Luna ianuarie este prin excelenţă cea mai grea lună a anului. Aceasta pentru că vine după un an întreg de realizări sau nerealizări dar, mai presus de toate, este luna în care se fac planuri, proiecte, speranţe pentru noul an.
Pentru noi, Uniunea Democrată Turcă din România, prioritatea e clară: câştigarea alegerilor parlamentare ce se preconizează a se desfăşura la sfârşitul acestui an. Desigur prin câştigarea alegerilor ne referim la locul în Camera Deputaţilor pe care trebuie să-l ocupe candidatul U.D.T.R. Nu putem neglija nici alegerile locale unde ne dorim să avem un număr mai mare de consilieri care ulterior vor putea rezolva problemele şi doleanţele turcilor pe plan local. Iată de ce trebuie să ne mobilizăm cu toţii pentru ca U.D.T.R. să aibă rezultatele cele mai bune iar la sfârşitul anului să putem fi mulţumiţi de ce am realizat.
Un an bun!
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Muharrem Ayı, Ay’ın hareketlerinin esas alındığı Hicri takvimin ilk ayıdır. Arapça’da on (10) sayısının karşılığı olan aşera’dan gelen Aşure de Muharremin onuncu gününü ifade etmek için kullanılmıştır.
Peygamberimiz (s.a.s.), Mekke’den Medine ye hicret ettiğinde orada Yahudiler de yaşamakta idi. Bu Yahudiler Hz. Musa’nın ve İsrailoğullarının Aşure gününde Firavun’un zulmünden kurtulduğuna inanarak bu günde oruç tutmaktaydılar. Peygamberimiz de bu güne bir gün daha ekleyerek bu orucu tutmuş ve çevresindekilere de tavsiye etmiştir.
Peygamberimizin eşlerinden Hz. Aişe şöyle demektedir: Aşure günü Cahiliyye devrinde (İslam gelmeden önce) Kureyşlilerin oruç tuttuğu bir gündü. Rasulullah da bu günde oruç tutardı. Medine’ye gelince insanlara o günde oruç tutmayı emretti. Ramazan orucu farz olunca Ramazanda oruç tutmaya başladı ve Aşure orucunu terk etti. Ondan sonra dileyen Aşure orucunu tuttu dileyen de terk etti.
Peygamberimiz Aşure gününde tutulan orucun bir yıl önce işlenen hata ve günahların bağışlanmasına vesile olacağını müjdelemiştir.
Aşure günü oruç tutmanın faziletine ilişkin sahih hadisler olmasına karşılık o günde aşure ismini verdiğimiz tatlının pişirilmesine dair peygamberimizden bize kadar bir haber gelmemiştir. Bununla birlikte Müslüman Türklerin dini halk geleneğinde önemli bir yer tutan Aşure Muharremin onuncu günü başlamak üzere daha sonraki günlerde de pişirilip dağıtılarak birlik ve beraberliğimize katkı sağlayan bir unsur olmuştur. Çok eskiden beri devam eden aşure tatlısı Osmanlılar döneminde de sarayda pişirilmiş aşure testisi denilen özel kaplarda halka birkaç gün süreyle dağıtılmıştır.
Aşure gününde meydana geldiği söylenen bazı olayları da şöyle sıralayabiliriz:
Ne yazık ki İslam tarihine Emevilerin ikinci hükümdarı Yezid zamanında 680 yılının 10 Muharrem günü kara bir leke gibi düşmüştür. Bu günde Peygamberimizin torunu Hz. Hüseyin sultanlık çekişmeleri nedeniyle şehit edilmiştir. Bu olay bütün müslümanlar için büyük bir acı olmuştur. Bunlardan ders çıkarmalı kardeşlik, birlik ve beraberliğimizi korumaya gayret göstermeliyiz.
Aşure günü tarih boyunca insanlık için önemli olayların gerçekleştiği bir gün olmuştur. İslam’dan önceki semavi dinlerce de değerli bir zaman dilimi olarak kabul edilmiş, İslam tarihinde ve Müslüman Türklerce de bu güne ayrı bir önem verilmiştir.
Aşure gününün hem ağzımıza bir tat vermesi hem de birlik ve beraberliğimizi perçinlemesi temennilerimizle aşure gününüz hayırlara vesile olsun.
Şerife COŞKUN, Diyanet İşleri Başkanlığı, Din Görevlisi
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
În data de 19 ianuarie 2008, musulmanii din întreaga lume au sărbătorit Ziua de Aşure. O importantă sărbătoare din prima lună a calendarului islamic. Istoricul acestei sărbători îşi găseşte începuturile în perioada profetului Noe. După potop, toţi cei care se aflau în arca ce ajunsese pe uscat, pe muntele Cudi s-au dus în căutarea hranei. Până s-au întors ei, Profetul Noe le-a pregătit o gustare din rămăşiţele ce se mai găseau pe arcă. De aici şi tradiţia preparării deşertului Aşure. În cultura islamică, se spune că sărbătoarea Aşure ar avea mai multe semnificaţii şi anume: în această zi au fost iertate păcatele Profetului Adam. Tot în această zi se spune că ar fi fost iertat Profetul David sau că în ziua de Aşura Profetul Moise şi comunitatea sa au scăpat de răutatea Faraonului şi au ţinut post. În istoria religiei islamice, ziua Aşure se regăseşte şi ca zi de doliu, deoarece în această zi Husein (nepotul profetului Muhammed) a căzut erou la Kerbala. În ziua de aşure se ţine post, se fac rugăciuni şi se prepară mâncarea de aşure care este preparată din cel puţin nouă ingrediente şi este împărţită rudelor şi prietenilor.
Firdes Musledin
Vineri, 25 ianuarie la sediul U.D.T.R. a avut loc o masă tradiţională cu ocazia sărbătorii de Aşure. Acest eveniment se sărbătoreşte anual în cadrul Uniunii începând cu a zecea zi din prima lună a calendarului islamic. Mâncarea de aşure a fost servită cu plăcintele pregătite de mâinile iscusite ale doamnelor din cadrul U.D.T.R. Alături de invitaţi la acest eveniment ne-au onorat cu prezenţa preşedintele U.D.T.R. d-nul Osman Fedbi, secretarul general d-nul Ibraim Ervin, deputatul U.D.T.R. d-nul Ibram Iusein şi preşedintele comisiei de religie d-nul Islam Remzi. Cu acest prilej mulţumim conducerii care sprijină anual acest eveniment. Mulţumim presei locale care a fost prezentă şi a putut degusta aşure-ul servit din mâinile deputatului Ibram Iusein.
Firdes Musledin
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
De Karen P. Hughes
Karen Hughes a fost secretar de stat în Ministerul Afacerilor Externe al S.U.A. în perioada 2005-2007.Călătorind prin lume în ultimii doi ani şi jumătate datorită funcţiei mele diplomatice, am întâlnit adesea oameni a căror credinţă religioasă se materializa în a face un mare bine. Am întâlnit doctori americani, de religie musulmană care au fost în Pakistan pentru a le ajuta pe victimele cutremurului de acolo, călugăriţe catolice ajutând familiile refugiate în urma alunecărilor de teren din America Centrală, voluntari de diferite naţionalităţi luptând împotriva SIDA şi a malariei în Africa, ori construind şcoli în Afganistan. Am înţeles că există oameni de bună credinţă, de toate culturile şi de toate religiile.
În America, oamenii de diferite credinţe şi chiar şi ateii trăiesc împreună şi încearcă să respecte diferitele puncte de vedere şi să se respecte unii pe ceilalţi. Nu suntem perfecţi şi religia este de obicei o sursă de separatism, dar respectul pentru semenii din jur pentru credinţele religioase diferite este ţinta noastră şi în consecinţă, după 11 septembrie, mulţi creştini, evrei şi musulmani americani se străduiesc să se înţeleagă mai bine unul pe celălalt.
Am aflat că oamenii de credinţe diferite au multe lucruri în comun. În calitate de creştin, cele mai de preţ învăţături religioase sunt acelea de a-l iubi pe Dumnezeu şi de a-ţi iubi aproapele, iar prietenii mei musulmani şi evrei îmi spun că şi în cazul propriilor religii este la fel. Această scrisoare deschisă a fost citită de 138 de bursieri musulmani dar şi de lideri religioşi creştini şi, pentru toţi, „iubeşte-l pe Dumnezeu şi iubeşte-ţi aproapele” constituie o arie comună şi o legătură între Coran, Tora şi Noul Testament.
Deşi există diferenţe teologice semnificative, în cele din urmă cred că majoritatea oamenilor, indiferent de religie sau de cultură doresc lucruri similare pentru ei înşişi şi pentru familiile lor, educaţie şi sănătate, siguranţă naţională, o slujbă bună şi să trăiască cât mai bine şi cât mai mult. Nu există vise unice pentru vreo naţiune anume, sau pentru vreun popor anume dar, oamenilor le place să-şi împărtăşească visele. În ciuda diferenţelor de limbă, de cultură sau de culoare a pielii, visele comune îi unesc pe oameni, nu îi separă.
Am găsit două puncte de vedere diferite pe parcursul conversaţiilor pe care le-am purtat cu diverse personalităţi ori oameni simpli pe parcursul şederii mele în diverse ţări din lume. Primul, în multe ţări unde populaţia de religie musulmană este majoritară, oamenii se tem că „războiul împotriva terorii” este direcţionat către ei. Vreau să-i asigur pe prietenii din întreaga lume că acest lucru nu este adevărat. Majoritatatea americanilor recunosc că teroriştii şi actele lor barbarice n-au nici o legătură cu religia. Mulţi dintre cetăţenii americani au rădăcini în lumea arabă, alţii vin din diferite culturii şi au religii diferite. Şi Islamul este parte a Vestului şi o parte din America.Câteva milioane de musulmani americani trăiesc, muncesc, îşi exercită liber religia în SUA.
A doua lipsă de înţelegere vine din partea prietenilor mei americani. Contrar percepţiei comune, musulmanii sunt împotriva violenţelor teroriste şi susţin acest lucru cu putere. Preşedintele Afganistanului Karzai a condamnat atacurile sinucigaşe cu bombă atât de contrare perceptelor Islamului şi spun că teroriştii „îi înşeală pe copii” recrutându-i. Secretarul general al Organizaţiei Conferinţei Islamice se pronunţă împotriva actelor teroriste. În Arabia Saudită, Sheikh Salman al-Awdah unul dintre liderii mişcării „Sahwa” a trimis o scrisoare deschisă în care îl condamna pe Osama Bin Laden pentru morţi nevinovate: „Această religie care protejează sanctitatea sângelui chiar şi pe cel al păsărilor şi al animalelor nu poate să fie de acord niciodată cu uciderea oamenilor nevinovaţi indiferent de motiv”.
A venit timpul când oamenii de toate credinţele religioase să se adune laolaltă şi să declare cu claritate că un atac sinucigaş menit să ucidă oameni nevinovaţi este o ruşine, nicidecum o onoare. Există multe revendicări legitime în lumea noastră, dar nimeni nu poate justifica crimele contra oamenilor nevinovaţi.
America doreşte să fie partener în cadrul dialogului interconfesional. Ne străduim să facem auzite cât mai multe voci împotriva violenţelor şi a terorismului, să milităm pentru o bună înţelegere. Încurajăm conversaţiile între oamenii de diferite culturi. Într-un nou program intitulat „Dialogul între cetăţeni” le-am cerut musulmanilor din America să-i invite la dialog pe cei din comunităţile de musulmani din alte ţări. Am sponsorizat programe de vară pentru tineret, învăţându-i să respecte diversitatea. Muzicieni americani au susţinut concerte pentru a promova toleranţa şi a demonstra că diferenţele mai degrabă îmbogăţesc spiritual, nu separă.
Toţi suntem parte a unei lumi a internet-ului, a comunicării, care ne invită pe fiecare, indiferent de cultura sau religia căreia îi aparţinem, la muncă, pace, viaţă şi speranţă. Citind această scrisoare deschisă, cei 138 de bursieri musulmani au spus că: „viitorul nostru comun este în pericol” şi că trebuie „să facem eforturi pentru a menţine pacea şi pentru a trăi în armonie.”
