kaybedip de tekrar bulduğundaki sevincinden daha fazladır.” buyurmuşlardır.
Bir kudsi hadiste de: “Allah Teala şöyle buyuruyor: Kulum bana bir karış yaklaşırsa ben ona bir arşın yaklaşırım; bana bir arşın yaklaşırsa, ben ona bir kulaç yaklaşırım. Yürüyerek bana gelirse, koşarak ona gelirim.”
Üç aylarımızı sağlık ve afiyet içerisinde idrak etmek ve bu rahmet mevsiminden en güzel seviyede yararlanabilmek dilek ve dualarımızla.
İsmail Özkan
T. C. Köstence Başkonsolosluğu
Din Hizmetleri Ataşesi
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Aceste toponimii simple sunt clasificate după criteriul varietăţii formelor de relief ce se prezintă sub forma unui podiş prelung, neregulat, cu ridicături de teren golaşe sau împădurite şi cu văi adânci.
Ion Penişoară a realizat anchete pe teritoriul ce se întinde de la est spre vest de-a lungul şoselei Constanţa-Ostrov, în localitatea Ion Corvin (IC), Deleni (D), Viile (V).
Ayvalica (IC) „vale“; < tc ayvalik „livadă de gutui“
Çakmaklıca (IC) „vale cu piatră de cremene“ < tc çakmaklık „loc de cremene“
Demirça (IC) „vale şi deal în hotar cu stul Mirceşti“; antrop. Tc. Demir + suf tc. –ça
Enica (D) „vechiul nume al satului deDeleni“; < tc. yenice „nou nouţ“
Ozunca (V) „şes şi teren agricol“; < tc. uzunca „lung“
Taşlıca (V) „teren agricol în hotar cu satul Oltina“; < tc. taşlıca „loc cu piatră, pietrărie, pietros“
Tezeklica (IC) „vale“; < tc. tezeklik „loc de băligar“
Toponimele compuse create de vorbitorii de limbă turcă se caracterizează prin aceea că ele sunt alcătuite, de obicei, prin juxtapunerea termenilor constituenţi într-o construcţia sintactică (atributivă) în care determinantul stă întodeauna înaintea determinatului. Detereminantul este, de obicei, un adjectiv, numeral, substantiv. Determinantul este, de cele mei multe ori, un substantiv propriu sau un entopic care desemnează natura unui termen geografic.
Sub aspectul structurii, toponimele compuse sunt alcătuite din:
I. 1. Substantiv + Substantiv
Entopicele geografice folosite frecvent în formarea numelor topice turceşti din Dobrogea sunt:
I.1. a. Köy „sat“:
Abdullahköy – Potârnichea – C-ţa; „satul lui Abdullah“
Anadolköy – cartier în Constanţa; „satul Anatolia“
Alibeyköy – Strachina – C-ţa; „satul lui Ali Bey“
Başköy- N. Bălcescu – Tl; < tc. baş „de bază, principal“; „satul principal“
Bağazköy – Cernavodă – C-ţa; „satul strâmtorii“; < tc boğaz „strâmtoare“+ köy „sat“
Kalaköy- Capidava-Tl; < tc kale „cetate“+ köy „sat“; satul cetăţii“
Kaharlıköy- Hotarele- C-ţa; tc. kaharlı „necăjit, îndurerat“ + köy; „satul necăjit“
Kasapköy- Sinie- C-ţa; “satul Măcelarilor“; < tc kasap “măcelar“ + köy
Kadiköy- Coroana – C-ţa; „satul Cadiului“; < tc „kadı “cadiu, judecător musulman“
Karaköy- Pelinu- C-ţa; „satul negru“; < tc kara „negru“
Kalfaköy- Letea- C-ţa; „satul calfăi“; < tc kalfa „calfă“
Karamanköy – 6 Martie -Tl; „satul lui Karaman“
Çatalköy- Pantelimonul – C-ţa; „satul bifurcat“; < tc. çatal „bifurcat, furculiţă“
Çauşköy- Războieni- Tl; „satul sergentului“; < tc. çavuş „sergent“
Çukurluköy- Brebeni- C-ţa; „satul cu gropi“; tc. çukur „groapă“
Çerkezköy – Mircea – Vodă- C-ţa; „satul Cerchezului“
