Pe fondul violenţei şi recrudescenţei extremismului religios, merită reamintit că Islamul nu înseamnă nici pe departe terorism. La 700 de ani de la moartea lui Rumi, poet mistic ce a promovat iubirea şi toleranţa, mesajul său este astăzi tot mai răspândit printre musulmani şi creştini.
Mevlana Celaleddin Rumi, cunoscut sub numele de Rumi în ţările vorbitoare de limba engleză, este renumit pentru a fi promovat o filozofie a păcii, toleranţei şi frăţiei între oamenii de toate religiile şi riturile. Vorbele sale răsună şi astăzi, cu o intensitate tot mai mare. Merită văzut în acest sens numeroşii adepţi sau doar curioşi ce în fiecare decembrie participă la pelerinaj în Turcia, pentru a-i aduce omagii cu ocazia comemorării morţii sale. Poet mistic, Rumi a fondat ordinul Mevlevi (de asemenea cunoscut ca Dervişii Rotitori sau Sufismul), iar poezia sa a ajutat la remodelarea gândirii islamice. El a avut o puternică influenţă în Turcia şi este considerat de mulţi ca fiind modelul unei societăţi musulmane moderne şi un pod între Orientul Mijlociu islamic şi Occidentul creştin. Filozofia sa este bazată pe iubire, atracţie, dans şi pace. Omul este văzut ca microcosmos şi el are nevoie să se cunoască pe sine pentru a înţelege macrocosmosul. Potrivit lui Mevlana, fiinţa umană este un triunghi, compus din Spirit, Raţiune şi Iubire. Nucleul filozofiei lui poate fi rezumat de una din maximele poetului: „Nu gândi niciodată gândurile rele. Dacă o faci, într-o zi acestea se vor întoarce la tine“
Dansul ritual simbolizează eliberarea de legături pământeşti, eliberând sufletul şi pregătindu-l pentru unirea cu divinitatea.
Prin intermediul mesajelor blajinului poet-filozof, mulţi oameni au putut vedea că islamul este o religie a toleranţei şi a iubirii.
Fedbi Osman
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Preşedintele Uniunii Democrate Turce din România, Osman Fedbi şi secretarul general Ervin Ibraim s-au întâlnit la începutul lunii august cu reprezentanţi ai Ministerului Britanic de Externe. Discuţiile s-au axat în principal pe problemele integrării europene şi pe situaţia socio-economică actuală din România.
Liderii UDTR le-au prezentat oficialităţilor din Marea Britanie, istoricul comunităţii turce din România, condiţiile economico-sociale ale acestora precum şi facilităţile pe care le asigură statul român pentru conservarea limbii, tradiţiilor şi obiceiurilor etnicilor turci.
Diplomaţii britanici, Heather Christie, Director pentru România şi Bulgaria în cadrul Ministerului Afacerilor Externe al Marii Britanii şi Lisa Maguire-Director pe probleme de integrare, politici pentru zona balcanică şi cea de liber schimb, în acelaşi minister au spus în cadrul întâlnirii cu liderii UDTR că Marea Britanie sprijină Turcia în eforturile de aderare la Uniunea Europeană.
Preşedintele UDTR, Osman Fedbi a declarat: „este pentru prima oară când reprezentanţi ai Ministerului de Externe al Marii Britanii sunt interesaţi de comunitatea turcă din România, despre condiţiile socio- economice ale etnicilor turci. Dialogul intercultural este esenţial pentru a învăţa să trăim în armonie, iar integrarea în Uniunea Europeană constituie o oportunitate de a spori încrederea reciprocă între membrii UE, prin cunoaştere şi dialog intercomunitar şi intercultural.”
La întrevederea care s-a desfăşurat la hotelul Ibis din Constanţa au participat şi Philip Hall-şef adjunct de Misiune şi Consul şi Stuart Templar, secretar politic în cadrul Ambasadei Marii Britanii la Bucureşti.
Conducerea Uniunii Democrate Turce din România a participat pe 14 august la ceremonialul de depunere de coroane de flori la „Crucea Marinarilor” de pe faleza din Constanţa. Evenimentul a fost prilejuit de aniversarea a 105 ani de când se sărbătoreşte Ziua Marinei Române şi face parte din cadrul manifestărilor organizate de Forţele Navale Române în parteneriat cu Prefectura Constanşa, pentru a marca acest eveniment.
Uniunea Democrată Turcă din România şi Uniunea Democrată a Tătarilor Turco-Musulmani din România au fost singurele reprezentante ale minorităţilor etnice din Constanţa care au depus coroane de flori la monumentul ridicat în memoria marinarilor români. Singurul deputat din partea căruia s-a depus coroană de flori a fost Iusein Ibram, reprezentantul UDTR în Parlamentul României.
La ceremonialul de depunere de coroane nu a fost prezent nici un reprezentant al vreunui partid politic. Din partea Uniunii Democrate Turce din România au depus coroane de flori, preşedintele UDTR, Osman Fedbi, primvicepreşedintele Iusein Gemal, secretarul general Ervin Ibraim şi preşedintele de onoare Asan Murat.
Sorina Asan
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Acestă campanie a fost organizată de Agenţia Naţională pentru egalitatea de şanse între femei şi bărbaţi (ANES) cu sprijinul Comisiei Europene, Ministerului Muncii, Familiei şi Egalităţii de Şanse. Evenimentul s-a desfăşurat în perioada 13-19 august 2007 la Eforie Nord.
În cadrul acestui program s-au desfăşurat activităţi cultural- artistice, sportive, jocuri şi concursuri interactive care au ca scop evidenţierea beneficiilor diversităţii.
Ziua de 13 august a fost dedicată minorităţilor, unde au fost invitaţi: maghiari, germani, sârbi, greci, turci, tătari, ruşi lipoveni.
În deschiderea acestei zile a avut loc o conferinţă de presă la care au participat: Preşedintele ANES- Claudia Sorina Vlaş, Ministrul Muncii, Familiei şi Egalităţii de şanse- Paul Păcuraru, Preşedintele Camerei Deputaţilor – Bogdan Olteanu, Primarul Eforiei- Ion Ovidiu Brăiloiu, reprezentantul Comisiei Europene – Brigitte Degen, Ambasadorul Egalităţii de Şanse – Damian Drăghici, Ambasadorul Egalităţii de Şanse – Elisabeta Lipă.
Acestă conferinţă de presă a fost urmată de expoziţia de obiecte artizanale în incinta hotelului Europa din Eforie Nord. Uniunea Democrată Turcă din România a prezentat în cadrul acestei expoziţii un stand cu obiecte vestimentare şi decorative specifice turcilor din zona Mării Negre, precum şi cărţi şi reviste editate de uniunea noastră.
Ziua s-a încheiat cu un spectacol de muzică şi dansuri tradiţionale specifice fiecărei minorităţi. Ansamblul Fidanlar a reprezentat cu succes minoritatea turcă, ei prezentând un program de dansuri populare specifice turcilor dobrogeni.
Nilgün Panaitescu şi Sureia Şachir
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Artişti din Germania, Turcia şi România, inspiraţi de poveştile Orientului au creat un proiect interdiciplinar şi intercultural cu care constănţenii, iubitori de artă modernă au avut posibilitatea să intefereze, vineri, 10 august la Muzeul de Artă. Proiectul a avut ca punct de pornire, zona de influenţă a Imperiului Otoman, unde numeroase grupări etnice de limbi şi culturi diferite, îşi exprimă propria identitate.
Proiectul a cuprins trei secţiuni: o expoziţie de imagini şi autoreflecţii despre Orient prezentate şi în sistemul de video-proiecţie, filmul mut Prinţ Ahmed (1923-1926) cu acompaniament muzical live şi un concert brit-pop-folk-rock-oriental susţinut de Mark Collins şi Tamer Serbay.
Artiştii participanţi la proiect au folosit memoria culturală şi au abordat Orientul din perspectivă proprie, prin limbaje şi forme culturale specifice. Ilgaz Özgen Topcuoğlu a fost inspirat de zgomotul papucilor de lemn care trezeşte vocile amintirilor în realizarea creaţiei “urme”. Tamer Serbay s-a oprit la “era lalelelor” în Imperiul Otoman şi a folosit imagini cu autoreflecţii despre intrigile din serai, din perioada 1718-1730. Geta Brătescu a fost vrăjită de Nastrattin Hogea şi a expus ilustraţii la anecdotele turceşti ale maestrului din secolul XIII. Elke Drapatz a prezentat extrase din interviuri cu artişti din România şi Turcia, într-o serie de poziţii subiective în interiorul codurilor culturale. Sigrun Drapatz s-a oprit asupra unor scrisori din serai, grupate sub titlul „Şoaptele florilor”.
Proiectul „Sultan şi Stafide” a fost realizat cu scopul de a reuni artişti din culturi diferite, impresionaţi de valorile Orientului să se exprime prin artă, prin diverse forme şi limbaje, folosind în principal, imaginea. Fiecare identitate se defineşte prin sine iar imaginile prezentate de artişti au stârnit emoţii publicului prezent la vernisaj. Etnici turci şi tătari au umplut până la refuz sălile Muzeului de Artă şi au privit cu emoţie imaginile despre Orient, într-o perfectă comuniune spirituală.
Pentru a fi mai aproape de Orient organizatorii au pregătit şi un „performance” în care iubitorii de produse culinare orientale au putut să guste din bucate cu gust de „Orient”.Preşedintele de onoare al UDTR domnul Asan Murat a participat la „performance” alături de preşedintele UDTTMR, Agiacai Saladin.
Lucrările artiştilor se modifică în funcţie de spaţiul în care se desfăşoară expoziţia şi, aşa s-a întâmplat şi la Constanţa. Expoziţia de deschidere a avut loc în 2005 la Berlin şi până în prezent a mai fost vernisată la Sibiu şi Braşov. Ultimul oraş al expoziţiei itinerante va fi Antalya din Turcia.
„Sultan şi Stafide” a constituit o ocazie unică pentru etnicii turci de a se întâlni cu arta Orientului, de a comunica, de a interfera cu valorile spirituale ale ţării de origine, Turcia.