În 2007 în întreaga lume s-au sărbătorit 800 de ani de la naşterea lui Mevlana, marele filozof şi poet care scria: „dacă cineva te întreabă ce e de făcut, aprinde-i o lumânare în mână”. Prin dialog aprindem lumina lumânărilor şi sper că această lumină va arde şi va străluci în lumea întreagă.
Traducerea şi adaptarea Sorina Asan
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
În perioada 24-29 decembrie s-a desfăşurat la Istanbul, Turcia seminarul cu tema: „Problemele educaţionale ale ţărilor din Balcani şi colaborarea educaţională”. Seminarul a fost organizat de către Sindicatul Învăţământului din Turcia în parteneriat cu Asociaţia cadrelor didactice „AVRASYA“.
La seminar au participat cadre didactice din: România, Bulgaria, Macedonia, Bulgaria, Grecia, Azerbaidjan şi ţara gazdă, Turcia. În cadrul seminarului au fost prezentate problemele cu care se confruntă învăţământul în limba turcă, în ţările în care se studiază ca limbă maternă. În ţări precum Macedonia şi în Kosovo există clase cu predare în limba turcă în regiunile în care există etnici turci, în timp ce în Bulgaria şi România aceasta se studiază la cerere, ca limbă maternă.
În cadrul seminarului s-a constituit Federaţia Cadrelor Didactice din Lumea Turcică cu scopul de a întări relaţiile de colaborare în domeniul educaţiei şi de a iniţia proiecte de parteneriat între cadrele didactice din România, Bulgaria, Macedonia, Bulgaria, Grecia, Azerbaidjan şi Turcia.
Uniunea Democrată Turcă din România a fost reprezentată de Vildan Bormambet, preşedinta Comisiei de Învăţământ din cadrul uniunii. Vildan Bormambet a declarat: „întâlnirea cu cadrele didactice din Balcani a fost benefică pentru fiecare participant. Fiecare şi-a împărtăşit experienţa acumulată în procesul educaţional şi toţi am avut ce învăţa unii de la alţii Asociaţia cadrelor didactice din Europa şi Asia, nou înfiinţată va proteja drepturilor profesorilor şi învăţătorilor din ţările balcanice şi va atrage fonduri europene pentru îmbunătăţirea procesului educaţional.”
Sorina Asan
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Din vremuri străvechi, indiferent de naţionalitate sau religie, oamenii s-au bucurat de venirea sărbătorilor de iarnă.
„Crăciunul” – la români, „Christmas” – la englezi, „Pere Noel” – la francezi, „Bayramul“ – la turci pentru sufletul omenesc înseamnă bucurie, înălţare, purificare, înseamnă revenirea la inocenţa copilăriei.
Şi pentru că noi modelăm zi de zi copii, practic sufletele ne sunt tapetate cu pulberea fină a stelelor din ochişorii lor nevinovaţi.
Se cuvine să îi răsplătim cu orice prilej pentru că există, să le facem drumul anevoios al cunoaşterii cât mai uşor şi mai frumos.
Aşa că ne-am gândit să organizăm un concurs în cadrul proiectului educaţional, multicultural, interjudeţean „CĂLĂTORI ŞI CĂLĂTORII PRINTRE ETNII” concurs cu titlul „Sărbători de iarnă, bine aţi venit!”.
Şi cum un lucru bine făcut necesită o temeinică pregătire, am lansat, din vreme, invitaţia de a participa la acest concurs tuturor învăţătorilor din şcoala noastră, Şcoala cu clasele I-VIII Cumpăna şi partenerilor noştri de la GON Cumpăna şi celor de la Şcoala nr.12 „B.P. Haşdeu” – Constanţa.
S-au dat toate explicaţiile de rigoare şi fiecare cadru didactic, la clasa lui, a selecţionat patru elevi, cei mai buni la secţiunile propuse în concurs:
În săptămâna premergătoare activităţii clasa a III-a D, gazda concursului şi clasa a IV-a A sub directa îndrumare a d-nei prof. de ed. tehn. Gheorghiţă Vitalia Aurora şi a d-rei prof. de desen Bunghez Mihaela au realizat ecusoanele celor 108 participanţi: clopoţei, brăduţi, steluţe, oameni de zăpadă.
Eu am ales cu grijă modelele de felicitări şi de jucării pentru fiecare echipaj asigurându-le baza materială pentru fiecare zi a concursului.
D-na Luncanu Valentina a realizat diplomele pentru premianţii fiecărei zile de concurs (câte 16 diplome).
Activitatea s-a desfăşurat în două etape.
În prima etapă au participat echipaje de câte 4 membri (câte un elev din fiecare clasa I, a II-a, a III-a şi a IV-a). Numărul mare de clase din şcoala noastră ne-a permis să organizăm clasele pe litere: luni – litera A, marţi – litera B şi aşa mai departe până vineri. Astfel, toţi învăţătorii de la şcoala noastră au desemnat câte 4 elevi talentaţi în 4 domenii: lb. română (recitator), abilităţi practice, ed. plastică şi ed. muzicală.
Copii au fost împărţiţi pe grupe, fiecare având un semn distinctiv, simbolurile sărbătorilor de iarnă:
Echipajele au fost susţinute şi apreciate de elevii clasei mele, a III-a D.
Toţi participanţii la concurs (câte 16 elevi în fiecare zi) au primit câte o revistă „Cumpăna” – revista comunei noastre şi o revistă „HAKSES” – „Vocea autentică”, periodic bilingv al Uniunii Democrate Turce din România.
Aceste daruri de suflet ne-au fost oferite de partenerii din cadrul proiectului educaţional, multicultural, interjudeţean „CĂLĂTORI ŞI CĂLĂTORII PRINTRE ETNII”, respectiv Primăria Comunei Cumpăna şi Uniunea Democrată Turcă din România.
A sosit şi Ziua Finalei!
Echipajele care au obţinut PREMIUL I pe toată perioada săptămânii 10-15 XII au participat la etapa finală – 17.XII.2007. În noaptea de 16.XII.2007 a nins pe litoralul Mării Negre, totul era alb, imaculat, pregătit parcă pentru sărbătoare. A sosit şi echipajul de la Constanţa (Şc. Nr. 12 „B.P. Haşdeu”) condus de doamna prof. de lb. franceză Florea Mirela. Copiii erau vizibil marcaţi de frumuseţea iernii la ţară şi de ineditul sediului în care s-a desfăşurat concursul.
De la G.O.N. (Grădiniţa cu Orar Normal) Cumpăna, deşi invitaţia a fost adresată conducerii grădiniţei, echipajul a fost alcătuit ad-hoc (4 preşcolari care locuiesc foarte aproape de şcoală). Spontaneitatea, drăgălăşenia şi lipsa inhibiţiilor au făcut din ei echipajul cel mai surprinzător.
La etapa finală juriul a fost alcătuit din 2 reprezentanţi ai World Vision International (D-na. Benghiu S. şi d-na. Câmpanu A.), d-na prof. Gheorghiţă Vitalia Aurora, iar d-na prof. Costea Cristina a fost secretarul juriului.
Mulţumim pe această cale d-lor învăţători şi profesori de la Şc. Nr.12 Florea Mirela, Anefi Icbal, Cocargean Ana-Maria, Rotaru Iuliana şi Zamfir Eugenia pentru seriozitatea de care au dat dovadă în pregătirea copiilor pentru acest concurs.
Premiile au constat în cărţi şi diplome. Cărţile au fost cumpărate din comisionul oferit de Editura Eddonaris Sibiu în vederea difuzării cărţilor în şcoală.
Organizaţia non-guvernamentală World Vision International a oferit tuturor participanţilor câte ceva dulce şi un suc. Mulţumim şi pentru materialele oferite înainte de concurs fără de care ne-am fi descurcat mai greu.
Trebuie remarcat spiritul de echipă care a stat la baza organizării acestei activităţi, spirit de care au dat dovadă toate cadrele didactice participante.
Considerăm ca puncte „tari” ale acestui concurs atât pregătirea, sponsorizarea, colaborarea, cât şi creearea unei stări de bine în care au lucrat cei mai talentaţi copii ai şcolii.
La puncte „slabe”, las pe alţii să completeze…
Înv. Rotaru Nina
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Cu ocazia Sărbătorii Sacrificiului Uniunea Democrată Turcă din România a distribuit carne de kurban din fonduri proprii şi din sponsorizări oameniilor nevoiaşi din cadrul filialelor. În această acţiune s-au implicat în mod deosebit conducera UDTR prin preşedinte, d-nul Osman Fedbi, prim-vicepreşedinte d-nul Iusein Gemal, secretarul general, d-nul Ervin Ibraim, preşedintele organizaţiei judeţene Constanţa, d-nul Husein Cadir, preşedintele filialei Constanţa, d-nul Iaşar Enver, secretarul filialei Constanţa, d-nul Omer Nazif. Un rol important în această acţiune l-au avut preşedinţii de filiale care au distribuit carnea cu precădere familiilor de bătâni şi nevoiaşi. Cum sărbătoarea este un prilej de bucurie pentru copii şi de această sărbătoare copiii de etnie turcă din judeţele Constanţa şi Tulcea au primit din partea conducerii UDTR cadouri constând în dulciuri şi jucării.
Firdes Musledin
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
İrfan Ünver NASRATTINOĞLU
Osmanlı-Türk İmparatorluğu’nun 600 yıllık varlık süreci içerisinde, yaklaşık 500 yılı, Balkanlar’daki ulus ve halklara egemenliği ile geçmiştir. Birlikte yaşayan halkların birbirlerini her alanda etkilemiş olmaları doğaldır. Ancak şu gerçeği kabul etmek gerekir ki; Türkler’in öteki ulus ve halklara etkileri daha fazla olmuştur. Dolayısıyla Türk folklorunun pek çok izleri, bugün de görülmektedir.
Osmanlı Devleti’nin parçalanmasından sonra Balkanlar’da Arnavutluk, Bulgaristan, Romanya, Yugoslavya ve Yunanistan gibi Devletler kurulmuştur. SSCB’nin dağılmasından sonra bağımsızlığını ilan eden Moldova ile YSFC (Yugoslavya Sosyalist Federatif Cumhuriyeti)’nin dağılmasından sonra ayrı ayrı bağımsız devletler olarak dünya coğrafyasındaki yerlerini alan Makedonya, Slovenya, Hırvatistan, Bosna-Hersek, Sırbistan-Karadağ (ve Kosova) gibi Devletler de göz önüne alındığında, uzun yıllar Osmanlı tebası olarak yaşamış olan ulus ve halkların on’dan fazla devlet kurmuş oldukları görülecektir.
Anılan bütün bu ülkeler, uzun yıllar Türk folkloru ile ilgili araştırmalara kapalı kalmışlardır. Bunda, dünyadaki siyasi gelişmelerin ve devletler arasındaki güvensizliklerin önemli rolü olmuştur. Ama bugün, küreselleşen dünyamızda, gizli-saklı hiçbir şeyin kalamayacağı bir gerçektir ve bundan sonra, özellikle folklor çalışmalarından daha etkili olunabileceğine inanıyoruz.
İnanıyoruz çünkü; bilim adamları ve uzmanlar, artık daha sık bir araya gelmek ve daha fazla bilgi alış-verişinde bulunabilmek imkanını buluyorlar…Önceleri kısıtlı imkanlar ve ilkel araç ve gereçlerle yapılan derleme çalışmaları, artık modern araçlarla yapılmaktadır. Örneğin; fotoğraf ve slayt çekimlerinin yanı sıra, kameralarla ve görüntülü derlemeler yapılmakta; yapılan derlemeler, daha modern usullerle belgelenmekte ve değerlendirilmektedir.
Türk folklorunun zenginliğini keşfedip; bu kültürle ilgili derleme ve değerlendirme çalışmasını, Türkler’den önce, yabancılar başlatmışlardır. Türkiye’de folklorun ne olup olmadığı konusunda tartışmaların bile başlamadığı bir dönemde, örneğin Macar etnomüzikoloğu Bela Bartok Anadolu’nun güneyinde, Ahmet Adnan Saygun ile birlikte, özellikle konar-göçer Yörükler arasında günlerce dolaşarak halk müziği derlemeleri yapmıştır. Bartok sonraki yıllarda, bu derlemelerinden yararlanarak, klasik tarzda, en büyük ve ölümsüz eserler bestelemiştir.
