- 4 decembrie 2003, Ankara -
Domnule Preşedinte Ahmet Necdet Sezer,
Doamnelor şi domnilor,
Stimaţi reprezentanţi ai presei române şi turce,
Mulţumesc încă o dată pentru căldura primirii.
Împărtăşesc întru totul opinia Preşedintelui Sezer privind importanţa dezvoltării relaţiilor noastre bazate pe încredere reciprocă.
De asemenea, doresc să reiterez solidaritatea poporului român cu poporul turc, greu încercat de atentatele teroriste care au lovit Istanbulul. Aceste acte de barbarie, cu nimic justificate, sunt inacceptabile şi trebuie condamnate cu tărie de toate naţiunile responsabile. Ca prieteni şi parteneri ai Turciei, susţinem toate măsurile luate de ţara dumneavoastră pentru a combate riscurile unor noi atacuri.
România şi Turcia sunt vital interesate de păstrarea păcii şi stabilităţii în Balcani, în Orientul Mijlociu şi în zona adiacentă Mării Negre. Ţările noastre doresc să se dezvolte în linişte, să ofere cetăţenilor lor condiţiile necesare unui trai mai bun, noi locuri de muncă, servicii publice de calitate, acces mai bun la educaţie şi sănătate.
Cei care au comis actele teroriste de la Istanbul resping valorile care sunt comune atât României cât şi Turciei: democraţia, libertatea, laicitatea, respectul diversităţii, toleranţa, dialogul. Terorismul este pe cale să devină totalitarismul secolului XXI.
Am discutat cu domnul Preşedinte Sezer aspecte concrete ale colaborării româno-turce în privinţa combaterii actelor teroriste şi conexe lor, precum traficul de arme şi de droguri, spălarea de bani, imigraţia ilegală. Practic, trebuie să creăm o adevărată alianţă antiteroristă a statelor din Balcani şi din zona Mării Negre cu obiective clare şi cu mijloace suficiente pentru atingerea acestor obiective. Aderarea României şi Bulgariei la NATO va fi o contribuţie şi va facilita organizarea acestei Alianţe cât şi buna ei funcţionare.
Relaţiile româno-turce pot fi considerate excelente şi între ţările noastre nu există nici o problemă în litigiu, ceea ce constituie un puternic factor de stabilitate în zonă. Avem un dialog politic permanent, puternic structurat şi extins, consultări periodice la toate nivelele: şefi de stat, prim-miniştri, miniştri de externe, ai apărării, ai internelor şi preşedinţi ai parlamentelor. Cooperăm extrem de bine în organismele regionale şi internaţionale ai căror membri suntem.
Am constatat cu satisfacţie împreună extinderea cooperării în plan economic, diversificarea schimburilor comerciale, creşterea investiţiilor turce în România.
Obiectivul pe care ni l-am propus – să depăşim un miliard de dolari ca volum al schimburilor comerciale – a fost deja realizat şi sper să continuăm aceeaşi tendinţă de creştere.
Turcia este primul nostru partener comercial din zonă. Am exprimat dorinţa reciprocă pentru a amplifica şi diversifica schimburile comerciale în beneficiul ambelor părţi.
Angajamentele României faţă de Uniunea Europeană obligă la introducerea vizelor pentru cetăţenii turci cu începere de anul viitor. Am discutat măsurile pe care le vom lua pentru ca această decizie să nu afecteze cooperarea economică bilaterală.
Totodată, România va sprijini Turcia în eforturile ei de aderare la Uniunea Europeană şi credem că anul viitor pot fi deschise negocierile de aderare. Noi credem că este în interesul comunităţii europene să ofere Turciei o perspectivă clară în privinţa integrării.
Am mulţumit încă o dată Turciei şi domnului Preşedinte Sezer pentru sprijinul constant oferit României în procesul de aderare la NATO şi pentru ratificarea în Parlamentul turc, în cursul lunii trecute, a protocolului de aderare a României la NATO. Summitul NATO din iunie 2004, de la Istanbul ne va găsi parteneri de Alianţă, lucru care constituie un nou imbold pentru adâncirea relaţiilor bilaterale.
Este o coincidenţă fericită că vizita noastră în Turcia are loc la aniversarea a 125 de ani de la stabilirea relaţiilor diplomatice şi suntem convinşi că ea se va înscrie în dialogul politic activ al conducătorilor ţărilor noastre ca o nouă expresie a voinţei reciproce de a dezvolta şi aprofunda relaţiile prieteneşti, reciproc avantajoase dintre ţările noastre şi ne declarăm satisfăcuţi de rezultatele ei.
Anul viitor, România va celebra 500 de ani de la moartea lui Ştefan cel Mare. Preşedintele Sezer ne-a promis sprijinul său pentru a putea expune în România sabia lui Ştefan cel Mare. Aceasta se află în momentul de faţă la Istanbul. De asemenea, în acest an s-au împlinit 330 de ani de la naşterea lui Dimitrie Cantemir. Vom participa, la Istanbul, la inaugurarea unui parc, care va căpăta numele lui Dimitrie Cantemir. De asemenea, casa în care a trăit Dimitrie Cantemir, care şi-a petrecut o parte din viaţă la Istanbul, se află în proces de restaurare. Este o acţiune comună. S-au primit fonduri de la UNESCO, iar la această acţiune participă şi Guvernul României.
Toate acestea sunt semne de prietenie şi colaborare. Doresc să mulţumesc încă o dată gazdelor – prietenilor noştri turci.
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
- 05 decembrie 2003 -
Domnule Rector,
Distinşi membri ai corpului profesoral,
Doamnelor şi domnilor,
Doresc să încep prin a vă mulţumi pentru onoarea pe care mi-aţi făcut-o acordându-mi titlul de Doctor Honoris Causa al Universităţii dumneavoastră. Văd în această decizie aprecierea preocupărilor mele constante pentru problemele cu care se confruntă economiile şi societăţile moderne, puse în faţa exigenţelor cetăţenilor lor, pe de o parte, şi în faţa constrângerilor de mediu şi de resurse finite, pe de altă parte.
Aş dori să vă împărtăşesc faptul că vizita mea are o semnificaţie aparte pentru România şi Turcia: anul acesta celebrăm împlinirea a 125 de ani de la debutul relaţiilor diplomatice dintre ţările noastre.
Istoria legăturilor româno-turce este una lungă şi complexă. Ceea ce este important şi exemplar pentru regiunea în care trăim este faptul că am avut înţelepciunea şi determinarea de a nu lăsa trecutul să greveze asupra prezentului şi viitorului legăturilor noastre. Acum, România şi Turcia au relaţii excelente în toate planurile, suntem prieteni şi parteneri loiali unii altora, înfruntăm împreună aceleaşi greutăţi şi ameninţări.
În calitatea mea de prieten al Turciei, am condamnat şi condamn cu maximă fermitate actele de barbarie care au însângerat oraşul dumneavoastră. Nimic nu justifică uciderea cu sânge rece a unor oameni nevinovaţi. Terorismul este un instrument inacceptabil şi imoral pentru atingerea unor obiective de ordin politic, economic şi social. România este solidară cu Turcia în eforturile sale de a da un răspuns pe măsură acestei grave ameninţări la adresa păcii şi stabilităţii ţării dumneavoastră.
La baza actelor lor se află o neînţelegere şi o respingere. Ei nu înţeleg că democraţia, drepturile şi libertăţile cetăţeneşti, libertatea de a întreprinde, dialogul, toleranţa, conlucrarea sunt cele mai potrivite răspunsuri la problemele pe care umanitatea, în ansamblul ei, este chemată să le rezolve.
Respingând diversitatea, ei resping celorlalţi dreptul la identitate proprie, la demnitate şi la autonomie. Ei îşi doresc o lume uniformizată, unidimensională. Prin aceste două caracteristici, terorismul este totalitarismul secolului 21. Nu cred însă că este cineva atât de orbit de credinţele sale încât să nu înţeleagă că oamenii nu vor mai accepta un nou totalitarism.
În acelaşi timp, nu putem ignora faptul că şi terorismul este un simptom al unui rău social mai profund, care există în toate societăţile, indiferent de gradul lor de dezvoltare economică şi socio-politică. O parte deloc neglijabilă a acestui rău social îşi are originile în efectele negative ale procesului de globalizare, redus strict la dimensiunea sa economică. Lumea este tot mai conştientă de necesitatea solidarităţii între naţiunile bogate şi cele sărace şi această conştientizare începe să capete forme concrete de manifestare, prin programe care se adresează direct reducerii sărăciei, combaterii unor boli precum SIDA, protejării copiiilor, asigurării accesului la apă şi hrană.
Evoluţiile din perioada care a urmat prăbuşirii comunismului şi sfârşitului Războiului Rece ne-au convins că numai prin cooperare şi prin deschidere putem participa activ la procesul de globalizare economică. Acest proces, cu toate limitele sale inerente şi cu toate criticile îndreptăţite care i se aduc, oferă unor ţări precum România şi Turcia oportunităţi importante de progres economic, tehnologic, educaţional, şansa democratizării şi modernizării societăţilor noastre.
Este de domeniul evidenţei că nu mai putem aborda problemele dezvoltării economice şi sociale nici în termenii începutului de secol XIX, când capitalismul de tip industrial începea acumularea primitivă, nici în termenii capitalismului de sfârşit de secol XX, care, în căutarea profitului cu orice preţ, uită de obligaţiile sale morale şi de respectul datorat oamenilor şi mediului înconjurător.
Societăţile moderne îşi bazează ritmurile înalte de dezvoltare şi prosperitate pe folosirea ştiinţei, cunoaşterii în general, într-un mod intensiv şi, de ce să nu o spunem, adesea imoral. Şi în continuare ştiinţa şi cunoaşterea vor juca un rol central în procesul de dezvoltare al societăţii globale, care este pe cale să se nască.
Ca şi accesul la bunăstare, şi accesul la cunoaştere nu este egal pentru toţi. Polarizarea socială, împărţirea lumii în bogaţi şi săraci este dublată acum de polarizarea educaţională şi informaţională. România şi Turcia sunt vital interesate să-şi consolideze şi să-şi extindă sistemele publice de educaţie, să-şi dezvolte puternice sisteme de cercetare ştiinţifică şi tehnică, să beneficieze cât mai mult de oportunităţile oferite de noile tehnologii informaţionale şi de Internet.
Sfidările noului secol ne obligă să regândim problemele dezvoltării, plecând de la premisa că resursele de care dispunem sunt un bun public universal şi, în virtutea drepturilor fundamentale ale omului, fiecare locuitor al planetei trebuie să aibă acces la ele. Mă refer în primul rând la apă, energie, hrană, medicamente – dar şi la educaţie sau la reţelele de comunicaţii globale.