Sorina Asan
Trei dintre artiştii plastici participanţi la proiectul „Sultan şi Stafide” desfăşurat la Muzeul de Artă din Constanţa au ţinut să-i cunoască pe liderii comunităţii turce din România. Astfel, cu două zile înainte de vernisajul expoziţiei, preşedintele UDTR, Osman Febi şi preşedintele de onoare Asan Murat i-au avut ca oaspeţi pe mesagerii artei din Germania şi Turcia la sediul Uniunii Democrate Turce din România. Oaspeţii au fost însoţiţi de viceconsulul turc Murat Başar.
Liderii UDTR le-au prezentat artiştilor informaţii cu privire la comunitatea turcă din România, modalităţile în care aceştia îşi pot exprima identitatea etnică şi-şi pot promova cultura, tradiţiile şi obiceiurile.
Ilgaz Özgen Topcuoğlu, prodecan la Facultatea de Arte Frumoase din cadrul Universităţii Akdeniz din Antalya a vorbit despre proiectul multietnic Sultan şi Stafide în timp ce Tamer Serbay a prezentat detalii despre concertul cu muzică brit-pop-folk-rock-oriental pe care îl susţine alături de Mark Collins.
La sfârşitul întâlnirii cu oaspeţii din Turcia şi Germania, preşedintele UDTR, Osman Fedbi le-a înmânat o plachetă cu însemnele UDTR.
Sorina Asan
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Türk Dünyasında kültürel yakınlaşma ve bütünleşmeye hizmet gayesi ile her yıl geleneksel olarak düzenlenen Türk Dünyası Gençlik Günleri ve Kurultayının 13.ü 04.08 – 12.08.2007 tarihleri arasında Ohri şehrinde Türk Demokrat Partisi gençlik kollarının ev sahipliğinde yapıldı.
„Dilde, Fikirde ve İşte Birlik“ şiarının hayata geçirilmesi için 36 ülke ve 44 gençlik örgütünden 260 delegenin katılım ile Türk Dünyasının sosyal ve kültürel meseleleri üzerine toplantıların düzenlendiği ve çözüm önerilerinin üretilmeye çalışıldığı kurultay Ohri şehrinde gerçekleştirildi.
În peroada 2-9 august 2007 s-a desfăşurat un schimb de experienţă între cadrele didactice de limbă turcă şi religie islamică din România si cadrele didactice de limbă turcă din diferite şcoli ale municipalităţilor Izmir, Bursa şi Istanbul. Izmirul a constituit însă principala destinaţie a acestui program. Capitală de provincie, cu aproximativ 3 milioane de locuitori, Izmirul este al doilea oras al Turciei, după Istanbul, datorită portului său aglomerat şi a activităţii industriale intense. Situat într-un golf minunat şi înconjurat de dealuri, oraşul a suferit transformări în ultimii ani, devenind o metropolă modernă cu o structură urbanistică bine pusă la punct şi cu noi zone rezidenţiale. Săpăturile arheologice au relevat faptul că Izmirul a fost foarte probabil populat încă din mileniul al III-lea î.Ch. În secolul al X-lea î.Ch. fermierii din insula Lesbos s-au stabilit în Izmir. Ocupat de ionieni in secolul al IX-lea î.Ch., oraşul a cunoscut o dezvoltare culturală şi economică, urmată de dominaţia multor dictatori locali, până când a fost cucerit de Alexandru cel Mare în 334 î.Ch. Începând cu anul 27 î.Ch., sub dominaţia romană, Izmir a cunoscut o nouă perioadă de prosperitate, în decursul căreia a fost îmbogăţit cu noi monumente somptuoase, dintre care din păcate puţine au mai rămas. Distrus de un cutremur violent în anul 178, oraşul a fost reconstruit în timpul şi sub comanda lui Marcus Aurelius. Izmir a început să decline atunci când au început incursiunile arabilor. Asediat de turci, oraşul a fost cucerit în 1076 şi folosit ca o bază pentru atacurile navale din Marea Egee. Mai târziu a devenit feuda regelui Rhodosului.
A fost alipit Imperiului Otoman de Mohamed I Celebi, în ciuda eforturilor din partea flotei veneţiene care a încercat să-l reocupe de cateva ori. Izmir şi-a păstrat prosperitatea datorită activităţilor comerciale din port – era un popas important în rutele dintre Est si Vest. În piaţa mare, dominată de turnul cu ceas modern în stil arab – cadou din partea kaiserului german William al II-lea, se observă primăria, Konak Camii, mica moschee decorată cu ţigle şi înconjurată de o gradină mare şi Centrul Cultural al oraşului. În centrul oraşului, pe partea de vest a gării feroviare (Basmane Garı), am văzut Parcul Kultur cu Luna Park, cu o gradină zoologică, un mic lac şi pavilioane unde în fiecare an, din jumatatea a doua a lunii august şi până în septembrie are loc Târgul Internaţional din Izmir, care probabil este cel mai mare târg din zona mediteraneeană a Europei.
Muzeul Arheologic, inaugurat în 1983, conţine articole găsite în Efes, Belevi, Myrina şi Eritre. Clădirea veche de lângă Muzeul Arheologic este Muzeul Etnografic şi deţine colecţii interesante de artă şi meştesuguri: ceramică, unelte din cupru, broderii, costume tradiţionale, covoare, arme şi armuri.
Pe lângă aceste bogăţii Izmirul este un oraş cu un sistem de învăţământ bine dezvoltat cu un lanţ de şcoli ale ministerului învăţământului turcesc dar şi cu o serie de şcoli private care oferă atât elevilor cât şi profesorilor un proces calitativ de educaţie, multe dintre ele fiind gratuite.
În aceste zile am avut ocazia să vizităm aceste şcoli, să vedem sălile de curs şi să stăm de vorbă cu cadrele didactice care îşi desfăşoară activitatea în aceste instituţii. Ne-am bucurat să împărtăşim noile metode şi norme de predare atât în învăţământul preşcolar cât şi cel gimnazial oferind calitate şi o bună desfăşurare sistemului educaţional.
Din delegaţia română au facut parte d-na Ali Leman inspector de specialitate în cadrul Ministerului Educaţiei, d-nul Gevat Ismet inspector de personal în cadrul I.S.J. Constanţa, Ervin Ibraim secretar general U.D.T.R., Islam Remzi preşedintele comisiei de religie a U.D.T.R. şi Vildan Bormambet, şef comisie de învăţământ în cadrul U.D.T.R., Senia Babaiani coordonator American Corner Constanţa, directori de şcoli şi grădiniţe din judeţul Constanţa şi profesori de limba turcă şi religie islamică. Profesorii din Turcia au pregătit un program care a fost urmat cu stricteţe. A cuprins întâlniri cu cadre didactice, directori şi inspectori din cadrul Ministerului Educaţiei Naţionale din Turcia, plimbări la cetăţile Efes şi Selçuk, casa memorială a Sf. Maria, geamii din Bursa şi Istanbul, frumoasa coastă a Mării Egee în staţiunea Kuşadası şi ruinele cetăţii Troia împreună cu calul Troian.
Activitate educativă, creativă încheiată cu succes şi cu parteneriate între şcolile din Turcia şi cele din România. Mulţumim cu acest prilej Fundaţiei Tuna pentru tot sprijinul acordat. Felicităm organizatorii şi le dorim succes pe mai departe.
Nurgean Ibraim
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Orta ve Genç Bronz Çağı'nda (MÖ. 1200 – 1800) Mysia bölgesinde Kuzey Batı Anadolu gruplarının yaşadığı ve konuluşan Mysia dilinin Lydia ve Phrygia dillerinin karışımı olduğu bilinmektedir. Yine bazı kaynaklara göre Antik dönemde Akçay'ın buluduğu bölgede Chrysa ve Killa şehirlerinin bulunduğu, sonraları korsan saldırıları nedeniyle terk edildiği belirlenmektedir. Miladdan önce 9. yüzyılda yaşayan Homeros, şiirlerinde Akçay'ın adının Stoeis olarak geçmesi de, Akçay'ın bulunduğu yerin vaktiyle bir yerleşim yeri olduğunu tayin etmektedir. Akçay'ın bulunduğu yerdeki bu şehirler askeri strateji bakımından çok büyük önem taşıyorlardı. Çünkü çevresinde hemen hemen aynı yıllarda kurulmuş Assos, Thebe, Antandros, Adremyttion, Bergama gibi büyük şehirleri birbirine bağlayan yolun üzerinde, hem de daha önemlisi Avrupa'yı Efes'e bağlayan Haç yolu üzerinde bulunuyordu.
Akçay, Edremit ilçe merkezine 8 kilometre uzaklıkta ve Edremit Körfezi'nin avuç içi gibi tam içinde bulunmaktadır. 1880 yılında Akçay Edremit'in bir iskelesi olarak kabul edilir. 1800'lü yıllarda Akçay'da Rumlardan kalma iki katlı bir sabunhane ve birkaç rum evi dışında kahvhane ve balıkçı kulübeleri vardı. Daha sonraki yıllarda Akçay iskelesi ve diğer resmi binalar yapıldı. 1935 yılında hane sayısı 30'a yükseldi. Akçay ismi Kazdağları'ndan gelen Kızılkeçili Çayı'nın Kızılkeçili köyünü geçtikten sonra aldığı isimdir. Akçay Deresi denize döküldüğü yere adını vermiştir. Ayrıca bu derenin Kazdağları'nda beyaz renkli mermer parçalarını sürükleyip getirmesi nedeniyle Akçay ismi verildiği düşünülmektedir. Bugün Akçay Kuzey Ege'nin en önemli tatil yörelerinden birisi olarak hizmet etmektedir. Akçay'ın yerleşik nüfusu 20 bin dolayında olup turizm sezonunda 100-150 bine ulaşmaktadır.
Antalya-Marmaris-Bodrum gibi bir çok ünlü turizm merkezlerimizin adı bile anılmazken, yetmişli yıllarda Türkiye’mizin ilk turizm merkezlerinden biri olarak haklı bir üne kavuşmuş bulunan Akçay’ımız bu günlerde yeniden seçkin bir turizm beldesi olma yolunda hızla ilerliyor.
2004 yerel seçimleri ile mahalle statüsünden kurtularak belde statüsüne kavuşan Akçay’ımızda belediye kurulması ile başlayan değişim sürüyor.