Çelebiköy- – Mircea – Vodă- C-ţa; „satul superiorului“; < tc. çelebi „politicos, gentil“; “Locuitorii de azi sunt veniţi dint toate păţile ţării. La venirea actualilor locuitori erau aici 62 de familii turceşti, care, rând pe rând, au plecat în Turcia“ Ilie Bucăţică
Derinköy – Dropia- C-ţa; „satul adânc“;< tc. derin „adânc, profund“
Danaköy – N. Bălcescu- C-ţa; „satul juncanului“;< tc. dana „viţel, juncan“
Davulluköy – Darabani- C-ţa; „ satul cu tobe“;< tc. davul „tobă“
Ebeköy – Lanurile – C-ţa;„satul moaşei“; < tc. ebe. „moaşă“
Edilköy- Miriştea – C-ţa; „satul lui Edil“
Yeniköy – Mihail Kogalniceanu- Tl.; „satul nou“; < tc. yeni „nou“
Yeniköy- Satul Nou- C-ţa
Eseköy – Esechioi- C-ţa; „satul lui Ese“
Haydarköy- Vânători- C-ţa; „ satul lui Haydar“
Hayranköy – Dumbrăveni- Constanţa; „satul de admirat“
Meydanköy- valea Teilor, Tl.; „satul cu poieniţă“;< tc. meydan „câmp, poieniţă“; “ Se pare că primii locuitori au fost tătarii. Vasile Carastoian ştie din spusele bătrânilor că pe vremuri aici era o poieniţă“
Nedilköy- Letea – Tl; „satul lui Nedil“
Ortaköy- neidentificat- Tl.; „satul central“; < tc. orta „central“
Paraköy- Băneasa- C-ţa; < tc. para „bani“
Ramazanköy- Cişmeaua nouă- Tulcea; „satul lui Ramazan“
Sarıköy- Sarichioi- Tl.; „satul galben“;< tc. sarı „galben“
Satıköy- Crucea- C-ţa; „satul târgului“;< tc. satış „ vânzare“; “Satul este înfiinţat de turcii veniţi din Crimeea. Românii s-au stabilit după după 1877“. Al. Chelbaşu
Terziköy- Runcu- C-ţa; „satul croitorului“;< tc.terzi „croitor“
Tekeköy- Lespezi- C-ţa; „satul ţapului“;< tc. teke „ţap“
Uğurluköy- Urluia- C- ţa; „satul cu noroc“;< tc. uğur „noroc“
Veliköy- Porumbacu- Tl.; „satul lui Veli“
Valahköy- Valahii- C-ţa; „satul valahilor“
Subihan Iomer
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Ermenilerin sevk ve iskanı sırasında alınan tedbirler ve yargılamalar incelendiğinde, Osmanlı merkezi yönetiminin Ermenilerinin can ve mal güvenliklerinin sağlanması konusunda tedbirler aldığını, taşrada kanun dışı davranan ve yetkilerini kötüye kullanan devlet görevlileri ile çetecilik yapanların cezalandırıldığı görülmektedir.
Bu noktada, birçok soru sorulabilir: Ermeniler yok etmek isteyen ve katliam yapmak amacında olan bir devlet, Ermeni kafilelerine kötü muamele edenleri ve görevlileri ile çetecilik yapanların cezalandırıldığı görülmektedir.
Bu noktada birçok soru sorabilir: Ermenileri yok etmek isteyen ve katliam yapmak amacında olan bir devlet, Ermeni kafilelerine kötü muamele edenleri ve görevlilerini yargılar ve cezalandırır mı? Gizli amaçları olan bir devlet, tehcir sürecinde Ermeni grupların güven içinde nakillerini sağlayacak özel bir kanun çıkarır mı? Bu sorulara vericelek cevaplar Osmanlı Hükümeti’nin Ermenileri „yok etme“ yönünde bir niyeti olmadığını ortaya koymaktadır.
Son dönemde Ermeni propagandası 1915 olaylarını Holokost ile özdeşleştirme gayretleri çerçevesinde, 1908’de iktidara gelen İttihat ve Terakki Partisi’ni, Sosyal Darwinci bir yaklaşımdan hareketle baskıcı bir Türkleştirme politikası uygulamak ve bunun bir ayağı olarak „Ermeni soykırımını“ hayata geçirmekle itham etmektedir.