Türk folkloru, ciddi bilim kuruluşlarında ve dünyanın pek çok üniversitelerinde inceleme konusu olmuş; Türkoloji kürsüleri açılmış ve özellikle de Türk halk kültürü ile ilgili geniş kapsamlı faaliyetlerde bulunulmuştur.
Bu girişi yaptıktan sonra, şimdi Balkanlar’daki Türk Folkloru ile ilgili çalışmalara ve çeşitli uluslara etkileri üzerinde duralım…
Osmanlı Devleti bünyesinde yer alan ülkeler içerisinde, en çok bağımlı kalan ülke Arnavutluk’tur. Bu ülkede yaşayan insanların halk kültürü incelendiğinde görülecektir ki, Türk folklorundan büyük ölçüde etkilenmişlerdir ve bu etki bugün de devam etmektedir. Arnavutluk’un bağımsızlığının 25.Yıldönümü münasebetiyle 1937-1939 yılları arasında yayımlanan ve Gurakuqi, Fishta, Palaj, Kurti, Hasan Reçi vb.tarafından hazırlanmış olan Visaret e kombit (Halkın Hazinesi) adlı 4 ciltlik eser incelendiğinde görülecektir ki, eserde yer alan halk kültürü ürünlerinin büyük çoğunluğu, Türk folkloru ile paralellik arzetmektedir. Çünkü yadsınamayacak gerçek odur ki; Arnavut Ulusu, büyük ölçüde Müslüman olduğu gibi; Türk-İslam kültürünün etkisi altında kalmışlardır. Nitekim; Sh.Th.Frasheri’nin 1936’da Draç’ta yayımlanan Folklor Shqiptar I (Arnavut Folkloru I.Cilt) adlı eserinde verilen halk kültürü ürünleri de, Türk folklorunun, Arnavut folkloru üzerindeki etkilerini somut bir biçimde ortaya koymaktadır.
Öte yandan, Nasreddin Hoca Fıkraları da Arnavut folkloru içerisinde önemli bir yer tutar. Bu hususta Arnavut bilim adamları Prof.Dr.Şevket Plana ve Prof.Dr.Hasan Kaleşi’nin müstakil çalışmaları ve yayınları bulunmaktadır. Arnavut halkının, Nasreddin Hoca’yı büyük ölçüde benimsemiş olmasının nedeni, Hoca’nın, ezilen ve sömürülen halktan yana tavır almakta oluşudur. Bu nedenle Arnavutlar, Türkler tarafından örülen Nasreddin Hoca fıkralarının yanı sıra kendi ördükleri fıkraları da anlatmışlar, yazmışlar, yayımlamışlardır.
Arnavut bilim adamı Prof.Dr.Hasan Kaleşi, “Arnavut Öykülerinde Doğunun Etkisi” başlıklı makalesinde, Arnavut ve Türk masallarındaki motif benzerliklerine dikkati çekmekte, gerek Arnavut, gerekse Sırp masal ve öykülerinin Türk masal ve öykülerinden kaynaklandığını belirtmiştir. Bazı Türk atasözleri ve deyimlerinin Arnavutça’da veya öteki Balkan dillerinde aynen kullanıldıkları, çeşitli Balkanologlar tarafından söylenip, yazılmıştır. Ergiri doğumlu Türkiyeli araştırmacı-yazar Necip Alpan da 1975 yılında yayımladığı Tarihin Işığında Arnavutluk adlı eserinde Türk dilindeki birçok atasözü ve deyimin Arnavut dilinde de yer etmiş olduğunu vurgulamış ve örnekler vermiştir.
Türk halk müziğinin de, Arnavut müziğini etkilemiş olduğu bir gerçektir. Türk’e özgü Karadüzen ve Çifttelli gibi sazlar, Arnavutlar tarafından da kullanılmaktadır. Keza Türk aşıklık geleneği ve aşık tarzı şiir de Arnavut folklorunda aynen görülmektedir. Halk Oyunlarındaki etkiler de hemen dikkati çekmektedir. Türk halk oyunları topluluklarının repertuvarlarında mutlaka yer alan Horon ve Halay Arnavutlar tarafından da oynanmaktadır. Bu hususta, Arnavut oyunlarının da Türk oyunlarını etkilemiş olduğu, Sivas yöresinde oynanmakta olan Arnavut Halayı adı verilen oyunun varlığı ile kanıtlanmaktadır.
Arnavut ev eşyalarında, mutfak malzemelerinde ve yemeklerde, çok miktarda Türkçe sözlere rastlanmaktadır. Türk mutfağına da Arnavut Ciğeri (Arnavut usulü ciğer kızartma) ve Elbasan Tava gibi yemeklerin girmiş olduğu bir gerçektir.
Türkiye’de, Arnavut kökenli insanların varlığı ne kadar doğal ise, Arnavutluk’ta da Türk kökenli insanlar yaşamaktadır. Ancak bu insanlar, komünist Arnavutluk’ta kimliklerini saklamak zorunda bırakılmışlardır. Yaklaşık yarım asırlık bir dönem içerisinde Arnavutluk Türkleri, ne Türk olduklarını söyleyebilmişler ve ne de Türkçe konuşma cesaretini gösterebilmişlerdir. Çünkü o dönemde bunlar kesinlikle yasaktır ve cezası çok ağır bir suçtur. Hal böyle olunca, Arnavutluk’ta yapılan folklor çalışmalarında Türk’ün adı yoktur ve her halk kültürü ürünü Arnavut Ulusuna mal edilmiştir. Şimdi bu ülke demokratik bir sistemle yönetilmektedir ve en büyük destekçisi de Türkiye Cumhuriyeti’dir. Artık, Türk ve Arnavut uzmanların birlikte çalışmaları zamanı gelmiştir.
Bulgaristan Türk Folkloru ile ilgili olarak, geniş kapsamlı araştırmalar ve yayınlar yapılmıştır. Ancak 1984 yılından sonra Todor Jivkov yönetiminin başlattığı asimilasyon politikası ile bu çalışmalar durdurulduğu gibi, yayımlanmış olan pek çok eser ve eski kitaplar imha edilmiştir.
Hayriye Memova-Emil Boyev ikilisinin Bulgaristan Türk Folkloru ile ilgili derlemeleri, Rıza Mollov ve başkalarının makaleleri ve onlarca kitap, Bulgaristan’daki Türk halk kültürü varlığının belgeleri olarak dünya kütüphanesinde yer almaktadır. Veliçko Vılçev’in Nasreddin Hoca ile Kurnak Peter üzerinde yaptığı çalışmalar ve yayınlar, Hocamızın Bulgaristan’da ne denli tanınmakta ve sevilmekte olduğunun kanıtıdır. Yıllar yılı Bulgaristan Türkleri üzerine yayınlar yapan, Balkanolog Türker Acaroğlu’nun makale ve kitapları ise, bu hususta yapılan en değerli çalışmalardır. Kosovalı Prof.Dr. Nimetullah Hafız da yayımlamış olduğu Bulgaristan Türk Halk Edebiyatı Metinleri adlı iki ciltlik eseriyle, Bulgaristan’daki Türk halk kültürü varlığını belgelemiştir.
SSCB’nin dağılmasından sonra bağımsız bir ülke olarak, dünya coğrafyasında yer alan Moldova’yı, Romanya ile birlikte mütalaa etmek gerekir.
Moldova, bağımsızlığı elde ettikten sonra, Ülkenin güneyindeki Bucak Bölgesi’nde Gagauz Yeri Özerk Bölgesi kurulmuştur. Türkiye Cumhuriyeti’nin di desteğiyle bu Bölge hızlı bir gelişim içerisindedir. Başkent Komrat’ta kurulan Devlet Üniversitesi ile birlikte, Moldova’nın başkenti Kişinev’deki İlimler Akademisi bünyesindeki Gagauzoloji Bölümü, Gagauz Türkleri’nin folkloru ile ilgili yoğun çalışmalar içerisinde bulunmaktadır. Gagauz Destanları, Gagauz halk Hikayeleri, Gagauz Halk Türküleri ve bütünüyle Gagauz Folkloru ile ilgili kitaplar ve kasetler yayımlanmıştır.
T.C. Kültür Bakanlığı Halk Kültürlerini Araştırma ve Geliştirme Genel Müdürlüğü uzmanları Bölgeye giderek, Gagauz folkloru hakkında derlemeler yapmıştır. Türkiye Folklor Araştırmaları Kurumu da Komrat Devlet Üniversitesi ile işbirliği yaparak peşpeşe Gagauz Kültürü Sempozyumları düzenlemiştir. Bu sempozyumlarda Balkanlar’ın eski halklarından olan Gagauz Türkleri’nin folkloru ile ilgili ilginç bildiriler sunulmuştur. Bu sempozyumların genç Gagauz bilim adamlarını yüreklendirdiği ve folklorla ilgili çalışmaların eskiye oranla daha yoğunlaştığı ve konuyla ilgili çağdaş bir sürecin başlamasına neden olduğu gerçeği gözlenmiştir.
Gagauz Folkloru üzerine bugüne kadar etkili çalışma yapan bilim adamları şunlardır: Dionis Tanasoğlu, Nikolay Babaoğlu, M.Durbaylo, Mariya Marunoviç, Tudorka Arnaut.
Eski Yugoslavya’ya bağlı Slovenya, Hırvatistan ve Bosna-Hersek Cumhuriyetleri’nde Türk folkloru ile ilgili neler yapıldığını maalesef takip edemiyoruz. Keza Sırbistan ve Karadağ’da da son on yıllar içerisinde neler yapıldığı hakkında bilgimiz yoktur. Halen ve resmen İkili bir federasyon biçiminde yönetilen Sırbistan-Karadağ Cumhuriyeti’ne bağlı olan Kosova’da ise, birkaç yıldır ciddi ve seviyeli etkinlikler gözlenmektedir.
Prof. Dr. Nimetullah Hafız ve Prof.Dr.Tacide Hafız-Zupçeviç tarafından kurulan BALTAM (Balkan Türkoloji Araştırmaları Merkezi), 2001 yılında Kosova’nın Prizren kentinde, 2002 yılında Bosna-Hersek’in Mostar kentinde, 2003 yılında Karadağ’ın Kotor kentinde, uluslar arası düzeyde üç sempozyum düzenlemiştir. Bu sempozyumda folklor konulu bildiriler de sunulmuştur.
Prizren kenti, Kosova Türk kültürünün merkezi gibidir. Bu kentte faaliyette bulunan Doğru Yol (KGSD) Kültür Güzel Sanatlar Derneği, yarım yüzyıldır, Kosova Türk folkloru üzerine önemli faaliyetlerde bulunmuştur. Bu dernek bünyesinde oluşturulan gruplar, halk oyunları, halk müziği, gelenek ve görenekler konusunda önemli işler başarmışlardır. Giderek, başka müzik ve oyun grupları da oluşturularak faaliyetler geniş çevreye yayılmış ve bir anlamda çağdaş bir süreç başlatılmıştır. Keza Kosova’nın başkenti Priştine’deki Gerçek KGSD de aynı doğrultuda çalışmalarda bulunmaktadır.
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
SERİN GAFAR
Ali Çetinkaya, Cumhuriyet tarihimizin önde gelen şahsiyetlerinden biridir. Bir başka deyişle, Osmanlı İmparatorluğunun çöküşünden itibaren, Cumhuriyetimizin kuruluş aşamasına kadar, kimlerin ilk sıralarda yer alması gerektiği hususunda bir değerlendirme yapılacak olursa, Ali Bey, ilk on kişi arasında rahatlıkla yer almalıdır. Zira O, sadece büyük bir asker değil; aynı zamanda büyük bir devlet adamıdır.
Ali Bey, Şerifoğlu Ahmet Ağa’nın oğlu olarak, 1878 yılında Afyonkarahisar’da dünyaya geldi. Daha çocukluk yıllarında görülen liderlik vasıflarından dolayı arkadaşları O’na “Ali Vezir” veya “Vezir Ali” demeye başladılar.