Nu întâmplător problemele sărăciei şi subdezvoltării, ale marilor discrepanţe economice şi sociale la scară planetară au dominat dezbaterile summit-urilor din 2002 de la Monterrey şi Johannesburg. Aceste procese din lumea de azi impun reconsiderarea rolului şi locului statului în economie, plecând de la rolul său de regulator şi de organizator al coeziunii sociale. Totodată, s-a pus cu acuitate problema necesităţii apariţiei unor instituţii cu vocaţie universală, integrate celor existente acum în cadrul Organizaţiei Naţiunilor Unite, care să acţioneze pentru a promova reguli clare, transparente şi echitabile de funcţionare a pieţelor globale, cât şi pentru a atenua şi corecta eşecurile acestor pieţe, în favoarea ţărilor slab dezvoltate, pentru reducerea decalajelor dintre ţările bogate şi cele sărace. Abordarea problemelor sociale la scară globală ţine de drepturile şi libertăţile cetăţeneşti, de valorile democraţiei. Există o legătură directă între democraţie şi dezvoltarea economică şi socială a unei naţiuni. Nu poate exista o democraţie dezvoltată într-o ţară săracă.
De acest din urmă adevăr ne lovim zi de zi. Decalajele de dezvoltare între naţiunile bogate şi cele sărace se accentuează permanent, deşi am asistat în ultimii cincizeci de ani la o dinamică fără precedent a creşterii economice la nivel mondial. în perioada menţionată, produsul global mondial a crescut de şapte ori. Într-o lume de şapte ori mai bogată, sărăcia, în loc să scadă a crescut: 2,8 miliarde de oameni trăiesc cu mai puţin de 2 dolari pe zi, iar din aceştia 1,2 miliarde trăiesc cu mai puţin de un dolar pe zi; 10.000 de copii mor zilnic doar datorită faptului că nu au acces la surse sigure de apă.
Decalajele de dezvoltare nu sunt numai între Nord şi Sud, între ţările bogate şi cele sărace. Asemenea decalaje au apărut chiar şi în sânul naţiunilor dezvoltate. Acest lucru este cu atât mai surprinzător, cu cât avem o serie de soluţii realiste la problema decalajelor de dezvoltare, cuprinse în conceptul economiei sociale de piaţă, promovat în anii ’30 ai secolului trecut de socialiştii suedezi şi preluat după cel de-al doilea război mondial de celelalte ţări vest europene. Conceptul, bazat pe politici fiscale de diferenţiere progresivă a taxelor şi impozitelor, funcţie de mărimea veniturilor, de taxarea diferenţiată a veniturilor din muncă şi a celor din capital, dar şi pe politici sociale active adresate celor defavorizaţi, a dat naştere modelului social european, care a dus la o reducere sensibilă a marilor inechităţi şi decalaje sociale.
Toate aceste evoluţii evocate aici ne duc la o singură concluzie: aceea că viitorul face din capitalul uman, principala resursă a unei naţiuni. Din această perspectivă, educaţia devine o prioritate a politicilor publice promovate de guvernele responsabile şi singura şansă pentru ţările mai puţin dezvoltate de a recupera rămânerile în urmă.
Lumea globalizată este una deschisă, în care contactul între civilizaţii trebuie să se producă firesc, neconflictual. În acest context, valori precum toleranţa, dialogul, respectul diversităţii, respectul drepturilor şi libertăţilor fundamentale devin esenţiale pentru asigurarea păcii şi stabilităţii la nivel global.
Lumea în care vor trăi tinerii va fi una puternic integrată, în care noile tehnologii informatice şi comunicaţionale joacă tot mai mult un rol unificator. Personal, cred că acest lucru va fi extrem de pozitiv pentru civilizaţia umană, în ansamblul ei, pentru că va accelera procesul de reducere a marilor decalaje de dezvoltare între bogaţii şi săracii lumii, în principal prin democratizarea accesului la educaţie şi la cunoaştere. Aceste noi tehnologii vor permite indivizilor, colectivităţilor şi naţiunilor să-şi valorifice diversitatea şi creativitatea.
Avem deja un exemplu reuşit de integrare cu respectul deplin al diversităţii: Uniunea Europeană. Ţările noastre aspiră la integrarea în Uniunea Europeană, conştiente de faptul că acesta este răspunsul cel mai potrivit la problemele care derivă din complexitatea tot mai mare a lumii în care trăim. România speră că va deveni membru cu drepturi depline în Uniunea Europeană în 2007. Ca prieteni ai Turciei, vom susţine constant şi ferm candidatura Turciei. Noi credem că Turcia este, prin multe dintre caracteristicile sale civilizaţionale şi culturale, o ţară europeană, şi integrarea ei în procesul de reunificare a Europei este necesară şi legitimă.
Doamnelor şi domnilor,
Acum suntem cu toţii puşi în faţa nevoii de a ne asuma responsabilităţi în privinţa viitorului nostru comun, ca civilizaţie materială şi spirituală. Nu mai putem accepta nedreptatea ca 20% din populaţia planetei să consume peste 80% din resursele planetei. Este un fapt scandalos, potenţial periculos şi profund imoral. Avem însă şi motive de optimism: societatea civilă globală, pe cale de a se naşte, se manifestă, prin organizaţiile ei, şi face presiuni pentru găsirea căilor prin care lumea noastră să devină mai echitabilă, mai curată şi mai sigură şi, evident, mai prosperă.
Închei, mulţumindu-vă încă o dată pentru distincţia pe care mi-aţi acordat-o şi pentru primirea călduroasă pe care mi-aţi făcut-o, în care văd expresia bunelor relaţii dintre ţările şi popoarele noastre.
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
(sursa: ROMPRES)
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Yüce Allah’ın insanoğluna ihsan ettiği ulvî duygulardan biri de sevgidir. Inancımızın ve ibadetlerimizin temelinde sevgi, daima ön plandadır. Allah’a imanımız da sevginin eseridir. Çünkü şuurlu bir iman ve ibadet ancak sevilen hak mabuda yapılır. Müslüman; Allah’ı ve Allah dostlarını seven insandır. Peygamberimiz (s.a.v.) ise Allah dostlarının başında ilahi sevgiye ulaştıran rehberdir. Allah’a ve peygamberine olan sevgimiz, emirlerine uymak ve yasaklarından kaçınmakla mümkündür. Nitekim Kuran’ı Kerim bu sevgiyi ıspatlamanın yolunun Rasulüne itaatten geçtiğini şöyle vurgulamaktadır. De ki: “Eğer Allah’ı seviyorsanız bana uyun ki, Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın Allah çok merhametli ve bağışlayıcıdır.” Bununla birlikte Yüce Allah Rasulüne itaatın yanında mü’minlerden Hz Peygamberin canını kendi canlarından bile üstün tutmalarını istemiş ve bu konuda şöyle buyurmuştur: “Peygamber, mü’minler için kendi canlarından ileridir. Onun eşleri de onların anneleridir.”Peygamberimizi canımızdan ve tüm sevdiklerimizden daha çok sevmek, ancak O’nun yolunda gitmekle olur. Nitekim Hz. Peygamber (s.a.v.) de kendisinin her şeyden, herkesten daha çok sevilmesi hususunda şöyle buyurmuştur. ”Sizden biriniz, beni anasından-babasından, çoluk -çoçuğundan ve bütün insanlardan daha çok sevmedikçe iman etmiş olamaz” Işte bu sebeple, Hz.Peygamber’e gönülden inanan ashabı ondan gelen emirleri büyük bir teslimiyetle yerine getirdiler. O’na derin saygi duydular, derdine ortak oldular. Ayağına batacak dikene bile razı olmadılar. Hidayetin insanlara ulaştırılmasında, O’na her zaman maddi ve manevi destekte bulundular. Onu her şeyden fazla sevdiler. Hz.Ali’ye Rasulullah’a olan sevginiz nasıldır? diye sorulduğunda O: “Rasulullah’ı susuz bir insanın suya hasreti gibi severdik” buyurmuştur. Ashabın, Hz.Peygamber sevgisini şu örnek çok güzel yansıtmaktadır. Ensardan bir kadına; babası, kardeşi ve kocasının savaşta şehit düştükleri haber verilince, O, hemen Rasulullah’ı sormuş, sağlık haberini alıp, O’nu görünce, “Seni sağ olarak gördükten sonra, her musibet bana hafif gelir” diyerek sevincini izhar etmiştir.O halde; bizim için bir lütuf olan Hz Peygamber (s.a.v.)’in Allah’ın elçisi olduğuna inanmanın yanında O’nu samimiyetle sevmeliyiz. Bugün O hayatta olmadığına göre O’nun sünnetini ögrenerek kendimize rehber edinmeliyiz. Adı anıldığında da salat-ü selam getirmeliyiz. Ayrıca Peygamberimize hürmeten ve dinimize yaptıkları hizmetlerden dolayı da O’nun hane halkının ve ashabının adı anıldığında sevgi, saygı ifadeleri kullanmalı ve duada bulunmalıyız
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
| —- | Allah | er-Rahman | er-Rahim | el-Melik |
| el-Kuddüs | el-Selam | el-Mumin | el-Muheymin | el-Aziz |
| el-Cabbar | el-Mutekebbir | el-Halik | el-Bari | el-Muvassir |
| el-Gaffar | el-Kahhar | el-Vahhab | el-Rezzak | el-Fettah |
| el-Alim | el-Kabit | el-Basit | el-Hafid | el-Rafi |
| el-Muiz | el-Muzil | el-Semi | el-Basir | el-Hakem |
| el-Adl | el-Latif | el-Habir | el-Halim | el-Azim |
| el-Gafur | el-Şekur | el-Aliyy | el-Kebir | el-Hafiz |
| el-Mukit | el-Hasib | el-Celil | el-Kerim | el-Rakib |
| el-Mucib | el-Vasi | el-Hakim | el-Vehud | el-Mecid |
| el-Bais | el-Şehid | el-Hakk | el-Vekil | el-Kaviyy |
| el-Metin | el-Veliyy | el-Hamid | el-Muhsin | el-Mubdi |
| el-Muid | el-Muhyi | el-Mümit | el-Hayy | el-Kayyum |
| el-Vacid | el-Macid | el-Vahid | el-Samed | el-Kadir |
| el-Mukdedir | el-Mukaddim | el-Muahhir | el-Evvel | el-Ahir |
| el-Zahir | el-Batin | el-Vali | el-Müteali | el-Berr |
| el-Tevvab | el-Muntekim | el-Afüvv | el-Rauf | Malikül Mülk |
| Zülcelalive’l-ikram | el-Muksit | el-Cami | el-Ganiyy | el-Mugni |
| el-Mani | el-Darr | el-Nafi | el-Nur | el-Hadiel- |
| el-Bedi | el-Baki | el-Varis | el-Raşit | es-Sabur |
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Çocuğunuz için masalların ne kadar önemli olduğunu biliyor musunuz? Masallar, çocukların duygu ve korkularını anlamalarına, hayalgüçlerinin gelişmelerini sağlar. Masallar ve çocuklarınız üzerindeki etkilerini sizler için araştırdık…
Çocuklar dünyayı bizler gibi renkli görmek yerine, siyah ve beyaz görürler. Onlar için dünya iyi ve kötüden, dost ve düşmandan oluşur… Bu nedenle masallardaki karakterler daha basit oldukları için çocuğun dünyasında daha net ve anlaşılır olarak yer alır. Masallarda kötü olan sonunda cezalandırılır iyiler ödüllendirilir… Az kelime ve fantastik olgular sayesinde masallar çocuğun iç yaşamında önemli bir yer edinip, sembolik bir tasvir yaratır. Başka bir deyişle masallar çocuğun dünyasındaki gerçeklere ve duygulara kişisel bir ayna etkisi yapar. Çocuk o masallarda kendinisini bulur, kendisini arar. Bu nedenle psikologlar çocuğun kişisel gelişiminde masalların çok büyük bir önemi olduğu görüşünde birleşir. Masallar çocuklar için bir bilinmeyen dünya olmasına karşın bilinen dünyayı bulmak için de bir yol sayılır.