Bu bağlamda kullanılan kavramlardan biri, biyolojik anlamda reddetmeye dayalı ırkçılık yerine kolektif kimliği hedef alan bir ırkçılık olarak ortaya çıkmaktadır. Ittihat ve Terakki dönemi uzmanı birçok tarihçi bu yorumun tamamen yanlış olduğunu ortaya koymuştur. Ittihat ve Terakki hiçbir zaman yeknesak bir ideolojie sahip olmamıştır. Holokostun gerisinde ise yüzyıllara dayalı bir Yahudi düşmanlığı mevcuttur. Osmanlı İmparatorluğunda buna benzer bir Ermeni düşmanlığına hiç rastlanmamıştır.
Daha önce de belirttiğimiz üzere, Ermeniler Osmanlı toplumu ve bürokrasisiyle tamamen bütünleşmiş bir toplumdur. Hatta İttihat ve Terakki’nin iktidara geliş sürecinde Ermeni gruplarla da işbirliği yaptığı bilinmektedir. Ittihat ve Terakki Partisi’nin öncülüğünde oluşturulan hükümetlerde Ermeni asıllı Bakanlar görev yapmışlardır.
Dolayısıyla, Ittihat ve Terakki Partisi’nin birkaç yıl içinde Osmanlı İmparatorluğu’nun Türk ve Müslüman toplumana Ermeni düşmanlığını soykırıma vardırma noktasına kadar götürecek bir ideoloji benimsettirmesi de mümkün değildir. Kaldı ki, arşiv çalışmaları bu tür iddiaların tamamen dayanıksız oldupunu ortaya koymaktadır.
Osmanlı Devleti, Ermeniler konusunda ileri sürülen katliam iddialarının araştırılması için Birinci Dünya Savaşı’nda taraf olmayan İspanya, Hollanda, Danimarka ve İsveç’e Şubat 1919 tarihinde gönderdiği notalarla ikişer hukukçu gönderilmesini ve bir soruşturma komisyonu kurulmasını talep etmiştir. Ne yazık ki, bu girişim, İngiltere’nin müdahalesi ile sonuçsuz kalmış, bu ülkeler temsilci göndermeyi reddederek konunun soruşturulmasını engellemişlerdir.
Osmanlı Devleti’nin bu girişimi, gerçekleştirmişolduğu sevk ve iskan işlemlerinde kendisine olan özğnenin önemli bir göstergisidir. Eğer bu komisyon kurulabilseydi günümüzde Türk milletine yöneltilen gerçek dışı iddialar o zaman tarihin derinliklerine gömülebilecekti.
Birinci Dünya Savaşın’dan sonra, 1919-1922 yılları arasında Osmanlı resmi görevlilerine karşı yürütülen yasal sürecin bir parçası olarak Ermeni iddiaları araştırılmıştır. 144 üst düzey Osmanlı yetkilisi tutuklanmış ve yargılanmak üzere İngiltere tarafindan Malta adasına sürgüne gönderilmiştir.Tutuklamalara yol açan bilgiler çoğunlukla yerel Ermeniler ve Ermeni Patriği tarafından sağlanmıştır.
Aydınlardan, sürgüne gönderilenler Malta’da gözaltında tutulurken, başkent Istanbul’da bulunan ve burada mutlak yetkiye ve güce sahip İngiliz işgal kuvvetleri de bu görevliler hakkında suçlamada bulunmak üzere kanıt aramışlar, ancak, Malta’ya sürgüne gönderilen Osmanlı görevlilerinin ve İttihat ve Terakki mensuplarının Osmanlı Hükümeti’nin Ermenilerin öldürülmesi yönünde emir verdilklerini veya teşvik ettiklerini gösteren herhangi bir kanıta rastlanmamıştır. ABD ve Fransa arşivlerinde de bu yönde kanıt bulunamamıştır. Malta’daki ikiyıl dört ay süren tutukluluk döneminin ardından, sürgünler yargılanmadan serbest bırakılmışlardır.
Ermenilerce ileri sürülen argümanlardan birinci Dünya Savaş’ndan sonra Istanbul’da kurulan Divan-ı Harbi Örfi’lerde yargılanan ve suçlu bulunan Osmanlı yetkililerinin durumudur. Ermeniler bu mahkemelerle „soykarım“ suçunun sabit bulunduğu iddia etmektedirler. Oysa, bu mahkemelerin baskı altında ve adil yargılama için gerekli asgari koşulların çok dışında karar almış olduğu unutulmamalıdır.