Henüz 3,5 yıllık bir geçmişe sahip bulunan Akçay Belediyesi olarak, meclisimiz-çalışanlarımız ve halkımızla bütünleşerek modern ve çağdaş bir Akçay için yılmadan yorulmadan çalışıyoruz.
Sevgi ve Su Beldesi Akçay, sürekli değişiyor, gelişiyor ve güzelleşiyor..
Çevresinde eşsiz doğa güzellikleri, mistik ve mitolojik zenginlikleri, dünyada ve ülkemizde bir başka beldede olmayan emsalsiz özellikleri ile Edremit Körfezimizin bir incisi olarak Akçay göz kamaştırıyor.
Denizin içinden fışkıran tatlı su kaynakları, her iki sınırında bulunan termal su kaynakları ile bir doğa harikası olan Akçay’ımız içme ve kullanma suyu ihtiyacını doğal kaynaklarından bedava sağlayan, su şebekesi bulunmayan Dünyanın ender yerleşim merkezlerinden birisi olma konumunu sürdürüyor.
Pırıl pırıl güneşi, masmavi denizi, temiz kumsalları, çam ve zeytin yeşillerinin kucaklaştığı Kazdağı (İda Dağı) yamaçları ile dünyanın oksijen bakımından en zengin bölgesinde bulunan Akçay, doyumsuz güzellikleri ile yereli ve yabancı ziyaretçilerini bekliyor.
Sevecen, sıcak kanlı, konuksever insanların yaşadığı Akçay’da herkese ve her keseye uygun konaklama tesisi-restaurant-bar-cafe-disko gibi eğlence ve dinlence mekanları bulmak mümkün. Yaşam kaliteli ama, yaşamak diğer turizm yörelerine göre daha ucuz.
Kısacası havası ile suyu ile doyumsuz güzellikteki doğası ile bir başkadır Akçay diyorum.
Sevgi ve Su Beldesi Akçay’da nice mutlu günlere birlikte ulaşmak dileği ile…“
Cahit İNCEOĞLU
Akçay Belediye Başkanı
2 Temmuz 2007 tarihinde Akçay ve Cumpana arasında kardeşlik bağlantıları imzalandı. Cumpăna’da yaşayan Türk ve Tatar toplumu için sevinç verici bir gün ve bunu kutlamak için, Türkiye’den gelen misafirler için çocuklarımız küçük bir gösteri sundular. Sayın Mariana Gâju söyledikleri gibi, çocuklarımız en iyi elçilerimizdir. Konuklarımız bunlardan çok zevk aldılar.
Umarız ki bu kardeşlik bağlatılar her iki taraf için faydalı olur, hem ekonomik, hem kültürel ve eğitim açıdan.
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
30 Ağustos 1922’de zaferle sonuçlanan Dumlupınar Savaşı, Türk ulusunun yeniden dirilişidir.
Malazgirt Savaşı’yla (1071) 26 Ağustos’ta Anadolu’nun Türklere kapıların açan kahraman ordumuz; Başkomutanlık Meydan Muharebesi’yle de Anadolu topraklarının Türk Vatanı" olduğunu önünde durulmaz bir iradeyle düşmana ispatlamıştır. Ve yine ulusumuzun iradesiyle Cumhuriyet kurulmuştur.
Atatürk, ünlü "Nutuk"unda Kurtuluş Savaşı’nı anlatır. Her Türk yurttaşının okuması gereken Nutuk (Söylev)’da Atatürk savaşa nasıl hazırlandığımızı da anlatmaktadır.
O’ndan öğrendiğimize göre: Başkomutan Gazi Mustafa Kemal Paşa, Batı Cephesi Komutanı ve İnönü Savaşları kahramanı İsmet Paşa ve Genelkurmay Başkanı Fevzi Çakmak Paşa büyük bir gizlilik içinde taarruz planlarını hazırlarlar.
1922 Ağustos ayında Türk Ordusu taarruza geçmek için, Kurmay heyeti’nce karar verilir. Mustafa Kemal, İsmet Bey, Fevzi Çakmak ve diğer paşalar ile kurmaylar; savaşı yönetmek üzere Kocatepe’ye gelirler.
26 Ağustos sabah, saat 05.30’da Türk topçu birlikleri Afyon’un güneyinden düşman siperlerini ateşle vurmaya başlar. Ardından piyadeler hücuma geçerler. Planlandığı gibi Büyük Taarruz devam eder ve düşman gerilemeye başlar, bozguna uğrayarak ikiye ayrılır.
30 Ağustos’a kadar düşman ordusu çembere alınır. 30 Ağustos sabahı, 1. Ordu ve avcı hatlarını ile 4. Kolordu’yu denetleyen Başkomutan Mustafa Kemal Paşa; saat 14.00’da Aslıhanlar yakınındaki "Komuta Karargâhından taarruz emrini verir. Dumlupanır’da ordumuz düşmana son darbeyi vurur. Düşman askerleri kaçmaya başlar. Mustafa Kemal Paşa; kaçan düşman askerlerini kovalamak için, "Ordular, ilk hedefiniz Akdeniz’dir. İleri!" komutunu verir. Yunan Başkomutanı General Tikopıs dâhil çok sayıda esir alınır.
Şahlanan Türk Ordusu düşman güçlerini İzmir’e kadar kovalar. 9 Eylül 1922 günü Türk Ordusu İzmir’e girer. Batı Anadolu’yu yakan yıkan düşman kuvvetleri canlarını zor kurtararak, geldikleri gibi gemilere binerek giderler.
30 Ağustos 1922 tarihi, Türk ulusunu esir etmek isteyen emperyalist güçlere karşı; kadınıyla çocuğuyla, ordusuyla topyekün verdiği bir savaşın ve ulusal benliğini kurtardığı ve Zafer Destanı’nın yazıldığı gündür.
Bu mutlu günde, zaferi bize yaşatan Atatürk ve silah arkadaşları ile kahraman Türk Ordusu’na şükran ve minnetlerimizi sunarken, ulusumuza da Zafer Bayramı kutlu olsun…
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
În anul 2006 lunia mai în Germania la Stuttgart, landul Oringen s-a desfăşurat festivalul internaţional de dansuri folclorice tradiţionale, festival la care a fost invitat să participe ansamblul Sureyya al U.D.T.R. filiala Techirghiol. Timp de o săptămână, ansamblul compus din copii de gimnaziu şi liceu coordonaţi de doamna Menseit Seriha preşedinta comisiei de cultură a filialei U.D.T.R. Techirghiol a evoluat pe scenele amplasate în localităţile din landul Oringen. Mare a fost surpriza spectatorilor când au văzut dansurile tradiţionale turceşti din România. Ansamblul Süreyya a dansat pe muzica marelui compozitor şi interpret român de etnie turcă Grigore Kiazim. O altă suită de dansuri turceşi au fost prezentate în acompaniamentul tarafului de lăutari care i-a însoţit pe membrii ansamblului pe toată perioada festivalului. Suntem bucuroşi că formaţiile noastre de dansuri ne reprezintă cu onoare în ţară şi în afara graniţelor României. Mulţumim copiilor din ansamblu cât şi doamnei Menseit Seriha pentru seriozitatea şi perseverenţa de care dau dovadă permanent.
O surpriză plăcută a avut loc în perioada 10-15 August 2007 când la Festivalul Zilele Eforiei a participat din Germania formaţia de dansuri folclorice tradiţionale germane aparţinând Primăriei Oringen. În urma spectacolelor prezentate toţi spectatorii au fost impresionaţi de frumuseţea, originalitatea costumelor cât şi a dansurilor. Ansamblul destul de numeros a venit în România pentru prima dată rămânând profund impresionaţi de modestia, prietenia călduroasă a românilor cât şi a turcilor Au fost primiţi de doamna Menseit Seriha fiind cazaţi acasă la dumneaei timp de trei zile. În această perioadă au servit cu plăcere mâncărurile tradiţionale turceşti care au fost gătite de către mama doamnei Menseit Seriha. La plecare au primit revista Hakses şi pliante de prezentare a uniunii. Prezentăm în această pagină fotografii ale formaţiei Süreyya evoluând în Germania cât şi a formaţiei din Oringen.
Sureia Şachir
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Departamentul pentru Relaţii Interetnice a continuat şi în acest an cu programe de vară pentru elevii care au obţinut premii la olimpiadele de limbă maternă la faza naţională. Pentru elevii de gimnaziu care au obţinut premiile I, II, III, D.R.I. a organizat programul de educaţie non-formală „Limba maternă – o şansă în plus”sub forma unei călătorii la Bucureşti-Braşov-Bâlea Lac-Bran-Râşnov-Braşov-Bucureşti în perioada 30 iulie-4 august 2007.
30 Temmuz – 4 Ağustos gunleri benim için unutulmaz gunler oldu. Değişik azınlıklardan çocuklarla birlikte muhteşem gunler geçirdik.
Birlikte geçirdiğimiz gunler değişik şehirler ziyaret ettik: Bukreş ve Braşov. Bukreş’te Parlamento’yu ve Herastrau parkını gezdik. Braşov’da Kara Kiliseyi ziyaret ettik ve öteki gunlerde ise Bâlea gölunu, Bran ve Râşnov şatosunu ziyaret ettik. Asla unutamayacağımız deneyimler yaşadık. Diğer çocuklarla çok hoş zaman geçirdik, arkadaşlıklar kurduk.
Romanya’nın guzelliklerini, guzel insanlarla yaşamak, görmek her şeyi unutulmaz kalıyor!