Bursa Askeri Lisesi ve Harp Okulu yıllarından sonra 1898 yılında, 20 yaşında bir Teğmen olarak, Türk Silahlı Kuvvetleri saflarına katıldı. Teğmenlikten Yüzbaşılığa geçiş sürecinde Makedonya ve Arnavutluk dağlarında, Osmanlı Devletine başkaldıran çetelerle mücadele etti ve o yıllarda Enver Paşa, Resneli Niyazi Bey, Kâzım Karabekir, Kuşçubaşı Sami, Yakup Cemil, Çerkez Reşit, Kuşçubaşı Eşref, Yenibahçeli Şükrü, Topçu İhsan, Cemil Cahit (Toydemir), Rahmi (Apak), Canbolat vb gibi yakın tarihimizin önemli şahsiyetleriyle tanıştı; 1907 Tarihinde Manastır’da örgütlenen İttihat Terakki içerisinde yer aldı.
1908 yılında oluşturulan devrimci Hareket Ordusu’ndaki subaylar arasında Ali Bey de vardı.
1911 Yılında İtalya’nların Libya’yı işgal etmeleri üzerine, Yarbay Enver Bey (Paşa) komutasında, Bingazi’de konuşlandırılan Osmanlı-Türk Kuvvetleri içerisinde Mustafa Kemal (Paşa), Ali Fethi (Okyar), Nuri (Conker) ve Ali (Çetinkaya) Bey de görevlidir. Ali Bey, Bingazi, Trablusgarp ve Derne’de, İtalyan Kuvvetlerinin (deyim yerindeyse) canına okudu.
Ali Bey, daha sonraki aşamada 172.Piyade Alayı Komutanıdır ve görev yeri Ayvalık Cephesidir… 28 Mayıs 1919 Tarihinde batılı ülkelerin şımarık evlâdı olan Yunanistan, Ayvalık sahiline asker çıkarmaktadır! İstanbul’daki Osmanlı yönetimi “bırakın çıksınlar”diye kesin emir vermiş olmasına rağmen, Ali Bey “ateş” emri vererek, düşmana karşı durur…
Büyük Atatürk, Nutuk’unda, “Ali Bey, düşmana ilk kurşunu atarak, millî mücadeleyi başlattı” demek suretiyle, bu “ilk kurşun” olayına açıklık getirmiştir. Ne var ki, kimileri halâ ilk kurşun denilince İzmir’de bireysel tepki göstererek şehit olan gazeteci Hasan Tahsin’i anımsamaktadır. Oysa “İlk Kurşun Kahramanı” Ali Bey ve O’nun komutasındaki 172.Piyade Alayıdır. Dolayısıyla, ilk kurşun konusu, herkesten çok Ayvalık halkı için, gerçek bir onur vesilesidir.
Ali Bey, 12 Ocak 1920’de açılan 18 Mart 1920’de çalışmaları durdurulan ve nihayet 11 Nisan 1920’de Padişah buyruğu ile feshedilen son Osmanlı Mebusan Meclisi’nde Mustafa Hulusi ve Ömer Lütfü Beylerle birlikte Afyonkarahisar Mebusudur. O arada, Türk Tarihi için bir yüz karası olan Mondros Mütarekesi imzanmış; İstanbul yabancı kuvvetler tarafından işgal edilmiştir. İşgalci İngiliz askerleri, Türk Milliyetçilerini teker teker yakalayıp, Malta Adası’na sürgüne göndermektedir. Ali Bey de, İstanbul’da Köprü üzerinde yakalanarak Esat Paşa, Müşir Şakir Paşazade Arapkirli Cevat Paşa ve Yakup Şevki Paşa ile birlikte, aynı vapur içerisinde Malta’ya gönderilenler arasındadır.
Öte yandan Büyük Atatürk, Samsun’a çıkmış; daha sonra Erzurum ve Sivas Kongrelerini toplayıp, Ankara’ya gelmiş ve Büyük Millet Meclisi’ni açmıştır. Bu Meclisin girişimleriyle, Malta sürgünlerinin serbest bırakılmaları sağlanmış ve Ali Bey de 11 Mart 1922 Tarihinde Yurda dönerek, T.B.M.M.’nde, Afyonkarahisar Milletvekili olarak yerini almıştır.
Ali Bey, Meclise girer girmez çok önemli görevler üstlenmiştir. Bu görevlerden birisi, Kâzım Karabekir, Ziya Gökalp, İsmail Canbolat, Yusuf Akçura, Ahmet Ağaoğlu ve Celâl Bayar’la birlikte oluşturulan Anayasa Komisyonu üyeliğidir. Yani, yeni Türk Devletinin ilk Anayasasının hazırlanmasında O’nun da payı vardır.
Cumhuriyet Halk Fırkası (Partisi)’nın kuruluşu ve bu Partinin tüzüğünün hazırlanması aşamasında da önemli işlevler üstlenmiş ve uzun yıllar bu Partinin Grup Başkan Vekilliğini yapmıştır.
Başardığı çok önemli işlerden birisi de, Meclis içerisinde, uyumlu bir Genel Kurul oluşturulması çabalarında en büyük hizmeti yapmış olmasıdır. Zira o günlerde Meclis içerisinde üç siyasal grup bulunmaktadır. Bunlar İttihat Ve Terakki görüşünü devam ettir mek isteyenler; Milli Mücadelede istihbarat hizmetini ifa eden M.M., yani Millî Müdafaa Grubu ve nihayet Müdafai Hukuk Grubudur ki; Atatürk bu gruptan yanadır; çünkü bu Grup, Millî Birlik ve beraberliği amaçlamaktadır… Seçimler yapılacaktır ve seçim öncesinde Millî Birlik sağlanmalıdır. Atatürk, Ali Bey’i, en kalabalık nüfusa sahip olan ve Başkent konumundaki İstanbul’a gönderir. Yakup Kadri Karaosmanloğlu’nun desteğiyle Ali Bey, Atatürk’ün istediği doğrultuda çalışmalar yaparak, Müdafai Hukukçuların seçimi kazanmalarını sağlar.
Koca bir İmparatorluk yıkılmış; Avrupa’nın emperyalist ülkeleri, atmaca gibi gözlerini Anadolu toprakları üzerine dikmişler ve kendi aralarında parselleyip paylaşmak istemişlerdir. Dıştaki düşmanlar bir yana, içeride de bir sürü düşman vardır; kimi Padişahlığın ve Halifeliğin devamını ister; kimi başka devletlerin himayesine girilmesinden yanadır!… İşte böyle bir ortamda, Ülkede huzuru ve Milli Birliği sağlamak için İstiklâl Mahkemeleri kurulur. Ali Bey de bir mahkemenin başkanıdır; ünlü “Üç Ali’ler Mahkemesi”. Yani Kel Ali (Bey), Kılıç Ali ve Necip Ali…
Atatürk, Ali Bey’e, her zaman son derece güvenmiş ve O’na, halledilmesi en zor görevleri vermiştir. Çünkü O, son derece dürüst, namuslu, haysiyetli, şerefli bir insandır.
Ali Beyi, Libya’da tanıyan Atatürk, 16 Şubat 1934 Tarihinde O’nun Nafia (Bayındırlık) Bakanı olmasını sağlamıştır. Bu Bakanlığın daha sonra Bayındırlık ve Ulaştırma olarak ikiye bölünmesiyle birlikte Ali Bey, Ulaştırma Bakanı olmuştur. O dönemde bu iki bakanlık, en çok yatırımların yapıldığı, en fazla paranın harcandığı bakanlıklar olup Yüce Atatürk’ün dürüstlüğüne en güvendiği Ali Beyi bu bakanlıkların başına getirmiş olmasının iyi değerlendirilmesi gerektiği kanısındayız. Yurdumuzun demir ağlarla örülmesinde; yabancı şirketlerin millileştirilmesinde Atatürk’ten sonra en büyük pay, Ali Bey’indir.
Büyük Atatürk, Bankacılığın önemini çok iyi bildiği için, daha Cumhuriyetin başında, kendisinin de ortak olduğu Türkiye İş Bankasını kurdurmuştur.
Ayrıca, 19.Yüzyılın sonlarına doğru Mithat paşa’nın Niş Valisi iken kurduğu Memleket Sandıkları’nın, Türkiye Ziraat Bankası haline dönüşmesi de Yüce Önder’in direktifleriyle olmuştur. Ama orada, güvendiği kişilerin görev almış olması gerekmektedir. İşte en güvendiği arkadaşı Ali Bey, iki yıl süreyle bu Millî Bankamızın Yönetim kurulunda yer alarak, Bankacılık da yapmıştır.
Her alanda olduğu gibi, Türk Kooperatifçilik Hareketinin de öncüsü Atatürk’tür. Bugün Türkiye’nin her yerinde örgütlenmiş olan Tarım Kredi Kooperatifleri hareketini başlatan Atatürk’tür. Silifke Tekir Çiftliğini satın alarak, burada, 1 Numaralı Tarım Kredi Kooperatifi kurulmuş; Atatürk de bu kooperatifin 1 numaralı ortağı olmuştur. Keza, Ankara’da kurulan Türkiye Cumhuriyetinin ilk Tüketim Kooperatifi olan Ankara Memurlar Kooperatifi’ni de Atatürk kurdurmuş ve 1 numaralı ortak olmuştur.
Atatürk ve arkadaşları gerçek devrimcilerdir. O’nlar Türkiye’yi dört bir yandan geliştirmeye and içmişler; varlıklarını Türk Milletine armağan etmişlerdir. Atatürk ölmeden önce yazdığı vasiyetine göre, her şeyini Türk milletine bağışlamıştır. Ali (Çetinkaya) Bey de öldüğü zaman, Ankara’nın Samanpazarı semtindeki küçük bir evden başka, ardında hiçbir şey bırakmamıştır. Çünkü çalmamış; rüşvet almamış; daima Devletin ve Milletin hizmetinde olmuştur.
Onlar askerdir ama, ekonomiden endüstriye, ticaretten kültüre her konuda büyük bir bilgi birikimine sahiptirler. İşte Asker Ali Bey, Nafia Vekilliği yaptığı dönemde Ankara’da kurulan Bahçelievler Yapı Kooperatifi’nin, Fahri Başkanlığını üstlenmiş ve Başkent’in ilk Yapı Kooperatifi’nin başarıya ulaşması için her türlü desteği vermiştir.
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
În data de 22 ianuarie a avut loc şedinţa Şura Islam (Consiliul Sinodal) la sediul U.D.T.R. În cadrul acestei şedinţe s-a discutat Statutul Cultului Musulman din România. La această şedinţă au fost prezenţi 19 membrii din 25. Din partea U.D.T.R. au fost prezenţi d-nul Osman Fedbi preşedinte, d-nul Ibram Iusein deputat, Islam Remzi preşedintele comisiei de religie care au contribuit la finalizarea statutului Cultului Musulman din România. Statutul Cultului Musulman are 9 capitole şi 20 de articole, fiecare articol conţine mai multe subpuncte. Prezentul statut va intra în vigoare după recunoaşterea lui prin hotărâre de guvern conform articolului 49 din legea 489/2006 la propunerea Ministrului Culturii şi Cultelor cu respectarea legislaţiei în domeniu. Şura Islam are următoarea componenţă:
Şura Islam este organul suprem care ia decizii privind organizarea şi funcţionarea Cultului Musulman din Româania. Muftiatul Cultului Musulman are personalitate juridică, este instituţia de cult care reprezintă pe musulmanii din România. Muftiul este şeful cultului musulman; în calitate de conducător spiritual al cultului acesta conduce activităţile comunităţii musulmane în conformitate cu principiile religiei islamice. Comitetul administrativ al lăcaşelor de cult este format din 5;7 sau 9 membrii aleşi de comunitate. Imamul este membru de drept al Comitetului geamiei în care îşi desfăşoară activitatea. Am încercat să vă prezint pe scurt punctele cele mai importante din statutul Muftiatului Cultului Musulman. Odată ce va fi validat şi va apărea în monitorul oficial acesta va intra în funcţiune.
Sperăm cu voia lui Allah ca acest statut să fie de folos musulmanilor.