Masallarda her zaman güneş açmaz; fakirlik, haksızlık, vahşi yaratıklar, kötü periler, cadı büyüleri de vardır. Masal kahramanlarının aşması gereken engeller ve yenmesi gereken güçlükler saymakla bitmez. Çocuk kendisini onlarla özdeşleştirirken, kötüler ve onlarla bağlantılı olan tehlikelere karşı bilgi edinir. Böylece çocuğunuz masaldaki kahramanlarla korkularını paylaşıp, duygularını dile getirmek konusunda daha başarılı olur.
Masal dünyası gerçekçi olduğu gibi fantastik bir dünyadır. Çocuk ruhundaki merak açlığı için zengin bir kaynaktır masal dünyası. Çocuk iyinin kaçınılmaz zaferinden yola çıkarak, çok zor durumlarda bile bir çözüm yolunun varolabildiğini ve uyuşmazlıklara son verilebileceğini öğrenir.
Çoğu zaman masallar baş kahramanın hayatındaki önemli sahnelere yer verir; genellikle hayati bir adım veya büyük bir değişim konu edilir. Örneğin “Uyuyan Güzel” masalındaki “uyuyan güzel”, bir prens tarafından öpülüp kurtarılana kadar 100 yıl uyur… Veya “Kırmızı Başlıklı Kız” kurt tarafından yenilse de sonunda kurtarılır… Bu tür mutlu sonlar, çocuğa her düşüşten sonra yeni bir yükseliş olabileceği mesajını vererek geleceğe daha iyimser bakmasına neden olur.
Masallarda formalite icabı söylenen “Eski zamanlardan birinde…” veya “.. hala mutlu mutlu yaşıyorlarmış…” gibi klişeler çocuğun hayal dünyasına bir sınır çizer. Bu tür tekdüze ve gerçekçi klişeler çocuğa gerçek dışı bir dünyaya adım attığının mesajını verir. O artık bir harikalar diyarındadır ancak yaşadığı dünya bu değildir. Bu tür gerçek kırılmalar çocukta farklı duyguların da ortaya çıkmasına neden olur; şaşkınlık, sihirlenmiş olmak, büyülenmek veya korku gibi… Çünkü masaldaki kahramanlarla gerçek dünyadakiler kıyaslanır ve bu da çocukta farklı bir heyecana yol açabilir. Kendisini büyülenmiş bir dünyada hissedebilir ve bu masalsı dünya ona harika görünür.
Büyümek, iç dünyamızdaki zenginlikleri keşfetmek anlamına da geldiğinden, masallar çocukların kendi iç dünyalarını araştırıp, hayal güçlerini geliştimek açısından son derece önemli bir yere sahip.
Çocuğunuz kendi masalını kendisi seçene kadar, ona kendi favori masallarınızı okuyabilirsiniz. Bu esnada vereceği reaksiyonları izleyerek hareket edin. En çok ilgisini çekebileceği masalları seçmeye özen gösterin.
Öncelikle içinde sık sık tekrar geçen ve 4 – 5 yaşındaki çocukların anlayabileceği, sade bir dille yazılmış, kısa masallarla başlayın. Üç küçük domuz, yedi kuğu gibi… Onun üzerinde hangi masalın daha etkili olduğunu öğrenmek için sık sık değişik masallar okuyup, seveceği türleri keşfedin. Ona, okuduğunuz masalları anlamlandırabilmesi için zaman tanıyın. En sonunda çocuğunuzun tümüyle özüne inin. Eğer çocuğunuz çok duygusal ve hassas bir yapıdaysa ona yumuşakça sert ve korkulu masal sahnelerini okuyun. Böylece kendi kişiliğinden farklı karakterleri de masallar sayesinde tanıyıp, ürküntü duymadan yaşayabilir. Unutmayın ki çocuklar masalların içinde yaşarlar.
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Günümüz modasından her kadının mutlaka dolabında olması gereken siyah elbiselere bir göz atalım. Sizi “ne giymeliyim?” derdinden kurtaracak, sıkıştığınız anda derman olacak bu elbiselerin her biri farklı zamanlar için…
1-Geniş kalçaları gizleyen etek
Bu kesim elbise bacakları olduğundan uzun gösterecek, kalçaları da saklayacaktır. File çorap ve ince stilettolarla da abiye olarak kullanılabilir.
2-Omuzları daha geniş gösterir
Daha davetkar bu elbise asimetrik olduğundan ayağınıza sandalet tipi bir model seçmelisiniz. Soğuk havalarda altına yine file çorabı tavsiye ederim. Bu kesim omuzları olduğundan daha geniş gösterir.
3-Her derde deva
Bu elbise her derde deva. Siyah naylon çorap ve yüksek topuklarla hem gündüz hem gece bir Jacqueline Kennedy efekti yaratabilirsiniz.
4-Davetler için ideal
Davete katılacaksanız bu tip bir elbise, chandelier (sallantılı model) küpelerle nefis durur. (Not: Büyük küpeler ve büyük bir kolye arasında seçim yapmalısınız. İkisi birlikte elbiseyi öldürür ve sizi yaşli gösterir.
– sayfayı hazırlayan Nurcan İ. –
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Activităţile Fundaţiei Friedrich Naumann din România se subsumează titlului generic “Promovarea democraţiei, a statului de drept, a pluralismului şi a economiei de piaţă în Europa Centrala şi de Sud-Est”. Titlul acesta formulează sintetic misiunea Fundaţiei în acea parte a Europei care a izbutit, în cursul dramaticului an 1989, să se elibereze de comunism. Debutul activităţii Fundaţiei aici coincide, deloc întâmplător, cu primii paşi a fostelor ţări comuniste pe drumul anevoios al tranziţiei către democraţie şi economia de piaţă.
Prezenţa Fundaţiei Friedrich Naumann, ca şi a celorlalte fundaţii democrate, este un semn de solidaritate a cetăţenilor din statele occidentale faţă de locuitorii din această parte a Europei care şi-au regăsit demnitatea şi au optat prin alegeri libere pentru pluralism şi economie de piaţă. Dar de la intenţie la realizare este o cale lungă, anevoiasă.
Atunci când Fundaţia Friedrich Naumann şi-a început activitatea în România nimeni nu-şi putea închipui că peste doar 13 ani această ţară devastată de dictatura lui Ceauşescu va fi invitată să înceapă tratativele pentru a fi admisă în Pactul Nord-Atlantic şi va primi asigurări ferme de integrare în Uniunea Europeană. Dacă acest lucru, care atunci părea o minune, a devenit astăzi posibil un merit cât de mic revine şi Fundaţiei Friedrich Naumann.
Fundaţia Friedrich Naumann este o persoană juridică de drept privat, fără scop patrimonial cu sediul principal în Republica Federală Germania şi este reprezentată în România printr-un birou care coordonează totodată şi activitatea din Bulgaria, Armenia, Azerbaijan şi Georgia.
Ea este prin excelenţă instanţa de promovare a politicilor liberale în Republica Federală Germania. Principiile ei politice, liber asumate, o îndeamnă să promoveze ideea liberală atât în ţară cât şi în străinatate. In Germania sarcina principală a Fundaţiei este educaţia politică “pentru că doar cel ce pătrunde complexitatea corelaţiilor politice va putea contribui cu succes la schimbarea lumii”. Inţelegând că promovarea liberalismului într-o singură ţară nu rezolvă nicidecum multitudinea de provocări ale timpului, Fundaţia Friedrich Naumann a deschis, în cei aproape 50 de ani de existenţă, birouri proprii în mai bine de 60 de ţări. In Africa, în Europa, în Asia, şi peste tot în lume unde Fundaţia Friedrich Naumann era prezentă, ea a susţinut dialogul internţional asupra ideilor liberale şi a sprijinit grupuri, organizaţii şi partide liberale.
Cum am mai arătat, Fundaţia Friedrich Naumann şi-a început activitatea în România încă de la începutul anilor 90, dar ea s-a diversificat şi s-a consolidat abia cu apariţia unui partener de încredere. Unificarea diverselor partdie liberale sub sigla PNL a constituit imboldul pentru decidenţii din Consiliul de administraţie al Fundaţiei de a canaliza eforturi financiare şi organizatorice suplimentare către Romania. In ultimii cinci ani, programele desfaşurate aici au căpătat o amploare deosebită.
Fundaţia germană liberală „Friedrich Naumann” în colaborare cu Allgemeine Deutsche Zeitung pt. România a organizat în perioada 28.-30. noiembrie 2003 la Sibiu un seminar cu jurnalişti ai minorităţilor.
Activitatea a avut loc la centrul de conferinţe al Academiei Evanghelice Transilvania.
Din partea publicaţiilor Hakses şi Genç a participatd-nul prof. Ervin Ibraim.
Seminarul a avut drept scop o mai bună interrelaţionare între ziariştii presei majoritare şi cei ai presei minorităţilor naţionale din România.
– Pagină realizată de Ervin I. –
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Mevlana Celaleddin‘in yazdıkları altı kitapta toplanmıştır. şöyle:
Şiirlerinden birkaç örnek verelim:
„Çamurdan yuğrulmuş gövdelerimiz
göklerin nurudur
Nüfuz ve süratimiz melekleri bile
kıskandırır
Semavı ruhlar temizlik ve saflığımıza
gıpta ederler
Ve, şeytanlar şerrimizden köşe bucak kaçaklar.“
„Göklerde ve yerlerdeki zerrelere iyice bak. Göreceksin ki, hepsi de bizim gibi mecnun ve kararsız dönüp durmaktadır.
Ister mutlu, ister kederli olsun, kainatta ne kadar zerre varsa hepsi de, tüm kaynatlardan kurtulmuş olan ezel ve ebed güneşinin pervaneleridir.“
„Onlar, sayısız öyküler anlattılar, varlığa yokluğa dair durmadan konuşup neler, neler söyledler. Ve akıllarınca güya, her şeyin anlamını bulup ortaya koydular.
Onlar kainatın esrarını ne bilsinler? Önce uzun uzun çene çaldılar, sonra bir köşede uyuyp kaldılar.“
Her gün bir yerden göçmek ne iyi
Her gün bir yere konmak ne güzel
Bulamadan, donmadan akmak ne ala başka
Bizden sarı bir yüz iste, ciğer parçası iste
Ipekli kumaş satan bezirgan başka
Müslümanlığın, kafirliğin dışında bir ova
Uçsuz bucaksız ovada sevdasız uzar gider
Arif olan vardı mı usulca başını kor
Ne Müslümanlığa yer var, ne kafirliğe yer.