Bolat Elvir Sc. Constantin Brâncuşi- Medgidia
Pagină realizată de Subihan İomer
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
|
İzmir İli Selçuk İlçesi sınırları içindeki antik Efes kenti’nin ilk kuruluşu M.Ö. 6000 yıllarına, Neolitik Dönem olarak adlandırılan Cilalı Taş Devri’ne kadar inmektedir. Son yıllarda yapılan araştırmalar ve kazılarda Efes çevresindeki höyükler (tarih öncesi tepe yerleşimleri) ve kalenin bulunduğu Ayasuluk Tepesi’nde Tunç çağları ve Hittitler’e ait yerleşimler saptanmıştır. Hititler Dönemi’nde kentin adı Apasas’tır. M.Ö. 1050 yıllarında Yunanistan’dan gelen göçmenlerin de yaşamaya başladığı liman kenti Efes, M.Ö. 560 yılında Artemis Tapınağı çevresine taşınmıştır. Bugün gezilen Efes ise, Büyük İskender’in generallerinden Lysimakhos tarafından M.Ö. 300 yıllarında kurulmuştur. Hellenistik ve Roma çağlarında en görkemli dönemlerini yaşayan Efes, Asya eyaletinin başkenti ve en büyük liman kenti olarak 200.000 kişilik nüfusa sahipti. Efes, Bizans Çağında tekrar yer değiştirmiş ve ilk kez kurulduğu Selçuk’taki Ayasuluk Tepesi’ne gelmiştir. 1330 yılında Türkler tarafından alınan ve Aydınoğulları’nın merkezi olan Ayasuluk, 16.Yüzyıl’dan itibaren giderek küçülmeye başlamış, 1923 yılında Cumhuriyetimizin kuruluşundan sonra Selçuk adını almış ve bugün 30.000 kişilik nüfusa sahip turistik bir yerdir.
Antik Çağda önemli bir uygarlık merkezi olan Efes bugün de yılda ortalama 1,5 milyon kişinin ziyaret ettiği önemli bir turizm merkezidir. |
Când se pronunţă numele Efes pe lângă faptul că ne aminteşte de oraşul propriu-zis, ne readuce concomitent în minte pe Artemis, bisericile Sf. Ioan şi a Fecioarei Maria care este un punct de mare atracţie pentru creştinii din lumea întreagă. |
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Şanlı dinimizin, mu’minlere ihsan buyurduğu mubarek gecelerden biri de, Şaban ayının 15. gecesi olan Berat gecesidir. Bu sene Berat gecesi miladi takvime gore 27/28.08.2007 bağlayan gecesidir. Köstence şehrinde Kumluk camisinde ikindi namazından sonra kutlanacaktır.
Borçtan, cezadan ve günahtan kurtuluş anlamına gelen Berat, Allah’ın rahmet ve mağfiretine vesile olan çok kıymetli ve hikmetli bir gecedir.
Kur’an-ı Kerimde Yuce Allah şöyle buyurur:
„Ha mim, (helal ve harami, hak ve batılı) açıkça bildiren (bu) kitaba yemin ederim ki, şuphesiz biz onu mubarek bir gecede indirdik. Gerçek biz (bu Kur’an’la kafirlerin uğrayacakları azabı)haber vericileriz.(O bir gecedir ki) her hikmetli iş, nezdimizde bir emirle o gecede ayrılır.”
Kur’an-ı Kerimde „mubarek” olarak zikredilen işlerin taksim edildiği gece olarak bildirilen, hadisi şeriflerde de şanından bahsedilen Berat gecesinin hikmet ve faziletini şöyle özetleyebiliriz:
Allah’ın affının, rahmet ve mağfiretinin bol bol tecelli ettiği bu gecede, her zamankinden daha çok tevbe ve istiğfar edelim, bol bol Kur’an-ı Kerim okuyalım. Üzerimizde namaz borcu varsa kaza edelim, yoksa nafile namazı kılalım. Büyüklerimizi ziyaret edip hayır dualarını alalım. Ölülerimizi rahmetle analım. Dargınlarımız varsa barışalım, yaşayışımızla çoluk çocuğumuza güzel örnek olalım.Bir sene boyunca yapmış olduğumuz işlerin hesabını yaparak, yanlışlarımızı düzeltelim. Bu gecenin feyiz ve bereketinden uzaklaştıran, kin, nefret, duşmanlık, kibir, ana ve babaya isyan gibi davranışlardan uzaklaşalım. Gelmekte olan Ramazan ayına şimdiden hazırlanalım. Unutmayalım ki dünya ve ahiret saadetine ulaşmak, müslümanca yaşamakla mumkündür. Mubarek Berat kandilinizi tebrik eder, size ve bütün mu’minlere hayırlar getirmesine Yuce Allah’tan niyaz ederim.
Kandiliniz mubarek olsun!
Onder Ablachim
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Miraç insanlığın kurtuluşu için gönderilen Sevgili Peygamberimizin yaptığı, mukaddes ve manevi bir yolculuktur. Birçok ilahi sırrı, hikmet ve bereketi bünyesinde barındıran bu gece, İsra Suresi’nin ilk ayetinde şöyle ifade edilmektedir: “Kendisine ayetlerinden bir kısmını göstermek üzere kulu Muhammed’i bir gece Mescidi Haram’dan çevresini bereketlendirdiği Mescidi Aksa’ya götüren Allah’ın şanı ne yücedir. Hiç şüphesiz O, hakkıyla işitendir, hakkıyla görendir.” Miraç mucizesi, biz Müslümanlar için ilahî rahmet ve lütuflarla doludur. Miraç olayının en önemli sonuçlarından biri, İslâm’ın beş temel esasından biri olan beş vakit namazın farz kılınmasıdır. Namaz, dinin direği, imanın alameti, amellerin en faziletlisi ve Allah’a en sevimli olanıdır. Namaz, kalbin nuru, gönüllerin safası, takva ehlinin göz aydınlığı, mü’minlerin miracıdır. Bu sebeple, her mü’min namaza başladığında, namazın kendisinin miracı olduğunu dolayısıyla Yüce Allah’ın huzurunda bulunduğunu bilmeli, namazın dışında da miraç şerefine ermenin şuurunda olarak hareket etmelidir. Miraç, Peygamberimizin şahsında insanlığın önüne açılan sınırsız bir yükseliş ufkudur. Çünkü, miracın özünde her türlü kötülükten arınma, insanlığın yararına değerler üretme, fedakarlık, paylaşma, sorumluluk, zamanın önemini kavrama ve ilahi emirlere teslimiyet göstererek yüce mertebelere erişmek vardır. Miraç Gecesi, duygu ve düşüncelerimizi yenileyerek ilahi rahmeti kazanacak işler yapmamız, kulluk bilincine ulaşarak dua ve niyazda bulunmamız için bir nimettir, vesiledir. Bunun için manevi duygularımızı canlandıran, iç dünyamızı değerlendirme imkanı sağlayan, sorumluluğumuzu hatırlatan bu geceyi iyi değerlendirelim. Duyguların ve hislerin coştuğu, dua ve niyazların semaya yükseldiği, inananların huzur bulduğu bu gecede; gönüllerimizde ümit ve ilahi aşk kandillerini yakalım, miracın engin mesajını ruhlarımızda hissedelim. Yüce Dinimiz İslam’ın “yaratılanı yaratandan ötürü sevme” prensibini hatırlayarak gönül kapılarımızı herkese açalım. Miracın, ilahî yükselişin, gönül,ve ruh temizliğinden geçtiğini unutmayalım. Bu duygu ve düşüncelerle, Miraç Kandili’nizi tebrik ediyor, Miracın bir bölümünün gerçekleştiği Mescid-i Aksa ve çevresinde meydana gelen üzücü olayların son bulmasını, bu kandilin İslam aleminin birlik ve beraberliğine, insanlığın barış, huzur ve hidayetine vesile olmasını, savaş ve şiddetin yerini huzur ve barışın almasını Cenab-ı Hak’tan niyaz ediyorum.
T.C. Bükreş Büyükelçisi sayın Ahmet Rıfat Ökçün'ün delaletleriyle yürütülen kampanya çerçevesinde 27.07.2007 tarihinde yapımı tamamlanan Topraisar ve Osmança köylerindeki minarelerin açılışı yapıldı. Açılışa Büyükelçimiz Ahmet Rıfat Ökçün, minarelerin sponsorü Türk iş adamı Mahmut Khillioğlu ve köylerdeki müslüman cemaat katıldı.
Yine 19.08.2007 tarihinde de yapımı tamamlanan Moşnen Köyü Camii Minaresi Büyükelçimiz Ahmet Rıfat Ökçün ve köy cemaatinin katılımıyla açılışı yapılmıştır. Minare yapım çalışmaları halen devam etmektedir.
Miraç kandili bu sene 10/11.08.2007 bağlayan gecede kutlanmıştır.
Köstence’de Coiciu camisinde ikindi namazından sonra kutlanmıştır.
Romanya Müslümanları Müftülüğünden, Muftü muşaviri sayın Onder Ablachim, T.C. Din Hizmetleri Ataşeliğinden sayın Rüştü Coşkun ve Köstence Anadalköy, Kumluk ve Coiciu camilerin imamları katılmıştır.
Beraat kandilini 27/28.08.2007 bağlayan gecede kutlandı.
27 Ağustos Beraat Kandili Kumluk Camiide ilk program gerçekleşti. Programa Romanya Müftüsü Sn.Murat Iusuf ve TC Köstence Başkonsolosu Diyanet Hizmetleri Ataşesi temsilcisi Sn. Rüştü Çoşkun ve tüm Köstence camilerin imamları katıldı. Kuranı Kerim sohpet, mevlid ve ilahiler okundu. Romanya Demokrat Türk Birliği bu nedenle tüm katılan cemaate paketler dağıttı. Türk Birliğini Din Komisiyonu Başkanı Remzi Islam bu güzel faaliyeti organize etti.
Musledin Firdevs
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Osmanlı tarihinin en dikkate layik şahsiyetlerinden biri olan Osman Bey, bir devlet kurucusu olarak tarih sahnesinin önemli kişilerinden biridir. Gerçekten de Selçuklu Bizans hududlarında teşekkül eden bir üç beyliğinin kısa bir müddet içinde büyüyerek tarihin akisini değiştirecek bir güç ve kuvvete erişmesi, yeni bir din ve kültürün tasiyicisi olarak eski Bizans Imparatorluğunun enkazı üzerinde kurulan yeni devlete Müslüman Türk damgasını vurabilmesi hadisesi, tarihçiler arasında henüz tam anlamıyla izah edilememiş bir mesele halinde münakaşa edilmektedir. Tarihte benzerine ender rastlanılan bir devletin kurucusu olarak Osman Bey ve ondan sonra gelen haleflerinin şahsî meziyetleri bu gelişmede büyük ölçüde rol oynamış görünmektedir. Nitekim bu konuya dikkat çeken yabancı bir araştırıcı, Osmanlı Devleti’nin kudret kaynağı olarak gördüğü üç ana unsurdan birinin hükümdarlarının şahsiyetleri olduğunu belirtir.