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
La împlinirea unui an de la deces, rudele şi localnicii musulmani se adună la casa mortului pentru pomenirea răposatului, se rostesc rugăciuni şi se citesc cu glas tare fragmente din Coran şi Mevlit. Remarcăm prezenţa numai a bărbaţilor dacă răposatul a fost bărbat, dacă persoana decedată a fost femeie, se adună doar femeile. Sunt localităţi unde la ceremonie pot participa atât bărbaţii cât şi femeile. Ei se roagă în camere separate. În satul Fântâna Mare această ceremonie comemorativă nu are loc. Oaspeţilor li se servesc mâncăruri calde sau li se împarte halva.
În fiecare an de la deces are loc o ceremonie de pomenire organizată de ruda care a făcut înmormântarea. Această ceremonie se numeşte Mevlit, după numele poemului religios musulman. Oaspeţilor li se împarte halva. Din când în când, ruda care a organizat înmormântarea, pregăteşte şi împarte săracilor mâncărurile care i-au plăcut răposatului în timpul vieţii.
La sărbătorile religioase musulmane numite Bayram.
La prima sărbătoare de acest fel de după deces, rudele mortului şi localnicii musulmanii merg la o adunare care are loc în casa defunctului. Cu acest prilej, se citesc cu glas tare fragmente din Coran pentru sufletul mortului.
Mâncărurile pentru pomenirea mortului se servesc cu ocazia comemorării, când se rostesc rugăciuni şi se citesc cu glas tare fragmente din Coran şi Mevlit.
Pentru pomenirea mortului se pregătesc trei sau şapte feluri de mâncare, fie ciorbă, pilaf şi compot, fie ciorbă, friptură, pilaf, sarmale, orez cu lapte, baclavale, şi compot. Tradiţia spune că este obligatoriu să se servească cel puţin trei feluri de mâncare. O atenţie deosebită se acordă mâncării în primele trei zile după deces. Cu această ocazie se taie una sau mai multe oi, pentru a acoperi necesarul de carne. În anumite zile se pregătesc feluri de mâncare speciale, de exemplu, în a cincizeci şi doua zi de la deces se prepară ciorbă cu iaurt care se serveşte împreună cu alte feluri de mâncare.
Se poate însă prepara hrană rece ca de exemplu: pesmet, halva şi şerbet. Cu ani în urmă nu se serveau mâncăruri calde. Se prepara şi se servea rahat, diverse mici lipii şi plăcinte din aluat prăjite în ulei.
La prepararea şi servirea mâncărurilor pentru pomenirea mortului se acordă o mare atenţie şi mirosurilor. De fapt, motivul principal pentru care aceste mâncăruri sunt preparate şi servite este ca mirosul lor să ajungă la până la sufletul mortului. Se crede că mirosul ajunge pe lumea cealaltă şi produce bucurie sufletului mortului. Cantitatea şi varietatea mâncărurilor depinde de situaţia materială a celui care face pomenirea. Nu lipsesc lipiile şi plăcintele din aluat prăjite în ulei.
În timpul celui de al doilea război mondial numeroşi turci şi tătari din Dobrogea au fost înrolaţi în armată şi trimişi pe front. Cei despre care nu s-a aflat nicio veste timp îndelungat au fost consideraţi morţi. Pentru sufletele lor s-au înălţat rugăciuni şi s-au oferit de pomană mâncăruri. După încheierea războiului mulţi dintre cei dispăruţi s-au întors la casele lor şi au afirmat că în război sau lagăre, când mâncarea era proastă şi alterată, ei simţeau mirosurile mâncărurilor lor tradiţionale. De exemplu, unul dinte aceşti prizonieri spunea unui camarad că simte miros de carne, venit de acasă.
La Medgidia, un turc dobrogean căzut prizonier în al doilea război mondial, a mărturisit că atât el cât şi camarazii săi au simţit în vis mirosul mancărurilor gătite de cei de acasă pentru pomenirea lor, astfel că, în vis au avut senzaţia că s-au săturat.