Firdes Musledin
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Anul 2008 debutează în forţă pentru americani, cu cursa electorală. În noiembrie, americanii îşi vor alege nu numai un nou preşedinte şi un vicepreşedinte ci şi o nouă politică internă şi internaţională.
Lupta pentru fotoliul prezidenţial de la Casa Albă nu va fi uşoară. Pentru prima oară în istoria SUA americanii vor putea opta pentru un preşedinte de culoare sau vor renunţa la politica unisex şi o vor alege pe fosta Prima Doamnă Hillary Clinton.
Atât Hillary Clinton cât şi Barack Obama, candidatul de culoare au personalităţi puternice şi pot atrage o mare parte a electoratului de partea lor. Hillary Clinton este senator democrat şi reprezintă New York. Este absolventă a Colegiului Wellesley din Massachusetts şi a Facultăţii de Drept de la Yale. Experţii consideră că Clinton este primul candidat femeie cu şanse reale de a câştiga alegerile prezidenţiale. Unul dintre obiectivele pentru care a militat şi în calitate de senator şi continuă să militeze şi în continuare, este de acela de acces universal la sistemul public de sănătate.
De cealaltă parte, Barack Obama este senator de Illinois din partea Partidului Democrat. Cu o identitate complexă, provenind dintr-o familie în care tatăl era de culoare şi mama albă Barack Obama constituie “everyman image”, un candidat căruia mulţi dintre americani îi vor da votul. Mulţi dintre ei cred că America are nevoie de el pentru a o apropia de Africa şi Asia- continent pe care a studiat în cadrul unei şcoli musulmane. Obama are 46 de ani, a studiat la Universitatea Columbia din New York şi este licenţiat al Facultăţii de Drept din cadrul Universităţii Harvard. Este căsătorit şi are doi copii.
Republicanii l-au aruncat din nou în cursa electorală pe senatorul John Mc Cain care a mai candidat şi la prezidenţialele din 2000. John Mc Cain reprezintă Arizona este căsătorit, are 7 copii şi 4 nepoţi. Este militar de carieră, absolvent al Academiei Navale şi a luptat în Vietnam unde a şi fost prizonier, timp de 5 ani de zile. Mc Cain sprijină reforma în legislaţia pentru emigranţi care le-ar furniza acestora o cale spre civilizaţie şi un program temporar de muncă.
Aceştia sunt doar trei dintre candidaţii pe care specialiştii îi creditează cu şanse reale de succes, care au pornit în cursa electorală pentru alegerile prezidenţiale. Desigur, drumul e lung şi până în luna noiembrie, când va fi ales noul preşedinte al SUA, pe scena politică americană se vor confrunta posibilii ocupanţi ai fotoliului prezidenţial de la Casa Albă, într-un război al declaraţiilor.
Sorina Asan
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
1961 yılında gazetecilerin çalışma haklarında önemli iyileştirmeler getiren 212 sayılı Yasa'nın yürürlüğe girmesi üzerine, 9 gazete sahibi, yasayı protesto etmek için 3 gün boyunca gazeteleri yayımlamama kararı aldılar. Bu gelişme karşısında, gazeteciler 10 Ocak 1961 günü haklarına ve basın özgürlüğüne sahip çıkmak amacıyla Sendika binası önünde toplanarak Vilayet'e kadar bir yürüyüş yaptılar. Gazeteciler, patronların boykot kararı karşısında ise Sendika'nın öncülüğünde, BASIN adıyla kendi gazetelerini 11–12–13 Ocak 1961 tarihlerinde yayımladılar.
O tarihten sonra 10 Ocak, "Çalışan Gazeteciler Bayramı" olarak kutlandı. 1971 yılındaki 12 Mart müdahalesinden sonra ise çalışanların hakları ve basın özgürlüğüne getirilen kısıtlamalara tepki olarak 10 Ocak, "Bayram" olmaktan çıkarıldı ve "Çalışan Gazeteciler Günü" olarak anılmaya başladı.
Basın deyince, gazeteler, televizyonlar, radyolar, dergiler ve yazılı haber bültenleri aklımıza gelir değil mi? organları olmasaydı Edirne'deki veya Kars'taki bir olaydan nasıl haberimiz olabilirdi? Hatta "Dünya Kupası" maçlarını anında izleyebilir miydik? Peki, ülkemizden binlerce kilometre uzakta olan Avustralya'daki veya Almanya'daki bir olaydan hiç haberdar olabilir miydik?
Dünya'da ve ülkemizde yaşanan olaylardan basın-yayın organları aracılığıyla çok kısa bir süre sonra haberdar oluruz.
Gazeteciler Günüyle, basın organlarının yayın yapma ve halka bağımsızca haber verme özelliğine dikkat çekilmesi amaçlanmaktadır.
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
În cea de a doua zi a sărbătorii Kurban Bayram, Uniunea Democrată Turcă din România împreună cu U.D.T.T.M.R., Muftiatul Cultului Musulman din România şi Fundaţia Tuna a organizat la Casa de Cultură a Sindicatelor din Constanţa o amplă manifestare cultural artistică cu prilejul acestei sărbători. A participat în calitate de invitat special d-nul prefect Dănuţ Culeţu care a luat cuvântul şi i-a felicitat pe toţi musulmanii din România cu ocazia Sărbătorii Sacrificiului.
La sfârşitul cuvântării, acestuia i s-a făcut cadou un berbec. Ceilalţi reprezentanţi religioşi care au paricipat la eveniment au transmis mesaje călduroase de prietenie, iar programul s-a încheiat cu dansuri folclorice tradiţionale.
La finalul programului toată lumea a primit kebap (kavurma).
Nurgean Ibraim
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
În data de 14 decembrie 2007 Hotel Marriot, Bucureşti a avut loc o masă rotundă cu tema „Protecţia Minorităţilor Naţionale în România Rezultate şi Perspective“, organizată de Guvernul României – Departamentul pentru Relaţii Interetnice şi Consiliul Europei.
Reuniunea a fost prezidată de d-nul Attila Marko, secretar de stat în cadrul Departamentului pentru Relaţii Interetnice, Guvernul României. Au participat d-na Tatiana Artemiza Chişcă, administrator, Secretariatul Convenţiei-cadru, Consiliul Europei, Marju Lauristin, membru al Comitetului Consultativ, Consiliul Europei, Răzvan Rotundu, director în cadrul Ministerului Afacerilor Externe, deputaţi din cadrul Grupului Parlamentar al Minorităţilor Naţionale, reprezentanţi ai societăţii civile etc.
Din partea U.D.T.R a participat la întrunire prof. Ervin Ibraim, secretar general.
Nurgean Ibraim
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
În 18 decembrie 1992, Adunarea Generală a Organizaţiei Naţiunilor Unite a adoptat „Declaraţia cu privire la drepturile persoanelor aparţinând minorităţilor naţionale, etnice, lingvistice şi religioase”, primul document internaţional care oferă o garanţie a drepturilor minorităţilor, iar România, alături de alte state care au recunoscut importanţa acestei Declaraţii, au decis ca ziua de 18 decembrie să fie celebrată ca Zi a minorităţilor naţionale.
În contextul european actual, multiculturalitatea este una din principalele resurse în dezvoltarea durabilă a unei societăţi. Şi anul acesta Uniunea Democrată Turcă din România în parteneriat cu Departamenul de Relaţii Interetnice, Radio Constanţa şi cotidianul „Cuget liber“ a organizat un spectacol omagial închinat acestui eveniment. Spectacolul a fost dedicat tinerilor debutanţi în domenul artelor frumoase. La spectacol au participat solişti vocali, instrumentali, dansatori şi reciatatori. Uniunea Democrată Turcă din România a fost reprezentată de Alev Gafar ce a interpretat o sonată de Bethoven la vioară, Aylin Asan a recitat poezia „Ce te legeni” de Mihai Eminescu iar Raşid Selin a încântat publicul cu două momente de gimnastică ritmică.
La spectacol au mai participat Uniunea Elenă, Uniunea Armenilor din România şi Uniunea Democrată a Tătarilor Turco-Musulmani.
Serin Gafar
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Încă din timpul nopţii, persoanele în vârstă fac o serie de pregătiri, procură cele necesare ceremoniilor funerare.
Pentru ziua morţii, se pregătesc patruzeci de batiste sau ştergare care urmează a fi dăruite celor care vor ajuta sau vor participa la înmormântare. Uneori aceste batiste sau ştergare sunt înflorate, se pregăteşte voalul înflorat care va fi întins peste mort, se pregăteşte pânza care urmează a fi pusă peste faţa mortului, se pregăteşte giulgiul pentru înmormântare.
Pentru ceremonia punerii mortului în mormânt se fac de asemenea pregătiri: deoarece în timpul vieţii fiecare om îşi adună unghiile tăiate, când moare, se pun în mormânt şi aceste resturi de unghii; sau în timpul vieţii oamenii îşî păstrează toţi dinţii căzuţi care la moarte sunt puşi în mormânt alături de ei, iar femeile îşi adună părul care le cade în timpul vieţii, îşi fac o pernă, care la moartea acestora, este pusă sub capul defunctei.
La căpătâiul bolnavului înainte de a-şi da suflare, se adună oameni în vârstă care citesc cu voce tare din Coran. Bolnavul nu mai este lăsat singur până în ultima clipă a vieţii. Dacă cineva este grav bolnav şi se crede că va muri în curând, i se face spălarea rituală musulmană, apoi la căpătâiul lui se citeşte din Coran. Dacă muribundul are membrii de familie sau rude în alte localităţi, acestea sunt chemate de urgenţă.
Imediat după deces, mortului i se îndreaptă fălcile, apoi i se leagă bărbia, i se îndreaptă capul, i se închid ochii, i se îndreaptă braţele şi i se leagă labele picioarelor, se curăţă patul pe care se află mortul întrucât i s-a făcut spălarea rituală musulmană mică şi mare, i se face patul şi este întins cu picioarelor spre Mecca.
Toate acestea au loc imediat după moarte când corpul este încă cald.
Dacă persoana decedată este o femeie căsătorită, din clipa morţii, căsătoria se consideră desfăcută. De aceea soţul nu are dreptul să o vadă, astfel că defuncta se va afla după o perdea despărţitoare. Soţul nu are dreptul să treacă dincolo de perdea.
Potrivit obiceiurilor musulmane, este obligatoriu ca ochii mortului să fie închişi de una din persoanele din preajmă, bărbia să-i fie legată, iar corpul să-i fie acoperit cu un voal. Pe pieptul decedatului se pun diferite obiecte, ca de pildă: o foarfecă, pentru ca mortul să nu se umfle, sau pentru că aşa se obişnuieşte din vechime; o bucată de fier pentru ca acesta să nu miroasă şi să nu se umfle.
Potrivit unor cercetări efectuate în anul 1906, aflăm că în cadrul ceremoniilor funerare ale comunităţii turce din Dobrogea la subţioara mortului se punea o bucată de fier încălzită. Se credea că asfel mortul nu se va transforma în strigoi şi nu se va întoarce noaptea să facă rău oamenilor. Se pare că această credinţă exista atât la musulmanii din Dobrogea cât şi la românii şi bulgarii din regiune; se pune un cuţit pentru ca mortul să nu se umfle; se pune o oglindă, se pune o bucată de pâine, care este aruncată la câini; se pune un exemplar din Coran, deoarece aşa se obişnuieşte din vechime.
Nurgean Ibraim
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Nastratin Hogea odată fiind la nuntă chemat,
Se duse în haine simple, ca sărac biet îmbrăcat;
Nuntaşii astfel văzându-l nici în seamă nu-l băga,
Ci pe cei cu haine scumpe să trateze alerga;
Şi după ce aşezară la masă pe toţi frumos,
Îl puseră şi pe dânsul în colţul mesii de jos.
Nastratin văzând aceasta, se sculă-n grab alergă,
Şi la un al său prieten să-i dea hainele-l rugă;
Dându-i hainele acela, se-mbrăcă galant pe loc,
Puse şi-o blană asupră-şi, cu postav roşu de foc,
Şi aşa mergând el iarăşi la nunta ce-a fost chemat,
Cum îl văzură nuntaşii, cu cinste l-a-ntâmpinat:
- Poftim, poftim, Hogea – efendi, către dânsul toţi zicând,
L-a pus tocma-n fruntea mesii, fiecare loc făcând.