Birini anacaksam eğer
muhakkak seni anarım
Ağızımı açacaksam eğer
muhakkak senden bahsetmek içindir
Keyfim yerindeyse eğer
muhakkak sebeb sensin.
Bir hile yapmak istediysem eğer
senden öğrenmişidir, ne yapayım!
„Güneşün, ne ayrıcalığı, üstünlüğü var ki senin huzuruna çıkabilsin? En hızlı rüzğarların bile senin bir tek kılına yetişmesi hadlerine mi düşmüş?
Varlık kentinde (dünya) bilginlere hocalık eden akıl, senin yakınına geldiği zaman divane olur.“
HAZIRLAYAN: Gülten Abdulla
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Binlerce efsaneye yurt olan canlı tarih Anadolu’nun kendi byküsüyle başlayalım söze
Troya, Frigya, Lidya ve de Büyük İskender’den Bizanslılara kadar pek çok krallığın yaşadiığı il topraklara Türkler ilk geldiklerinde Rum tilkesiymiş Anadolu.
Yıllar yıllar önce, Malazgirt’ten sefere çıkan Türkler, Bizans içlerine dek ilerler, elde ettikleri topraklarda birçok beylikler kurar.
Derler ki; bu beyliklerden birinin beyi, ordusunun başında Ankara yakınlarındaki Kızılcahamam yamaçlarına kadar gelir. Ancak dağlar tepeler aşıp uzun yoldan gelen askerleri yorgunluktan ve susuzluktan perişan olmuştur.
Vardıkları yer bozkır bir alandır. Ama askerin ileri gidecek hali kalmamıştır. Orada konaklamaya karar verilir. (çevrede su içebilecek ne bir dere ne de bir kaynak vardır. Yaz sıcağında hepsi kuruyup gitmiştir. Herkes bir yana serilip kalır. İşte tam bu sırada, sırtında bakraşıyla yaşlı bir kadın çıkagelir. Oluğundan su akmayan kuru pınarın başında durur.
Omuzundaki bakrağtan kuru oluğa buz gibi ayran dökmeye başlar. Askerler oluktan avuç avuç içerler. Ayran bitmek nedir bilmez. Yaşlı kadın her askere “iç oğlum, kabını doldur oğlum” dedikçe. “Askerler : Dolu ana … Anadolu…” derler.
Derler ki; Türklerce Bizans ya da Rum dikesi diye anılan topraklar, o günden sonra Anadolu diye anılmaya başlanmıştır.
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Celaleddin Rum-i s-a născut la 30 septembrie 1204, în oraţul Belh, regiunea Horosan din Afganistanul de astăzi, într-o familie de intelectuali.
Data naşterii este discutabilă. După unii cercetători, Celaleddin s-a născut la 30 septembrie 1207, iar după alţii, s-a născut cu 10 – 15 ani mai devreme.
Data de 30 sepembrie 1207 este data luată în calcul în toate studiile consacrate vieţii şi operei lui Mevlana.
Tatăl lui Rum-i, Hussein Hatipoglu, descendent al familiei Hatipoglular, o familie înstărită de intelectuali, era respectat şi numit „Sultan al învăţaţilor“, iar mama, Mumine Hatun, descendenta unei familii de magistraţi din oraşul Rukneddin, era apeciată ca o bună soţie şi mamă. Aceştia au fost primii dascăli în formarea intelectuală şi religioasă a viitorului filolog, poet şi filozof, Celaleddin Rumi-Mevlana.
Datorită diversiunilor religioase şi ale conflictelor sociale apărute în Afganistan, Bahauddin Veli, (Husein Hatipoglu) împreună cu familia, emigrează în Asia Mijlocie, în oraşul Lorende (Karamanul de astăzi), situat în centrul Anatoliei.
Era în anul 1219, iar Celaleddin avea 15 ani. Cert este că năvălirea mongolilor, care pârjoleau şi distrugeau totul, a făcut ca mulţi intelectuali din Horosan să apuce drumul pribegiei. Mulţi dintre ei şi-au găsit adăpost şi linişte în Anatolia, teritoriul Statului Selgiucid.
In drumul lor spre Anatolia, familia lui Celaleddin a poposit în câteva oraşe mari, adevărate centre de cultură, pentru perioada respectivă. Mai întâi s-au oprit la Mecca, unde au făcut pelerinajul obişnuit, apoi s-au îndreptat spre Nişabur, Bagdat, Şam, Halep, Erzincan, Sivas, Kayseri, Nigde, Karaman,şi alte oraşe mari. In aceste centre culturale, tânărul Celaleddin a venit în contact cu tradiţii, obiceiuri şi culturi diferite, din care a preluat tot ceea ce era valoros.
Familia lui Celaleddin s-a stabilit definitiv în oraşul Karaman. Fiind un om cu carte, tatăl, Bahauddin Veli, reuşeşte să se impună repede în lumea aristocrată a oraşului, iar guvernatorul acestuia îl numeşte director la Şcoala superioară de teologie, ”Emir Musa Bey”.
În anul 1224, tatăl lui Celaleddin moare, iar acesta îi ia locul, după ce-şi termină studiile, la Halep şi Şam. La întoarcere, se remarcă destul de repede, iar exemplul moral şi cunoştinţele sale religiose pe care le predică cu sfinţenie,îl ridică deasupra tuturor, fiind numit în scurt timp „Mevlana“, titlu care-l apropie de Profetul Mahommed.
De la Karaman, Mevlana se mută la Konya, capitala imperiului Selgiucid, unde este numit muftiu. Mevlana se remarcă prin cultură, înţelepciune şi dragostea faţă de Creator şi de Om.
Aplecat asupra cărţilor, studiază zi şi noapte, iar cunoştinţele acumulate sunt puse în practică la momentul potrivit. Notabilii oraşului Konya deschid o şcoală, directorul acestei şcoli fiind numit Mevlana.
Salariul primit este mic, însă dragostea de copii, dorinţa de a transmite acestora toată moştenirea neamului, de a forma un om nou, curat, mărinimos, aplecat spre iubire, dreptate şi adevăr îl fac să fie un învăţător model. Este iubit şi stimat în egală măsură de şcolari şi de părinţii acestora. „Atunci când vorbesc cu copiii, folosesc limbajul lor“, spunea Mevlana.
Totul este făcut în numele lui Allah, pe care-l venerează până la epuizare fizică.
În toamna anului 1244, norocul îl scoate în calea lui Mevlana pe călugărul Tebrizli Şems. Între cei doi se leagă o prietenie strânsă şi durabilă. Este o întâlnire fericită, dar care îl îndepărtează pe Mevlana de şcoală şi de creaţia literară. Şems a avut asupra lui Mevlana forţa magnetului care atrage. Mevlana arde la flacăra cuvintelor şi a ideilor lui Şems. Se constată că influ-enţa lui Şems Tebrizli asupra lui Mevlana depăşeşte limitele normalului, căpătând uneori forme mistice deosebite. Datorită acestei iubiri fără de margini pentru dascălul şi mentorul său, Mevlana este considerat, de unii cercetători, a fi homosexual ceea ce denotă puterea de neânţelegere a acestora. Din omul vesel şi sfătos, Mevlana devine un om închis, un mistic convins.. Totuşi, trebuie apreciat faptul că Şems Tebrizli a fost cel ce l-a iniţiat pe Mevlana în secretele misticismului şi ale ubicuităţii.
Spre deosebire de musulmanii arabi şi persani, care, conform tradiţiei, se căsătoreau cu 3-4 femei, Mevlana s-a căsătorit de două ori, dar de fiecare dată cu câte o singură femeie, conform tradiţiei culturii turce preotomane.
Prima soţie, Gever Hatun, i-a dăruit doi fii: Sultan Veled şi Muhammed Alaeddin. După moartea primei soţii, s-a recăsătorit cu văduva Kira Hatun. Din cea de-a doua căsătorie, familia lui Mevlana s-a înmulţit cu un băiat (Muzaffereddin Alim Celebi) şi cu o fată (Melike Hatun). În toată activitatea sa de pedagog şi de filozof mistic de factură sofistă, Mevlana a slujit cu credinţă Omul şi Creatorul şi-a semănat dragostea care “biruie şarpele încolăcit la sân.”
Folosind cuvântul, i-a îndemnat pe oameni să se adune şi să se înfrupte din roadele binelui şi ale dragostei, pentru a se naşte mereu puri, aşa cum au fost creaţi. Într-o zi de iarnă, la 17 decembrie 1273, Mevlana a pornit în marea călătorie fără sfârşit. După moarte, unul din discipoli săi a creeat ordinul religios „Mevlevi“. Acest ordin a fiinţat până în anul 1925, după care s-a desfiinţat ca urmare a reformelor lui Mustafa Kemal Atatürk. Ordinul religios „Mevlevi“ a fos reînfiinţat mai târziu.
Gulten Abdulla
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Bilinen ilk yılbaşı kutlamaları, Babil’de bahar ılımına (Mart ortası) Asur’da ise güz ılımına (Eylül ortası) en yakın ayda yapılırdı. (İ.Ö. yaklaşık 2000). Mısırlılar, Fenikeliler ve Persler yılbaşını 21 Eylül, Yunanlılar ise İ.Ö. 5. yüzyıla değin 21 Aralık’ta kutlardı. Roma’da Cumhuriyet döneminde 1 Mart’ta başlatılan yeni yıl, İ.Ö. 153’ten sonra resmi olarak 1 Ocak’a alındı. 1 Ocak olarak belirlenen yılbaşı tarihi kısa sürede Katolik ülkelerde benimsendi. Bu tarih İskoçya’da 1660’ta, Almanya ve Danimarka’da 1700, İngiltere’de, 1752, Türkler’de 1917’de kabul edildi.
Osmanlılar’da Yılbaşı Geleneği: Müslümanlar arasında yeni yıla girişi kutlanma geleneği olmamasına karşın, Osmanlılarda yüksek devlet görevlileri padişahı ziyaret ederek, yeni yıl nedeniyle tebrik ederler, padişah da ziyaretçilere “Muharremiye” adı altında para ve armağanlar verirdi. Devlet ileri gelenlerinin de kendilerine bağlı memur ve kişilere aynı biçimde armağan vermeleri gelenekti. Şairler de yeni yıl nedeniyle yine “Muharremiye” adı verilen kasideler yazar, başta padişah olmak üzere, bunları sundukları kişilerden para ve armağan alırlardı.
Yılbaşı şenlikleri sırasında ışık ve süslerle donatılan çam ağaçları, yaprak dökmediği için ölümsüz yaşamın simgesi olarak kullanılır. İlk olarak İskandinavyalıların şeytanı kaçırmak ve kuşlar için ev ve ambarlarını yılbaşında ağaçlarla donatma geleneği, çam ağaçlarını yılbaşı gecelerinin değişmez dekoru haline getirdi. Almanya’da kış ortasına rastlayan tatillerde evin girişine ya da içine bir yeni yıl ağacı koyulması gelenektir. İngiltere’de ise ağacın dallarına kurdela ve kağıt zincirlerle mumlar ve şekerlemeler asılır.