Bibliografie: „Dın folclorul turcilor dobrogeni“- Mehmet Naci Onal
Nurgean Ibraim
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Biri beyaz, diğeri siyah renkteki kurbağanın huy ve mizacı tıpkı renkleri gibi zıtmış. Ak kurbağa ne kadar iyimserse Karakurbağa o kadar kötümsermiş. Ak kurbağa bir şeye “ak” mı dedi; o hemen atılıp “kara” dermiş. Her şeyin olumsuz tarafını görmeye o kadar alışmış ki, gördüğü her şeyi eleştirmeyi neredeyse meslek haline getirmiş. Yağmur yağsa, Karakurbağa:
“Offff! Olacak şey mi şimdi bu?” diye şikayete başlarmış. “Yağmurda ne derenin tadı olur, ne de ortalıkta avlayacak sinek bulunur. Nefret ediyorum yağmurdan!”
Arkadaşının aksine her şeyin güzel tarafını görmeyi seven Akkurbağa cevap vermeden edemezmiş:
“Haksızlık etme lütfen! Sırf senin keyfin bozuldu diye güzelim yağmura niye düşman oluyorsun ki? Hem söylesene, yağmur yağmasa bizim evimiz-yurdumuz olan dereler, sazlıklar, bataklıklar kalır mı ortada?”
Elbette o, bu sözlerini tamamlayamadan Karakurbağa atılırmış:
“Tamam tamam, bay çok bilmiş kurbağa! Biliyor musun, sen tam da insanların sözünü ettiği şu Polyanna’ya benziyorsun. Mutluluk rolü oynayacağım diye saçma sapan sözler ediyorsun. Hani, uçurumdan aşağı düşsen, ‘bak ne güzel uçuyorum’ diyeceksin neredeyse. Azıcık gerçekçi olsana canım!”
Akkurbağa genelde bu tür tartışmaları uzatmak istemez ve şöyle dermiş:
“Gerçeği görmek için asıl kendi kötümser bakışını terk etmelisin.”
İşte böyle iki zıt kutupmuş bu iki kurbağa…
Günlerden birgün canları sıkılınca derenin yakınındaki köye doğru gitmeye karar vermişler. Akkurbağa:
“İstersen fazla yaklaşmayalım, biliyorsun yaramaz çocuklar bizi görürse canımızı acıtabilirler” dediyse de, Karakurbağa ısrar etmiş:
“Akşamın bu karanlığında çocuklar bizi nereden görecek Allah aşkına! Şu en yakındaki evin oraya kadar gidelim, sonra geri döneriz. Korkaklığı bırak şimdi.”
Akkurbağa, korkaklıkla suçlanmaktan çekindiğinden, çaresiz kabul etmiş. Köye girmişler ve evin yanına gelmişler. Akkurbağa sıkıntılı bir vıraklama ile “Hadi, artık dönelim, içimde kötü duygular var!” demiş demesine, ama Karakurbağa heyecanla atılmış:
“Gel bir oyun oynayıp öyle dönelim. Şuradaki yüksek kovayı görüyor musun? İkimiz aynı anda üstünden zıplayacağız. Bakalım yarışmayı kim kazanacak?”
“Akşamın bu vaktinde bırak böyle çocuklukları lütfen!” diye itiraz edecek olmuş Akkurbağa, ancak yaramaz arkadaşı bir türlü fikrinden vazgeçmemiş. Hatta “Dediğimi yapmazsan, seninle artık arkadaş olmam!” diye tehdit bile savurmuş. Bunca yıllık arkadaşını kaybetmek istemeyen Akkurbağa bu teklifi de istemeye istemeye kabul etmiş.
İki kurbağa hızla koşup zıplamışlar. Ama ne olduysa o zaman olmuş ve tam kova dedikleri şeyin üzerinde çarpışıp içine düşmüşler! Acı gerçeği o zaman anlamışlar: üzerinden atlamaya çalıştıkları o şey, yarısına kadar dolu kocaman bir süt güğümü değil miymiş meğer!
Yorulana kadar giriştikleri denemelerin sonucunda başka bir gerçeği daha anlamışlar: Güğümün kenarları zıplayıp çıkmalarına imkân vermeyecek kadar yüksekmiş. Karakurbağa ümitsizlik içinde haykırmış:
“Mahvolduk! Buradan çıkmamız mümkün değil! Bu güğümün içinde ölüp gideceğiz.”
“O kadar kolay pes etme bakalım” diye karşılık vermiş Akkurbağa. “Çıkmadık candan ümit kesilmez. Kim bilir, hiç ummadığımız bir anda imdadımıza yardımsever bir el yetişir belki de.”