El dacă şezu la masă ş-a-ntins mâneca în vas,
Zicând: – Poftim, poftim, blană, mănâncă ce e mai gras !
Îl întrebară nuntaşii: – Hogea-efendi! zicând,
Pentru ce o faci aceasta, ş-întingi mâneca mâncând ?
- Pentru că, el le răspunse, eu întâi când am venit,
Cu hainele cele proaste, nimenea nu m-a cinstit,
Şi când v-am dat bună ziua, abia mi-a zis: „Mulţămim",
Iar cum venii cu acestea, toţi mi-au zis: „Poftim, poftim !"
De aceea şi eu blana să mănânce o poftesc,
Căci văz toţi privesc la haine, iar persoana n-o cinstesc.
Anton Pann
Günlerden bir gün Hocaya
bir okuntu geldi varlıklı birinden.
Bizim Hoca uyup bu çağrıya
yol koyuldu hemen.
- Ayıp olur, geç kaşmamalı, diyerek
sırtında günlük giysisiyle,
eski püskü cübbesiyle, yel yepelek yelken kürek
gidiverdi şölene.
Varlıüından şölen verilen eve,
Hocaya aldıran olmadıç
- Gel buyur, iliş şuraya, diyen bile çıkmadı.
Hoca aç acına, süklüm püklüm,
Oturup bekledi bir kenarda.
Saygı görenleri göz ucuyla izledi:
Hepsinin pahalı giysiler vardı sırtında.
Sonunda kimseye sezdirmeden
çıktı şölen evinden.
Doğruca kendi evine yollandı gerisin geri.
Bir güzel bayramlık kürkünü giydi,
döndü şölen evine;
hem göğsünü gere gere.
Kendine aldırmayanlar az önce
karşıladılar hocayı biz izzet bir ikram,
- Şöyle baş köşeye otur Hocam,
diye oturttular Hocayı sofraya güzelce.
Hoca mutlu ve anlamlı bir gülüşle,
şöyle bir süzdü çevresini baştan aşağı.
Sonra daldırdı kaşığını çorba kasesine
ve kaseden çıkarıp ağır ağır yaklaştırdı
çorba dolu kaşığını yabanlık güysisine.
- Ye kürküm ye, dedi işitileri bir sesle.
Şaşırdı çevresindekiler bu garıp davranışa.
Bir şüre Hocayı izledikten sonra,
İçlerinden biri dayanamayıp sordu:
- Hocam yaptığın ne ki?
Hayren ettim doğrusu;
Kürk hiç yemek yer mi?
Cevap geldi Hocadan:
Yer! Yer, dedi istifini bozmadan.
Mademki, bütün izzet ikram kürke,
Yemeği de o yesin, benim yerine!
Eray Canberk
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Biraz önce temas edildiği gibi, Orhan Gazi, Germiyan'dan gelip Karacahisar pazarını yağmalayan Çavdaroglu'nun peşine düşmüş, Oynashisarı denilen yerde onu mağlup ederek perişan etmişti. Hatta onu esir alarak babasına götürmüştü. Bu muvaffakiyet, Osman Gazi'nin itimad edip güvendiği genç oğlu Orhan için idarecilik ve komutanlık kapısının aralanmasına sebep olmuştu. Bu yüzden, Osman Gazi tarafından harp idare ve sevkini ögrenmek böylece tecrübe kazanmak üzere Sakarya nehri ile Karadeniz arasındaki yerlerin feth edilmesi görevi ona verildi. Bununla beraber, Osman Gazi, henüz toy bir delikanlı denebilecek oğlunun yanına yirmi senelik bir sadakat ve bağlılık ile güvenilirlikleri isbatlanmış olmakla bitmeyen ayrıca harb ile tecrübe edilmiş en cesaretli silah arkadaşlarından dördünü de onun komutasında gönderdi. Bunlar: Akça Koca, Konur Alp, Gazi Abdurrahman ile daha önce Müslüman olmuş olan Köse Mihal idi.
Kaynaklarımız bu konuda şu bilgileri vermektedirler:
"Bir gün Osman Gazi dedi ki: "Oğul Orhan, bu Tatara gerçi and verdik. Ancak bunların Tatarlığı gitmez. Gel, sen bu gazilerle Kara Çebis ve Kara Tekin'e var. Allah, sana başarı verir diye umarım."
Orhan Gazi: "Hanım! Her ne buyurursan kabul ederim." dedi. Akça Koca, Konur Alp, Gazi Abdurrahman ve Köse Mihal'i yarar yoldaştır diye Orhan Gazi'nin yanına verdi. "Gaziler! Ha göreyim sizi ki din yolunda nasıl davranırsınız" dedi. Orhan Gazi'nin yalnız başına gittiği ilk gazası budur.
Orhan, babasının duasını aldı. Himmet kılıcını kuşandı. Gaza niyeti ile sefere çıktı. Doğruca Kara Çebis'e yürüdü ki, Osman Gazi dahi oraya (önceden) gitmişti. Hisara varmaya bir konaklık mesafe kalmıştı. Orada gazileri üç bölük (kısım) ettiler. Bir bölüğü vardı hisarın üstüne yürüdü ki, Orhan onlarla beraberdi. Bir bölüğü geceleyin hisarin ötesine geçti. Bir bölüğü de hisarın yanında bir dereye girdi.
Orhan Gazi, bir kaç gün hisar önünde savaştı. Savaş ederken kendilerini sarsılmış gibi gösterip kaçtılar. Bunun üzerine kâfirler Türkler kaçtı deyip hisar önüne çıktılar. Bir Türk buldular. Tutup tekfura götürdüler. Tekfur "daha başka Türk var mı" diye sordu. O da "yoktur hepsi bu kaçanlardır" diye cevap verdi. Tekfur bu sözü işitince çok sevindi. Gözcüler gönderdi. Hiç Türk görmediler. Hisar kapısını açtı. "Varalım, Türklerin ardını basalım" dedi. "Türkleri dereden çıkartmayalım" dedi. Hemen atına binip sürdü.
O esnada yan tarafta gizlenmiş olan Türkler, hisar kapısını tuttular. Yukarıdaki Türkler de gözüktü. Bunu gören tekfur "Hey daha Türk varmış" deyip döndü. Fakat hisar önünde duran Türkler ile karşılaştı. Gaziler onu yakalayıp hisari feth ettiler. Malını da gazilere bölüştürdüler. Sipahısını çıkarıp hisari sağlamlaştırdılar.
Bu hisarın aşağı tarafında Ap Suyu (Ebe Suyu) denen bir hisar daha vardı. Tekfuru alıp oraya getirdiler. Onu da ahd ile aldılar. Bu iki hisara el koydular. Konur Alp'a Kara Çebisi, Akça Koca'ya da Ap Suyu'nu verdiler.
Orhan Gazi, bu tekfuru ordusu ile birlikte Akhisar'a getirdi. Halka emniyet ve eman verdi, kâfileri yerli yerinde bıraktı. Ama Konur Alp, zaman zaman çıkıp Akyazı'ya hücum ederdi. Akça Koca da Ayan Gölü (Sapanca Gölü)'nun suyunun aktığı yerde Beş Köprü'de bir boğazcık vardı orayı durak edindi (üs olarak kullandı). Oradan orman arasında olan yere hücum ederdi. Elhasil Orhan Gazi bu ucu sağlamlaştırdı. Kâfirleri de babası Osman'a gönderdi. Kendisi Kara Tekin üzerine yürüdü. Hisarin beyine haber gönderdi ki: "Bu hisari bana ver, seni yine hisarda bırakayım. Ad benim olsun. Benim istek ve hedefim Iznik'tir" dedi. Kâfir bu sözü işitince hayli gücüne gitti, kaleyi vermedi. Bunun üzerine Orhan Gazi: "Gaziler! İslâm gayretidir. Yürümek gerek ki, bu hisari yağma edelim" diyerek kalenin yağma edilmesini emr etti.
Gaziler, derhal kalenin kapısını kırarak yağmaladılar, tekfuru yakalayıp öldürdüler. Orhan Gazi, tekfurun kızını büyük bir ganimetle birlikte babasına gönderdi. Orhan, alınan esirleri, gazilerden tekrar satın aldı. Onları ahd ve emânla hisara yerleştirdi. Samsa Çavuş'u da hisara bırakarak Yenişehir'de bulunan babası Osman'ın yanına döndü.
Bundan sonra Kara Çebis'teki Konur Alp'a ve Kara Tekin'deki Samsa Çavuş'a Iznik'e havale gibi olsunlar (kontrol altında tutsunlar) diye adam gönderdiler. (Onlar) zaman zaman gidip Iznik'in bahçelerini harab ederlerdi. Böylece Iznik'e rahatlık vermezlerdi. Bir taraftan Konur Alp Akyazi ile, diğer taraftan da Akça Koca Izmit ile meşgul oldular. Bu uclar son derece işler oldu. Şöyle ki, gaziler gece ve gündüz at sırtından inmeyerek fetihlerden fetihlere koştular. Konur Alp, Akyazi'da Tuz Pazarını aldı. Uzuncabel'de buluşarak iki gün iki gece kaldı. Kâfiri döndürerek yine Tuz Pazarına geldi. Akça Koca da Akdemir'le birlikte Akova'ya hücum etti. Gazi Abdurrahman da Istanbul tarafındaki ile hücum ederdi. Bunun üzerine Istanbul'dan kâfir seçerek, gazilere karşı gönderirlerdi. Gazi Abdurrahman da Istanbul'dan gelen kâfir leri kırardı. Her vakit bu hâl ile duruşurlardı, vuruşurlardı. Islâmiyet için can ve baş (ile) oynarlardı. Böylece Sakarya ile Karadeniz ve Sapanca Gölü sahasındakı bazi kalelerin zaptı başarılmış oldu. Miladî takvimlerin 1318 senesini gösterdiği bu zaman diliminde Akça Koca, bilahare kendi adı (Koca İli, Kocaeli) ile anılacak olan Sakarya Nehri'nin batışından İzmit kalesine kadar olan yerleri feth etti. Bu yüzden, haklı olarak bu bölge onun adı ile adlandırılmıştır.
Bütün bu olaylardan sonra Bizans İmparatorluğu, hududlarının en önemli noktası olan Iznik'in yavaş yavaş ve adım adım, haşimları olan Osmanlılar tarafından muhasara altına alındığını görmüş oluyordu.
Gibbons'un: "Osman, cihanın bildiği en büyük imparatorluklardan birinin, vahşi Asya kanı ile en eski ve en yeni Avrupa unsurunu kaynaştırmış olan tarihteki yegane milletin ve altı asır inkitaa uğramaksızın (kesilmeksizin) erkekler vasıtasıyle devam etmekle temayüz eden bir hanedanın müessisidir" dediği Osman Gazi, artık ihtiyarlayıp yorulmuştu. Bu arada Romatizmadan da muzdarıptı. Bu sebeple 1320 tarihinden itibaren oğlu Orhan Bey'i kendisine vekil tayin etmiş olduğu söylenebilir. Bununla beraber, işlerin daha iyi idare edilebilmesi için kanun, nizam ve töreler vaz' edilmesi ile meşgul olduğu, basit bir şekilde de olsa divan toplayarak istisarelerde bulunduğu muhakkaktır. Bir yandan, uç beyliğinden müstakil bir devlet haline geçiste ortaya çıkan işlerin görülmesi ve memleketin mütemadiyen genişlemesi için gereken tedbirler alınırken, diğer taraftan da müslüman ve hiristiyan tebeanın asayıs ve huzurunun bir kat daha artmasına dikkat gösterilmekte idi.
Bilindiği gibi Osman Gazi, teskilât ve müesseseler mevzuunda Selçukluları kendine örnek almıştı. Bu sebepledir ki, daha önce de belirtildiği gibi Bizans hududunda üç aded uc bölge ihdas etmişti. Bunların basına da ümerâdan ve gazilerden Konur Alp, Akça Koca ve Samsa Çavus'u tayin etmişti. Bunlardan ilki yani Konur Alp, memleketin en kuzeyinden Karadeniz'e kadar olan yerlere, ikincisi yani Akça Koca, Izmit, (Nikomedia), üçüncüsü olan Samsa Çavus ise Iznik (Nicea)'e müteveccih idi.