Efsaneye göre, Yunan mitolojisine girmiş olan ilkbahar Tanrısı Attis, gerçekte bir Hitit tanrısıydı. Anaerkil Anadolu halklarının en eski ve en büyük tanrıçası Kybele, aşık olduğu Attis’in, sevdiği kızla evlenmesine engel oldu. Buna kızan İlkbahar Tanrısı kendisini hadım etti. Vicdan azabına kapılan Kybele, Attis’i çam ağacına çevirdi. Bir başka söylenceye göre Attis’in kestiği hayalarından akan kan, toprağı sulayarak bir çam ağacının fışkırmasına yol açtı.
Patara’da yaşayan çok zengin bir kişi, fakirleşerek kızlarının çeyizini yapamayacak duruma gelmiştir. Çaresizlikten kızlarını satmayı bile düşünen adama, noel baba yardım etmeye karar verir. Kendini belli etmemek ve aynı zamanda gururlarını kırmamak için evlerine gece gider. Onlar uykuda iken büyük kızın açık penceresinden çeyizine yetecek olan bir kese altını atar. Sabah parayı bulan kız çok sevinir ve kötü durumdan kurtulur. Daha sonra ortanca ve küçük kızın çeyiz paralarını da karşılamak isteyen Nicholaos, pencereleri kapalı olduğu için altınları bacadan atar. İşte Noel Baba’nın yılbaşında hediye bırakma öyküsü böylece doğar. İkonalarda ve resimlerde de Nicholaos’ın üç altın top ile gösterilmesi bu yüzdendir.
Efsaneye göre, M.S. 300 yıllarında Patara refah içindeyken, kentte yaşayan zengin buğday tüccarının bir oğlu olur ve ona Nicholaos adı verilir. Doğduğunda göğün bir hediyesi, ana-babasının dualarının ve sundukları adakların bir meyvesi, fakirlerin bir kurta-rıcısı olarak dünyaya geldiğine işaret edilmiştir. Daha gençliğinde bile mucizeler yarattığına inanılır. Yunanca bir metinde yer alan ünlü bir öyküye göre; Nicholaos, Roma İmparatoru Konstantin’in rüyasına girerek, idam mahkumu üç subayın kurtulmasını sağlamıştı. Başka bir inanca göre ise inşa halindeki bir kilisenin yıkılmasıyla enkaz altında kalan Nicholaos, annesinin öldü feryatlarına rağmen üzerine yığılan taşların altından sağlam olarak kurtulmuştur. Bir süre sonra babası öldüğünde büyük bir servetin tek mirasçısı olmuş ve servetini yoksullara yardım için harcamaya karar vermiştir. Bu tür olaylardan sonraolaydan sonra ünü gittikçe yayılan Nicholaos, Rusya ve Yunanistan gibi ülkelerin, hayır kurumlarının, loncaların ve tüm çocukların koruyucu azizi olarak benimsendi.
Bir yılbaşı gecesi Noel Baba, bir evin çatısındaki bacadan inmeye çalışırken bacanın çok dar olduğunu gördü. Şöminesi olmayan eve giremediği için hediye bırakamadı. O gece dolaştıkları bütün evlerin bacaları, şömineleri olmadığı için küçük ve dardı. Hediyeleri dağıtamayınca çocukların çok üzüleceğini bilen Noel Baba, çözüm aramaya başladı. Yardımcı cinleri; Peter; Nuter ve Wisk ile konuşmaya karar verdi. Onlar cin oldukları için bütün duvarlardan geçebileceklerini ve hediyeleri onun yerine bırakabileceklerini Noel Baba’ya söylediler. Ertesi yıl, Noel Baba ve cinleri, bütün evleri ziyaret edip hediyeleri kolayca dağıttılar.
Adam 3 yaşındaki kızını, gayet pahalı bir hediyelik kaplama kağıdını ziyan ettiği için azarlamıştı. Küçük kız, koskoca bir paket altın yaldızlı kağıdı bir kutuyu eğri büğrü sarmak için kullanmıştı…
Yılbaşı sabahı küçük kızı, paketi getirip: – Bu senin babacığım” dediğinde çok üzüldü.
Acaba gereğinden fazla mı tepki göstermişti kızına. Bir gece evvel yaptığından utanarak, kutuyu açtı. Fakat kutunun içi boştu.
“Kızına gene çıkıştı: “- Birisine bir hediye verdiğinde, kutunun içinde bir şey olması lazım. Bunu da mı bilmiyorsun küçük hanım?..”
Küçük kız gözlerinde yaşlarla babasına baktı. “- O kutu boş değil ki baba! İçini öpücüklerle doldurmuştum!..”
Babası o kadar çok üzüldü ki, koştu, kızına sarıldı. Beraberce ağladılar. Adam o kutuyu ömrünün sonuna kadar sakladı. Ne zaman keyfi kaçsa, ne zaman morali bozulsa, ne zaman kendini kötü hissetse, kutuya koşar, içinden minik kızının sevgi ile doldurduğu hayali öpücüklerden birini çıkarırdı.
Aslında bütün insanlara böyle bir kutu mutlaka verilmiştir. Zor zamanlarda bu kutuyu çıkarıp içine bakabilmeyi başarmak, mutluluğun anahtarlarından biri olsa gerek.”
St Nicholaos beyaz sakalı ve kırmızı beyaz giyisisi hariç, bugünkü Noel Baba’dan çok farklıydı. Muhteşem güzellikteki ren geyiklerinin çektiği süslü bir kızağı yoktu. Yaşlı eşeğiyle yılbaşı öncesi değil, 6 Aralık olan Hıristiyanların Yortu gününde dolaşırdı. İnsanlara verdiği hediyeler ise, küçük meyveler, mum ve tahta parçalarıydı. Bu geleneğe en çok sahip çıkanlar Hollandalılar oldu. Orada çocuklar, kapılarının önlerine tahta ayakkabılarını bırakırlardı. Bu ayakkabıların içlerine, Noel Baba’nın eşeği için türlü yiyecekler koyarlardı. İnanışa göre bunun karşılığında ayakkabılara Noel Baba çeşitli hediyeler koyardı.
Bugünkü Noel Baba kimliğinin çoğu bölümü Amerika’da gelişti. Santa Claus’un (Noel Baba) kilo alması da Amerika’ya denk düşer. Kırmızı yanaklı, şişko göbekli haliyle Santa, Kuzey Kutbu’ndaki Kahkaha vadisinde yaşar. Bir küçük ülke olarak düşleyebileceğimiz bu vadide yardımcıları, cinleri, perileri, eşi ve rengeyikleri ile birlike yıl boyunca harıl harıl oyuncaklar üretir. Yalnızca yılda bir kez Kahkaha Vadisi’nden ayrılıp bir gece içinde gün ağarana kadar dünyadaki tüm çocuklara hediye dağıtır.
Snowflake (Kar tanesi): Noel Baba’nın yardımcılarından biridir. Dünyaya yeni yıllarda kar yağmasını sağlar. Ayrıca görevleri arasında kendisine mektup yazan çocuklara Kuzey Kutbu’ndaki hava ile ilgili rapor verir. Glitter (Cin): Noel Baba’nın en önemli yardımcılarından biri olan cinler, Noel Baba’nın oyuncak yapmasına yardım ederler, oyuncakları kızağa yüklerler, bir kısmı ren geyiklerine spor yaptırarak onları yeni yıl gecesine hazırlar. Rudolph (Kırmızı Burunlu Rengeyiği): Noel Baba’nın en ünlü rengeyiğidir.. Gelen mektupların okunmasına yardım eder, çocukların istedikleri oyuncaklar hakkında bilgi verir.
1954 yılının son günlerinde yerel bir Amerikan gazetesinde çıkan ilanda, 31 Aralık günü Noel Baba’yla konuşmak isteyen çocuklar için bir telefon numarası veriliyordu. Ama numaralarda bir karışıklık olmuş, yanlışlıkla devlete ait bir istihbarat biriminin kullandığı numara verilmişti. Yılın son günü telefonlar çalmaya başladığında Operasyonlar Amiri Albay Harry Shoup, durumu idare etmeye ve sabırsızlıkla hediyelerini bekleyen çocuklara istedikleri bilgiyi vermeye karar verdi. Bu isthbarat birimi, Kuzey Amerika hava sahasını olası bir saldırıya karşı denetim altında tutan CONAD idi. Üç yıl sonra CONAD’ın devamı olarak Kanada ile işbirliği içinde kurulan NORAD, her yılın son günü çocuklara hizmet vermeyi resmi görevlerine dahil ederek, 41 yıldır bu görevini aksatmıyor.
Bir yılbaşı günü, postane görevlileri, Noel Baba’ya yazılmış bir mektup gördüler. Böyle biri olmadığı içinde mektubu okumaya karar verdiler. “Sevgili Noel Baba, ben 10 yaşında kimsesiz bir çocuğum. Yetimhanede kalıyorum. Bütün arkadaşlarıma birçok hediye geldi. Bana gelmedi. Senden 3 şey istiyorum, bana bir kalem, kalemkutusu ve ayakkabı gönderirsen sevinirim” Bu duruma çok üzülen görevliler aralarında para toplayarak hediyeleri aldılar. Ancak toplanılan para, kalemkutusuna yetmediği için yalnızca kalem ve ayakkabıyı gönderebildiler. Çocuktan gelen teşekkür mektubu ise şöyledir: Baba, yolladığın hediyelere çok sevindim ama kalemkutusu elime geçmedi. Herhalde onu da postanedekiler almıştır.
Hazirlayan: Gulten Abdulla
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Uniunea Democrată Turcă – Filiala Galaţi şi Centrul de Cercetare, Dezvoltare, Educaţie şi Cultură “Dunărea de Jos“ au iniţiat un program amplu de promovare a imaginii culturale şi turistice ale celor două ţări România şi respectiv Turcia. Ca urmare a acestui proiect Muzeul de Artă vizuală din Galaţi şi UDTR-Galaţi au realizat prima misiune culturală la Istanbul fiind oaspeţii Fundaţiei Intelectualilor condus de Prof.Dr. Mustafa E. Erkal. Această misiune culturală a avut ca obiectiv descoperirea artei clasice turce precum şi cea modernă. S-au făcut primele contacte ce urmează a fi materializate în anul 2004.
Impresiile pe care şi le-au făcut plasticienii gălăţeni, care au avut ocazia să vadă pentru prima dată Turcia precum şi arta turcă la ea acasă a fost covârşitoare. Despre ele vom reveni detaliat într-un număr viitor.