Bir devletin gelişip büyümesinde hükümdarların kabiliyet, ileriyi görüş, anlayiş ve hareketlerinin önemli derecede rol oynadığı bilinmektedir. Bu durum, günümüzden önceki asırlarda daha büyük bir ehemmiyet arz ediyordu. Bu anlayıştan hareketle Osman Gazi’ye baktığımız zaman, onun gerek siyaset, gerek adalet ve gerekse halkına karşı olan sevgi ve merhamet bakımından devrine göre özel bir yeri oldugu görülür. Bu sebepledir ki tarihler, onun, babasının yerine geçtikten sonra Karacahisar’daki faaliyetlerinden bahs ederlerken şöyle derler:
“Osman, bey ünvanını alıp beyliğin başına geçtikten sonra ikametgâhi olan Karacahisar’daki kiliseyi camiye çevirdi. Bir imam ve hatip tayin etti. Bir de her türlü işlere bakmak ve halk arasında meydana gelen davaları hafta sonu olan Cuma günlerinde karara bağlamak için bir Molla (Kadi) seçti. Kayınbabası Edebali ve dört silah arkadaşı (kardeşi Gündüzalp, Turgutalp, Hasanalp ve Aykutalp) ile istisare ettikten sonra, Seyh Edebali’nin talebesi olan Karamanlı Dursun Fakih’i imam olarak tayin etti. Pazarlarda din ve milliyet farkı gözetmeksizin düzeni koruma görevini de ona verdi. Bir Cuma günü Germiyan Türk Beyi Alisir’in tebeasindan bir Müslüman ile Bilecik Rum liderine bağlı bir Hiristiyan arasında çıkan kavgada Osman, Hiristiyanın lehine hüküm verdi. Bunun üzerine bütün ülkede Ertugrul’un oglu Osman’ın hak ve adalet severüginden söz edilmeye başlandı. Bunun sonucunda da halk Karacahisar pazarına daha çok gelmeye basladı.
Sâmiha Ayverdi’nin ifadesi ile “Müslüman Türkler aleyhine hakikatleri değiştirmeyi muamele ve âdetleri haline getirmiş olan Garpli tarihçiler arasında bulunan Gibbons, zaman zaman gerçekleri teslimden de geri kalmayarak yakıştırmacılıktan vaz geçer. Osmanlı Imparatorlugu’nun Kuruluşu adlı eserinde Osmanlılar aleyhinde iftira derecesine varacak şekilde ifadeler kullanan Gibbons, Osman Bey’den bahs ederken şu sözleri söylemekten de kendini alamaz: “Osman, etrafını teshir eden icazkâr bir şahsiyetti. Öyle bir şahsiyet ki, kabiliyetleri itibariyle kendisi ile rekabet edecek olanlar veya kendisinden üstün olanlar bile maiyetinde seve seve hizmet ederlerdi. Osman, işinin erbabi adamları kullanacak kadar büyük bir adamdı. Orta kirattaki bir çok kimsenin yaptığı gibi, rakiplerini aradan çıkarmak ve etrafına yalnız kendisinden aşağı simaları toplamak süretiyle üstünlüğünü meydana koymak ihtiyacını duymazdı. Gerek kendini, gerekse başkalarını inzibat altında tutmayı bilirdi. Bir bina kurucu, binasından belli olur.”-
Gerçekten, Osman Gazi’nin gerek hak ve hukuk anlayışı, gerekse insanları belli bir düzen içinde disiplinli bir şekilde çalıstırmasını bilmesi, onu zamanındaki birçok idareciden daha üstün bir şahsiyet haline getirmişti. Zira bina kurucu binasından belli oluyordu. Bu sebeple olsa gerek ki halk, onun idaresindeki şehirlerin pazarlarında haksızlığa uğrama korkusu olmadan alış verişini yapıyordu. Bu da ekonomik bakımdan olduğu kadar sosyal ve idarî bakımdan da komşu ve çevre hükümdarların tebeası bulunanların (uyruğunda olanların) psikolojik olarak Osman Gazi ile beyliğine sempati ve hatta gipta ile bakmasına sebep oluyordu. Osman Gazi’nin, çevresindeki bir çok pürüzü ortadan kaldırıp hakimiyetini tesis etmesi de bu anlayışla mümkün olmuştur. Nitekim, Osmanlilar hakkindaki ilk Türkçe kaynak olarak kabul edilen Ahmedî’nin manzum eserinde:
şeklindeki ifadesinden de anlaşıldığı gibi Osman Gazi, şahsiyeti, anlayışı, hal ve hareketleriyle bütün islerin üstesinden gelmeyi becerebilen nadir şahsiyetlerdendir. Bunun içindir ki vefat edip idareyi oğlu Orhan’a bıraktığı zaman, babasının kendisine bıraktığı toprağın dört mislini oğluna bırakmıştır. 1281’de Ertugrul Gazi’nin oğluna bıraktığı miras 4800 km2’den fazla degildi. Insan, XVI. asırdaki Osmanlı Devleti’ni düşündüğü zaman bu rakamın üzerinde heyecanla titremekten kendini alamaz. Zira bu toprak parçası, o muazzam devlet için çok basit ve küçük bir parçadan öteye bir mana taşımaz. Bu topraklar, Bilecik’in Söğüt ve Bozöyük kazalarını, Kütahya’nin Domaniç kazasını, yani en kuzeyindeki çıkıntıyı, Eskişehir’den Yarımca nahiyesini, yani Porsuk ile Sakarya arasındaki kısmı Eskişehir şehrini dişarıda bırakıp şehrin varoşlarını yalayacak şekilde ihtiva ediyordu.
Osman Bey’in 1324’te bıraktığı miras 16000 km2 olmuştur. Stratejik fetihlerin hayatî ehemmiyeti bir yana, bu rakamdaki dikkate değer nokta, baba mirasının 43 yıl uğraşılarak üç veya üç buçuk misline çıkarılmış olmasıdır.
Osman Bey 1291’de Karacahisar’ı alıp Porsuk’a iyice güney sırtını dayamış, 1299’da Bilecik, Yarhisar ve Inegöl fethedilmiş, 1302’de Koyunhisar ve 1301’de Yenişehir alınarak Marmara’ya 15, Iznik Gölü’ne 10 km. yaklaşılmıştır. 1308’de Lefke (Osmaneli), Gölpazarı, Yenipazar, Geyve, Taraklı, Akyazı, bir müddet sonra da Hendek alınmış, Sakarya’nin bütün doğu kiyiları ele geçirilmştir. 1313’te Inegöl’ün kuzeybatısındaki Akhisar alınarak Inegöl-Yenişehir feth edilerek Gemlik Körfezi güney kıyıları, Kestel dahil Bursa’nin bütün varoşları Türklere geçmiştir.
Onun siyasî dehasına işaret eden Hammer, isim benzerliğinden yola çıkarak Osman Gazi’yi, Allah elçisi Hz. Muhammed’ın üçüncü halifesi Hz. Osman (24-35/644-656)’a benzeterek şöyle der:
“Peygamberin üçüncü halifesi olan Osman’dan beri, Islâm kanunlarına bağlı bulunan ülkelerin tahtları üstünde bu isimle hiç bir hükümdar şöhret kazanmamıştır. Bu halifenin, fatih ve kanun koyucu sıfaatı ile kazandıği nurlu şan ve şöhret, yediyüz yıl sonra, Osman adının hatırlattığı gibi Ertuğrul’un oğlunda ve onun daha sonraki kuşaklarında yine parlak bir şekilde gözükecekti.”
îleride daha geniş bir şekilde temas edileceği gibi o, devlet olmanın gereği olan kanunların yürürlüğe konup uygulanmasında, o dönem için devlet erkâni diyebileceğimiz arkadalşlan ile istisare ettikten sonra karara vanyordu. Nitekim Âsikpasazâde’nin ifadesine göre “Bâc-i bazar” denilen pazar vergisinin tarhi böyle bir istisareden sonra olmuştur. Keza, o dönem ve daha sonraki asırlarda devrine göre fevkalade ileri bir düsüncenin mahsülü olan “Dirlik” sistemi de yine onun tarafindan uygulanmaya konmuştu. Toprak sisteminin önemli bir bölümünü meydana getiren timar, Osmanlı toprak rejiminin temelini teşkil eder. Zira bu cemiyette, iktisadî, ictimaî, askerî ve idarî teskilâtlarin tamami büyük ölçüde toprak ekonomisine dayanmaktadır. Toplum hayatında en küçük vazife sahibinden, devletin başında bulunan hükümdara varıncaya kadar hemen hemen bütün sosyal gruplar geçimini toprak gelirleri ile temin etmekteydiler. Bunun içindir ki Osman Gazi, feth ettiği yerleri silah arkadaşlarına dirlik olarak verirken bununla ilgili bazı kanunlar da koyar. Nitekim bu konuda Âsikpasazâde’nin ifadesi ile o söyle der:
“Her kime kim bir timar virem âni sebebsiz elinden almayalar. Ve hem ol öldügü vakitte oğluna ve eger küçücük dahi olsa vireler. Hizmetkârlari sefer vakti olıcak sefere varalar tâ ol sefere yarayıncaya. Ve her kim kanun düzse Allah ondan razı olsun. Ve eğer neslimden bir kişi bu kanundan gayrı bir kanun koyacak olursa edenden ve ettirilenlerden Allah Teâlâ razı olmasın”. Bu ifadelerden maddeler halinde su sonuçları çıkarmak mümkündür:
Hazırlayan: Muhammed Faruk
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
În prima zi când mireasa venea în casa mirelui, un copil descoperea faţa miresei înlăturându-i voalul cu un făcăleţ. Aceste gesturi exprimau urarea ca mireasa să aibă copii.
În odaia de nuntă, mirele şi mireasa în timpul rugăciunii musulmane se rugau lui Allah să le dăruiască un băiat. Se credea că aceste rugăciuni vor fi acceptate şi îndeplinite. Femeile care nu aveau copii mergeau primăvara şi în timpul celor două Bairamuri musulmane la mormintele unor sfinţi islamici, unde se rugau să aibă copii. În Dobrogea mergeau la mausoleele şi mormintele sfinţilor musulmani: la Isaccea, la mausoleul lui Ishac Baba, la Babadag, la mausoleul lui Sarı Saltuk Baba şi lui Koyun Baba, la Cernavodă, la mausoleul lui Şehit Baba, la Fântâna Mare, la mormântul lui Sigirtmaç Evliya.