Hazırlayan: Muhammed Faruk
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Constanţa, 16 iunie 188[2]Iartă-mă că nu ţi-am scris de atâta timp, dar am întârziat la Giurgiu, la Costinescu, unde am scăpat o dată vaporul, care nu pleacă decât de trei ori pe săptămână, şi am venit aci, unde poşta nu pleacă în toate zilele. Am venit ieri şi am făcut deja două băi de mare, cari promit a-mi face mult bine, deşi pe-aici e frig încă şi apa mării nu e destul de caldă pentru băi. De-aceea sunt unul din cei dentâi sosiţi aci pentru băi şi nimeni nu se scaldă încă afară de mine. N-o să stau aci decât vro zece zile şi apoi iar mă-ntorc la Bucureşti.
O să mă-ntrebi ce efect mi-a făcut marea, pe care-o văz pentru-ntâia oară? Efectul unei nemărginiri pururea mişcate. Dar, abia de două zile aici, n-am văzut-o în toate feţele – căci ea e schimbăcioasă la coloare şi în mişcări, de unde unii autori o şi compară cu femeia.
Costanţa sau Chiustenge este un mic orăşel, dar îndestul de frumos. Nu are a face deloc cu Rusciucul. Casele au oarecare elegantă în clădirea lor, căci piatra e ieftină aci şi clădirile sunt din piatră pătrată, iar primăria, de când stăpânesc românii şi există un consiliu comunal, a făcut foarte mult pentru orânduiala şi înfrumuseţarea oraşului. O terasă pe ţărmul înalt dă o frumoasă privelişte pe toată întinderea mării şi, când luna e deasupra apei, ea aruncă un plein de lucire slabă, care pluteşte pe-o parte a apei. Restul rămâne în întunerec, şi noaptea marea îşi merită numele ei de neagră.
Viaţa e cam scumpă aci, dar nu atât de exagerat de scumpă precum mi se descria, mai ales de când s-au deschis câteva oteluri. La anul să ştii că venim amândoi aci, căci băile de mare întăresc şi grăbesc bătăile inimei. Cu toate că omul pare a întineri de ele, privirea mării linişteşte, mai ales sufletele furtunoase.
Şed într-o mansardă şi privirea mi-e deschisă din două părţi asupra mării, pe care aş vrea să plutesc cu tine. Dar aceasta nefiind cu putinţă, te sărut cu dulce, draga mea Veronică, şi rămân
al tău
Eminescu
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Mehmet Barış Manço, 2 Ocak 1943 tarihinde, Rikkat ve İsmail Hakkı çiftinin ikinci çocukları olarak İstanbul’da dünyaya geldi. Ailede artık Barış da dahil olmak üzere Savaş Manço, İnci Manço ve Oktay Manço vardı. Annesi Rikkat Hanım, Türk Sanat Müziği sanatçısıydı. Aileden gelen yeteneğiyle ortaokul öğrenimi aldığı yaşlarda müzikle ilgilenmeye başladı. Küçüklüğünde kendi kendine gitar çalmaya başlamış olan Barış Manço annesinden piyano dersleri alarak tekniğini ve müzik bilgisini geliştirdi. Liseye Galatasaray Lisesi’nde başladı.
Müziğe Galatasaray Lisesi’nde başlayan Barış Manço arkadaşlarıyla birlikte iki grup kurdu. Kurduğu ilk grubun adı “Kafadarlar”, ikincisi ise “Harmoniler”di. Daha sonra Şişli Terakki Lisesi’ne geçiş yaptı.
Liseden sonra Belçika Kraliyet Güzel Sanatlar Akademisi’nde 1963 – 1971 yılları arasında resim, grafik ve iç mimari okudu. Bu okuldan birincilikle mezun olup altın madalya aldı. Belçika’da “Les Mistigris” adında bir grupta yer aldı. “Les Mistigris”le beraber iki yıl içerisinde Paris Olympia’da konser verdi. 1966 yılında Paris’te iki 45’lik plak çıkardı.
1967'de Fuat Güner ve Mazhar Alanson ile birlikte “Kaygısızlar” adıyla bir grup kurdu. Aranjman şarkılara tepki göstererek Anadolu’dan beslenen pop folk tarzında müzik yapmaya başladı.
1969 baharında “Dağlar Dağlar” ile büyük bir çıkış yaptı, albüm beş ayda 700 bin adet satışa ulaştı. Bu çalışma, sanatçıya Altın Plak Ödülü’nü de kazandırdı. 1971 yılında Moğollar ile çalıştı. Askerliğini Polatlı'da asteğmen olarak 1971-1973 yılları arasında yaptı. 1973'de Kurtalan Ekspres’i kurdu. İlk klibini yine aynı yıl “Hey Koca Topçu”ya çekti. 1975’te ilk albümü “2023”ü yaptı.
1980 yılında Altın Orfe’de “Nick The Chopper” ve “Ben Bir Şarkıyım” adlı Bulgar şarkısı ile de altın madalyalar aldı. 1981'de çıkardığı "Sözüm Meclisten Dışarı" adlı albümündeki Dönence isimli şarkısı ilk Türk Psychedelic Rock olarak kabül görür. Yurtdışında birçok TV programına konuk olarak katıldı, birçok ülkede konserler verdi. 1983 yılında Eurovision Şarkı Yarışması’na “Kazma” adlı şarkısıyla katıldı, ancak kendi isteğiyle bu parçayı ön elemeden çekti.
Bestelediği 200’ün üzerindeki şarkısı, kendisine 12 altın ve 1 platin albüm ve kaset ödülü kazandırdı. Bu şarkıların bir bölümü daha sonra Yunanca, Bulgarca, Arapça, Farsça, Kürtçe, Japonca, İbranice, Fransızca, İngilizce ve Flemenkçe olarak yorumlandı.
Şef kameraman Erkan Umut ve Barış Manço Teotihuacan, Meksika'da (1998)
1988 yılının Ekim ayında TRT 1’de çocuk ve aileye yönelik bir eğitim kültür ve eğlence programı olarak başlayan “7’den 77’ye”, 1998 Haziran ayında 370. kez ekrana gelerek Türk televizyonculuğunda ulaşılması zor bir rekora imza attı. “Ekvatordan Kutuplar’a” isimli programında ekibiyle birlikte beş kıtada 100’den fazla değişik yöreye giderek 600.000 km.’ye yakın yol kat etti.
Ayrıca “4 × 21 Doludizgin” adında bir talk-show programının yapımcılığını üstlendi. Ekim 1992'den 1993'ün sonlarına kadar 52 bölüm yayınlandı.
TV programlarının en revaçta olduğu yıllardaki ana yapım ekibi:Yavuz Zafer, şef kameraman; Erkan Umut, kameraman (sonradan şef kameraman); Kenan Eryılmaz, ışık; Binnur Kayak, yardımcı yönetmen; Nilüfer Ülkügüner, yardımcı yönetmen; Dr. Üstun Aydıngöz, projeler koordinatörü; Tamer Şahin, genel koordinatör (aynı zamanda menajeri); Berna Korkut, yapım sorumlusu (önceden TRT yapımlarında kurgucu ve yönetmen); Umut Germeyan, yapım sorumlusu; Belma Korkut, yapım görevlisi (önceden TRT yapımlarında yapım yönetim yardımcısı); Melih Erdem, yapım görevlisi (aynı zamanda konser görevlisi); Can Şahin, yapım görevlisi (aynı zamanda şoför).
Müzik ve televizyon hayatında sayısız ödül aldı. Bunlardan bazıları 1991'de Türkiye Cumhuriyeti devlet sanatçısı unvanı, aynı yıl Hacettepe Üniversitesi Onursal Doktora unvanı, Uluslararası Teknoloji Ödülü, Japonya Uluslararası Kültür ve Barış Ödülü aldı. Ayrıca, Belçika Krallığı Leopold II Şövalyesi Nişanı, Fransız Kültür Bakanlığı Edebiyat ve Sanat Şövalyesi Nişanı, Türkmenistan Cumhurbaşkanlığı tarafından verilen Türkmen Vatandaşlığı ödülleri vardır.200'ün üzerinde şarkısı olduğu için 12 altın ve 1 platin albüm ve kaset ödülü kazandı.
1978'de Lale Manço ile evlendi,iki erkek çoçukları oldu isimleri Doğukan ve Batıkan dır Barış Manço, 31 Ocak 1999 gecesi 23:30 sularında Moda’daki evinde kalp krizi geçirdi. Siyami Ersek hastanesine kaldırılan Manço'nun aynı gece (1 Şubat 1999 Pazartesi) saat 01:30'da doktorlar tarafından vefatı açıklandı
45'likleri: Twistin USA / The Jet – Harmoniler, 1962; Do The The Twist / Let's Twist again – Harmoniler, 1962; Çıt Çıt Twist / Dream Girl – Harmoniler, 1963; Baby Sitter / Quelle Peste / Jenny Jenny / Un Autre Amour Que Toi – Jacques Denjean Orchestra, 1964; Baby Sitter / Quelle Peste – Jacques Denjean Orchestra, 1964; Jenny Jenny / Un Autre Amour Que Toi – Jacques Denjean Orchestra, 1964; Il Arrivera / Une Fille – Les Mistigris, 1966; Bien Fait Pour Toi /Aman Avcı Vurma Beni – Les Mistigris, 1966; Bizim Gibi / Big Boss Man / Seher Vakti / Good Golly Miss Molly – Les Mistigris, 1967; Kol Düğmeleri / Big Boss Man / Seher Vakti / Good Golly Miss Molly – Les Mistigris, 1967; Kızılcıklar / I'll Go Crazy – Kaygısızlar, 1968 ; Bebek / Keep Lookin – Kaygısızlar, 1968; Karanlıklar İçinde / Trip (To A Fair) – Kaygısızlar, 1968; Bogaziçi / Flower Of Love – Kaygısızlar, 1968; Runaway / Unutamıyorum – Kaygısızlar, 1969; Ağlama Degmez Hayat / Kirpiklerin Ok Ok Eyle – Kaygısızlar, 1969; Kağızman / Anadolu – Kaygısızlar, 1969; Derule / Küçük Bir Gece Müziği – Barış Manço Ve Grubu, 1970; Dağlar Dağlar 1 / Dağlar Dağlar 2 – Barış Manço Ve Grubu, 1970; İşte Hendek İşte Deve / Katip Arzuhalim Yaz Yare Böyle – Moğollar, 1971; Binboğanın Kızı – Kaygısızlar / Ay Osman – Moğollar, 1971; Fil İle Kurbağa – Kaygısızlar / Je Te Retrouverais – Les Mistigris 'toplatıldı, 1972; Ölum Allah'ın Emri / Gamzedeyim Deva Bulmam – Kurtalan Ekspres, 1972; Lambaya Püf De / Kalk Gidelim Küheylan – Kurtalan Ekspres, 1973 ; Gönül Dağı / Hey Koca Topçu Genç Osman – Kurtalan Ekspres, 1973; Nazar Eyle Nazar Eyle (Gel Yanıma Pazar Eyle) / Gülme Ha Gülme – Kurtalan Ekspres, 1974; Bir Bahar Akşamı / Estergon Kalesi – Kurtalan Ekspres, 1974; Ben Bilirim / 2023 – Kurtalan Ekspres, 1975; Çay Elinden Öteye Rezil Dede / Vur Ha Vur – Kurtalan Ekspres, 1976 ; Nick The Chopper / Lonely Man – George Hayes Orchestra, 1977; Hal Hal / Eğri Eğri Doğru Doğru Eğri Büğrü Ama Yine De Doğru – Kurtalan Ekspres, 1981
Barış Manço 1, 1962, Dünden Bugüne, 1971, 2023, 1975, Sakla Samanı Gelir Zamanı, 1976 Nick the Chopper, 1976, Yeni Bir Gün (45.07), 1979. 20. Sanat Yılı Disko Manço, 1980, Sözüm Meclisten Dışarı, 1981, Barış Manço 2, 1982, Estağfurullah… Ne Haddimize!, 1983 Klasikleri, 1987, 30 Sanat Yılı Fulaksesuar Manço-Sahibinden İhtiyaçtan, 1988 Darısı Başınıza,iişişii 1989, Ben Bilirim, 1989, Sarı Çizmeli Mehmet Ağa, 1989, Mega Manço, 1992, Müsaadenizle Çocuklar, 1995, Live in Japan, 1996, Mançoloji, 1999, Barış Manço Anıması, 2000, Baris Mancho, 2000, Yüreğimdeki Barış Şarkıları, 2001, 2023 (New), 2004
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Era o zi friguroasă de iarnă. Peste noapte a început să ningă. Pentru mine era o bucurie începerea ninsorii pentru că eram în vacanţă şi puteam să mă joc după pofta inimii. Deja începusem să-mi fac planuri pentru a doua zi. Tati chiar îmi promisese că o să facem un om de zăpadă. Totuşi, pentru că noi stăm la malul mării, nu prea aveam speranţe că se va depune zăpada. M-am rugat mult şi am adormit. A doua zi când m-am trezit uitasem deja de omul de zăpadă. Dar părinţii mei nu şi mi-au arătat pe geam oceanul de ninsoare. Iarna, într-o noapte, pusese streşinilor casei ghirlande. Ca nişte fantasme albe maşinile parcate pe marginea străzii vegheau. Pe fereastă, un crin fin de zăpadă mă îmbia la joacă. Abia după micul dejun, înfofolită ca un eschimos, am ieşit afară. Împreună cu tati am strâns multă zăpadă şi am făcut un om de zăpadă mare, mare, mai înalt decât mine. Din păcate, în noaptea următoare, omul meu s-a stricat; se pare că n-a putut să ţină pe umerii lui albi potopul de ninsoare. Dar n-am fost tristă. Aveam de admirat frumosul peisaj: copacii împodobiţi cu zăpadă ca nişte uriaşe flori de iarnă, aleile parcului ascunse în zăpadă, câinii ţopăind fericiţi, sărbătorind toţi prima ninsoare.