În cadrul acestei misiuni am putut vedea şi expoziţia de Artă Bienală Internaţională ce se desfăşoară la Istanbul. Surpriza pentru noi a fost cu atât mai mare când am văzut afişul cu cartea „Papucii lui Mahmud“ de Gala Galaction într-un salon de carte sub egida “O carte pentru Pace“ roman tradus în limba turcă de Erol Ulgen şi Gulten Abdula, şi care a văzut lumina tiparului datorită Uniunii Democrate Turce din România Am fost plăcuţi impresionaţi să aflăm că mulţi tineri studenţi vin să cumpere acest roman. Celor 3000 de exemplare epuizate deja le urmează altele.
În perioada 6-7 decembrie 2003, în Olanda a avut loc ce-a de a 4-a întâlnire ai redactorilor şefi ale publicaţiilor în limba turcă din diaspora. Organizatorul acestui simpozion a fost Redacţia “CASA TURCĂ“ din Amsterdam. Timp de două zile lucrările simpozionului au dezbătut problematica publicaţiilor în limba turcă, rolul lor în procesul de globalizare europeană, situaţia comunităţilor turce din Europa şi rolul mass-mediei turce în rezolvarea unor situaţii apărute, cum ar fi, învăţământul în limba turcă. Presa în limba turcă din România a fost reprezentată, anul acesta, de doamna Gulten Abdula, redactor şef al ziarului HAKSES şi fondatoarea revistei de cultură şi istorie “TUNA MEKTUPLARI“.
Contactul cu toţi redactorii, scriitorii şi ziariştii turci din Europa a dovedit că nu ne cunoaştem îndeajuns, că este imperios necesar să ne cunoaştem şi să colaborăm. Pentru noi, comunităţile etnice din ţările care vor intra în curând în Uniunea Europeană, a fost un semnal. Societatea civilă va fi cea care va juca un rol important. ONG-urile şi instituţiile administrativ locale vor decide în numele democraţiei.
Dacă vom şti să ne organizăm vom continua să trăim, altfel totul va fi un eşec.
Sub acest semn, am propus două proiecte care au fost aprobate.
Primul proiect:
Pregătirea şi calificarea viitorilor redactori şi ziarişti de origine turcă din diaspora.
Al doilea proiect:
Formarea unui personal calificat în vederea pornirii unei afaceri.
Rămâne să vedem cum se vor materializa.
(G.A.)
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Olanda sau Holland, cum i se mai spune, are ca nume oficial Regatul Olandei.
Olanda, sau Nederlanden, face parte din Ţările Benelux; impreună cu Belgia şi Luxemburg.
Olanda poartă numele şi de Ţara Lalelelor şi totodată face parte din Ţările de Jos având în vedere că nivelul oceanului este mai ridicat decât nivelul pământului.
Olanda a fost multă vreme sub supremaţia spaniolă dar în urma unei revolte din sec 16 devine liberă.
Republica Olandeză a fost oficial înfiinţată în 1648.
Din Regatul Olanda a făcut parte şi Belgia până în 1830 când a devenit ţară liberă.
Olanda s-a remarcat prin pictorii săi de renume mondial Rembrandt şi Vincent van Gogh.
Oraşele implicate la Euro 2000 sunt Amsterdam şi Rotterdam.Olanda doreşte să sprijine în mod constructiv integrarea României în Uniunea Europeană, a declarat preşedintele Camerei Deputaţilor, Valer Dorneanu, după întâlnirea avută cu primul-ministru al Regatului Ţărilor de Jos, Jan Peter Balkenende, la sfârşitul lunii decembrie 2003.
Valer Dorneanu a apreciat întâlnirea drept foarte fructuoasă, cei doi oficiali evocând stadiul relaţiilor bilaterale, faptul că Olanda este pe primul loc la investiţii în Romania şi că există un volum de schimburi comerciale destul de consistent între România şi Olanda.
Preşedintele Camerei Deputaţilor a dezvăluit că premierul olandez i-a prezentat dorinţa ţării sale de a ne sprijini în mod constructiv şi obiectiv, subliniând însă că, aşa cum întotdeauna Olanda este exigentă cu propriile interese şi cu ale cetăţenilor, cum cetăţenii olandezi sunt şi mai exigenţi cu autorităţile lor, Olanda va rămâne pe aceleaşi coordonate.
Gulten Abdulla
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Insanın yaratılış gaye ve hikmetlerinden en önemlisi, insan olmanın icaplarını yerine getirebilmektir. Bunun en güzel ifade tarzlarından birisi de, Allah’ın verdiği nimetler için hamd ve şükür görevini îfâya çalışmaktır. Türkçe’mizde övmek, yüceltmek gibi manalara gelen hamd, kendilerine ikram ettigi maddî ve manevî nimetler için, insanlarin Allah’a şükranlarini ve minnettarliklarini arz etmesi demektir. Â’râf suresinin 43. ayetinde, bu husus şöyle açıklanmaktadır: “Bizi buna (cennete) eriştiren Allah’a hamdolsun. Gayet Allah bizi doğruya iletmeseydi bizler doğruyu bulamazdık.”[1]Yüce Kitabimizin ilk süresi Fatiha’nın, “Hamd, alemlerin Rabbi Allah’a mahsustur” [2] mealindeki ayet ile başlaması, Rabbi ile kulu arasında, hamd ile şükrün, mânevî bir bağ olduğunu göstermektedir. Bu süre’nin, “O Rahmandır. Rahimdir. Mükâfât ve ceza gününün sahibidir”[3] meâlindeki 3. ve 4. ayetleri ise, Yüce Allah’ın rahmetine sığınmamızın ve hesap günü için hazırlıklı olmamızın gerektiğini bize hatırlatır. Kur’an-i Kerim’in özeti olarak nitelendirilen ve Alemlerin Rabbi Allah’a hamd ile başlayan Fatiha suresi’nin, “Allahım, ancak sana kulluk eder ve ancak senden yardım dileriz. Bizi doğru yola, ni’met verdiğin kimselerin yoluna ilet. Gazaba uğramışların ve şaşırmışların yoluna değil”[4] meâlindeki son âyetlerinde, sadece Allah’a ibadet edileceği, yardım ve hidayetin yalnız Allah’tan isteneceği kesin olarak belirtilmekte ve tevhîd inancından sapılmaması için dua edilmesi gerektiği, çok vecîz bir üslup ile vurgulanmaktadır.Görüldüğü üzere, Yaratan ile yaratılanlar arasında hamd, büyük bir mânevi bağdır. Isrâ suresi’nin 44. ayetinde, “O’nu hamd ile tesbih etmeyen hiçbir şey yoktur, fakat siz onların tesbihini anlayamazsınız”[5] buyurulmakta ve Kur’an-i Kerim’in, kırktan fazla ayetinde, Yaratıcı ile yaratılmışlar arasında hamd ve şükür alakası bulunduğu açıklanmaktadır.Öyle ise, Yüce Allah’ın verdiği nimetlerden yararlanan her insanın vicdanında, bir minnetarlik ve şükran hissinin uyanması gerekir. Bu hissin ifadesi olan hamd ve şükür, hem sözle, hem de fiilî olarak yerine getirilmelidir. Nitekim, Sevgili Peygamberimiz, “Her şeyin bir zekâtı vardır, bedenin zekâtı da oruçtur”[6] buyurarak, her nimetin söz ve fiille yapılan bir şükrü, bir zekatı olduğuna işaret etmişlerdir. O halde, Allah’ın verdiği nimetlere şükür için sadece, “Çok şükür, hamdolsun” demek yeterli olmaz. Çünkü sözle yapılan hamd ve şükrün fiilen de yapılması ve ispat edilmesi gerekir. Allah’a hamd ile başlayan yüce Kitabımız Kur’an-i Kerim’in, hamd’ı tavsiye eden şu ayet-i kerimesiyle hutbemi bitiriyorum: “Cennet ehlinin oradaki duaları, “Allah’ım! Sen, her türlü noksanlıklardan münezzehsin”, dirlik temennileri, “selam” ve onların dualarının sonu ise, “Alemlerin Rabbi olan Allah’a hamdolsun” sözüdür.”
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
- Prof. univ. dr. Ibram Nuredin -
PV 3 iulie 1943 – copie, semnat de imam Sefer I. Memet – preşedinte şi membrii: Ali Cadâr, Epitropul Geamiei Babadag şi Veli Iusein din comuna Turda, împuterniciţi prin ordinul 445/10 aprilie 1943 de Muftiatul Cultutlui Musulman ce sediul la Constanţa. Procesul verbal a fost redactat în prezenţa domnilor Kemal Abdulachim şi Ahmet K. Ahmet şi au constatat în comuna BALABANCEA, 1 geamie cu o proprietate de teren agricol 5 ha şi cimitir 1/2 ha arabil, închiriat la diverse persoane.
1939/1940 – Dlui Amza A. Amet cu plata impozitului de arendaş
1940/1941 De-lui Amet Memet cizmar Babadag, cu impozit plătit de Ahmet K. Ahmet
1941/1942 închiriat de Muftiu Tulcea Husein Mujdaba lui Ahmet K. Ahmet
1942/1943 închiriat D-lui Sali Muhtar de Dl. H. Mujdaba
Geamia e distrusă complect până la temelie. Comunitatea musulmană are o prăvălie în curtea geamiei învelită cu tablă.
Comunitatea musulmană nu are vakâf, nu are mobilă, are o casă parohială veche cu o curte în suprafaţă de 600 mp, făcută de obştea musulmanilor în trecut pentru cultura zeilor“. Geamia e împroprietărită de Stat cu 2 ha în 1930. Ca personal împropriet cu 2 ha a fost decedatul pensionar hogea Omer Lutfi, dar ceilalţi nu.
Sunt 11 capi de familie şi 49 de suflete. Comunitatea nu are venituri şi nu i s-a alcătuit bugetul.
Documentul e semnat de primarul Simion Casian, de secretarul comunal de reprez legal al comunit şi de Baş Muftiu Etem Mola, sunt 3 ştampile – Primărie, Comunit, Muftiat Jud. Tulcea.
PV 5 iulie 1943, aceleaşi semnături ca la Balabancea
Sat Beibugeac, comuna Sarinasuf – are 1 geamie, un teren agricol de 5 ha şi 3 cimitire. Terenul agricol a fost închiriat între anii 1939-1943, D-lui Sefer I. Mehmed, imamul geamiei din Murighiol. A fost cea mai frumoasă geamie, e pe cale de a fi dărâmat-o; minaretul în bună stare îngrădit cu scânduri, cimitirul în paragină.
Secretarul Muftiat Jud.Tulcea, Ismail Selmişah, a arendat pământul geamiei din satul G-ral Praporgescu, comuna Mircea Vodă, Tulcea, lui Osman Suleiman, „ce-l deţin cu chirie de la Onor Muftiat“. Adeverinţa s-a eliberat în 26 aprilie 1942.
Document anexă nr. 1209/29 decembrie 1938, Baş Muftiu Etem C. Mola
Geamia Azizia, din str. 14 Noiembrie, construit în 1867 de sultanul Aziz; suprafaţă clădită 361 mp, suprafaţă curte 649 mp. Casă parohială suprafaţă clădită 72 mp, suprafaţă curte 174 mp. Un imobil în Tulcea, str. Portului, nr. 15, suprafaţă clădită 209 mp, suprafaţă curte 385 mp. Comunitatea, geamia, personalul geamiei nu au fost împroprietăriţi.