Aceste practici sunt în vigoare şi în zilele noastre. La mausolee se aprind lumânări şi se lasă bani ca ofrandă pentru sfântul musulman. Se crede că dacă o femeie îşi pune în gând o dorinţă atunci când depune banii respectivi, acea dorinţă va fi acceptată chiar în acel moment. La mormântul lui Koyun Baba se leagă de copacii din jur panglici albe. Pentru a aprinde şi aşeza lumânări la mausolee s-au amenajat nişte locuri speciale în spatele pietrei de mormânt.
Dacă în pântecul mamei capul copilului se află în partea dreaptă, se consideră că este fată.
Pe capul femeii gravide se pune sare. Apoi, se urmăreşte cu atenţie ce parte a corpului va atinge mai întâi cu mâna. Dacă femeia duce mai întâi mâna la gură, se crede că va avea fată. Dacă duce mai întâi mâna la o altă parte a corpului său, se crede că va naşte un băiat. Aceste credinţe există atât la turcii din Dobrogea cât şi la români.
Înainte de anul 1950, de obicei, naşterea avea loc acasă, fiind asistată de moaşă. În sate se aflau, desigur moaşele oficiale numite de sat. Dar musulmanii, în locul acestor moaşe oficiale, prefereau o moaşă musulmană aleasă de ei (ebeana), o femeie în vârstă şi experimentată. Această preferinţă era firească, pentru toţi musulmanii era important că respectivul copil să se nască în mâinile unei musulmane. Chiar dacă moaşa oficială a satului se afla în momentul naşterii lângă gravidă, ea nu era lăsată să pună mâna pe copil.
După anul 1950, la ţară, în cazul în care femeia năştea acasă, era asistată de moaşa oficială. În cazul în care gravida năştea la spital, nu mai era practic nevoie nici de moaşa aleasă de musulmani. Naşterea avea loc la spital cu asistenţa doctorilor.
În cazul în care naşterea avea loc acasă femeia se întindea pe pat pe o saltea şi năştea sau femeia gravidă era pusă să se aşeze, iar sub ea se punea un lighean. În timpul naşterii, lângă moaşa aleasă de musulmani se aflau cumnatele miresei care asistau şi ele la naştere. Când gravida nu poate să nască sau copilul era mort, moaşa încerca să-l scoată din pântecele mamei.
După ce năştea copilul, i se tăia cordonul ombilical. După aceasta, se aplicau în zona tăieturii leacuri din ierburi, iar buricul era legat cu o fâşie de pânză în timp ce se spuneau rugăciuni.
În legătură cu placenta şi cordonul ombilical tăiat se proceda în două feluri:
În privinţa comportamentului soţului în timpul în care soţia naşte, există două practici: fie soţul pleacă de acasă, fie ramâne dar nu intră în odaia de naştere, ci aşteaptă afară. După naştere moaşa musulmană sau una dintre cumnatele femeii, care a născut iese din odaia de naştere şi îi adresează tatălui copilului următoarele cuvinte: „dacă vrei să-ţi spun, trebuie să-mi dai cutare lucru“. În momentul în care tatăl copilului spune că este de acord cu solicitarea respectivă, atunci femeia dezvăluie sexul copilului. Cadoul cerut poate fi o găină, un cocoş, haine sau bani. Dacă copilul este băiat, bucuria este foarte mare. Dacă este fată, se rostesc cuvintele: „ Allah mi-a dăruit-o. Să fie sănătoasă!“. La turcii din Dobrogea, există următorul proverb: „Fata aparţine altora însă băiatul aparţine vetrei părinteşti“. Acest proverb exprimă foarte bine concepţia turcească potrivit căreia băiatul este cel care duce neamul şi casa părintescă mai departe.
Nurgean Ibraim
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Okulun ilk günlerinde çocuklar ebeveynlerinden en çok güven ve anlayış bekliyor. Ailelerin çocukların karşısında kararlı davranmaları gerekiyor.
Psikologlar, çocukların, tanıdık olmadıkları ve özelliklerini tam bilmedikleri bir mekanda, daha önce hiç görmedikleri birçok çocuk ve öğretmenlerle tanışacaklarını, bu durumun da endişe ve kaygıya neden olabileceğini belirterek aileleri uyarıyor. “İlk haftalarda çocuktan ayrılma tören halini almamalı, ancak ayrılırken nerede olunacağı, ne zaman gelineceği konusunda çocuğa açık bilgiler verilmeli. Ağlama, mızmızlanma, hırçınlaşma gibi davranışlar karşısında kararsızlık gösterilmemeli, aksi halde çocuklar ebeveynlerin bu durumunu kullanır.”
Psikologlar okulun ilk günlerinde çocuğun ebeveynlerinden en önemli beklentisinin, güven ve anlayış olduğunu belirtiriyor “Çocuğun zihninde, ‘ben buraya niye geldim’, ‘bu insanlar da kim’, ‘içeride beni bekleyen kötü bir şey mi var’, ‘annem-babam gelip beni almazlarsa’ gibi soruları taşıyabilir, olabileceklerle ilgili senaryolar kurabilir”dedi. Bu durumdaki çocuğun en öncelikli beklentisinin güven olduğunu vurgulandı. “Ağlama, mızmızlanma, anne-babadan ayrılmak istememe ve hırçınlık şeklindeki davranışlarına anlayış gösterilmesini bekler. Bunlar çocuğun en doğal hakkıdır, çünkü uyum süreç işidir ve çabucak gerçekleşmez.
Anaokul veya ilköğretim okulu hakkında çocukların önceden bilgilendirilmesinin önemine değinen bilim adamlari, şunları kaydettiler: “Okulun onun için ne anlamlara gelebileceği, ne tür yararlar sağlayacağı uygun bir dille çocukla konuşulmalıdır. Çocuğa okul daha önceden gezdirilmelidir. Okula birlikte gidilmeli ve kısa sürede ayrılmamalıdır. ‘Orada korkmazsın değil mi’, ‘seni orada bırakacağımızı sanma, sonra gelip alacağız’ gibi sözde güven veren gerçekte ise çocuğun var olan kaygılarını pekiştiren veya hiç yokken kaygı yaratan cümlelerden kaçınılmalı. Aile üyeleri çocuğun gönderileceği okul hakkında hemfikir olmalı. Aksi halde çocuk bunu sezecek ve kullanacaktır ki bu durum çocuğun okula uyumunu güçleştirecektir.”
İlk haftalarda çocuktan ayrılmanın “tören” halini almaması gerektiğini vurgulayan ancak ayrılırken nerede olunacağı, nereye gidildiği, ne zaman gelineceği konusunda çocuğa açık bilgiler verilmesinin önemli olduğunu söyleniyor. Çocuğun ilk haftalarda anne-baba tarafından okuldan alınmasını önereniliyor, “Bu mümkün değil ise bir akraba veya çocuğun tanış olduğu güven duyduğu bir dost tarafından okuldan alınmalıdır. Çocuk servis ile dönecek ise de bu ilk 2-3 gün serviste birlikte olunmalıdır” dedi. Ağlama, mızmızlanma, hırçınlaşma gibi davranışlar karşısında kararsızlık gösterilmemesi gerektiğine dikkati çeken bilim adamları, aksi halde çocukların ebeveynlerin bu kararsızlıklarını kullanacağını belirttiyorlar.
Çocuklar ilk haftalarda bir yerlerinin ağrıdığını söyleyerek bedensel tepkiler verebilir ya da arkadaşlarından uzak durma, içine dönüklük gibi psikolojik belirtiler gösterebilir ancak bu tepkiler ortama uyum sağlandığında ortadan kalkacaktır. Çocukla ebeveyn arasında zorunlu ayrılık olarak görünen bu dönem, çocuğun bağımsızlık arayışında önemli bir aşamadır, bu durum, anne babalar tarafından gurur ve mutluluk verici bir olay olarak görülmeli. Ebeveynler, çocuklarının özgüvenlerine olan saygılarını ve yeteneklerine olan inançlarını ilk kez bu dönemde ortaya koymuş olacaklar.