Karakurbağa acı bir kahkaha attıktan sonra şöyle demiş:
“Benim kurbağa Polyannam! Neler sayıklıyorsun sen? Bari böylesi bir haldeyken hayal görmekten vazgeç.”
“Ben hayal filan görmüyorum. Nasıl bilmiyorum, ama buradan kurtulacakmışız gibi bir his var içimde. Kendini koyuverme sakın!”
Ne yazık ki, Karakurbağa’nın ümitsizliği her geçen dakika bütün kalbini daha çok kaplamış ve ümitsizliği arttıkça bacaklarındaki güç ve kuvvet de azaldıkça azalmış. Ve en sonunda:
“Bacaklarımda derman kalmamış. Hakkını helal et kardeşim!” deyip sütte yüzmekten vazgeçmiş. Bir-iki dakika sonra da son nefesini vermiş…
Akkurbağa arkadaşının bu kadar kolay vazgeçip ölmesine çok üzülmüş, fakat ümidini hiç yitirmemiş. Sürekli şu şekilde yalvarmış Allah’a:
“Darda kalanların sesini ancak Sen duyar, onların imdadına ancak Sen koşarsın! Senin rahmet ve şefkatin süt güğümüne düşmüş zavallı bir kurbağaya da yetişir elbet! Kurtar beni Allahım!”
Akkurbağa bu şekilde yalvarırken, bir taraftan da sebebini bilmeden sütün içinde var gücüyle çırpınmış. Karanlıkta, yapayalnız, çaresiz, ama hiç ümitsizliğe düşmeden… çırpınmış, çırpınmış… Bu hal dakikalarca devam etmiş. Bir ara arka tarafından ayağına birşey çarpmış. Dönüp baktığında bunun irice bir tereyağı topağı olduğunu görmüş. Oraya nereden geldiğini düşününce, bu tereyağının farkında olmadan kendi çırpınışlarıyla meydana geldiğini anlamış. Gözleri sevinçle parlamış, çünkü bu onun kurtuluş vesilesi olabilirmiş!
Azalmaya yüz tutan gücü, ummadığı kadar artmış. Bu defa niçin yaptığını bilerek bacaklarını yine çırpıp durmuş. Bir saat kadar sonra tere yağ topağı o kadar büyümüş ki, onun üstüne basıp zıpladığı gibi güğümün dışına atlamış ve ilk sözü şu olmuş:
“Rahmetinden ümidimi kestirmediğin ve imdadıma yetiştiğin için Sana şükürler olsun Allah’ım!”
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Şovmen Beyazıt Öztürk, önceki gece katıldığı dizüstü bilgisayar tanıtımında, konukları gülme krizine soktu
Samsung’un yeni ürünü için Four Seasons Bosphorus’da yapılan geceyi sunan Beyaz, teknik özelliklerini öğrendiği laptop’la ilgili şunları söyledi:
“Ben hemen hemen tüm dizüstü bilgisayarları denedim. Dizüstü olduğu için belli bir zamandan sonra dizlerimde pişik oluyor. Acaba Samsung’da da bu pişik ve kızarıklık oluyor mu?” Geceye ev sahipliği yapan firma yöneticisi Barış Kestep’in, “Öyle bir şey söz konusu bile olmamalı! Varsa da sizin dizlerinizde bir sorun vardır” yanıtı üzerine de Beyaz espriyi patlattı:
“Tamam, bu gece için apar topar tatilimden kalkıp geldim. İyi de para aldım ama bana ‘Sana bir de dizüstü bilgisayar verecekler, lafı oraya getirmeye çalışıyorum!” Beyazıt Öztürk’ün bu talebi üzerine Samsung Electronics Pazarlama ve Ürün Müdürü Kestep, kendisine bir bilgisayar armağan ederek, ünlü şovmene jest yaptı. Gecenin davetlileri, İstanbul Gelişim Orkestrası’nın müziği eşliğinde geç saatlere kadar eğlendi. Beyaz’ın ‘pişik’ esprisi kahkaha krizi yarattı!
Sanatçının iyi şarkı bulamamasının nedeni.
İyi şarkı bulamamaktan şikayet eden Nilüfer bunun nedenini genç müzisyenlere bağladı. Nilüfer, “Yeni neslin alt yapısı yok. Melodiler zayıf. Çok az iyi şarkı var” diyor.