Comunitatea are 1 masă birou, 7 caune, 1 dulap de bibliotecă şi 6 covoare la geamie. Sunt 128 capi de familie şi 547 suflete.
Vakâf lăsat prin testament de la Gazi Ali Paşa, geamia şi capela Gazi Ali Paşa, şcoala unde funcţionează uzina cu chirie şi o casă parohială.
Comunitatea moşteneşte capela Saru Saltuk şi Cimitirul turcesc. Geamia a fost împroprietărită cu 5 ha pământ în 1938. Nu are nevoie de mobilă. 84 de familii cu 362 suflete. Document vizat de Etem C. Mola din 28 noiembrie 1938.
Comunitatea musulmană din Sulina – 12 noiembrie 1938, anexa 1053, are o moschee ridicată de Sultanul Abdul Aziz, o şcoală a statului compusă din 3 camere şi 1 bucătărie, în care locuieşte hogea cu familia, o geamie a statului, personal geamie plătit de stat, 6 bănci, 1 catedră, 1 tablă de scris, comunitatea nu are venit, 15 suflete + 19 copii cetăţeni români, 13 suflete + 24 copii supuşi străini cu paşaport turc.
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Türk, şair. İstiklal Marşı’mızın yazarı. İstanbul’da doğdu, 27 Aralık 1936’da aynı kentte öldü. Bir medrese hocası olan babası doğumuna ebced hesabıyla tarih düşerek ona “Rağıyf” adını vermiş, ancak bu yapma kelime anlaşılmadığı için çevresi onu “Âkif” diye çağırmıştır. Babası Arnavutluk’un Şuşise köyündendir, annesi ise aslen Buharalı’dır. Mehmed Âkif ilköğrenimine Fatih’te Emir Buharî mahalle mektebinde başladı. Maarif Nezareti’ne bağlı iptidaîyi ve Fatih Merkez Rüştiyesi’ni bitirdi. Bunun yanı sıra Arapça ve İslami bilgiler alanında babası tarafından yetiştirildi. Rüştiye’de “hürriyetçi” öğretmenlerinden etkilendi. Fatih camii’nde İran edebiyatının klasik yapıtlarını okutan Esad Dede’nin derslerini izledi. Türkçe, Arapça, Farsça, ve Fransızca bilgisiyle dikkati çekti. Mekteb-i Mülkiye’nin idadi (lise) bölümünde okurken şiirle uğraştı. Edebiyat hocası İsmail Safa’nın izinden giderek yazdığı mesnevileri şair Hersekli Arif Hikmet Bey övgüyle karşıladı. Babasının ölümü ve evlerinin yanması üzerine mezunlarına memuriyet verilen bir yüksek okul seçmek zorunda kaldı. 1889’da girdiği Mülkiye Baytar Mektebi’ni 1893’te birincilikle bitirdi.
Ziraat Nezareti (Tarım Bakanlığı) emrinde geçen yirmi yıllık memuriyeti sırasında veteriner olarak dolaştığı Rumeli, Anadolu ve Arabistan’da köylülerle yakın ilişkiler kurma olanağı buldu. İlk şiirlerini Resimli Gazete’de yayımladı. 1906’da Halkalı Ziraat Mektebi ve 1907’de Çiftçilik Makinist Mektebi’nde hocalık etti. 1908’de Dârülfünün Edebiyat-ı Umümiye müderrisliğine tayin edildi. İlk şiirlerinin yayımlanmasını izleyen on yıl boyunca hiçbir şey yayımlamadı. 1908’de II. Meşrutiyet’in ilanıyla birlikte Eşref Edip’in çıkardığı Sırat-ı Müstakim ve sonra Sebilürreşad dergilerinde sürekli yazılar yazmaya, şiirler ve çağdaş Mısırlı İslam yazarlarından çeviriler yayımlamaya başladı. 1913’te Mısır’a iki aylık bir gezi yaptı. Dönüşte Medine’ye uğradı. Bu gezilerde İslam ülkelerinin maddi donatım ve düşünce düzeyi bakımından Batı karşısındaki zayıflıkları konusundaki görüşleri pekişti. Aynı yılın sonlarında Umur-u Baytariye müdür muavini iken memuriyetten istifa etti. Bununla birlikte Halkalı Ziraat Mektebi’nde kitabet ve Darülfununda edebiyat dersleri vermeye devam etti. İttihat ve Terakki Cemiyeti’ne girdiyse de cemiyetin bütün emirlerine değil, sadece olumlu bulduğu emirlerine uyacağına dair and içti.
I. Dünya Savaşı sırasında İttihat ve Terakki Cemiyeti’nin gizli örgütü olan Teşkilât-ı Mahsusa tarafından Berlin’e gönderildi. Burada Almanlar’ın eline esir düşmüş Müslümanlar için kurulan kampta incelemeler yaptı. Çanakkale Savaşı’nın akışını Berlin’e ulaşan haberlerden izledi. Batı uygarlığının gelişme düzeyi onu derinden etkiledi. Yine Teşkilât-ı Mahsusa’nın bir görevlisi olarak çöl yoluyla Necid’e ve savaşın son yılında profesör İsmail Hakkı İzmirli’yle birlikte Lübnan’a gitti. Dönüşünde yeni kurulan Dâr-ül -Hikmetül İslâmiye adlı kuruluşun başkâtipliğine getirildi. Savaş sonrasında Anadolu’da başlayan ulusal direniş hareketini desteklemek üzere Balıkesir’de etkili bir konuşma yaptı. Bunun üzerine 1920’de Dâr-ül Hikmet’deki görevinden alındı.
İstanbul Hükümeti Anadolu’daki direnişçileri yasa dışı ilan edince Sebillürreşad dergisi Kastamonu’da yayımlanmaya başladı ve Mehmed Âkif bu vilayette halkın kurtuluş hareketine katkısını hızlandıran çalışmalarını sürdürdü. Nasrullah Camii’nde verdiği hutbelerden biri Diyarbakır’da çoğaltılarak bütün ülkeye dağıtıldı. Burdur mebusu sıfatıyla TBMM’ye seçildi. Meclis’in bir İstiklâl Marşı güftesi için açtığı yarışmaya katılan 724 şiirin hiçbiri beklenilen başarıya ulaşamayınca maarif vekilinin isteği üzerine 17 Şubat 1921’de yazdığı İstiklal Marşı, 12 Mart’ta birinci TBMM tarafından kabul edildi. Sakarya zaferinden sonra kışları Mısır’da geçiren Mehmed Âkif, laik bir Türkiye Cumhuriyeti’nin kurulması üzerine Mısır’da sürekli olarak yaşamaya karar verdi. 1926’dan başlayarak Camiü’l-Mısriyye’de Türk dili ve edebiyatı müderrisliği yaptı. Bu gönüllü sürgün yaşamı sırasında siroz hastalığına yakalandı ve hava değişimi için 1935’te Lübnan’a, 1936’da Antakya’ya birer gezi yaptı. Yurdunda ölmek isteği ile Türkiye’ye döndü ve İstanbul’da öldü.
Mehmed Âkif’in 1911’de 38 yaşında iken yayımladığı ilk kitabı Safahat bağımsız bir edebi kişiliğin ürünüdür. Bununla birlikte kitabın Tevfik Fikret’ten izler taşıdığı görülür. Fransız romantiklerinden Lamartine’i Fuzuli kadar, Alexandre Dumas fils’i Sâdi kadar sevdiğini belirten şair, bütün bu sanatçıların uğraşı alanlarına giren “manzum hikâye” biçimini kendisi için en geçerli yazı olarak seçmiştir. Ancak, sahip olduğu köklü edebiyat kaygusu onun yalınkat bir manzumeci değil, bilinçle işlenmiş ve gelişmeye açık bir şiir türünün öncüsü olmasını sağlamıştır. Mehmed Âkif’in düşünsel gelişiminde en belirleyici öğe onun çağdaş bir İslamcı oluşudur.
Çağdaş İslamcılık, Batı burjuva uygarlığının temel değerlerinin İslam kaynaklarına uyarlı olarak yeniden gözden geçirilmesini, Batı’nın toplumsal ve düşünsel oluşumuyla özde bağdaşık, ama yerel özelliklerini koruyan güçlü bir toplum yapısına varmayı öngörür. Bu görüşe koşut olarak Mehmed Âkif’in şiir anlayışı Batılı, hatta o dönemde Batı’da bile örneklerine az rastlanacak ölçüde gerçekçidir. Kafiyenin geleneksel Osmanlı şiirinde bir bela olduğunu savunan, resim yapmanın yasak sayılmasının, somut konumların betimlenmesini aksattığı ve bu yüzden şiirin olumsuz etkiler altında kaldığı görüşünü ileri süren Mehmed Âkif, Fuzuli’nin Leylâ vü Mecnün adlı yapıtının plansız olduğu için yeterince başarılı olamadığını dile getirecek ölçüde çağdaş yaklaşımlara eğilimlidir. Konuşma diline yaslandığı için kolayca yazılıvermiş izlenimi veren şiirleri biçime ilişkin titiz bir tutumun örnekleridir. Hem aruzdan doğan bağların üstesinden gelmiş, hem de şiirin bütününü kapsayan bir iç musiki düzenini gözetmiştir. Dilde arılaşmadan yana olan tutumunu her şiirinde biraz daha yalın bir söyleyişi benimseyerek somutlukla ortaya koymuştur.
Mehmed Âkif geleneksel edebiyatın olduğu kadar, Batı kültürünün değerleriyle etkileşimi kabul eder, ancak Doğu’ya ya da Batı’ya öykülenmeye şiddetle karşı çıkar. Çünkü her edebiyatın doğduğu toprağa bağlı olmakla canlılık kazanabileceği ve belli bir işlevi yerine getirmedikçe değer taşımayacağı görüşündedir. Gerçekle uyum içinde olmayı herşeyin üstünde tutar. Altı yüzyıllık seçkinler edebiyatının halktan uzak düştüğü için bayağılaştığına inanır. İçinde yaşanılan toplumun özellikleri göz önüne alınmadan Batılı yeniliklere öykünmenin doğrudan doğruya edebiyata zarar vereceği, “edebsizliğin başladığı yerde edebiyatın biteceği” anlayışına bağlı kalarak “sanat sanat içindir” görüşüne karşı çıkmış, “libas hizmetini, gıda vazifesini” gören bir şiiri kurma çabasına girişmiştir. Bu yüzden toplumsal ve ideolojik konuları şiir ile ve şiir içinde tartışma ve sergileme yolunu seçmiştir. Bütün çıplaklığıyla gerçeği göstermekteki amacı okuyucusunu insanların sorunlarına yöneltmektir. Bu kaygıların sonucu olarak yoksul insanların gerçek çehreleriyle yer aldığı şiirler Türk edebiyatında ilk kez Mehmed Âkif tarafından yazılmıştır.