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
De AHMET ALI
1934„Din trecutul Almajului şi al Rudării“. Părintele Buracu pomeneşte despre Paşa Regep Aga. Se zice că a fost fiu de creştin din Almaj şi luat pe la 1737-1739 de către turci de la o familie cu patru copii din satul Rudăria şi dus la Paşa Ismail din Ada-Kaleh care-l însură pentru că era frumos şi talentat, cu fiica sa Durdica. Fiind viteaz el ajunse la ranguri mari şi averi dăruite de Sultan. El este comandantul insulei din 1806 şi a luat parte la recucerirea, în anul 1813, a cetăţilor Negotin, Cladova şi Techia, din mâinile Sârbilor. Pentru că iubea pe creştini fu pedepsit de sultan, să lupte în altă parte a împărăţiei turceşti „de unde se întoarse învingător în Ada-Kaleh. Fu omorât în 1814, din invidie, de Paşa din Rusciuc. Dar fu răzbunat, prin războiu de către Adem, Bechir şi Sali Aga fraţii lui, care luptară până la 20 Noiembrie 1815 când făcură pace“. Ţinea foarte mult la legea creştină şi ca dovadă e că dăduse bani lui Ivan Pleşuva, Epitropul, să ridice biserica din Tufări ce se termină în anul 1815. În această biserică fu pictat şi chipul lui pe perete, cu fes în caP. În anul 1910 când s-a renovat biserica din temelie, nu s-a ştiut pentru care motiv există pictat un turc în biserica creştină. Era şi filantrop ajutând pe mulţi Români din Orşova cu bani, iar pe eroul T. Vladimirescu pe care îl cunoştea şi-l iubea l-a adăpostit în cetatea Ostrov. Era foarte mult respectat şi de Francisc I Împăratul Austriei, care în 1810 a trimis la el „pe un general de frunte cu o delegaţie specială“. Dintre fraţii lui, Sali Aga a ajuns şi el general. El a ajutat şi susţinut mult pe Români. D-l Const. Călţuin în foaia Diecezană Nr. 11 din 1924 cetind, însemnările Părintelui Buracu din „Foaia Diecezană“ s-a bucurat mult şi lasă să se publice în numărul revistei jos dintr-o epistolă a unchiului d-sale din 15/27 Ianuarie 1892 care se numea părintele Nicolae Therziu di Tufăr. Epistola urmează:
„Noi avem o sf. Bis. Foarte slabă, şi edificată din bătrâneţe cu nesce fereşti mici, după stilul vechi, edificată de unu paşie din Adakale; adecă: cu cheltuialalui paşia în secret, se nu scie sau se audă Turcii că el face biserică la creştini, paşia Regep; elu a fost de nascere din Almajidin Bania ori Rudăria cu părinţii în Orşova şi la furat Turcii şi lor dus la paşia lor de atunci, Smail, avea numai o fată pruncă de vârsta copilului, însă Regep era foarte frumos şi talentat, şi aşia paşia Smail l-a crescut învăţând-l şcoli mai înalte, l-a căsătorit cu fata lui Durdică, şi l-a aranjat până ce după moartea lui Smail Paşia, a închepat paşia în locul lui aci în Ada-Kaleh, însă el fiind singie creştinescu tot pe subt ascuns înfrâna pe turci a maltrata creştinii, care treceau pe drumul mare împărătescu pe marginea Dunării fără păzitori, de la un pichet până la altul de soldaţii noştrii Austriaci va să zică de la Verciorova până la podul redutului Orşova apoiu, îl prindea Turcii mai cu seamă femeile le batjocurea maltratându-le grozau, dujmănesce şi chineşte“.Menţionatul Regep ca să facă amicalitate cu ai noştrii, eşea adeseori din Ostru şi pe lângă Ogaşul Târziului un loc romantic, cu un pîreu de apă ce curgie în Dunăre, pe iarba verde la umbra pomilor îşiu petreceau adeseori vara, cu cadina sa, dinpreună cu celelalte cadine roabe ale Paşei, dinpreună cu mai mulţi Domni turcesci, viziri, etc. mai cu seamă după obiciaiul muhamedanescu în ziua Sf. Mucenicu Georgie al nostru în 23 Aprilie în tot anul au ieşit cu turcii din Ostru indreptul cetăţii pe lângă ogaşiul Târziului, ca unu maeles, şi or mâncat carne de mel, că până în menţionata zi legia lor opreşte a mânca carne de mel, de aci se slăboade mâncarea meilor. Şi de la paşia Regep până şi astăzi se ţine obiceaiul a eşit Turcii cu totul de către noi dacă e timpul favorabil „Pe Ogaşul Târziului în sus, către Cioacă mare (Metelianca) aproape de sesiunea mia parochială în mărime de 15-20 jugere la un loc, e o fântână, cu o apă minunată şi gustoasă, vara rece, edificată şi aflată de menţionatul paşia Regep, şi astăziu se numeşte fântâna Paşia, din bătrâneţie a fost un locu ascunsu şi e în pădure şi se zice că împrejuru fântânei sunt bani mulţi îngropaţi de hoţi, harambasia Zeicu, de la Bania, a tot scobit pe lângă fântână, însă până acuma nu a avut nima norocul a-I găsi banii aceia. Şi avea paşia Regep mare amiciţie cu un Ionan Pleşia unu Ober dreisiger în rang că acuma unu Oberrespinzent, şi paşia Regep câştigând multă avere de la Tatăso, respective socrul seu, paşia Smail- au jurat Ionan Pleşia fiind epitrop bis. Din Tuferiu, ca se nu eftezie lanima până după moartea lui paşia Regep, că El doresce a face sf-ta biserică în Tuferiu, cu paralele lui şi aşia jurând unul altuia credinţă tare şi neclintită, că nu va izda această lume, că apoiu l-ar fi omorât Turcii pe paşia.
Notă: Textul este scris în 1934 cu ortografia specific perioadei interbelice.
Pagină realizată de Sureia Şachir.
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
09.00 gibi uyanırım.‘
Günlük beslenme programı:Gün boyunca az az ve sık sık yemek yerim. Aç kalmayı hiç sevmem. Bence aç kalmak bir insanın kendine yaptığı en büyük kötülüktür. Kahvaltsız bir gün düşünemiyorum, herkes gibi peynir, domates, salatalık, zeytin, 1-2 dilim ekmek, eğer vakitim yoksa bazen de mısır gevreği yerim. Öğün aralarında meyve yemeğe çalışırım. Öğlen yemeğinde salata, pizza ya da çorba (yeşil mercimek gibi; evde ne pişirirsem), akşamüstü, yeşil çay ve simit yanında peynir, akşam yemeğinde ise evde ne varsa… Öyle kağıda yazılı belli bir diyetim yok. Yemek yemeği severim, yeni tatlara da açığım.
Günlük spor programı:Her gün mutlaka bir saat spor yapıyorum. Haftanın 3-4 günü pilates yapıyorum. Pilates’ten sonra kas oranım arttı ve kaslarım uzadı. Çok daha güçlü hissediyorum artık. Pilates’i üç yıldır aralıksız yapıyorum ve çok mutluyum, kendimi çok iyi hissediyorum. Hatta evimize bir pilates stüdyosu kurduk. Onun dışında 1-2 gün yürüyüş yeterli oluyor.
Akşam uyuma saati:23.00-24.00 arası uyurum.
09.00-10.00 arası uyanıyorum.
Günlük beslenme programı:Diyetisyen Selahattin Dönmez kontrolünde beslenmemi düzenliyorum. Her hafta değişik bir program uyguluyorum ama genel hatlarda bir değişiklik olmuyor. Kahvaltılarda bir dilim ekmek, bir büyük karper kadar peynir, salatalık, domates ve süt, öğlenleri mutlaka salata, et çeşitlerinden biri ve bir dilim ekmek, akşam yemeklerinin ise öğlen mönüsünden farklı olmasına özen gösteriyorum. Salata, sebze ve yoğurt mutlaka yiyorum. Ara öğünlerde ise bir orta boy meyve taze sıkılmış meyve suyu tüketiyorum. Özel durumlarda, yani bir davete gittiğimde ya da çok istediğimde canımın çektiği şeyleri yiyorum. Özellikle dondurmaya dayanamıyorum.
Günlük spor programı:Fırsat buldukça baleye gidiyorumö yüzüyorum, yürüyüş yapıyorum ve at biniyorum.
Akşam uyuma saati:23.00-24.00 arasında
Normalde 09.00-10.00 civarı.
Günlük beslenme programı:Beş öğün yiyorum, az ama sık sık. Sabah mutlaka beyaz peynir, iki dilim ekmek, zeytin, domates, salatalık, bazen canım isterse bal, haftada üç gün yumurta, iki saat sonra biraz ceviz ya da benzeri kuruyemiş ve meyve yiyorum. Öğlen mutlaka ızgara, protein ağırlıklı besleniyorum. 90 gram et, 3-4 kaşık pilav, yoğurt, taze sebze, saat 17.00 gibi biberli ve domatesli tost yiyorum. 19.00-20.00 arası akşam yemeğinde mutlaka etli bir yemek oluyor. Bazen tek kişilik pizza da yiyebiliyorum. Yemek sonrası meyvem var, yatmadan önce de süt içiyorum. Diyet ürünler kesinlikle yemiyorum. Her şeyi doğal haliyle tüketiyorum.
Günlük spor programı:Sabah ve akşam 30 dadika yürüyorum. Evde de spor aletleriyle yine 30 dakikalık bir egzersiz yapıyorum. Ayrıca her gün mutlaka yürüyüş bandında yürüyorum. Kitap okumak ya da diş fırçalamak gibi bir alışkanlık haline getirdim. Kendimi bu konuda şartlandırdım, ne kadar yoğun olursam olayım, fırsar yaratıyorum. Çok faydasını gördüm, sıkılaşma açısından ve fit olma açısından. Bir de son günlerde pilates’e başladım.
Akşam uyuma saati:En geç 24.00 gibi
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Bundan yüzyıllar önce deniz aşırı, çok güzel bir ülke varmış.Tabi her masalda olduğu gibi bu masalda da o ülkenin bir kralı ve tabii ki bir de prensesi varmış. Prenses dünyalar güzeli bir kızmış.
Kral ona bakılmasını yasaklamış, her gün dolaşmak için saray muhafızları ile sarayın dışına çıkacağı ilan edildiğinde halk eğilir ve gözlerini kapatır,ya da evlerine kaçışırmış. Onu görmenin bedeli ölümle cezalanmakmış.
Günlerden bir gün yine prenses dolaşmak için çıktığında; fakir bir köylü delikanlı her şeyi göze alarak başını kaldırmış ve prensesle göz göze gelmişler… O an fakir delikanlı prensese inanılmaz bir aşkla tutulmuş.
Prensesin derin bakışlarının da boş olmadığını düşünmüş ve günlerce uyuyamamış. Fakir delikanlı ölümü bile göze almak pahasına, prensesi bir kere daha görmek için uğraşmış durmuş. Bu arada güzel prenses de ona tutulmuş onun zarar görmemesi için günlerce kendini saraya kapatmış.
Sonunda dayanamayan fakir delikanlı her şeyi göze alarak gizlice sarayın bahçe duvarına tırmanmış ve prenses ile bir kere daha göz göze gelmişler.
Fakir delikanlı hemen duvardan atlamış ve prensesle konuşacağı anda saray muhafızlarına yakalanmış. Kralın karşısına çıkarılan delikanlı ölümle cezalandırılacağını bildiğinden krala prensese duyduğu aşkını anlatmış.
Kral ölüm emrini vereceği anda prensesin yalvarışlarına dayanamayarak delikanlıya başka bir ceza vermeyi kabullenmiş.