Cred că toţi copiii şi cei care iubesc iarna au fost bucuroşi că a nins cu fulgi mari. Iarna nu are farmec fără o ninsoare adevărată.
Isabel Omer, cls. a III-a G, Şcoala nr. 12 „B.P.Haşdeu“ Constanţa
Vasfi Mahir KOCATÜRK
Bembeyaz oldu ortalık
Kışın da başka tadı var
Hava bir parça karanlık
Her yanda buz tutmuş sular
Gel biz de şöyle kocaman
Bir kardan adam yapalım
Eğer düşmekten korkmazsan
Buzun üstünde kayalım
Vasile Alecsandri
Din văzduh cumplita iarna cerne norii de zăpadă,
Lungi troiene călătoare adunate-n cer grămadă;
Fulgii zbor, plutesc în aer ca un roi de fluturi albi,
Răspândind flori de gheaţă pe ai ţării umeri dalbi.
Ziua ninge, noaptea ninge, dimineaţa ninge iară!
Cu o zale argintie se îmbracă mândra ţară;
Soarele rotund şi palid se prevede printre nori
Ca un vis de tinerete printre anii trecători.
Tot e alb pe câmp, pe dealuri, împrejur,în depărtare,
Ca fantasme albe plopii înşiraţi se perd în zare,
Şi pe-ntinderea pustie, fără urme, fără drum,
Se văd satele perdute sub clăbuci albii de fum.
Dar ninsoarea încetează, norii fug, doritul soare
Străluceşte şi dismiardă oceanul de ninsoare.
Într-o sanie uşoară care trece peste văi…
În văzduh voios răsună clinchete de zurgălăi.
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
În ziua de 19 decembrie 2007, în aula Academiei Române, în cadrul adunării generale a membrilor Academiei Române, a avut loc ceremonia de înmânare a premiilor Academiei Române pe anul 2005.
Premiul „CONSTANTIN MICULESCU” din cadrul Secţiei de Ştiinţe Fizice, a fost acordat pentru grupul de lucrări „Studiul prin spectroscopie Raman a nanoparticulelor de carbon – fulerana si nanotuburi de carbon” autori: chimist Nicoleta Preda şi fizician Velula Timucin din cadrul INCDFM Bucureşti.
Domnul ing. VELULA TIMUCIN, este născut la data 13 martie 1949, localitatea Ovidiu din judeţul Constanţa din părinţii Kemal si Feruze.
A absolvit Colegiul Naţional „Gheorghe Şincai” din Bucureşti, promoţia 1967.
Între anii 1967-1972 este student al Institutul Politehnic Bucureşti – Facultatea de Electronică si Telecomunicaţii obţinând calificare de inginer electronist.
La absolvire este repartizat şi începe activitatea în cadrul CENTROCOOP Bucureşti ca programator în informatică.
În perioada 1974 – 1991 lucrează ca Cercetător Principal III în domeniul electronic la Institutul Naţional de Cercetare – Dezvoltare pentru Fizica Laserilor Plasmei si Radiaţiei (INFLPR) Bucureşti.
Acest institut se reorganizează în anul 1991 şi pe d-nul ing. Velula Timucin îl găsim la Institutul Naţional de Cercetare – Dezvoltare pentru Fizica Materialelor (INCDFM) unde îşi continuă activitatea şi în prezent ca Cercetător Principal III.
Din activitatea sa se poate nota:
Este cunoscător al limbilor: engleză, turcă şi tătară.
Pasiuni :Informatica, călătoriile şi istoria marilor imperii ale lumii.
Căsătorit din anul 1977 cu Neriman, are doi copii: Kubilay şi Nuray.
Îl felicităm pe această cale pe d-nul ing. Velula Timucin.
Nagia Memet
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Bir zamanlar Toprak Ana, evinde yalnız yaşıyormuş. Yalnız yaşamak zormuş, bu yüzden canı çok sıkılıyormuş. Bir gün kalkmış, gök kralına misafirliğe gitmiş. Sarayın kapısına varınca, gürültüler, patırtılar duymuş. Kapıdaki nöbetçiye, “bunların ne olduğunu” sormuş.
Nöbetçi:
- Ne olacak, demiş. Mevsim kardeşlerin gürültüsü. İkisi kız, ikisi oğlan dört yaramaz çocuk var. Kavga edip duruyorlar.
Toprak Ana:
- Onları bana gönderin, demiş. Ben yalnızım, biraz da benimle otursunlar.
Nöbetçi Toprak Ananın isteğini krala söylemiş. Kral da “Peki” demiş. Toprak Ana bunun üzerine evine dönmüş, mevsim kardeşleri beklemeye başlamış.
Önce en küçük kardeş gelmiş. Pembe, beyaz saçlı, güzel bir çocukmuş. Toprak Anaya:
- Benim adım İlkbahar, demiş. Size ufak bir armağan getirdim.
İlkbahar, çantasını açmış, çantasından tomurcuklanmış dallar, renk renk çiçek demetleri, cıvıl cıvıl ötüşen kuşlar çıkarmış.
Çok geçmeden ikinci kardeş gelmiş. Tombul, kırmızı yanaklı bir kızmış. Adı da Yaz’mış. Kardeşine:
- Haydi çekil bakalım, bak, ben geldim, demiş. Sonra po da çantasından çilek, kiraz, şeftali, erik gibi meyveler çıkarmış, bunları Toprak Anaya sunmuş.
Derken üçüncü kardeş gelmiş. Sarı sapsarı bir çocukmuş. Toprak Ana’ya:
- Ben sonbaharım demiş. Yalnızlığı, sessizliği çok severim, demiş. Sonra da kuşları kovmuş, her yeri sarıya boyamış. Ortalığa bir sessizlik çökmüş. Tam bu sırada dördüncü kardeş gelmiş. Çiçekleri, meyveleri dağıtmış, cebinden beyaz bir su çıkarmış, bu suyla her yeri beyaza boyamış. Bir yandan da:
- Benim adım kış, benim adım kış diye bağırıyormuş.
Dört kardeş de Toprak Ananın evinden gitmek istememiş. Kavgaya tutuşmuşlar. Ortalık alt üst olmuş. Toprak Ana kızmış:
- Beni dinleyin, demiş. Ya sırayla gelin, evimde üçer ay misafir kalın, ya da çekilip gidin. Hepinizi birlikte istemiyorum.
- Bunun üzerine mevsim kardeşler düşünmüşler. Aralarında anlaşıp Toprak Anaya, “peki” demişler. İşte o günden beri sırayla geliyor, Toprak Anada üçer ay misafir kalıyorlar.
Rengim sarı, derim tüylü,
Tüyler düşer ovulunca.
Hoş kokum var, tadım ekiı,
Etim serttir, hem burukça.
Orta, Batı Anadolu
En elverişli yerlerim.
Ekmek, limon, havan ile
Şekergevrek çeşitlerim.
Çiğ olarak fazla yenmem,
Boğulmaktan korkanlar var.
Hoşafımı, kompostumu
Lokantada soranlar var.
Reçelime doyum olmaz
Tatlım ise çok sevilir.
Zarara uğrayan için
„Ayvayı yedi“ denilir.
İ. Hakkı Akçay
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
750 gr buğday
1 su bardağı nohut
1 su bardağı kuru fasulye
5 su bardağı toz şeker
1 su bardağı süt
4 çay kaşığı pirinç
1 portakal
1 limon
2 elma
kuru üzüm
kayısı
Üzeri için: kuru kayısı, incir, nar, kuşüzümü, dolmalık fıstık, fındık, ceviz, nar, gülsuyu, tarçın
Önce buğdayları akşamdan sıcak su ile bir taşım kaynatıp altını kapatın. Sabaha kadar şiştikten sonra tekrar pişmeye bırakın.Bu arada akşamdan ıslatılmış nohut ve fasulyeyi düdüklüde pişirin. Buğdayın üstüne nohut ve fasulyeyi ekleyin. Sıra ile önce haşlanmış pirinci ekleyin. Ardından küp doğranmış elmalaları daha sonra küçük doğranmış kayısıları ardından da üzümleri ekleyin. En son sütü, gülsuyunu, portakal ve limon kabuğunu ve şekerini ilave edin. En son suyunu ve kıvamını kontrol edin. Kaselere boşaltıp üzerini kuru yemişlerle süsleyin. Bu işlemi kaselerin üzeri soğuduktan sonra ancak yapabilirsiniz.
eti için:
750 gr. biftek
tuz
toz kırmızı biber
tane karabiber
sıvıyağ
pilavı için:
2.5 su bardağı pirinç
1 su barağı et suyu
1 kase mısır
1 tatlı kaşığı safran
tuz
sıvıyağ
üzeri için: 4 soğan
Etin üzerine toz kırmızı biber ve tane karabiber koyun.Tavada alt üst çevirerek 5 dakika pişirip fırın kabına alarak iyice pişirin. Bu arada sıvıyağda pirinci kavurun. Üzerine su ile ıslatılmış safranı, mısırları, tuzu ve etsuyunu ekleyin. Suyunu ayarlayıp pişmeye bırakın. soğanları sıvıyağda soteleyin. Karamelize olunca biraz tuz da ekleyin. Pilav pişince bir kalıpla şekil verip servis tabağına alın.
Üzerine biftekleri dilimleyin.en son soğan halkalarını da üzerine koyup sıcak servis yapın.
4 yumurta
1 çay bardağı sıvıyağ
150 gr. tereyağ
1 su bardağı toz şeker
1 paket vanilya
1 paket kabartma tozu
1 çay bardağı süt
2 çorba kaşığı kakao
1 çorba k. granül kahve
1 kase ceviz
2 su bardağı un
İlk olarak süt,kakao ve kahve bir kaba alıp karıştırılarak eritilir.Diğer taraftan karıştırma kabına ilk olarak yumurtalar kırılır.Üzerine şeker ilave edilerek çırpılır.daha sonra sıvıyağ, sütlü karışım, vanilya ve kabartma tozu da eklenerek karıştırılır.sonrasında bir süre suda bekletilmiş ve yuvarlak doğranmış hurmalar ilave edilir.en son iri kırılmış ceviz, tereyağı ve unu ilave edilerek hamur hazırlanır. kek kalıbına dökülerek pişirilir.