Bu yaz “Sen Beni Tanımamışsın” adlı single albümüyle hayranlarının karşısına çıkan Türk Pop Müziği’nin güçlü seslerinden Nilüfer, müzik sektöründeki tıkanmayı genç nesile bağladı. Sanatçı hem Türkiye’de hem de dünyada güçlü melodisi olan şarkıların artık çok fazla olmadığını söyledi. MELODİ ZENGİNLİĞİ YOK
Geçmişte birçok şarkının insanların diline pelesenk olduğunu vurgulayan Nilüfer, “Dünyada da öyle çok kafamıza takılan bir şarkı uzun zamandır ben duymuyorum. Çok güzel soundlar, çok hoş çalışmalar var. Çok iyi müzisyenler de vardır mutlaka. Ancak çok başka yere gitti müzik. Zannediyorum Türk müziği de bundan etkilendi” şeklinde konuştu.
Beste yapan, söz yazan yeni jenerasyonun müzik altyapısının olmadığını söyleyen Nilüfer, öyle bir altyapıdan gelinmediği için melodi zenginliğinin yakalanamadığını ifade etti. Nilüfer, güzel şarkılar da yapıldığını ancak bunların sayısının fazla olmadığını söyledi.
Kayahan Nilüfer’i aylar önce iyi şarkı olmadığı yönünde uyarmıştı. Kayahan şarkıcının yeni albümü için “Açıkçası işi çok zor. Müziğindeki değişikliği dinleyicilerine kabul ettirmesi çok kolay olmayacak. Nilüfer’deki başarısızlıklar beni çok rahatsız etti. Hem şarkı sözü yazarı, besteci ve hem de yorumcu herkes olamaz. Dünyada bile böyle isimlerin sayısı çok azdır” demişti.
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
köftesi için:
300 gr. Kıyma
1 çay b.süt
1 çay k.kabartma tozu
tuz, karabiber
üzeri için:
4 patates
1 çay b.krema
50 gr.kaşar peyniri
1 çorba k.tereyağ
tuz,karabiber
muskat
Köfte için ilk olarak kıyma karıştırma kabına alınır. Kıymaya kabartma tozu ve süt eklenerek yoğrulur. Baharatları ve tuzu ayarlanır. Kiremit yağlanarak köfteler kenarları yüksek olacak şekilde kiremite yayılır. Fırında yarı kıvamda pişirilir. Köfte yarı kıvamda pişince fırından alınır. Daha sonra haşlanmış patatesler yuvarlak kesilir. Köftenin üzerine dizilir.üzerine de teryağı dilim dilim doğranarak konur. karabiber serpilir, muskat rendelenir. en üst kata da kaşar peyniri rendelenerek fırına verilir. peynirler nar gibi kızarana kadar pişirilir.
1 yumurta
100 gr. Tereyağı
2 çorba k. tozşeker
1tatlı k.kabartma tozu
1 tatlı k.vanilya
1çay b. süt
alabildiği kadar un
Arası için:
Bal
Kaymak
yeşil fıstık
Karıştırma kabına 1 adet yumurtayı kırın. Üzerine sütü toz şekeri, vanilya ve kabartma tozunu ve alabildiği kadar un ilave ederek karıştırın. Tavaya sıvıyağı alın. Kaşık yardımyla karışdan dökün. Servis tabağına pankekleri alın. Üzerlerine kaymak ve bal ile servis edin.
KAÇ KİŞİLİK: 2
HAZIRLAMA SÜRESİ: 15 dk
PİŞME SÜRESİ: 15 dk
2 domates
2 sivribiber
150 gr kaşarpeyniri
2 sosis
4 yumurta
25 gr margarin
Tuz
Domatesleri soyup küçük küçük doğrayın. Biberlerin çekirdekli kısımlarını temizleyip ince halkalar halinde doğrayın. Kaşarpeynirini rendeleyin. Sosisleri dilimleyin. Yumurtaları bir kâseye kırıp çırpın. Margarini omlet tavasında eritin Biberleri ekleyip soteleyin. Domatesi ilave edip tuzunu ekleyin ve karıştırın. Sosisleri ekleyip tavanın kapağını kapatın ve 5 dakika kadar pişirin Çırpılmış yumurtaları tavaya ilave edip tahta kaşıkla karıştırın. Üzerine rendelenmiş peyniri serpip eriyene kadar pişirin. Servis tabağına alıp sıcak olarak servis yapın.