Hemen bir gemi hazırlattıran kral, gidilebilecek en uzaktaki adaya bir fener yaptırmış ve fakir delikanlıyı da o adada yalnız yaşamaya mahkum etmiş…
Aradan bir kaç ay geçmesine rağmen prensesi unutamayan delikanlı prensese olan aşkını kağıtlara dökmüş ve martılara anlatmaya başlamış…
Artık bütün martılar fakir delikanlının prensese olan aşkını anlamış ve yazdığı mektupları prensese götürmeye başlamışlar… Zamanla prensesin de yazmış olduğu mektupları fakir delikanlıya götüren martılar aracılığı ile iki gencin arasındaki aşk iyice büyümüş. Ta ki… Bir sabah sarayın bahçesinde kahvaltı yaparken prensesin odasının penceresine ağzında bir mektupla konan martıyı kralın görmesine dek. Tabii korkulduğu gibi olmamış… Martıların bile aracı olduğu İki gencin arasındaki büyük aşkı anlayamadığı için kendisinden utanmış ve ağlayarak kızına sarılan kral, hemen bir gemi göndertip fakir delikanlıyı getirtip kendisi ile evlendireceğini söylemiş.
Buna duyunca çok mutlu olan prenses hemen delikanlıya bir mektup yazmış ve olanları anlatmış. Bu arada mektubu götürmek için bekleyen martıya da tüm martıların düğünlerine davetli olduğunu söylemiş.
Buna çok sevinen martı mektubu bir an önce ıssız adaya götürmek için yola çıkmış. Tam yolu yarılamışken yanından geçen bir kaç martı arkadaşına haber verip hepsinin düğüne davetli olduğunu söylemek için gagasını açtığında mektubu düşürmüş. Tüm martılar hep birlikte mektubu aramaya başlamışlar. Fakat bir türlü bulamamışlar…
Bu arada prensesten mektup alamayan aşık delikanlı, yazmış olduğu mektupları göndermek için bir tek martı bile bulamamış… Biraz ilerisinde uçuyorlar fakat yanına gitmiyorlar ve mektubu arıyorlarmış…
Prensesin kendisini artık unuttuğunu,istemediğini, martıların da onun için yanına gelmediğini sanan delikanlı üzüntüsünden sonunda kendisini fenerden kayaların üzerine atarak intihar etmiş. Olanlardan habersiz kralın gemisi adaya vardığında fakir delikanlının soğuk bedeni ile karşılaşmışlar…
İşte o gün bugündür, martılar o mektubu ararlar. Mektubu bulup, o inanılmaz sevgiyi geri getirebileceklerine, her şeyi düzelteceklerine, inanarak hep denizler üzerinde uçuşup dururlar.
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
Hoca’ya rüyasında dokuz akçe vermişler.
– Hiç olmazsa on akçeye tamamlayın, derken uyanıvermiş.
Bakmış ki elinde avucunda para yok… Gözlerini sıkı sıkı kapayıp elini uzatmış ve şöyle demiş:
– Getir getir. Ne yapalım, dokuz akçe olsun!
Mahallenin çocukları Hoca’nın sarığını kapmışlar… Hoca almaya davrandıkça birbirlerine atarak aralarında döndürüp durmuşlar.
Hoca yorulmuş. Ellerinden alamayacağını da aklı kesince, sarığı orada bırakıp evine gitmiş.
Karısı sormuş:
– Efendi, sarığın nerede?
– Çocukluğu aklına geldi de… demiş Hoca. Çocuklarla oyun oynuyor!
Hoca Timur’la konuşurken eşeğini övmüş:
– İstesem, okuma yazma bile öğretirim ona, demiş.
– Öyleyse öğret, demiş Timur. Sana üç ay süre! Bu buyruk üzerine Hoca eşeğini eğitmeye başlamış.
Eşeğin yemini büyük bir kitabın yapraklan arasına koyuyor, oradaki yem bitince diliyle sayfaları çevirmesini öğretiyormuş. Üçüncü ayın bitimine üç gün kala, eşeği aç bırakmış.
Tam üçüncü ay dolunca ortaya büyük bir kitap konulmuş, eşek getirilmiş… Aç hayvan, kitabın sayfalarını birer birer diliyle çevirmiş, bir şey bulamayınca da Hoca’ya bakıp anırmaya başlamış.
Timur:
– Acayip şey… diye söylenmiş.
Hoca, Timur’a dönmşş:
– İşte eşeğin okuması böyle olur!
Sayfaları hazırlayan Nilgün Panaitescu
▲ Cuprins ▲ İçindekiler ▲ Contents ▲
KAÇ KİŞİLİK: 6
HAZIRLAMA SÜRESİ: 15-20 dk
PİŞME SÜRESİ: 20 dk
3 patlıcan
4 domates
3 soğan
4-5 sivribiber
5-6 diş sarımsak
1.5 kahve fincanı zeytinyağı
1 kahve fincanı su
Yarım demet maydanoz
Yarım limonun suyu
Tuz
Patlıcanları alacalı soyun. Uzunlamasına dörde kesip iri küp şeklinde doğrayın. Limonlu ve tuzlu suda 15-20 dakika bekletin.
Soğanları soyup piyazlık doğrayın. Sivribiberlerin çekirdeklerini çıkarıp ince doğrayın. Sarımsakları soyun. İki domatesin kabuklarını soyup küp küp doğrayın. Kalan domatesleri rendeleyin. Patlıcanları sudan çıkarıp suyunu sıkın ve kâğıt havlu üzerine alın.
Maydanozu temizleyip kıyın. Yayvan bir tencereye soğanları yayın. Sırasıyla sivribiber, patlıcan, sarımsak dişleri ve domatesleri ilave edin. Zeytinyağı, su ve tuzu ekleyip orta ateşte karıştırmadan kapağı kapalı olarak pişirin. Tencereyi ara sıra saplarından tutarak silkeleyin. Su kaynayınca ateşi kısıp 20 dakika pişirin. Tencereyi ocaktan alıp ılınmaya bırakın. Üzerine kıyılmış maydanoz serpip servis yapın.
KAÇ KİŞİLİK: 6-8
HAZIRLAMA SÜRESİ: 20 dk
PİŞME SÜRESİ: 15-20 dk
1 kg patlıcan
3 soğan
1 su bardağı pirinç
3-4 kiraz domates
1 çay bardağı zeytinyağı
2 su bardağı su
1 çorba kaşığı kuru nane
Tuz, karabiber
Patlıcanların saplarını kesip içlerini oyun. Patlıcanın içlerini bir tavaya alıp 2-3 dakika karıştırarak pişirin. Bütün patlıcanları tuzlu suda 15 dakika bekletip çıkarın ve kağıt havlu ile kurulayın.
Pirinci yıkayıp süzün. Soğanları soyup küp şeklinde doğrayın. Bir tavada zeytinyağını ısıtıp soğanları kavurun. Patlıcan içleri, pirinç, tuz, karabiber ve naneyi ekleyip karıştırın. 1 bardak su ilave edip arada bir karıştırarak 1-2 dakika pişirin.
Patlıcanları hazırladığınız iç malzemeyle doldurun. Domatesleri ortadan ikiye kesin ve patlıcanların ağız kısımlarını domatesle kapatın. Patlıcanların dip kısımlarına bıçakla küçük bir çentik atın ve tencereye yerleştirin. 1 bardak su ekleyip tuz serpin. Kapağı kapalı olarak 15-20 dakika pişirin. Ilık ya da soğuk olarak servis yapın.
KAÇ KİŞİLİK: 4
HAZIRLAMA SÜRESİ: 15 dk
PİŞME SÜRESİ: 15 dk
1 küçük boy soğan
1 haşlanmış patates
1 domates
1 dolmalık yeşilbiber
1 çorba kaşığı kıyılmış maydanoz
15 gr tereyağı
3 yumurta
2 çorba kaşığı süt
Tuz, karabiber
Soğan, patates ve domatesi soyup küp şeklinde doğrayın. Dolmalık yeşilbiberi temizleyip küçük küçük doğrayın.
Yumurtaları bir kâseye kırıp sütle çırpın. Tereyağını teflon tavada eritip soğanı kavurun. Patates, domates, dolmalık biber, tuz ve karabiberi ekleyip diri kalacak şekilde kavurun. Tavayı ocaktan indirin. Sebzeler ılındığında 3 yumurta ve maydanozu ekleyip hızlı hareketlerle karıştırın. Tavayı tekrar ocağa alıp yumurta katılaşana kadar kısık ateşte pişirin. Dilimleyip sıcak servis yapın.
yarım kg taze fasulye
3-4 havuç
2 kuru soğan
yarım çay bardağı zeytinyağı
1 kase yoğurt
Fasulyelerin kılçıklarını ayırıp verev doğrayın. 2 litre kaynamış su ile yaklaşık 5 dakika haşlayın. (kapağı açık olmalı) soğanı yemeklik ve havuçları ise verev doğrayın. Soğanlarla havucu zeytinyağında kavurun.
Fasulyelerin suyunu süzüp tencereye ilave edin. Bir miktar daha kavurup yarım çay bardağı su ile fasulyeler yumuşayana kadar kısık ateşte pişirin
Tuzunu ekleyip soğuyunca servis tabağına alın. Üzerine yoğurt gezdirip pul biberle süsleyin.
- 3 orta boy patlıcan
- 10 orta boy sivribiber
- 250 ml (1 su bardağı) zeytinyağı
Ön hazırlık olarak patlıcanların kabuklarını soyup, 1 cm kalınlığında dilimler halinde kesin. Sivribiberleri saplarının hemen altından birkaç santim boyunda yarıp, çekirdeklerini temizleyin.
Bir kâse suya 1 çorba kaşığı tuz koyarak karıştırın ve patlıcanları bu suya koyun. Porselen bir kapakla örtüp üzerine bir ağırlık koyun.30 dakika bu şekilde beklettikten sonra patlıcanları süzdürüp, iyice sıkarak acı sularının gitmesini sağlayın. Bir bezle kurulayın.
Zeytinyağını bir tavada orta ateşte kızdırın. Patlıcan ve biberleri kızgın yağda bir kez alt üst ederek, patlıcanlar altın sarısı bir renk alıncaya, biberlerin ise kabuklarının üzerindeki zar kabuktan ayrılıncaya kadar kızartın. Pişen patlıcan ve biberleri kâğıt havlu üzerine çıkartıp, fazla yağlarını alın. Patlıcan ve biberleri tabaklara aktarın. Yoğurt ya da domates sosuyla servis yapın.
Sayfayı hazırlayan Nilgün Panaitescu