Mehmed Âkif şiirinin yaşadığı dönemde ve sonrasında önemini sağlayan gerçekçi tutumudur. Bu şiirde düş gücünün parıltısı yerini gözle görülür, elle tutulur bir yapıya bırakmıştır. Şairin nazım diline bu dilin özgül niteliğini bozmaksızın elverişli olduğu gelişmeyi kazandırması, aruz veznini yumuşatmayı, başarmasıyla mümkün olmuştur. Bu aynı zamanda Türkçe’nin şiir söylemedeki olanaklarının ne ölçüde geniş olduğunu göstermesi demektir. Söz konusu dönemde her şairin dili kişisel bir dil kurma adına dar bir vadiye sıkışmak zorunda kalmıştı. Mehmed Âkif dilin toplumsal kimliğini öne çıkarmış, üslupta öz günlük ve kişiselliğe ulaşmıştır. Yenilikçi bir şair olarak, yaşadığı dönemde görülen ölçüsüz yenilik eğiliminin bozucu etkilerine, ölçüsü işleviyle bağlantılı bir şiir kurmak suretiyle sınır çekmeye çalışmıştır.
YAPITLAR (başlıca): Safahat, 1911; Süleymaniye Kürsüsünde, 1911; Hakkın Sesleri, 1912; Fatih Kürsüsünde, 1913; Hatıralar, 1917; Âsım, 1919; Gölgeler, 1933.
– sayfayı hazırlayan Nurcan İ. –
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
22 Aralık – 19 Ocak
Genel Özellikleri
Öncü, Toprak Grubu, NegatifGezegen: Satürn
Rengi: Koyu renkler
Değerli Taşı: Garnet
Çiçeği: Menekşe
Sayısı: 8
Günü: Cumartesi
Oğlak yeni yılda pek hareketli sayılmaz hatta birçok konuda tekrarlar yaşanacak. Öncelikle Oğlaklar çoğu zaman yaptıkları gibi kendilerini yine çok özel hissedecekler ama egolarına dikkat etmeli hatta terbiye etmeliler. Yatırım alanında dikkatli olunmalı ve yüksek risklerden ne beklenirse beklensin kaçınılmalıdır. Para, Oğlak için önemlidir hatta bazıları için herşeyden önce gelir, çok çalışmak ve çabalamak bazen zirveye götürmez dünyaya daha net ve geniş bir pencereden bakmak gerekir; işte bazı Oğlaklar bunu hatırlamalı veya öğrenmeliler. 12. evdeki Pluto Oğlaklara sık sık geçmişi anımsatacak ama bu anımsamaların içersinde gömülmüş, yeniden düşünülmek istenmeyen konularda olabilir, bunun kaçışı yok, korkmamalı. Amaçları engellelen nedenler yüzeysel olarak görülmemeli, derinlere inilip çözümlenmeli ve yinelenmemesi için tedbirler alınmalı. Oğlaklar kısıtlandıklarında fiziksel hastalıklarla karşı karşıya kalabilirler. İlkbahar sonlarında yani yaz ve sıcaklar gelmeden hemen önce Oğlaklar iyi bir dinlenme dönemi veya en azından on günlük bir doğa-terapi yaşamalılar, bunun yararları yıl sonunda görülecek. Uranüs maddi durumu sarsarken, Neptün bulutlandıracak; tüm Oğlaklar özellikle kredi kartı kullanımında çok dikkatli olmalılar. Oğlakların mideleri bu yıl hassas olabilir, kuruntu ve kuşkulardan kendilerini arındırmalılar, zehirler biriktikçe ilk zararı sağlık konusunda görecekler. Korkmasınlar ve yaşama biraz da Polyanna olarak devam etsinler.
Yeni yılın başında sadece kendi yargılarınıza güvenmeniz gereken bir dönemdesiniz. Biraz daha beklerseniz çok geç kalmış olacaksınız. Ne kadar becerikli ve politik davranırsanız davranin kötü bir olayı önlemeye muvaffak olamamanız olasıdır. Ama eğer yeteri kadar gayret gösterirseniz yıkılan herşeyi onarabilirsiniz. Ocak ayı sizin için aktivite, yolculuk ve haber alma dönemi olabilir. İnsanlardan önemli konularda işinize yarayabilecek bilgiler alabilir veya güzel yolculuklar yapabilirsiniz. Bir tatil yapma imkani bulabilirseniz bu ay tam gerek duyduğunuz dinlenmeyi sağlayabilirsiniz..
Sizi şaşırtacak bir haber alacaksınız. Bunu saklamayın ve tartışmaya açın. Herhangi bir konuda harekete geçmeden once istediğiniz şeyin ne derece mantıklı olduğunu düşünmelişiniz. Moralinizi fazla bozarsanız sevdiğiniz kimselere karşı kırıcı tutumlara girebilirsiniz. Elinizdeki imkanları iyi kullanmaya çalışmalısınız. Bazı şeyler için daha bir süre beklemeniz gerekebilir. Israrcı yaklaşımlarla karşı tarafı kaçırtmaktan başka bir şey elde edemezsiniz.
Yakınlarınızı kırmadan önce iyi düşünün. Olayların üzerine doğrudan gitmeniz herşeyi daha çok çıkmaza sokmaktan başka işe yaramaz. Cevrenizde üzücü bir durum olabilir. Bazı planlarınızdan vazgeçmek zorunda kalabilirsiniz. Sağlık sorunu olan yakınlarınız varsa onlarla ilgili iyiye yönelik değişiklikler olabilir. Bazı konularda sizin bulduğunuz çözümler en iyisidir. Aklınızı çelmelerine izin vermeyin. Kalabalık ortamlardan uzak durma imkanınız yoksa aşırı gerilime girebilirsiniz.
Bir ilişkiniz ya bitebilir veya çok sağlam bir temele oturabilir. Önemli bir insanın size kızmış olması ve ders vermeyi düşünuyor olması olasıdır. Genele açık, kalabalık yerlerde bulunmamalısınız. Kadınsanız sevdiğiniz kimsenin çok istediğiniz bir davranışıyla karşılaşacaksınız. Sıkıcı bir toplantıda ya da terketmek istediğiniz bir ortamda bulunmak zorunda kalabilirsiniz. Gene de fazla surat asarak bunu çevreye belli etmeniz iyi sonuç vermeyebilir.
Bu ay ne istediğinizi, ne beklediğinizi adlandıramayabilirsiniz. Bu dönemi yalnız geçirebilirsiniz. Olaylarin akışından uzak durduğunuz takdirde daha pratik çözüm yollarını da gorebileceksiniz fakat bunu son çare olarak düşünmeli ve olaylar sıcakken üzerine gitmeli ve son raddeye kadar zorlamalısınız. Zamanınızı kendinize ayırın. Gerek duyduğunuz yardım ve destek size verilecektir. Sadece maddi konularda geçiçi bir zayıflığınız olabilir.
Özel hayatiniz hakkında gevezelik etmeseniz iyi olur. Önemli bir konuda karar-sızlık çekebilirsiniz. Bunun en iyi çözümü akla ilk gelen yolu uygulamaktır. Bu ay kendinize değil, çevrenize çok faydalı olabilecek şeyler yapabilirsiniz. Ama daha iyisi herşeyi oluruna bırakıp, seyretmek. Müdahele için doğru an gelince kendiliğinizden anlayacaksiniz. Karşı cinsle ilgili gerilimli olaylar yaşayabilirsiniz. Esaslı bir dinlenmeye ve kendi isteklerinizi yapmaya ihtiyaç duyuyorsunuz.
Sizi ilgilendirmese de çevrenizde önemli bir aile geçimsizliği veya ayrılık konusu olabilir. Bu ay duygularinizi fazla ciddiye almamalısınız. Ciddi konulardan da uzak durun. Yaşayabileceğiniz sevinçli bir olay taşkınlık yapacak kadar kendinizi kaybetmenize sebep olabilir. Sayet bekarsaniz bu zamanda evlilik konusu ciddi bir sekilde gündeme gelebilir. Size zor gelen şeyleri ayın ikinci yarısında halletmeye çalışın.
Karşınızdakilere zannettikleri kadar saf olmadığınızı belli etmeniz menfaatiniz icabı. Ne olursa olsun durumu göğüslemeli ve sorumluluklarınızı üstlenmelisiniz. Yeni gelişmeler yoğun çalışmalar içinde olmanızı gerektiriyor. Gereken konuşmaları yapmaktan çekinmemeniz gerekiyor. Hayatınızı daha iyi düzenleme imkanları yakalayabilirsiniz. Gelişmeleri değerlendirmek için henüz çok erken. Çevrenizde size kızan fakat şimdilik belli etmeyen birisi var.
Halletmeniz gereken ani bir iş rahatınızı bozabilir. Bununla uğraşmayı göze almak zorundasınız. Kim ne düşünürse düşünsün aldırmayın. Beklenmedik yer ve durumlardan elinize para geçebilir. Kendi kararlarınızla kendinizi sıkıntıya sokmayın. Karşı cins ilişkileriyle ilgili tatsızlıklar neşenizi kaçırabilir. Aslında siz haklısınız. Herhangi bir şeyinizi başkasının kullanımına bırakmayın. Randevularınıza daha sadık olmanız gerekiyor.
Hareketsizliğinden şikayet ettiğiniz bir konu birdenbire canlılık kazanabilir. Önem verdiğiniz bir kimse tarafından bir yere davet edilebilirsiniz. Beklenmedik bir karşılaşma veya ziyaret sizi fazlasıyla mutlu edebilir. Çevre ile daha fazla ilgilenmelişiniz. Para konularında büyük hatalar yapmaya, para kaybetmeye ve hatta çaldırmaya açıksınız. Bazı şeyleri hayatınızdan tamamen çıkartıp atma arzuları içinde olabilirsiniz. Bazı dostlarınızın farkında olmadığınız ihanetleri olabilir.
Bir düşmanınızın arkanızdan çevirdiği dolapları tam zamanında öğrenerek gereken tedbirleri alabilirsiniz. Kendinizi fazla sıkmayın ve olayları gözünüzde büyütmeyin. İşinizde istediğiniz performansı bir türlü sağlamıyorsunuz. Olayları farklı kişilere soruşturup, ona göre karar vermelisiniz. Daha önceleri düşündüğünuz bir konu hakkında cesaretlendirici gelişmeler olabilir. Ne yapacağınıza karar verememeniz yüzünden önemsiz şeylerin peşinde enerjinizi boşa harcıyorsunuz.
Yeni ve çok daha rahat bir dönemin başlangıcındasınız. Ruhsal olarak romantik ve nostaljiksiniz. Yalnızsanız bu günlerde kolaylıkla aşık olabilirsiniz. Yakın çevrenizde bir hastalık olabilir. Bu durumun üzerinde dikkatle durulması gerekiyor Emek vermekten kaçınmamalısınız. Farkında olmadığınız bazı sinir gerilimlerine sahipsiniz. Bunları yakın çevrenize yansıtmanız olasıdır.
Hazirlayan: G.A.